Leiderschap

[Verwijderde gebruiker]

Laat ze ook eens mee beslissen over dingen waar jij normaliter alleen de beslissing over neemt.

De aanname dat ik mijn kinderen niet eens mee zou laten beslissen is onjuist en ik vind je terechtwijzing of beoordeling van mijn vaderschap kwetsend.

[Jeroen]

Lezen is ook een vak.

[Verwijderde gebruiker]

Wat probeer je te bereiken met je berichten Jeroen? Ik probeer op een normale manier in gesprek te blijven. Te luisteren naar wat je zegt. Mijn ideeën ernaast te plaatsen zonder de jouwe aan te vallen of te verwerpen. Wellicht kunnen ze naast elkaar bestaan, komen we tot de ontdekking dat ze eigenlijk weinig verschillen of kan ik inzien dat de mijne bijgesteld kunnen worden.

Ik voel me door je berichten echter wel in een hoek gedrukt. Ik weet niet of dit ook je intentie is en ik zie daarom graag een antwoord op mijn vraag hierboven.

[Jeroen]

Dat is zeker niet mijn intentie, dus hou ik er over op.

[Verwijderde gebruiker]

Dat is zeker niet mijn intentie, dus hou ik er over op.

Met het hele gesprek of met je berichten over vaderschap?
Ik ben nog steeds benieuwd of jouw idee van leiderloze systemen werkelijk zoveel afwijkt van mijn ideeën.

Een schoenmaker die het goed doet en veel klanten bij hem schoenen gemaakt willen hebben, kan een of meer personeelsleden in dienst nemen om geen klanten de deur te hoeven wijzen. Hij blijft dan vanzelfsprekend leider van zijn schoenmakerij. Zijn vaardigheid in schoenmaken is wat die klanten aan hem bindt. Hij zal zijn personeel instruëren om bij te dragen aan zijn schoenmaakkwaliteiten. Hij zal ook goed voor zijn personeel moeten zorgen, maar over het schoenmaken heeft hij de leiding.

Ik kan me niet voorstellen hoe een zelfstandig ondernemer in een leiderloos systeem zijn onderneming kan uitbreiden. Alleen door anderen te vinden en met hen samen te werken als zij hem op een gelijkwaardige manier en met dezelfde kwaliteit en werkwijze kunnen ondersteunen. Een fusie dus als het ware waarbij het leiderschap niet overgaat op één van de fusiepartners, maar beide fusiepartners hun vrijheid en zeggenschap houden.

Hoe zie jij (of zien anderen) dit?

En wat vind je van mijn twee andere voorbeelden van personen die zich voor leiderloosheid ingezet hebben?

[Jeroen]

Zowel Erasmus als Marx ken ik niet.

Die schoenmaker hoeft geen mensen in dienst te nemen, wel kan hij een oproep plaatsen wie hem wil helpen. In mijn leiderloos systeem is er ook geen geld of ruilhandel. Hij hoeft ze dus niks te betalen en zo zijn ze beide niet van elkaar afhankelijk. De mensen die hem helpen zullen van nature hem als leraar zien, hij is immers vakbekwaam en ervaren.

Stel nu dat 1 van zn leerlingen / helpers wil uitbreiden, maar de schoenmaker vind van niet. Beide kunnen eigenlijk alleen over zichzelf beslissen en niet over de ander (in een leiderloos systeem), dus de schoenmaker blijft doen wat hij al jaren doet en de leerling begint voor zichzelf en opent een nieuwe zaak.

[Verwijderde gebruiker]

Zowel Erasmus als Marx ken ik niet.

Desiderius Erasmus (Gerrit Gerritszoon) (1466 (?) - 1536) Lof der Zotheid
Karl Heinrich Marx (1818 – 1883) Das Kapital

Die schoenmaker hoeft geen mensen in dienst te nemen, wel kan hij een oproep plaatsen wie hem wil helpen. In mijn leiderloos systeem is er ook geen geld of ruilhandel. Hij hoeft ze dus niks te betalen en zo zijn ze beide niet van elkaar afhankelijk. De mensen die hem helpen zullen van nature hem als leraar zien, hij is immers vakbekwaam en ervaren.

Het klinkt mooi dat ze de schoenmaker van nature als leraar (leider?) zien en dat beiden niet van elkaar afhankelijk zijn. Ik denk dat mensen die een band aangaan (functioneel, relationeel, tijdelijk of vast) een zekere mate van afhankelijkheid krijgen. De schoenmaker heeft gezag door zijn bekwaamheid en door zijn naam bij zijn klanten. Als hij geen mensen in dienst neemt, maar deze hem vrijwillig en zonder arbeidsovereenkomst of -verplichting helpen, dan heeft hij geen (functionele) macht. Leiderschap en macht lijken vanzelfsprekend met elkaar verbonden. Gezag niet vanzelfsprekend. Maar daar ligt volgens mij het verschil tussen goed en slecht leiderschap en niet het verschil tussen aan- en afwezigheid van leiderschap.

Stel nu dat 1 van zn leerlingen / helpers wil uitbreiden, maar de schoenmaker vind van niet. Beide kunnen eigenlijk alleen over zichzelf beslissen en niet over de ander (in een leiderloos systeem), dus de schoenmaker blijft doen wat hij al jaren doet en de leerling begint voor zichzelf en opent een nieuwe zaak.

In het voorbeeld dat je hier beschrijft beëindigt de samenwerking op het moment dat de ideeën over de onderneming uiteenlopen. Over het werk inhoudelijk zijn de rollen al wel duidelijk verdeeld; de schoenmaker is meester en zijn helpers zijn leerling. De leerlingen zijn natuurlijk vrij om voor zichzelf een nieuwe zaak te openen. Mogelijk met een slechte verstandhouding als hij een deel van de klanten meeneemt als de schoenmaker dat liever niet wil.

In een werkelijk leiderloos systeem zijn er geen leerlingen. Daar helpen mensen elkaar op basis van vrijwilligheid en zonder iets te willen leren van die hulp. Zodra mensen iets willen van een samenwerking, gaat het mis (vanuit leiderloosheidsperspectief gezien).

[Jeroen]

In een werkelijk leiderloos systeem zijn er geen leerlingen. Daar helpen mensen elkaar op basis van vrijwilligheid en zonder iets te willen leren van die hulp. Zodra mensen iets willen van een samenwerking, gaat het mis (vanuit leiderloosheidsperspectief gezien).

Hoezo?

Leren van elkaar doen we toch wel, daarom is de leraar ook leerling en visa versa. Iets terugverwachten is wat anders. Ik zie een leiderloos systeem zonder ruilhandel enzo dan ook als een onvoorwaardelijke samenleving; samen leven, wederzijds afhankelijk van elkaar, maar zonder verwachtingen.

Behoorlijk utopisch :greins:

[Verwijderde gebruiker]

Leren van elkaar doen we toch wel, daarom is de leraar ook leerling en visa versa. Iets terugverwachten is wat anders. Ik zie een leiderloos systeem zonder ruilhandel enzo dan ook als een onvoorwaardelijke samenleving; samen leven, wederzijds afhankelijk van elkaar, maar zonder verwachtingen.

Ik kan me geen leerling-leraarverband voorstellen waarin de leerling zich niet laat leiden door de leraar.

[Jeroen]

Ik kan me geen verbond voorstellen waarbij de leraar zich niet ook door zijn leerlingen laat leiden.

[Verwijderde gebruiker]

Dan is er toch sprake van (wederzijds) leiderschap?

[Jeroen]

Zo je wilt.

En van beide kanten volger-schap.

[Verwijderde gebruiker]

Dan begrijp ik denk ik waarom ik jouw voorkeur voor leiderloosheid niet begreep. Ik heb een meer puriteins idee bij leiderloosheid. Een afwezigheid van elke vorm van leiding of volgzaamheid. Maar het gaat je volgens mij voornamelijk om geïnstitutionaliseerde leiderschap; leiderschap die afgesproken is en niet om natuurlijk leiderschap.

[Jeroen]

Ja wat ik overheersende leiderschap noemde; ongebalanceerd, ongelijkwaardig. Een goed leider ontvangt net zo veel leiding als dat hij geeft. Uiteindelijk is 't dan nog nauwelijks leidinggeven te noemen en dus praktisch leiderloos.

Zo wou Jezus absoluut geen volgelingen. Hij zal zich dan ook al eeuwen in zn graf liggen omdraaien, wetende hoeveel christenen en katholieken 'Hem volgen'. Zo ironisch, maar ook zo triest dat ik soms wel om kan janken. Arme stakker, hij bedoelde het zo goed. Totaal onbegrepen.

Afijn, een goed leider legt dus zn macht opzij, doet afstand van zn overheersing en gaat op gelijke voet staan met iedereen. En dan wordt hij al snel eerder een soort leraar (die ook leerling is).