Om schreef:
Tja maar de grote denkfout, in mijn ogen, die de ID-aanhangers maken is de volgende. Eerst veronderstellen ze dat evolutie/de Oerknal/de mens niet de doeloorzaak kan zijn omdat het te complex (onherleidbaar complexiteit) maar vervolgens nemen ze wel genoegen met de nog grotere complexiteit van een designer, c.q God, als doeloorzaak.
Scherp gezien! De grote denkfout dan van de darwinisten is dat ze schijnen te vergeten, dat er IETS is dat evolueert in IETS-ANDERS. Zo beschouwd zijn darwinisten dus niet zozeer naturalisten alswel dualisten, die via de achterdeur dingen onderscheidt van omgevingsfactoren en zo twee verschillende zaken binnentovert: de intelligent-designer is dan nog zo sportief dat hij/zij ze via de voordeur binnentovert. What's the difference, I ask you? Verder is het al een tijdje common-sense dat een simpele oorzaak, complexe gevolgen kan hebben. (de non-lineaire dynamica of chaostheorie is je vast niet onbekend!)
De intelligent-designer kan dus wel degelijk heel eenvoudig zijn. Het is de darwinist in jou nu, die gelijk een antropomorf soort complexe godachtige designer fantaseert! Wat als de intelligent designer niets meer of minder is dan een unified theory of everything is, een principiele natuurwet dus.
Tja maar de ID-aanhangers zeggen dat deze fantasie/creativiteit zijn origine weer vind een een ontwerp, ontworpen door een ontwerper. De evolutietheorie brengt dit terug naar de 'events' die toelopen naar het ontstaan van ons, de mens. De evolutietheorie ondersteund dit met bewijzen, ID staat op een kaartenhuis van dogmatiek. Vanwaar die grote drang om tegen die overweldigende logica toch vast te houden aan dogmatiek? Is het rationeel om voorlopig die theorie aan te houden die het meest plausibel is, die het meest onderbouwd is met rationele argumenten?
Ook hier heb je natuurlijk gelijk.
Maar ook hier vergeet je blijkbaar iets anders. De logica en rationele argumenten zelf zijn inmiddels de dogmatiek ten top. Algoritmes die via het toetsenbord kunnen worden ingeklopt verlopen logisch en algoritmisch en gedetermineerd. Het enige dat aan dogmatiek lijkt te ontsnappen is jouw 'geest' --> de 'nous' Je kunt de geest beschouwen als een illusie of een fantasie. Dat is in ieder geval mijn visie hierover. Het is dan echter wel een creatieve illusie, misschien wel een intelligent designer of dat wat er van over is?!?!?!
Je ziet alleen toeval als je naar het eindproduct kijkt, welke meestal wordt gevonden in het menselijke bewustzijn. Als je het idee van een ontwerp loslaat en je ziet dat de dingen gewoon gegaan zijn als ze konden/moesten gaan dan is het ineens een stuk helderder. Het lijkt mij ook behoorlijk toevallig als het de bedoeling was dat het menselijke bewustzijn er zou komen met al die voorwaarden die eraan verbonden zijn (o.a. de punten die jij eerder noemde). Echter als je het één groot chemisch/natuur-proces ziet met allerlei kleinere chemische-natuur-processen die gewoon op elkaar reageren zoals chemie nou eenmaal werkt. Chemie is hier dus gebruikt als interactie/wisselwerking tussen de elementen, moleculen, natuurwetten en levensvormen.
Chemie is in dit kader natuurlijk een 'gecreeerd eindprodukt' van het menselijk bewustzijn, dat zoals jezelf terecht betoogd als ontwerp losgelaten moet worden........waar zijn dan opeens de moleculen, natuurwetten en elementen gebleven? Levensvormen resten ons, en gefantaseerde verhalen kaderen deze levensvormen vervolgens in.
De kleuren die ik ervaar ontstaan door een vreemd mengsel van signalen uit de kegeltjes in mijn retina, die zich ordenen en verzamelen in de primaire visuele cortex, vandaar naar de secundaire visuele cortex en vandaar mengen ze zich met signalen met een geheel andere bron; somatische signalen, uit onze spieren en gewrichten en evenwichtsorganen; geluissignalen, eventueel talig geanalyseerd vanuit andere corticale velden. Al deze signalen, die met beeldvormende technieken zichtbaar zijn te maken en te ontleden zijn tot frequenties van neuronale resonanties en elektronen en ionenstromen verzamelen zich tot een fenomeen dat ik waarneem: een kleurenpalet als een filmscherm, met geluid erdoorheen gemengd en gevoel er aanvast geplakt. Dit mengsel is waar ik het over heb. Dit mengsel dat stream of consciousness wordt genoemd is dat een materieel emergent bijprodukt, dat als urine ontstaat nadat sensorische en neuronale signalen zijn ontvangen en in die zin impotent zijn. Of kan er in deze emergente en impotente stream of consciousness een vreemde actie postvatten, die je dan ervaart als begeerte (DESIRE) of verlangen of wil voor mijn part en die de potentie bezit om een spier in beweging te zetten.
***flauw grapje als intermezzo*** er zijn andere dingen behalve spieren die in beweging gebracht kunnen worden!
V: wat is het lichtste ding ter wereld? A: een penis, want die kan door een fraaie fantasie worden opgetild.
Waar zit de stream of consciousness???? Upstream en dan bepalen we onze handelingen middels onze wil en onze verlangens zelf of Downstream en zijn we dan slechts passieve ervaarders van onze wil en gevoelens en beinvloeden we deze niet!
Dit behelst de discussie tussen ID en darwinisme. Ik - als darwinist - beschuldig de darwinisten meer en meer van dogmatisme; een dogmatisme dat stelling heeft genomen tegen intelligent design. Een vooraf ingenomen keuze dus, een uitsluiten van mogelijkheden. En dat laatste vind ik fundamenteel onwetenschappelijk en fundamenteel dogmatisch.
Komt het latere dan niet uit het eerdere? > moet je het dus niet ergens vandaan komen? Alle dingen die we kennen komen uit een verleden; materie (of energie) komt niet plotsklaps tot zijn . Sure, dit riekt naar determinisme maar en tot op zekere hoogte is dit waar; echter waar het determinisme het meest voor gebruikt wordt is voor ethiek. Zonder vrijheid geen moraliteit. Dat is echter een hele andere discussie.
Ja. Je stelt de juiste vragen. Waar komt de materie vandaan??? Materie en energie komen niet plotsklaps tot zijn. Neen, ze zijn er gewoon. Tja....de zekerheid daarover is dan minder groot dan de zekerheid over je bewustzijn. Het cartesiaanse twijfelexperiment blijft staan. En ook - nogmaals - al is dit een illusie, dan blijft de conclusie: "er zijn illusies, dus er is een bewustzijn gerechtvaardigd."
:greins:
***EDIT***
Overigens is het darwinisme een THEORIE, die zichzelf nu vreselijk aan de haren zit te trekken met het dilemma van genetische manipulatie cq creatie! Genen worden gezien als zelfreplicerende stukjes materie. Het is een eeuwig en oneindig proces van splitsing en binding, van dissociatie en associatie. Wanneer dissocieert het DNA en wanneer associeert het DNA? Waarom splitst DNA zich tijdens de Meiose? Waarom associeert het DNA zich alleen binnen een bepaalde soort? En hoe doen virussen dat dan?
En verder: Wat zijn eigenlijk de manifeste materiele dragers die genen worden genoemd? Wat zijn de genen? Hoe grenzen ze zich af van naburige genen? Bestaat er een los op zichzelf staand gen? Een los gen, repliceert zich niet. Het is dus niet een opzichzelf staande drager van alle eigenschappen "vanzichzelf" en in die zin dus niet elementair te noemen. Evenzo het gehele genoom of al het erfelijke DNA tesamen. Ook dit repliceert niet. Het moet in een juiste - water-eiwitachtige omgeving zitten met allerlei cellulaire compartimentjes, vanelkaar gescheiden door lipidenachtige membraantjes. Ook het genoom is dus niet elementair volgens de definitie. Wat nu - vraag ik je - zijn dan de bouwstenen van de aanbeden en verafgoodde (door dawkins c.s.) darwinistische theorie? Wat zijn de materiele dragers van onze overdraagbare en te kopieren eigenschappen?
Ik beschouw mezelf nog steeds als een snoeiharde darwinist overigens. Maar ik vind niet dat we om de hete brei heen moeten gaan draaien en net doen alsof dit soort vragen beantwoord zijn en te verklaren zijn BINNEN die theorie. Want dat is een grove leugen en riekt naar dogmatiek waar menig jezuiet zijn vinigers bij zal aflikken.
Welnu, eerwaarde broeder, hebt gij uw doortastend oog te rusten gelegd op een andere Genesis dan dewelk mij bekend is?
