Wat is het verschil tussen mens en dier?

Zit je ergens mee, ben je nieuwsgierig hoe anderen hier over denken, hoe pakken wij dit aan? Stel hier al je vragen.
Gesloten
Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 5
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Wat is het verschil tussen mens en dier?

Bericht door Jeroen » 25 jan 2009, 12:08

Of anders geformuleerd:

Wat vind jij het verschil tussen mens en dier?


Gaarne alleen je persoonlijke visie plaatsen. Dus niet die van een ander.
En ook niet de al geposte visies tegenspreken of zo.

Dank.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 5
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 25 jan 2009, 12:54

Ooit was er een stofje, genaamd mineraal. Dit stofje kon alleen maar zijn, het kon zich niet voortplanten. Wel kon het groeien, door andere stofjes aan te trekken. Of zich verplaatsen, maar dit was meer een soort van zich laten verplaatsen, door de wind of door het stromen van het water bijv.

Toen evolueerde het stofje en veranderde het in een plantje. Het kon zich nu wel voortplanten, door zich te kruisen met een soortgelijk stofje ontstond er een nieuw, nog niet eerder vertoond stofje. Het plantenrijk was geboren en de planten breidde zich uit over onze planeet.

Na verloop van tijd waren een aantal planten het beu om zo gebonden te zijn aan een bepaalde locatie. Eenmaal gesetteld, zat er weinig beweging meer in. Dus evolueerde sommige planten zich tot dieren. Ze ontwikkelde poten en konden zich zo verplaatsen. Deze beweging bracht heel wat veranderingen met zich mee. Mineralen konden alleen maar zijn. Planten konden zich voort planten, maar met de komst van de dieren was er een nieuw bewustzijn ontstaan: het instinct.

Vele millennia gingen voorbij. Ook dieren konden zich voortplanten en kruisen, en zo ontstond er dus een grote variëteit aan planten en dieren. Er schijnen zelfs kruisbestuivingen tussen beide te zijn geweest, waardoor er dus plantachtige dieren en dierlijke planten ontstonden. Een wonderlijke wereld. Maar nog niet wonderlijk genoeg. De dieren gingen zich vervelen. Steeds maar weer dezelfde rituelen. Steeds maar weer hetzelfde gedrag. Instinct is prachtig maar er ontbrak nog iets: keuze.

De mens werd geboren. Het eerste dier dat zich niet langer alleen maar liet leiden door zn instincten, maar kon kiezen of het wel of niet achter die prooi aan zou rennen. Ook dit bracht weer grote veranderingen met zich mee. De mens kon kiezen om ipv achter een dier aan te rennen, ook eens andere tactieken te gebruiken. De speer werd ontdekt en ontwikkeld. De eerste werktuigen kondigde de geboorte van een nieuw fenomeen aan: de vrije keuze. Deze keuze was echter nog behoorlijk beperkt. Omdat deze nog voornamelijk gebaseerd was op het instinct. De dierlijke driften waren nog erg sterk. Dus vele millennia gingen er voorbij zonder al te veel verandering. Steeds meer keuzes werden er gemaakt, steeds meer gereedschappen werden ontwikkeld, maar ontbrak nog steeds iets.

Het was tijd voor de volgende stap in de evolutie; de geboorte van intuïtie. Keuzes werden niet langer alleen maar op instinct gebaseerd, maar er ontwikkelde zich een hoger bewustzijn. Mensen begonnen keuzes te maken die niet echt logisch meer leken. Soms zelfs levensbedreigend. Voorheen lieten we ons leiden door instinct en de drang om te overleven. En alhoewel dit nog steeds erg sterk in ons aanwezig is, heeft intuïtie ons geleerd om te vertrouwen op dit hogere bewustzijn, hoe onlogisch ook of hoe gevaarlijk, intuïtief wisten we dat het goed was en dus deden we het. Zo ontstond kunst en creativiteit (was al eerder aanwezig, maar nog in primitieve vorm). De mens kon genieten van schoonheid en de vrijheid die keuze met zich mee had gebracht. Maar ook deze verandering had weer grote consequenties.

Langzamerhand wordt het tijd voor de volgende stap in de evolutie. Wat dit gaat worden, hoe dit heet, wat het zal veranderen, is nog onbekend, omdat het nog geboren moet worden. Maar de zaden zijn al gezaaid, de kiemen ontkiemt en de eerste scheuten ontsproten. Nu is het een kwestie van water geven, het voeden. Ik denk dat het hier gaat om de liefde. Liefde is de volgende stap. Of beter gezegd, de stap die al gemaakt is. We weten allemaal hoe fijn liefde voelt. Hoe warm, vredig, ontspannen, tevreden, gemoedelijk, vergevend en bevrijdend de liefde kan zijn. Maar ook hoe het gebrek aan liefde voelt. Hoe meer liefde we toelaten, ontwikkelen en uitstralen, hoe verder we evolueren, hoe dichter we bij de volgende fase in de evolutie komen.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Gebruikersavatar
Om
Posts in topic: 3
Berichten: 250
Lid geworden op: 28 feb 2008, 23:44
Contacteer:

Bericht door Om » 25 jan 2009, 13:43

In den beginne was er energie, een materieloze werkelijkheid.
Na een nog nader te omschrijven logische gebeurtenis naar aanleiding van de wetten van de natuur kwam er voor het eerst materie. Het universum was aan het uitdijen met een fenomenale snelheid. Dat is, voor zover die snelheid fenomenaal te noemen aangezien het alleen gerefereerd kan worden aan zichzelf. Maar goed er was dus materie. Dit stelde nog niet veel voor; de meest voorkomende vorm was die van het waterstof molecuul, de bouwsteen van bijna alles. Deze molecuul vormde zich naar gelang verschillende temperatuurswaarden en andere omstandigheden (goudhaartjes-principe) om tot andere materie zoals steen, ijzer, water, gassen en vele anderen.

Planeten konden zich vormen in banen rond wat wij nu sterren noemen. Op in ieder geval één planeet was alles aanwezig voor moleculen en atomen om zich in toenemende complexiteit te vormen. Planten en dieren waren geboren. Sommige waren minder complex dan anderen maar dat maakt niet uit; de mate van grootsheid is louter bepaald door de effectiviteit van het overleven. De ene vorm van leven doet dit door zijn energie te wijden aan fotosynthese, de ander door al rondlopend eten te verzamelen. Sommige dieren hadden zich echter zo ingewikkeld geëvolueerd dat het overleven voor hen makkelijker werd, makkelijker maar niet een bijzaak. Zo kon het dier 'de mens' de wereld naar zijn hand ombuigen in plaats van een slachtoffer te zijn van de grillen van deze wereld. Kunst, muziek, taal, alles draagt bij aan het overleven: een groter begrip van de wereld zal de mens in de toekomst wellicht in staat stellen om uiteindelijk als enig dier van de planeet aarde te ontsnappen aan haar uiteindelijk lot: uitsterving. De aarde zal ooit vergaan, zo ook de zon maar de mens dankzij alles wat hij dankzij zijn evolutie heeft meegekregen hoeft dit lot niet te verdelen. Zelfs zaken die ogenschijnlijk weinig te maken hebben met overleven en evolutie zijn hiervan onderdeel. Mens bedachte objecten zoals religie planten zich voort in de mensheid zoals genen dat doen; ze repliceren zichzelf van generatie tot generatie en de religie/godsdienst met de beste eigenschappen tot overleven (dus kopiëren/repliceren) zal de andere religies/godsdiensten doen verdwijnen. De natuur is onverschillig; de natuur is energie en de interactie daar tussen (natuurwetten).

Toch is dit alles louter een illusie. Energie gaat niet verloren. Met energie is alles begonnen en zal ook nooit verloren gaan. Planten, dieren, planeten, sterren.. alles dat wat verloren gaat blijft ook bestaan. Wij ervaren de dood als een eindig iets daar waar onze bestanddelen gewoon zullen blijven voortbestaan. De unieke samenstelling en samenwerking die hebben geleid tot ons bewustzijn of wat sommige mensen zien als ziel zullen wel verloren gaan. Maar destructie is gelijk aan creatie. Die unieke samenstelling van energie en materie die hebben geleid tot wat wij ervaren als onze persoonlijkheid zal niet naar een andere plek gaan nadat deze energie/materie overgaat in een andere vorm. Dat zou moeten impliceren dat dit op de één of andere manier gekopieerd wordt: waarbij de één naar een hemel achtige plek zal gaan en de ander de stoffelijke wereld zal blijven voeden

De mens: het enige dier dat alles kan vernietigen en kan bewonderen.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 25 jan 2009, 13:48

Een mens is een dier dat zich graag als niet-dier beschouwt en het dier-zijn van de andere dieren als minderwaardig of juist superieur vindt.

Gebruikersavatar
rnull
Posts in topic: 2
Berichten: 160
Lid geworden op: 23 dec 2008, 09:53
Contacteer:

Bericht door rnull » 26 jan 2009, 07:12

Kan ik me wel invinden, alleen dat sommige dieren superieurder zijn niet volledig. Kan je dat meer uitbouwen? Gr ro
Qua tractus sinus history refero

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 26 jan 2009, 07:37

Voorbeeld: Dolfijnen zijn volgens sommigen intelligenter en wijzer dan wij mensen.

Gebruikersavatar
rnull
Posts in topic: 2
Berichten: 160
Lid geworden op: 23 dec 2008, 09:53
Contacteer:

Bericht door rnull » 27 jan 2009, 11:27

okke schreef:Voorbeeld: Dolfijnen zijn volgens sommigen intelligenter en wijzer dan wij mensen.
Daar durf ik geen uitspraak over te doen. Maar ik kan me wel iets bij voorstellen dat sommige mensen daar zo overdenken.
Qua tractus sinus history refero

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 5
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 27 jan 2009, 15:40

De vertaling van 'schuim' is inmiddels verschenen bij uitgeverij Boom ..

Wat je nu precies bedoelt ivm de vraag over het verschil tussen mens en dier is me niet duidelijk Philo (?).
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Monique
Posts in topic: 1
Berichten: 26
Lid geworden op: 10 dec 2008, 13:29
Contacteer:

Bericht door Monique » 28 jan 2009, 16:47

Volgens mij is het tamelijk typisch voor alle dieren om zichzelf als 'normaal' te zien en andere dieren als iets aparts. Omdat wij mensen zijn vinden we menselijke dingen belangrijk. Maar een giraffe, die zichzelf ook de bekroning van het dierenrijk vindt, vindt leeuwen wellicht barbaars, olifanten te dik en mensen zijn kaal en hebben geeneens een lange nek om bij hooggelegen boombladeren te komen.
Omdat wij toevallig mensen zijn vinden we intelligentie belangrijk. We weten niet precies wat het is, we vinden zelfs niet dat alle mensen het hebben, maar belangrijk is het wel. Idem dito voor bewustzijn. Mensen willen zich beter voelen dan andere dieren met behulp van vage begrippen. Dan is het wel of niet hebben van lange benen en nek tenminste nog concreet.

Pim
Posts in topic: 3
Berichten: 32
Lid geworden op: 02 okt 2007, 15:10
Contacteer:

Bericht door Pim » 28 jan 2009, 21:45

Het is denk ik maar net hoe je het bekijkt, hoe je alle dingen die 'zijn' categoriseerd. Zo zijn we op een bepaalde manier heel anders dan alle andere dieren, maar weer op een andere manier gelijk en passen we gezamenlijk in de 'categorie' dieren. Het ligt er geheel aan hoe je de dingen indeelt.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 29 jan 2009, 11:02

Pim schreef:Het is denk ik maar net hoe je het bekijkt, hoe je alle dingen die 'zijn' categoriseerd. Zo zijn we op een bepaalde manier heel anders dan alle andere dieren, maar weer op een andere manier gelijk en passen we gezamenlijk in de 'categorie' dieren. Het ligt er geheel aan hoe je de dingen indeelt.
Mee eens. En om te kunnen categoriseren, zijn verschillen tussen de ene en de andere categorie en overeenkomsten binnen dezelfde categorie noodzakelijk.

Wat zijn volgens jou de verschillen tussen mensen en dieren (die tussen dieren onderling en tussen mensen onderling juist de overeenkomsten zijn)?

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 5
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 29 jan 2009, 11:44

Ik kan me wel vinden in deze onderverdeling:
- mineralen
- planten
- dieren
- mensen

Als je dit vanuit de evolutie theorie bekijkt, dan waren er eerst mineralen, daaruit ontstonden planten, dan dieren en tot slot mensen. Dus we waren ooit dieren en zijn daarna verder ontwikkelt tot mens.

Ik kan me ook wel vinden in de Annunaki theorie, dat we gemaakt zijn, dat we een kruising van dieren en nog iets zijn.

Maar dit zijn allemaal niet mijn ideeën. En daarom wil ik het daar niet over hebben, in dit gesprek.

Ik zie een duidelijk verschil tussen mens en dier. Voor mij zit dat verschil in de bewuste keuze. Waar een dier instinctmatig reageert, heeft de mens nog iets extra's: intuïtie. Een dier kan niet anders dan z'n instinct te volgen. De mens kan daar van afwijken (toch doen we dit nog erg weinig en zijn we vooral bezig met overleven (instinctief gedrag m.i.).
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 29 jan 2009, 13:50

Ik zie niet een verschil tussen mensen en dieren, want de mens is een dier.

Ik zie wel duidelijke verschillen tussen mensen en andere zoogdieren, tussen mensen en andere gewervelde dieren, tussen mensen en andere 'nieuwmondigen' (Deuterostomia).

Pim
Posts in topic: 3
Berichten: 32
Lid geworden op: 02 okt 2007, 15:10
Contacteer:

Bericht door Pim » 29 jan 2009, 14:20

Wat zijn volgens jou de verschillen tussen mensen en dieren (die tussen dieren onderling en tussen mensen onderling juist de overeenkomsten zijn)?
Zoals je al eerder zei, zijn mensen dieren, iets waar ik het mee eens ben. Maar, als we mensen met ANDERE dieren gaan vergelijken, zit denk ik het grootste verschil in de mate waarin wij onze omgeving beïnvloeden. Daardoor zijn we in staat vele malen gemakkelijker te overleven dan de meeste andere diersoorten (althans op korte termijn, op lange termijn valt dit nog te bezien). Ons "denk-vermogen" (bewustzijn of hoe je het ook wilt noemen) stelt ons in staat dit te doen (iets dat andere dieren in mindere mate bezitten).
Ik zie een duidelijk verschil tussen mens en dier. Voor mij zit dat verschil in de bewuste keuze. Waar een dier instinctmatig reageert, heeft de mens nog iets extra's: intuïtie. Een dier kan niet anders dan z'n instinct te volgen. De mens kan daar van afwijken (toch doen we dit nog erg weinig en zijn we vooral bezig met overleven (instinctief gedrag m.i.).
Jeroen, ik denk dat dit onderscheid niet eens zo duidelijk is als jij zegt. Ik denk dat ons "denk-vermogen" alleen verder is ontwikkelt, want zo bezitten chimpansees bijvoorbeeld ook dergelijk vermogen (er zijn groepen chimpansees ontdekt die scherpe gepunte stokjes gebruiken om op kleinere apen en andere dieren te jagen!). Trouwens, intuïtie(inzicht zonder nadenken) is min of meer hetzelfde als instinct (aangeboren drift om onbewust doeltreffend te handelen).

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 5
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 29 jan 2009, 15:24

Ik denk dat dieren één zijn met hun omgeving en mensen niet.

Als mensen dieren zouden zijn, zou het niet nodig zijn om verschillende orde's van levende wezens te benoemen: planten, dieren, mensen.

Mensen zijn wezens die de andere drie orde's van bestaansmodi in zich dragen, nl: mineralen, plantaardige processen, dierlijke eigenschappen.
Dieren dragen alleen de eerste twee in zich.

Andere verschillen zijn: Zelfbewustzijn, taal, tijdsbeleving en nog veel meer.

Primaten zijn een devolutie van mensen of een achtergebleven tak van mensen ....

.... denk ik.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
Om
Posts in topic: 3
Berichten: 250
Lid geworden op: 28 feb 2008, 23:44
Contacteer:

Bericht door Om » 29 jan 2009, 15:37

Ik opper:

Kakkerlakken zijn geen dieren want ze hebben eigenschappen die geen enkel ander dier heeft, net als de mens. Dus laten we nu spreke van planten, dieren, mensen en kakkerlakken.

Maar wacht eens; dan zijn een heleboel wezen die we nu tot dieren rekenen geen dieren meer. Zo hebben zeehonden de grootste haardichtheid van alle dieren op de planeet, maar dat is uniek!

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 29 jan 2009, 15:49

Wat ik zeg: de mens is een dier. En verschilt als diersoort van andere diersoorten (en komt overeen met andere diersoorten) op een verscheidenheid aan kenmerken. Dieren onderscheiden zich van schimmels, bacteriën en planten. Tussen die rijken ('soorten') zijn verschillen aan te geven.

Het verschil tussen een mens en een dier is als het verschil tussen stoomlocomotief en een voertuig.

Over dieren zijn geen algemeen geldende uitspraken te doen (volgens mij) die niet ook voor mensen gelden.

Pim
Posts in topic: 3
Berichten: 32
Lid geworden op: 02 okt 2007, 15:10
Contacteer:

Bericht door Pim » 29 jan 2009, 16:53

@Okke en Om: helemaal mee eens!
Ik denk dat dieren één zijn met hun omgeving en mensen niet.
Ik denk dat mensen alleen minder één zijn met hun omgeving: wij passen onze omgeving in grotere mate aan. Maar, ook andere dieren doen dat, alleen in kleinere mate (mieren maken een heel gangenstelsel onder de grond, ze passen hun omgeving aan tot een geschikt onderkomen).
Mensen zijn wezens die de andere drie orde's van bestaansmodi in zich dragen, nl: mineralen, plantaardige processen, dierlijke eigenschappen.
Dieren dragen alleen de eerste twee in zich.
Hier geef je in feite zelf aan dat mensen dieren zijn, dieren bezitten namelijk "dierlijke eigenschappen" (anders zijn het ten slotte geen dieren, of wel?).

Ik wil niet zeggen dat er geen verschil is tussen mensen en andere diersoorten, maar dat je anders zoals Om al zei iedere diersoort even uniek kunt noemen (iedere diersoort heeft wel iets bijzonders, wat hem onderscheid van de andere). In grote lijnen zijn we hetzelfde, en in weer grotere lijnen zijn planten en dieren hetzelfde en in weer grotere lijnen ook mineralen, dieren en planten. Het is opnieuw een kwestie van categoriseren, alleen moet je wel gelijke categoriën maken. Niet een soort uniek noemen en de rest op een hoopje gooien.

Gebruikersavatar
Intangible Radjanamadjo
Posts in topic: 2
Berichten: 3278
Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
Contacteer:

Bericht door Intangible Radjanamadjo » 29 jan 2009, 17:27

Als ik het allemaal zo belees, lijkt de trend dat de mens een 'wezen' is dat zich graag onderscheid van de rest. Of dat onderscheid dan vervolgens terecht of niet terecht is, is niet de vraag.

Het verschil tussen mens en dier is dus m.i. enkel het onderscheid dat wij maken als zijnde mens en niet dier. Wat voor invulling wij er vervolgens aan geven, doet m.i. niets af aan het feit dat er in eerste instantie enkel het onderscheid mens vs dier is. (of mens vs dier en plant of mens vs plant etc.)
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 5
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 30 jan 2009, 00:24

Een menselijk 'exemplaar' is een persoon.
Een dier is een soortwezen. Elk exemplaar daarvan is een voorbeeld van die diersoort.
Elk exemplaar van de diersoort 'mens' is drager van een persoon.

Pas hier komen zaken als recht, moraal, liefde, zelfbewustzijn, ik, vrijheid, verantwoordelijkheid, enzovoort om de hoek kijken.

De niveleringsdrang maakt dit orde onderscheid onzichtbaar en verder filosofisch denken onmogelijk.
Pure biologische sofisterij, waar een typisch menselijk moralistisch toontje achtersteekt: "Wij zijn niet van die mensen die zichzelf in de hoogte steken. Wij zijn rechtvaardig in onze opvatting. Wij vinden dieren niet minder dan onszelf."
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 5
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 30 jan 2009, 10:55

Misschien wordt het tijd voor een nieuw forum onderdeel. Waar je alleen vanuit de IK mag praten (vanuit eigen ervaring dus) en NIET op de ANDER mag reageren.

Tussen de regels door lees ik wel interessante stellingen. Jammer dat die weer overwoekert dreigen te worden door meningsverschillen (alsof dat nou zou belangrijk is ???)

Bedankt voor jullie visie.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Gebruikersavatar
Intangible Radjanamadjo
Posts in topic: 2
Berichten: 3278
Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
Contacteer:

Bericht door Intangible Radjanamadjo » 30 jan 2009, 12:08

Jeroen schreef:Misschien wordt het tijd voor een nieuw forum onderdeel. Waar je alleen vanuit de IK mag praten (vanuit eigen ervaring dus) en NIET op de ANDER mag reageren.
Dan zou je dus eigenlijk een Monoloog-forumdeel moeten maken, waarin iedereen zijn/haar eigen sticky pagina heeft.. vraag me echter af of dit is wat de heren en dames filosofen willen ;)
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 30 jan 2009, 12:44

Misschien wordt het tijd voor een nieuw forum onderdeel. Waar je alleen vanuit de IK mag praten (vanuit eigen ervaring dus) en NIET op de ANDER mag reageren.
Dan zou je dus eigenlijk een Monoloog-forumdeel moeten maken, waarin iedereen zijn/haar eigen sticky pagina heeft.. vraag me echter af of dit is wat de heren en dames filosofen willen ;)
Een forumonderdeel waar geen debat of dialoog plaatsvindt, maar enkel monologen, een soort zeepkistplek, lijkt mij totaal onzinnig voor een forum. Als ik monologen wil houden, kan ik een weblog starten of een hyvespagina. Als ik geïnteresseerd bent in opvattingen van anderen over een onderwerp, dan is reageren, (toelichting) vragen en verwonderen een onlosmakelijk onderdeel.

Lijkt mij dan.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 5
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 31 jan 2009, 00:31

IR schreef
Het verschil tussen mens en dier is dus m.i. enkel het onderscheid dat wij maken als zijnde mens en niet dier. Wat voor invulling wij er vervolgens aan geven, doet m.i. niets af aan het feit dat er in eerste instantie enkel het onderscheid mens vs dier is. (of mens vs dier en plant of mens vs plant etc.)
Ik denk wel dat ik dit begrijp. Het is de fase voor het denken.

We bewegen ons allereerst in de menselijke sfeer. Dan valst het niet-menselijke op dat 'anders' is. Dit andere is een veel groter mysterie als het menselijke waar we in thuis zijn. Misschien is het beste dit andere in ieder geval maar als een mysterie te blijven beschouwen.
Nietemin kan het geen kwaad er gedachtes aan te wijden.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 5
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 31 jan 2009, 00:55

Ik weet ook niet waar het verschil nou precies in zit voor mij. Ik denk dat ik het: "ik vind iets anders dan jij" gehalte in sommige discussies iets te hoog vind. Ik zie veel liever dat we elkaar aanvullen ipv aanvallen, al is dat misschien een iets te sterk woord ;)

Het verschil is enorm klein, maar het maakt het voor mij een stuk minder irritant, wanneer men vanuit eigen persoon reageert, en niet tegen de ander in gaat.

Ik begrijp best dat jij het anders ziet dan een ander. Uiteindelijk zien we het allemaal op onze eigen unieke manier. Niemand is hetzelfde. Je kan een eind met iemand meegaan, maar als je lang door blijft kletsen, kom je vanzelf iets tegen waar je het niet met elkaar eens bent.

Ik vind dat helemaal niet interessant. Ik hoef helemaal niet te weten hoe jij het met me oneens bent. Wel ben ik zeer geïnteresseerd in hoe jij het ziet, maar dan niet tov mijn visie, maar als jouw visie op zich.

Snappen jullie het verschil? Begrijpen jullie mijn irritatie?

Dit vind ik trouwens een mooi voorbeeld van het verschil tussen mens en dier. Ik zie een olifant niet zo diep op iets ingaan. Die denkt gewoon: wel een leeuw, geen leeuw; wel een zebra, geen zebra; wel een gevaar, geen gevaar, maar of die zebra niet stiekem toch iets anders in gedachten heeft, of dat die leeuw misschien vegetariër geworden is, dat komt echt niet in die olifant op.

Je zou kunnen zeggen, een dier reageert primair. Een mens secundair en soms zelfs tertiair.

Een mens kijkt langer dan z'n slurf is. [gj]
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 31 jan 2009, 01:17

Het is best interessant om te kijken wat de mens uniek maakt in het dierenrijk. Doordenken wordt genoemd, rede, cultuur, manipulatie van zijn omgeving... Allemaal zaken die ook bij andere dieren te herkennen zijn, maar de combinatie ervan en de mate waarin deze zaken zich manifesteren, maakt een mens uniek. En daardoor onderscheidt hij zich, naast de biologische verschillen, van de andere diersoorten.

Matt Haydn
Posts in topic: 1
Berichten: 94
Lid geworden op: 15 nov 2008, 20:09
Contacteer:

Bericht door Matt Haydn » 31 jan 2009, 15:24

Jeroen schreef:
Gaarne alleen je persoonlijke visie plaatsen. Dus niet die van een ander.
En ook niet de al geposte visies tegenspreken of zo.

Dank.

Ik weet dat ik een tijd ben weggeweest, maar dit moet me toch even van het hart. Aan het door Jeroen gezegde erger ik me. Waarom mag je geen posts tegenspreken en waarom mag je je niet beroepen op het werk van een ander? Het is toch juist filosofie dat men elkaar werk tracht te weerleggen door het tegen te spreken, hoe voert men anders een discussie? Of moeten we maar allemaal onze mening uiten, mag er geen kritiek op worden geuit en dat is dat? Hoe komt men dan tot nieuwe inzichten?

Over mensen en dieren:
Dieren bouwen geen kerken, hebben geen kunst, hebben geen industrie, geen muziek, geen oorlog, geen martelingen, geen filosofie, geen ideologie, geen digitalisering.

En over het algemeen: Bewuste wezens (dus ik reken daarbij ook even een x aantal apen en dolfijnen) kunnen elkaar voor de gek houden, onbewuste wezens doen dat niet.
"Een sinaasappel is een heel slecht fallus symbool."
- Gert Jan van Leeuwen

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 31 jan 2009, 16:10

Matt Haydn schreef:Bewuste wezens (dus ik reken daarbij ook even een x aantal apen en dolfijnen) kunnen elkaar voor de gek houden, onbewuste wezens doen dat niet.
Afbeelding

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 5
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 31 jan 2009, 22:32

Mooi Okke ..

Gebruikersavatar
Om
Posts in topic: 3
Berichten: 250
Lid geworden op: 28 feb 2008, 23:44
Contacteer:

Bericht door Om » 01 feb 2009, 15:25

Dit topic deed me denken aan een ander topic, een topic over Plessner.
1.

De mens is een organisme. Er zijn eigenschappen die hij met al het organische gemeen heeft, maar is er iets aan te wijzen dat hem er tegelijk van onderscheidt?
Om te beginnen onderscheidt Plessner organismen van dingen. Dingen hebben contouren maar geen grenzen. Een ding is wat het is. Als een ding al een wisselwerking met de omgeving aangaat, dan altijd door de inbreng van factoren uit die omgeving. Organismen onderhouden vanuit zichzelf - actief - een wisselwerking met hun omgeving, zelfs als er nooit een initiatief tot wisselwerking van hun omgeving zou uitgaan.

De manier waarop organismen zich tot hun omgeving verhouden, noemt Plessner ‘positionaliteit’. Organismen zijn een proces.
De scheidslijn tussen dingen en organismen is absoluut, die tussen plantaardig en dierlijk leven, en dierlijk en menselijk leven zijn dat niet. Het onderscheid dat Plessner aanbrengt tussen deze ‘levensfasen’ is dan ook dat tussen de ideeën plant, dier en mens. Het gaat om structuren die duidelijk van elkaar verschillen, in de empirische werkelijkheid zijn er overgangen.

De positionaliteit van alle levensvormen is gelijk, zij verhouden zich actief tot hun omgeving. Het is de structuur van de positionaliteit die ze van elkaar scheidt. Een plant is zich niet bewust van zijn omgeving, een dier is dat wel. Een dier heeft een zenuwstelsel, een plant niet. Hogere diersoorten vertonen zelfs tekenen van een zelfbewustzijn. Apen bijvoorbeeld lijken te kunnen kiezen tussen gegeven mogelijkheden. Daarmee begint de onzekerheid die de zeester en de hagedis niet kennen, de onbevangenheid is weg. Toch is er bij alle dieren een niet onderbroken evenwicht met de omgeving. Wordt dit natuurlijk evenwicht verstoord dan kan het dier zich niet meer handhaven. Het dier leeft in het hier-nu en gaat daarin op. Dieren hebben hun lichaam en hogere diersoorten sturen het ook, terwijl ze er tegelijkertijd mee samenvallen. Plessner noemt het eerste ‘centrisch’ en het tweede ‘concentrisch’. Een plant is centrisch, een dier is centrisch en naarmate het om een hogere diersoort gaat ook concentrisch.

De mens valt niet met zichzelf samen, zijn positionaliteit is ‘excentrisch’. De mens leeft zelfbewust, is zich er zelfs van bewust dat hij zich van zichzelf bewust is. En zo is er tussen de mens en zijn wereld, ja zelfs tussen de mens en zichzelf een afstand die hij alleen met een omweg, zijn cultuur en zijn taal kan overbruggen. Dualisme dus? Enerzijds de natuur en anderzijds de mens? Nee, Plessner schrijft: Het leven van het dier is centrisch, dat van de mens is, zonder de centrering te kunnen doorbreken, er tegelijk aan ontkomen, excentrisch.
De mens is en blijft een dier, de centralistische organisatie is de basis van zijn excentriciteit. Plessner opnieuw: Zo valt zijn leven onder zijn handen steeds weer uiteen in natuur en geest, gebondenheid en vrijheid, zijn en moeten. De mens is naturbedingte Un-natur, onnatuur onder in de natuur gelegen voorwaarden. Wie zo leeft, vervreemd van de natuur waartoe hij niettemin blijft behoren, schept zichzelf een nieuw milieu, de cultuur. Ook heeft de mens een verleden en een toekomst. Zo bevindt hij zich op een lange weg, niet meer geborgen in het hier-nu. Zijn verlangen is het aan zijn ondraaglijke excentriciteit te ontkomen, zo geborgen te zijn als de ‘leliën des velds’. Dat is de positionaliteit van de mens: auf nichts gestellt.
http://www.theshower.nl/pfff/forum/view ... ngte[quote][/quote]

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten