Wat is het verschil tussen verstand en rede?

[yopi]

Voorzetje naar Schopenhauer:
De rede vormt de begrippen
Het verstand gebruikt de begrippen

De rede: intuïtie
Het verstand: logica

Eventuele uitstapjes in de richting van bijvoorbeeld: Wat is het verschil tussen verstandig en redelijk? lijken me ook leuk.

Brainstormen ...

[goeroe-overflakoe]

vouwfiets

[Om]

Als het verstand volgt op de rede en de rede is onbetrouwbaar dan is het verstand ook onbetrouwbaar (?). Is het verstand dan niet alleen betrouwbaar in de zin dat het de begrippen gevormd door de rede op een logische manier gebruikt? (Net als een rekenmachine betrouwbaar die de axioma's van de wiskunde correct uitvoert). Ik zeg dit omdat de rede mij hoogst onbetrouwbaar lijkt. Onbetrouwbaar omdat er geen zekerheid bestaat. Daarnaast lijkt het me dat de rede niet alleen de begrippen vormt maar ook gebruikt moet worden bij het aanwenden van het verstand; het verstand opereert dan toch ook volgens begrippen die de rede heeft gevormd? Snap je wat ik bedoel?

Is het verstand dan ook niet een product van de rede, de rede schept de wetten en wetmatigheden waaraan het verstand zich houd; in die zin zijn de rede en het verstand gelijk. Het zijn 2 verschijningsvormen van hetzelfde, hoe dit genoemd moet worden weet ik niet. Misschien dat het simpelweg de rede genoemd wordt en dat het verstand een functie is van de rede. Net zozeer als een rekenmachientje de functie is van de wiskunde. De wiskundige heeft axioma's en begrippen bedacht van waaruit het rekenmachientje werkt. Kloppen deze axioma's niet dan kan de functie daarvan nooit kloppen.


Je begrijpt Yopi dat ik gewoon aan het brainstormen ben; misschien is het complete onzin en sluit het niet aan bij Schopenhauer (heb ik niks van gelezen) maar misschien ook niet.

[Verwijderde gebruiker]

ver·stand het; o vermogen tot denken; begrip, bevatting(svermogen): gezond ~ zakelijk en nuchter oordeel; iem iets aan het ~ brengen duidelijk maken; ~ van iets hebben er veel over weten; met dien ~e dat mits

re·de de; v(m) 1 het begrips- en onderscheidingsvermogen vd mens; het gezond verstand 2 het spreken: iem in de ~ vallen iems woorden onderbreken; (taalk) de directe ~ woordelijke weergave van iems woorden; indirecte ~ weergave van iems woorden in een andere vorm 3 mv -s, -voeringen redevoering, toespraak

De rede wordt ook wel 'het gezonde verstand' genoemd. Is het verschil dan vergelijkbaar met het verschil tussen een mens en een dier of tussen een trein en een intercity? Zijn er dus kenmerken voor het een die niet gelden voor het ander en omgekeerd?

Ik kan daar over verstand en rede geen uitspraak over doen. De begrippen liggen zo dicht bij elkaar en het is (voor mij) zo ongrijpbaar wat exact onder de begrippen verstaan wordt dat een vergelijking van beiden bij voorbaat onmogelijk lijkt.

[Arjen]

Ik zou graag weten welke definities jij gebruikt, want je maakt hele vreemde opmerkingen in de openingspost volgens mij...

[Verwijderde gebruiker]

Welke opmerkingen vind je heel vreemd?

[yopi]

Als het verstand volgt op de rede en de rede is onbetrouwbaar dan is het verstand ook onbetrouwbaar (?). Is het verstand dan niet alleen betrouwbaar in de zin dat het de begrippen gevormd door de rede op een logische manier gebruikt? (Net als een rekenmachine betrouwbaar die de axioma's van de wiskunde correct uitvoert). Ik zeg dit omdat de rede mij hoogst onbetrouwbaar lijkt. Onbetrouwbaar omdat er geen zekerheid bestaat. Daarnaast lijkt het me dat de rede niet alleen de begrippen vormt maar ook gebruikt moet worden bij het aanwenden van het verstand; het verstand opereert dan toch ook volgens begrippen die de rede heeft gevormd? Snap je wat ik bedoel?

Is het verstand dan ook niet een product van de rede, de rede schept de wetten en wetmatigheden waaraan het verstand zich houd; in die zin zijn de rede en het verstand gelijk. Het zijn 2 verschijningsvormen van hetzelfde, hoe dit genoemd moet worden weet ik niet. Misschien dat het simpelweg de rede genoemd wordt en dat het verstand een functie is van de rede. Net zozeer als een rekenmachientje de functie is van de wiskunde. De wiskundige heeft axioma's en begrippen bedacht van waaruit het rekenmachientje werkt. Kloppen deze axioma's niet dan kan de functie daarvan nooit kloppen.


Je begrijpt Yopi dat ik gewoon aan het brainstormen ben; misschien is het complete onzin en sluit het niet aan bij Schopenhauer (heb ik niks van gelezen) maar misschien ook niet.

Als ik je goed begrijp bedoel je dat de begrippen 'verstand', 'logica', 'wetten van het denken' en dergelijke ook door de rede gevormd zijn.
Verder dat de ingevingen en vormsels van de Rede onbetrouwbaar zijn.
Ik vermoed omdat je weet dat begrippen onderhevig zijn aan verandering en er ook nieuwe begrippen gevormd worden.
Door uitwisseling tussen de twee krijg je misschien het beste product.
En dan nog dat het manifestaties zijn van 1 vermogen.

Ik voel daar wel wat voor.
Wat denk je van 'oordeelsvermogen', waarbij in laatste instantie de scherping en groei daarvan door een soort pragmatisch empirisme zou moeten plaatsvinden: De toets aan 'wat waargenomen wordt'.

Jammer dat wat waargenomen wordt, weer beinvloed wordt door je oordeelsvermogen.

Zou zekerheid wel een optie zijn?
Zou het meer om consensus gaan in plaats van Waarheid of onversluierde werkelijkheid?

[yopi]

@Okke:
Ik vind het ook nogal problematisch.
Nietemin kan het wel verhelderend zijn om hier eens over te brainstormen.
In ieder geval zijn er mensen die echt vinden dat het gescheiden of in ieder geval te onderscheiden dingen zijn, en mensen die ze gewoon als synoniemen of hetzelfde ding zien.

Kun jij besluiten of heb je al besloten bij welke groep jij je zou willen aansluiten? Maakt het je niks uit? Of kun je aangeven wat je gedachten er over zijn als je wel wilt kiezen, maar nog niet besloten hebt (al was het maar een voorlopig besluit)

Wat vind je van wat tot nu toe te berde is gebracht?

@Arjen:
Ik hanteer in dit topic even geen definities.
Ik weet niet wat je vreemd vind.
Graag zou ik zien dat de consensus en verschillen expliciet op tafel komen.
Het gaat me dan eigenlijk niet zo zeer om de begrippen, als wel of er iets zichtbaar kan worden van een reeel bestaand iets van mensen dat met die begrippen overeen komt.

[Verwijderde gebruiker]

Zoals ik al schreef liggen de twee begrippen dicht tegen elkaar. Rede klinkt voor mij iets algemener. Zoiets als met kijken. De mens heeft de eigenschap om te kunnen kijken; en elk mens maakt hier op zijn eigen manier gebruik van. Zo heeft de mens de beschikking over rede (begrips- en onderscheidingsvermogen) en maakt elk mens hier op zijn manier gebruik van (verstand).

Maar dat is een gevoelsmatige ordening tussen de twee. Als iemand zou zeggen dat het voor hem juist andersom is, dan zou ik niet raar kijken.

In ieder geval zijn er mensen die echt vinden dat het gescheiden of in ieder geval te onderscheiden dingen zijn, en mensen die ze gewoon als synoniemen of hetzelfde ding zien. Kun jij besluiten of heb je al besloten bij welke groep jij je zou willen aansluiten?

Ik gebruik nooit het woord rede, dus heb ook nooit een keuze gemaakt of er een onderscheid tussen rede en verstand is. Ik neig ernaar om ze als synoniemen te zien.

Ik vind de gedachtengang van Om en jou wel aardig dat rede of verstand niet betrouwbaar of waar is, maar dat het gaat om het duiden van zijn waarnemingen. Daar zit voldoende ruimte voor ruis en vergissing. Maar die (on)betrouwbaarheid van de rede/het verstand zegt niets over het mogelijke onderscheid tussen rede en verstand. Of begrijp ik jullie verkeerd?

Is het onderscheid tussen rede en verstand vergelijkbaar met het onderscheid tussen zien en kijken?

[Arjen]

@ Yopi:
Ik heb niet het idee dat je weet wat de woorden intuïtie en logica nu eigenlijk betekenen, noch dat je weet hoe Schopenhauer ze gebruikte.

Hoe bedoel jij ze?

[Verwijderde gebruiker]

Vrij vertaald zeg je: "Je weet niet wat woorden eigenlijk betekenen, noch dat je weet hoe een ander ze gebruikte..."

Het klinkt zo magisch. Niet wat wij bedoelen met een woord, de betekenis die wij erin leggen, maar de betekenis die de woorden van zichzelf hebben, lijkt er toe te doen. Het gebruik van woorden vraagt dan een soort religieus bewustzijn van de werkelijke betekenis van die woorden en het gebruiken van een woord - onbewust of bewust - in een andere betekenis dan de werkelijke betekenis ervan staat dan gelijk aan heiligschennis.

Ik dacht dat men mij de taalpurist vindt, maar zo stellig, dwingend en beperkend zie ik taal niet.
Wat mij betreft mag iedereen rede en verstand vrijelijk met elkaar verwisselen. En ook kan het interessant zijn wel een onderscheid tussen beiden te maken om een gedachtengang te kunnen verkennen.

[Arjen]

Je noemt jezelf een taalpurist. Dit ben je ook omdat je door met bepaalde definities te zwaaien mensen weghoudt van een historisch begrip van de term en daarmee op sofistische wijzeeen dieper inzicht in datgene wat bestaat bij voorbaat al voorkomt.

Anyway, waarom denk je dat ik vraag wat Yopi ermee bedoelt okke?

Wat is je sofistische trucje met bovenstaande?

[Verwijderde gebruiker]

Ik schreef mijn reactie omdat ik me verbaas dat jij denkt te weten dat Yopi niet weet wat woorden betekenen.

[goeroe-overflakoe]

Van verstand heb je ook kiezen, van rede niet.

[Verwijderde gebruiker]

Of eigenlijk is het niet dat ik me erover verbaas, maar dat ik mij erover blijf verwonderen.

[Arjen]

Het blijkt uit zijn gebruik ervan. Lijkt me duidelijk hoe dat in een syllogisme past.

[Verwijderde gebruiker]

Mij niet. Maar de andere forumgenoten misschien wel. Plezier verder.

[yopi]

Anyway dit is het 'vraag maar raak' subforum.

Mijn eerste twee regels waren NAAR Schopenhauer. Een vage verwijzing zeg maar.

De andere twee regels zie ik als een andere benadering om de verschillen te benaderen tussen rede en verstand.
De rede meer intuitief.
Het verstand volgens de regels van de logica.

Een voorzetje in de hoop dat er het een en ander loskomt bij mijn geachte forumgenoten.

[Verwijderde gebruiker]

Ik deed mijn best.

[yopi]

Okke schreef:

Wat mij betreft mag iedereen rede en verstand vrijelijk met elkaar verwisselen. En ook kan het interessant zijn wel een onderscheid tussen beiden te maken om een gedachtengang te kunnen verkennen.

Dat is dus ook mijn insteek hier ..

[Kiro]

Eerst algemeen:
Wat ik me afvraag is in hoeverre het nuttig is om meteen boven op een frase van een ander te springen, wat lijkt neer te komen op het doorzagen van de poten van de stoel waar het topic zelf op zit. Om assumpties neer te zetten over een persoon (ik weet het zelf niet in deze) en daar de aandacht naar te laten gaan i.p.v. het topic zelf lijkt mij weinig constructief. Als dat, met goede bedoelingen, toch gedaan wordt om de ander iets over zichzelf in te laten zien, is het misschien verstandiger om dit in een pb te doen, want op deze manier lijkt het topic enigszins te ontsporen. Of bezie ik dat zo verkeerd?

Daarnaast is het aanreiken van quotes en begrippen zonder er zelf meteen een traktaat aan te hangen best fijn, omdat we dan een beetje kunnen beginnen met een tabula rasa. De achterliggende psychologische werkingen van de persoon zelf boeien me persoonlijk niet. Ik betwijfel ook of het ontbreken van een dergelijk openingstraktaat niet zou passen bij de oorspronkelijke schrijver van de aangehaalde quote, en er kan als nog evenzogoed gereageerd worden t.b.v. de eigen beeldvorming en algehele discussie. Overigens denk ik ook dat het ieder debat een beetje de keel af zou knijpen door meteen van wal te steken met een uitvoerig dictaat.

Trouwens, Yopi schreef dat het een voorzetje náár Schopenhauer is, en niet ván Schopenhauer. Dat impliceert dus vrijheid om te spelen. En spelenderwijs leert men.


Dan de openingspost. @ Yopi:

De rede vormt de begrippen
Het verstand gebruikt de begrippen

Daar kan ik mij wel in vinden. Redeneren is het afleiden van nieuwe waarheden uit gegeven waarheden, en beeldvorming gaat handje in handje met begripsvorming. Met rede kunnen we inzicht krijgen, en inzicht leidt tot begrip. Dan is het ook wel verstandig om dergelijk begrip en inzicht te gebruiken, anders kan de rede (als sturende functie) net zo goed de prullenbak in.
Toch is voor rede op zijn beurt ook verstand nodig. Zonder het begrip van het verstand is de rede ook mank.

De rede: intuïtie
Het verstand: logica

Waarom rede intuïtie inhoudt is mij nog een raadsel. Vormt de intuïtie dan begrippen? Dat lijkt me niet. Is intuïtie dan redelijk? Ook dat lijkt me niet. Intuïtie is meer iets dat daar tussendoor prikt.
Dat het verstand logisch is, wil ik wel aannemen. Voor logica heb je begrip en begrippen nodig, en als het verstand begrippen hanteert, dan gebruikt het ook een bepaalde mate van logica.

Toch zou ik niet een zwart-witgrens willen trekken tussen enerzijds rede en anderzijds logica. Voor rede immers, zo lijkt mij, is ook logica nodig, terwijl we logica als redelijk ervaren.
Begripsvorming gaat (hopelijk) via logische weg. Het komt in ieder geval niet aanwaaien, poef. Ter illustratie: ook al ervaren we het fascisme tegenwoordig niet allemaal als logisch, toch heeft het een verstandelijke set aan redeneringen als grondslag.

Nou ja, zo gaat een beetje mijn gedachtegang, al is het allemaal nog niet sluitend.
Verstand --> begrip --> rede --> begrip --> verstand

[Om]

Als ik je goed begrijp bedoel je dat de begrippen 'verstand', 'logica', 'wetten van het denken' en dergelijke ook door de rede gevormd zijn.
Verder dat de ingevingen en vormsels van de Rede onbetrouwbaar zijn.
Ik vermoed omdat je weet dat begrippen onderhevig zijn aan verandering en er ook nieuwe begrippen gevormd worden.
Door uitwisseling tussen de twee krijg je misschien het beste product.
En dan nog dat het manifestaties zijn van 1 vermogen.

Ja dat is een onderdeel van het (on)betrouwbaarheidsprobleem. Een ander probleem is uiteraard de taal, alsook het gegeven dat er nooit iets met zekerheid vast te stellen is (scepticisme). De beste regel die de rede dan aan het verstand kan opleggen is om geen vaststaande regels te hanteren.

Zo jij dan het verstand de praktische invulling willen noemen van de rede? De rede vormt de abstracte basis en het verstand vertaald dit naar concrete toepassingen? De rede is een universitaire docent die theorieën bedenkt waarna de beroepsbeoefenaar (het verstand) ze in de praktijk brengt. Nu kan het voorkomen dat de beroepsbeoefenaar (het verstand) in de praktijk problemen ervaart met een model/theorie en dit terugkoppelt naar de docent die dan vervolgens met een aanpassing kan komen. De rede is feilbaar, alsook de mens feilbaar is, en in die zin opereert de mens en de wetenschap in het algemeen ook. Altijd wordt geprobeerd om een theorie te falsificeren maar geen theorie kan 100% bewezen worden vanwege de onbetrouwbaarheids-factoren.

Zolang de rede (en de wetenschap) een regel/theorie nog niet heeft gefalsificeerd wordt ze nog gehanteerd door het verstand.

Ik voel daar wel wat voor.
Wat denk je van 'oordeelsvermogen', waarbij in laatste instantie de scherping en groei daarvan door een soort pragmatisch empirisme zou moeten plaatsvinden: De toets aan 'wat waargenomen wordt'.

Zie je oordeelsvermogen als een 3e speler in het spel of zie je het als een andere manifestatie (van de rede) ? Of nog iets anders?

Jammer dat wat waargenomen wordt, weer beinvloed wordt door je oordeelsvermogen.

En andersom ook? In die zin zou het ook wel logisch zijn dat mens, naarmate ze ouder worden, steeds minder flexibel worden omtrent hun waarden/regels (voor het verstand). Na verloop van tijd, een tijd van continue falsificeren, houdt je een steeds groter setje van niet-gefalsificeerde regels over. Dit is uiteraard afhankelijk van de kwaliteiten van het individu, een intelligenter individu zal minder niet-gefalsificeerde regels hebben dan een minder intelligent individu.

Zou zekerheid wel een optie zijn?
Zou het meer om consensus gaan in plaats van Waarheid of onversluierde werkelijkheid?

Absolute zekerheid niet denk ik; denk je wel? Denk wat dat het een voorwaarde is dat het individu de aangenomen regels als waarheid ervaart, dat wil zeggen HIJ/ZIJ is (nog) niet in staat gebleken om ze te falsificeren. Het moet dus wel een absolute subjectieve zekerheid zijn; voor een filosoof is dit nogal moeilijk om te bereiken maar voor een politici is het noodzakelijk hij/zij ze heeft. Wat bedoel je met onversluierde werkelijkheid?

(Stil brainstorming )

[yopi]

Dank je Vyumae ..
Kun je ook nog iets etymologisch hierover zeggen?

Wat betreft intuitie:
Als je een soort inval hebt zoals Om, dat je denkt: 'misschien is dat wat verstand en rede genoemd wel 1 ding waarvoor ik zo gauw geen naam voor weet'; dan kun je een nieuw woord zoeken om dat zo te benoemen.
Dan kun je je daar bij verder denken op focussen en zo de intuitie in een begrip omzetten.
Dat kan dan een nieuw woord zijn, of wat ik nu voorstelde een bestaand: namelijk: oordeelsvermogen.

Is dat duidelijk?

[yopi]

Er kruisen hier allerlei posts

[Mtheman]

Rede en verstand.
Ik denk dat de rede het verstand koppelt aan de waarneming, dus zeg maar het oordeelsvermogen. Het verstand zie ik meer als een database vol met begrippen gebasserd op waarnemingen.

De begrippen wordt ons aangeleerd, door waarnemingen en deze waarnemingen te benoemen.

Kunnen jullie (medeforumgenoten) hierin vinden?

[Kiro]

[yopi]

moet ff denken ..
ben weliswaar een ervaren, maar wel erg langzame denker ..
hoop dat jullie lekker doorgaan

[Mtheman]

Het Verstand kan nieuwe wegen vinden en inslaan.

Kan het verstand dat? Ik heb daar zo mijn twijfels over ik denk eerder dat de rede dit oplegt, waardoor het verstand zich aanpast aan wat de rede hem oplegt. Of zie jij dat anders Vyumae?

[Om]

Ook ik vraag me af wat Mtheman vraagt, alhoewel ik wel denk dat er een wisselwerking bestaat tussen het verstand en de rede. Beiden passen zich aan elkaar aan zou dus de implicatie daarvan moeten zijn. Ik zou haast willen zeggen dat het Verstand nieuwe wegen kan vinden (intuïtie?), net als de rede, maar dat het inslaan van nieuwe wegen is voorbehouden aan de rede.

Toch moet ik zeggen dat ik me goed kan vinden in het stukje van Vyumae. Nu vraag ik me af of wij de wil moeten betrekken in ons filosofie, of dat dit wellicht pas later aan de orde moeten komen. Ik twijfel; omdat we zonder de wil misschien aan belangrijke dingen voorbij gaan maar dat we met de wil wellicht te snel onszelf vast laten lopen.

De vraag is dus eigenlijk dus in hoeverre er sprake is van de wil bij het verstand/de rede. Zonder wil zou je eigenlijk zeggen dat het automatische processen zijn (vrijwel gedetermineerd) en met wil zou je een grotere autonomie inbouwen. Wat gebeurd er dus bewust en wat gebeurd er onbewust? Het kan zijn dat deze vraag belangrijk is voor de discussie en dat het ons helpt om een verder onderscheid te kunnen maken, wat jullie?

Verder heb ik even een klein stukje over Schopenhauer gevonden wat misschien leuk is: http://philaletes.filosofie.be/index.ph ... -rede.html

[Arjen]

Over naamgeving:

Volgens Kant:
1) Vernunft
Waarbinnen bestaat:
2)
- Urteilskraft
- Verstand
Waarbinnen bestaat
A Vernunft2
B Verstand2
- Sinnlichkeit

Wat is dan intuïtie en wat logica?

[Verwijderde gebruiker]

En volgens jou?

[Kiro]

[Mtheman]

Hmmz ik blijf mijn twijfels houden als je schrijft over het verstand en het voor jou daaraan gekoppelde denken. Daarom even ter verduidelijking wil ik je vragen of dit denken niet binnen de kaders van wat gekend is dus, dat je alleen kan denken wat men kent. Zoals je zegt is de rede het nadenken, zijn nieuwe verbindingen dan niet het nadenken over wat men kent? Dus de rede die door het verstand heen werkt, de wisselwerking . Of is denken meer dan hetgeen wat men kent en waar is dan de schijnbare scheiding van denken en nadenken om in jou termen te blijven.

Wat ik een beetje mis in deze hele discussie is de waarneming, ook al is deze kort in het begin aangehaald, vind ik dit een onderbelicht onderwerp, maar het kan zijn dat in de discussie deze bewust er niet bij betrokken wordt, maar graag een uitleg dan waarom niet. Juist intuïtieve zaken zou je dan kunnen zien als de dingen die niet direct waargenomen kunnen worden maar toch een soort van gedachten over zaken die voortkomen uit de intuitie, juist omdat ze niet waargenomen kunnen worden, graag jullie reactie hier op.

En over bewust en onbewust het volgende; ik denk ook dat de rede een bewust proces is, maar doordat verstand en rede in wisselwerking met elkaar zijn, kan dit door elkaar lopen zo kan je een zin construeren met behulp van rede en verstand, echter het verstand kan door middel van een onbewuste gedachte de rede beïnvloeden. Maar de rede beinvloedt de gedachten en daarmee het verstand ook lijkt mij tenminste.

@ Vyumae Ik kan mij dus sterk vinden in jou structurele opsomming over rede en verstand.

[ziznl]

@ Iedereen.

Ik lees met veel plezier eenieders bijdrage. En ik merk hoe ik analytisch en synthetisch bezig moet zijn om alles te kunnen volgen en te kunnen plaatsen.

HEt volgen betreft jullie teksten, een soort scanning van mijn verstand ofwel mijn begripsvermogen. Het plaatsen is het samenvoegen van deze scans in een 'eigen begrip met etiket' en dit plaatsen is dan een redelijk proces (DOOR de rede als een soort agent uitgevoerd) dat uiteindelijk een plaats vindt in het verstand (door de rede als een soort pathos of passie op een patient uitgevoerd).

Dit scannen en plaatsen is een gekrioel van jewelste en het beste werkt voor mij om mijn verstand op nul te zetten een soort zerolevel verstand. Om te kijken welke agentjes en patientjes er vanuit dit zerolevel veld opstaan als zijnde willetjes (feitelijk verlangens met objectieve betrekkingen) en gevoelens (als passies met objectieve betrekkingen) .

In tweede instantie weet ik dat mijn zogenaamde zerolevel vaststelling van mijn verstand nooit helemaal overeen kan behoeft te komen met een daadwerkelijke zerolevel. Maar dat is pas in tweede momentum mogelijk. In laatste instantie is er een samengaan van het reflectieve besef van het tweede moment en de eerste instantie. En dit samenwerken is altijd met de eerste instantie van ervaring op zerolevel en tweede moment van reflecteren van dit zerolevel.


Om voor je eigen beeldvorming begrippen als rede en verstand op een rijtje te krijgen moet je beginnen met een soort totaalplaatje te construeren van wat wel de geest wordt genoemd. De geest is alle werkelijkheid die niet direct zichtbaar is in tiijd en ruimte. De effecten van die werkelijkheid verschijnen als rede en als verschijningen.

De rede is dan de werkelijkheid in een symbolische reeks met betekenispatronen en de verschijningen een imaginaire reeks met uitgebreidheid en bewegingen.

Het verstand is dan een stukje rede dat opzichzelf gezet is door verschillende posities van de rede. Dit kan door die verschillende posities van de rede te laten circuleren.
Nieuwe posities van de rede zullen door deze opzichzelfstaande vastgestelde posities (zeg maar een objectieve reeks redelijkheden die georganiseerd samenwerken) worden aangetrokken en geassimileerd worden of juist afgestoten en ertegen afgezet. De respectievelijke aantrekking en afstoting is in grove vorm het verlangen en de angst.

De wil is opzichzelf altijd als verlangen subjectief betrokken door een geest en objectief betrokken door een object van verlangen.
Zo is dat met vrees en angst ook. De vrees is opzichzelf als angst betrokken op een subject en een object van angst.

Het verstand is nu de objectieve betrekking van waarheid en deze betrekking van waarheid is dan dus door meerdere subjecten betrokken, waardoor een samenwerking is ontstaan.

Nou lekker duidelijk allemaal zeker...pff...maar goed zo zie ik dat dan ongeveer ruwweg geschetst.

[Mtheman]

@ziznl Hmmz Interesting...

[Kiro]

[Mtheman]

@ Vyumae Doe je best..
Ik ben het grotendeels zoniet volledig eens met hetgeen je schrijft.
Ook al omschrijf ik het dan net iets anders soms het idee wat erachter zit komt overeen met jou verhaal. Niet dat dit iets verandert maar toch fijn dat we op een zelfde lijn zitten.

[yopi]

@Vyumae: misschien:

Toets PrtScr (Print Screen)

Plak de afbeelding (bijvoorbeeld) in PowerPoint en kies voor "opslaan als" bijvoorbeeld .JPG

En dan de afbeelding linken, zoals met andere afbeeldingen.

[Kiro]

@ Mtheman:
Qua formulering en terminologie heeft iedereen natuurlijk zijn eigen stijl en smaak, maar wel fijn inderdaad dat we op één lijn zitten. Hoe de rest het ervaart weet ik echter nog niet.

@ Yopi:
Je tip om het te plakken naar Powerpoint is een gouden gebleken!

Bij deze dan mijn opzetje:

[Kiro]

Komt hier nog een reactie op, of vinden jullie het wel best zo?

[Mtheman]

Tja ik weet niet wat ik er op moet zeggen. Dat ik niet weet wat ik er van moet zeggen komt:
1. Ik kan me in jouw verhaal vinden.
2. Dit een schematische voorstelling is wat je in je posts hebt gezegd.

Dus verder dan een duidelijk en verhelderend schema kom ik eigenlijk niet.
Temeer je het schema in je vorige posts hebt uitgelegd. Of dit moet opeens een radicale verandering van jouw gedachten zijn, wat ik echter niet uit het schema in vergelijking met wat je eerder gemeld hebt kan ophalen.
Dus...
what can i say..?