Misschien zijn herinneringen wel fictie.
En hoe zit dat eigenlijk met de lineaire tijd?
Wie heeft over deze dingen iets zinnigs, dan wel onzinnigs, te zeggen?
Herinneringen
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Herinneringen
Nu gaan we er wel tamelijk automatisch van uit dat onze herinneringen gebeurtenissen uit het verleden betreffen, maar hoe weten we eigenlijk of dat echt zo is?
Misschien zijn herinneringen wel fictie.
En hoe zit dat eigenlijk met de lineaire tijd?
Wie heeft over deze dingen iets zinnigs, dan wel onzinnigs, te zeggen?
Misschien zijn herinneringen wel fictie.
En hoe zit dat eigenlijk met de lineaire tijd?
Wie heeft over deze dingen iets zinnigs, dan wel onzinnigs, te zeggen?
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
In ieder geval zijn herinneringen verdraaien van het verleden. We zijn daar volgens mij heel selectief in, qua herinneringen. Daarin veralgemeniseren we heel snel en vergeten we nog sneller. In wezen denk ik dus dat herinneringen fictie zijn, maar wel dat ze hun wortels in een werkelijke gebeurtenis hebben. Maar in hoeverre is die gebeurtenis nog echt als het al lang voorbij is?Eva Lilith schreef:Nu gaan we er wel tamelijk automatisch van uit dat onze herinneringen gebeurtenissen uit het verleden betreffen, maar hoe weten we eigenlijk of dat echt zo is?
Misschien zijn herinneringen wel fictie.
Daar heb ik zelf eigenlijk nooit zo in geloofd, maar of het alternatief waar ik wel wat in zie (tijd als een spiraal) het allemaal makkelijker maakt.. Als ik dit te ver doortrek kom ik al gauw uit bij wat tijd en ruimte dan eigenlijk inhouden --> duizelingEva Lilith schreef:En hoe zit dat eigenlijk met de lineaire tijd?
Zinnige onzin
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Wij hebben eens (mijn vrouw en ik) mensen op bezoek gehad, die aan het einde van de avond - na diepgaande praat - ons toevertrouwden dat zij van elkaar ontdekt hadden dat zij gemeenschappelijke herinneringen hadden aan een vorig leven op Jupiter.Eva Lilith schreef:Nu gaan we er wel tamelijk automatisch van uit dat onze herinneringen gebeurtenissen uit het verleden betreffen, maar hoe weten we eigenlijk of dat echt zo is?
Misschien zijn herinneringen wel fictie.
En hoe zit dat eigenlijk met de lineaire tijd?
Herinneringen hebben in ieder geval naar mijn idee een objectieve feitelijke bron. Het opnieuw te binnen brengen uit die bron kan behoorlijk veranderen en ook groeien, waardoor de bron - als onzichtbare focus van de aandacht - verloren raakt of dreigt te raken.
Toch is die bron vaak wel waarneembaar op de manier waarop je bijvoorbeeld weet dat je de naam van iemand weet, maar dat ie je 'even' ontschoten is.
Als de bron complexer is dan een naam, bijvoorbeeld een reeks van gebeurtenissen wordt het tasten er naar steeds duisterder.
Jupiter of een vorig leven is misschien hiervan wel het extreemste voorbeeld. Vooral omdat sporen er van niet in de buitenwereld, maar alleen in de binnenwereld te vinden zijn; eventueel een gemeenschappelijke binnenwereld.
In ieder geval geef ik de voorkeur aan reconstructie van het verleden in samenspraak met andere mensen uitgaande van de veronderstelling dat er een lineaire tijd bestaat. Een theater, waarin alles heeft plaatsgevonden.
Ik zou zeggen een gebeurtenis is nog echt zolang die aan de gang is.Intangible Radjanamadjo schreef: In ieder geval zijn herinneringen verdraaien van het verleden. We zijn daar volgens mij heel selectief in, qua herinneringen. Daarin veralgemeniseren we heel snel en vergeten we nog sneller. In wezen denk ik dus dat herinneringen fictie zijn, maar wel dat ze hun wortels in een werkelijke gebeurtenis hebben. Maar in hoeverre is die gebeurtenis nog echt als het al lang voorbij is?
Daar heb ik zelf eigenlijk nooit zo in geloofd, maar of het alternatief waar ik wel wat in zie (tijd als een spiraal) het allemaal makkelijker maakt.. Als ik dit te ver doortrek kom ik al gauw uit bij wat tijd en ruimte dan eigenlijk inhouden.
Tegelijk wordt die ingeschreven of, in het geheugen van een enkelvoudig wezen dat nog aan het gebeuren is, of in een in principe voor ieder (menselijk?) wezen toegankelijk algemeen medium dat altijd blijft bestaan. (Dat laatste is de idee van de akashakroniek)
Tijd als spiraal:
Zou je nog es kunnen proberen je te binnen te brengen wat je hierover in oude discussies op dit forum hierover te berde heb gebracht?
Het is in ieder geval een mooi beeld om te proberen de lineaire voortgaande objectieve tijd in overeenstemming te brengen met de cyclische tijd uit oude mythische tijden.
En misschien ook hoe het actuele hier en nu van het gebeuren, dat het meest werkelijke lijkt, verknoopt met zoiets als een 'historische' ervaring.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Tja.. daar zit zeker wat in (vooral de eerste zin kan ik bevestigen middels mijn ervaring gisteren op het vliegveld in Dusseldorf: ben ik nou eigenlijk wel echt 7 maanden weggeweest?)yopi schreef:Ik zou zeggen een gebeurtenis is nog echt zolang die aan de gang is.
Tegelijk wordt die ingeschreven of, in het geheugen van een enkelvoudig wezen dat nog aan het gebeuren is, of in een in principe voor ieder (menselijk?) wezen toegankelijk algemeen medium dat altijd blijft bestaan. (Dat laatste is de idee van de akashakroniek)
Dat idee van het akasha-veld spreekt me wel aan, maar tegelijkertijd zie ik daarin een gevaar schuilen van alles maar te mooi voorstellen. Als er al zoiets bestaat als dat kroniek, dan zit dat iig beter in mekaar dan mijn fantasie het zich voorstelt. En dat vind ik het moeilijke met herinneringen - maar dat beschrijf je ook heel mooi in je eerste reactie aan Eva gericht.
Daar hebben we het toendertijd idd wel al eens over gehad, met volgens mij van mijn kant uit dezelfde beginpost die daarna werd bijgestuurd - mede door jouw commentaar. Ook wel weer leuk ivm dit topic natuurlijk.. lineair en toch ook cyclischyopi schreef:Tijd als spiraal:
Zou je nog es kunnen proberen je te binnen te brengen wat je hierover in oude discussies op dit forum hierover te berde heb gebracht?
Het is in ieder geval een mooi beeld om te proberen de lineaire voortgaande objectieve tijd in overeenstemming te brengen met de cyclische tijd uit oude mythische tijden.
En misschien ook hoe het actuele hier en nu van het gebeuren, dat het meest werkelijke lijkt, verknoopt met zoiets als een 'historische' ervaring.
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
Gast
@ Radja,
Offf...onzinnige zinnigheid!
Ik vind het altijd een raar idee, dat herinneringen wellicht inderdaad helemaal verdraaide en vervormde ideeën zijn (kunnen zijn?) van wat zich werkelijk heeft afgespeeld. (en heeft 't zich eigenlijk wel echt afgespeeld? je hebt bij herinneringen in ieder geval het gevoel dat dat wél zo is....). Toch blijken herinneringen inderdaad nogal vervormd te zijn. Dat merkt men b.v. altijd bij getuigenverklaring i.v.m. een misdrijf. De ene zag heel duidelijk een lange man met zwart haar en een rode jas aan. De ander zag heel duidelijk dat de man blond was en een groene jas aan had. Nog een ander zag heel duidelijk dat er behalve die man ook nog een vrouw bij was, die verder niemand gezien schijnt te hebben.
Fascinerend, hoe dat werkt. Kunnen we er dus vanuit gaan dat dat bij andere herinneringen ook zo gaat, lijkt me. Terwijl je toch vaak echt zéker weet dat het zó was, dat het zó rook, dat het die en die kleuren had, wat je voelde...etc. etc.
Zelf zie ik de tijd sinds mijn veertiende jaar ook als een soort spriraal. Of meer als een cirkel, maar daar omheen nog meer cirkels. Dat betekende voor mij ook: Duizeling! Ik vond het toen heel eng, 's nachts in mijn bedje op mijn tienerkamer en ik had het gevoel dat ik het heelal in vloog en dat daar geen einde aan kwam....
Maar in ieder geval: Die cirkels, kunnen misschien ook wel parallel lopen. Dus dat er zich verschillende gebeurtenissen tegelijkertijd afspelen als je het weer zou afmeten naar de lineaire tijd.
Met die cirkels, heeft naar mijn idee (waar ik verder geen onderbouwing voor heb hoor, da's gewoon mijn gevoel) ook de Akasha-kroniek te maken. Zelf zie ik daar het gevaar niet zo van, omdat die kroniek volgens mij helemaal neutraal is. Of bedoel je het gevaar van wat mensen dan weer DOEN met dat idee?
@ Yopi,
Dat van jullie kennissen, met de Jupiter-herinneringen...dat is wel een geval apart. Vind ik. Zelf heb ik dus herinneringen aan twee 'andere levens' (?). De eerste is eigenlijk maar een kort fragment. Toen was ik een Aziatische vrouw en ik zat, met mijn zoontje van een jaar of twee, in een hol onder de grond. En boven de grond liepen soldaten. Ik weet van dat moment wel allerlei details. De kleren die ik aan had. De geur van het haar van mijn kindje. De gele wortel die ik ergens had gevonden en voorkauwde om het vervolgens in zijn mondje te stoppen. Het zand en het gruis dat naar beneden kwam...etc.
Het tweede betreft herinneringen aan een Zuid Franse stad, volgens mij Carcassonne, en daar weet ik dan een heleboel gebeurtenissen van. Het was in de tijd van de vervolging van de katharen. Ik was geen kathaar maar hielp ze wel. Deze kweede herinnering, deel ik dus met iemand die ik ken, en het was heel erg raar toen we dat van elkaar ontdekten!
Maar wat ik er eigenlijk mee zeggen wil: Ik vind dat toch ander soort herinneringen. Niet wat betreft helderheid ofzo. Maar wat betreft oorsprong. Van 'gewone' herinneringen heb je best een duidelijk beeld (of dat nou klopt of niet), dat het bijv. in de jaren 80 was, op die en die plek, met die en die persoon, en wat erna en ervoor gebeurde, en welke plaats de herinnering in je hele leven heeft. Ofzo. Die herinneringen aan 'andere levens' zijn (voor mij tenminste) meer geïsoleerde herinneringen (vooral de eerste), en ik weet ook niet waar ze hun wortels precies hebben. Bovendien is een groot verschil dat het duidelijk is (naar ons idee) dat het zich niet heeft afgespeeld tussen onze geboorte en nu. Ik was ook heel duidelijk iemand anders, dan ik hier en nu ben of sinds mijn geboorte geweest ben. (denk ik dan...)
Offf...onzinnige zinnigheid!
Ik vind het altijd een raar idee, dat herinneringen wellicht inderdaad helemaal verdraaide en vervormde ideeën zijn (kunnen zijn?) van wat zich werkelijk heeft afgespeeld. (en heeft 't zich eigenlijk wel echt afgespeeld? je hebt bij herinneringen in ieder geval het gevoel dat dat wél zo is....). Toch blijken herinneringen inderdaad nogal vervormd te zijn. Dat merkt men b.v. altijd bij getuigenverklaring i.v.m. een misdrijf. De ene zag heel duidelijk een lange man met zwart haar en een rode jas aan. De ander zag heel duidelijk dat de man blond was en een groene jas aan had. Nog een ander zag heel duidelijk dat er behalve die man ook nog een vrouw bij was, die verder niemand gezien schijnt te hebben.
Fascinerend, hoe dat werkt. Kunnen we er dus vanuit gaan dat dat bij andere herinneringen ook zo gaat, lijkt me. Terwijl je toch vaak echt zéker weet dat het zó was, dat het zó rook, dat het die en die kleuren had, wat je voelde...etc. etc.
Zelf zie ik de tijd sinds mijn veertiende jaar ook als een soort spriraal. Of meer als een cirkel, maar daar omheen nog meer cirkels. Dat betekende voor mij ook: Duizeling! Ik vond het toen heel eng, 's nachts in mijn bedje op mijn tienerkamer en ik had het gevoel dat ik het heelal in vloog en dat daar geen einde aan kwam....
Maar in ieder geval: Die cirkels, kunnen misschien ook wel parallel lopen. Dus dat er zich verschillende gebeurtenissen tegelijkertijd afspelen als je het weer zou afmeten naar de lineaire tijd.
Met die cirkels, heeft naar mijn idee (waar ik verder geen onderbouwing voor heb hoor, da's gewoon mijn gevoel) ook de Akasha-kroniek te maken. Zelf zie ik daar het gevaar niet zo van, omdat die kroniek volgens mij helemaal neutraal is. Of bedoel je het gevaar van wat mensen dan weer DOEN met dat idee?
@ Yopi,
Dat van jullie kennissen, met de Jupiter-herinneringen...dat is wel een geval apart. Vind ik. Zelf heb ik dus herinneringen aan twee 'andere levens' (?). De eerste is eigenlijk maar een kort fragment. Toen was ik een Aziatische vrouw en ik zat, met mijn zoontje van een jaar of twee, in een hol onder de grond. En boven de grond liepen soldaten. Ik weet van dat moment wel allerlei details. De kleren die ik aan had. De geur van het haar van mijn kindje. De gele wortel die ik ergens had gevonden en voorkauwde om het vervolgens in zijn mondje te stoppen. Het zand en het gruis dat naar beneden kwam...etc.
Het tweede betreft herinneringen aan een Zuid Franse stad, volgens mij Carcassonne, en daar weet ik dan een heleboel gebeurtenissen van. Het was in de tijd van de vervolging van de katharen. Ik was geen kathaar maar hielp ze wel. Deze kweede herinnering, deel ik dus met iemand die ik ken, en het was heel erg raar toen we dat van elkaar ontdekten!
Maar wat ik er eigenlijk mee zeggen wil: Ik vind dat toch ander soort herinneringen. Niet wat betreft helderheid ofzo. Maar wat betreft oorsprong. Van 'gewone' herinneringen heb je best een duidelijk beeld (of dat nou klopt of niet), dat het bijv. in de jaren 80 was, op die en die plek, met die en die persoon, en wat erna en ervoor gebeurde, en welke plaats de herinnering in je hele leven heeft. Ofzo. Die herinneringen aan 'andere levens' zijn (voor mij tenminste) meer geïsoleerde herinneringen (vooral de eerste), en ik weet ook niet waar ze hun wortels precies hebben. Bovendien is een groot verschil dat het duidelijk is (naar ons idee) dat het zich niet heeft afgespeeld tussen onze geboorte en nu. Ik was ook heel duidelijk iemand anders, dan ik hier en nu ben of sinds mijn geboorte geweest ben. (denk ik dan...)
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Omdat ik al van jou herinneringen aan vorige levens gehoord had ergens anders, Eva, dacht ik dat misschien dit een onderdeel was van je reden om dit topic te plaatsen.
Dat van die akashakroniek vind ik ook niet gevaarlijk.
Alleen: Iets wat niet op dezelfde manier zichtbaar is als wat je met je zintuigen waarneemt - waar ik ook vastgelegde ervaringen van je zintuigen toe reken - wordt door de her-innering met behulp van je fantasie opgebouwd.
Hier doen zich de vervormingen voor omdat het lastig focussen is op iets wat eigenlijk onzichtbaar is. Het is een niet te controleren proces onder normale omstandigheden.
Door de wereld die opgebouwd wordt in samenspraak met anderen en jezelf te projecteren op een 'normale' wereld in ruimte en lineaire tijd blijf je aan de veilige kant.
Vandaar uit is het altijd nog mogelijk om gecontroleerde uitstapjes te maken.
Bijvoorbeeld met zoiets als dyanetics of bijvoorbeeld reincarnatietherapie kan de zaak behoorlijk ontsporen.
Dat van die akashakroniek vind ik ook niet gevaarlijk.
Alleen: Iets wat niet op dezelfde manier zichtbaar is als wat je met je zintuigen waarneemt - waar ik ook vastgelegde ervaringen van je zintuigen toe reken - wordt door de her-innering met behulp van je fantasie opgebouwd.
Hier doen zich de vervormingen voor omdat het lastig focussen is op iets wat eigenlijk onzichtbaar is. Het is een niet te controleren proces onder normale omstandigheden.
Door de wereld die opgebouwd wordt in samenspraak met anderen en jezelf te projecteren op een 'normale' wereld in ruimte en lineaire tijd blijf je aan de veilige kant.
Vandaar uit is het altijd nog mogelijk om gecontroleerde uitstapjes te maken.
Bijvoorbeeld met zoiets als dyanetics of bijvoorbeeld reincarnatietherapie kan de zaak behoorlijk ontsporen.
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Grappig, want ik had bij het posten van dit topic zelf niet eens aan die herinneringen aan 'andere levens' gedacht... Maar kwam er weer op omdat jij dat over Jupiter en jullie vrienden vertelde...
(ik wist niet dat ik je dat al een keer verteld had ergens)
(overigens hebben ze wél een magistraal mooi complex uitgehakt in de rotsen, dat wel het achtste wereldwonder wordt genoemd en pas na jáááááren ontdekt is door de Italiaanse overheid, maar dat terzijde...)
Voor geïnteresseerden:
DAMANHUR
(ik wist niet dat ik je dat al een keer verteld had ergens)
Je fantasie fungeert dan dus eigenlijk als een soort lijm of cement tussen de 'losse onderdelen'. Zoiets?Alleen: Iets wat niet op dezelfde manier zichtbaar is als wat je met je zintuigen waarneemt - waar ik ook vastgelegde ervaringen van je zintuigen toe reken - wordt door de her-innering met behulp van je fantasie opgebouwd.
Hier doen zich de vervormingen voor omdat het lastig focussen is op iets wat eigenlijk onzichtbaar is. Het is een niet te controleren proces onder normale omstandigheden.
In Noord Italië zit een club, Damanhur, die claimt in de tijd te kunnen reizen... Ik heb eens een paar van die lui ontmoet en vond het allemaal behoorlijk ontspoord overkomen...Door de wereld die opgebouwd wordt in samenspraak met anderen en jezelf te projecteren op een 'normale' wereld in ruimte en lineaire tijd blijf je aan de veilige kant.
Vandaar uit is het altijd nog mogelijk om gecontroleerde uitstapjes te maken.
Bijvoorbeeld met zoiets als dyanetics of bijvoorbeeld reincarnatietherapie kan de zaak behoorlijk ontsporen.
(overigens hebben ze wél een magistraal mooi complex uitgehakt in de rotsen, dat wel het achtste wereldwonder wordt genoemd en pas na jáááááren ontdekt is door de Italiaanse overheid, maar dat terzijde...)
Voor geïnteresseerden:
DAMANHUR
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
Eva
Het ligt in ieder geval niet vast op de manier van onze technische audio- of videodragers.
Misschien kun je wel helemaal niet nagaan hoe het vastgelegde weer tot voorstelling wordt.
Tegen Jeroen onlangs in het topic over macht geloof ik.ik wist niet dat ik je dat al een keer verteld had ergens
Nou, ik bedoel dat door het vormgeven door de fantasie iets (opnieuw) bewust kan worden. Ik weet het niet precies.Je fantasie fungeert dan dus eigenlijk als een soort lijm of cement tussen de 'losse onderdelen'. Zoiets?
Het ligt in ieder geval niet vast op de manier van onze technische audio- of videodragers.
Misschien kun je wel helemaal niet nagaan hoe het vastgelegde weer tot voorstelling wordt.
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Vorige week hoorde ik op een nacht op radio 1 (Casa Luna) iets over een onderzoek naar herinneringen/her-inneren.
Men had een aantal personen geselecteerd die allemaal een probleem hadden met hun korte termijn geheugen. Die mensen wisten echt een uur na het eten niet meer wat ze gegeten hadden dus. Ze hadden die mensen individueel met twee andere mensen kennis laten maken. Eentje die heel vriendelijk en onderhoudend tegen hen deed, en een andere die onaardig en lomp met hen omging. Een dag later had men de proefpersonen (die die ontmoetingen van de vorige dag allang weer vergeten waren) een serie foto's van zomaar mensen laten zien, waaronder de twee die ze de vorige dag ontmoet hadden. De proefpersonen herkenden die twee mensen natuurlijk niet. Er werd hen gevraagd met wie van die mensen op de reeks foto's ze zo op het eerste gezicht wel eens een drankje zouden willen gaan drinken. En ze haalden allemaal, zonder aarzeling, de foto eruit van degene die hen die dag daarvoor vriendelijk had bejegend.
Is dat niet opmerkelijk?
Misschien herinneren we ons niet alleen dingen met onze hersens.
Kennelijk ook nog met iets anders.
Men had een aantal personen geselecteerd die allemaal een probleem hadden met hun korte termijn geheugen. Die mensen wisten echt een uur na het eten niet meer wat ze gegeten hadden dus. Ze hadden die mensen individueel met twee andere mensen kennis laten maken. Eentje die heel vriendelijk en onderhoudend tegen hen deed, en een andere die onaardig en lomp met hen omging. Een dag later had men de proefpersonen (die die ontmoetingen van de vorige dag allang weer vergeten waren) een serie foto's van zomaar mensen laten zien, waaronder de twee die ze de vorige dag ontmoet hadden. De proefpersonen herkenden die twee mensen natuurlijk niet. Er werd hen gevraagd met wie van die mensen op de reeks foto's ze zo op het eerste gezicht wel eens een drankje zouden willen gaan drinken. En ze haalden allemaal, zonder aarzeling, de foto eruit van degene die hen die dag daarvoor vriendelijk had bejegend.
Is dat niet opmerkelijk?
Misschien herinneren we ons niet alleen dingen met onze hersens.
Kennelijk ook nog met iets anders.
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
Ik heb dat ook gehoord, maar was niet tot me doorgedrongen ..
Inderdaad opmerkelijk!
Ik weet wel dat onder hypnose ook veel meer te voorschijn komt dan je je normaal herinnert.
Misschien heeft het ook wel met die drie of vier geheugens te maken waar ze tegenwoordig in de psychologie onderscheid tussen maken ..
Inderdaad opmerkelijk!
Ik weet wel dat onder hypnose ook veel meer te voorschijn komt dan je je normaal herinnert.
Misschien heeft het ook wel met die drie of vier geheugens te maken waar ze tegenwoordig in de psychologie onderscheid tussen maken ..
-
Gast
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
uit:http://nl.wikipedia.org/wiki/Collectief_geheugenDe Zwitsere psychoanaliticus Carl Gustav Jung heeft uitgebreid theorieën geformuleerd aangaande het collectief geheugen van de mens. Hij spreekt daarbij van archetypes die in elke beschaving vaak los van elkaar opduiken en die bijgevolg diep in de menselijke geest gegrift moeten zitten. Hetzelfde geldt voor het historisch verleden van een volk. Maar ook evolutionair gezien zou heel wat informatie (al dan niet in het DNA) in onze fysiologische structuur opgeslagen liggen.
En nog een hele zooi geheugens: doorklikken maar (als je zin hebt, haha):
http://nl.wikipedia.org/wiki/Geheugen
Je wordt dan wel helemaal grijs van binnen hoor ...
Maar vooral wat ik letterlijk geciteerd heb hierboven is interessant ivm het inschrijven van gebeurtenissen in een persoonlijk geheugen of in wat ik even noemde de akashakroniek. (of allebei).
Als het laatste geldt ga je anders aankijken tegen de 'alleen het hier en nu is realiteit' opvatting ...
Dus in ieder geval een veellagig complex geheel en niet zomaar:
'geheugen is dit en dit'
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Wel eens gehoord van celgeheugen? Je cellen schijnen zich vorige levens te kunnen herinneren. Jij bent dus niet geïncarneerd, maar je cellen. Op zich wel een leuke gedachte, verklaart ook hoe mensen ineens nieuwe herinneringen hebben na een harttransplantatie.
Over tijd kan ik kort zijn. Het is NU. Het is altijd NU. Het is nooit verleden geweest en zal nooit toekomst zijn. NU is dus heel kort. En oneindig lang.
Over tijd kan ik kort zijn. Het is NU. Het is altijd NU. Het is nooit verleden geweest en zal nooit toekomst zijn. NU is dus heel kort. En oneindig lang.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
@ Yopi, dat van de achetypen is zeker interessant! Daar valt de mandala ook onder. Heeft Jung dan ook een boel mee gedaan en zelf ook hele mooie mandala's gemaakt!
Jeroen schreef:
Jeroen schreef:
Ja.Wel eens gehoord van celgeheugen?
We weten helemaal niet of die herinneringen vorige levens en/of reïncarnatie betreffen. Sommigen denken/geloven van wel. Anderen denken/geloven van niet. Maar eigenlijk weet niemand het zeker.Je cellen schijnen zich vorige levens te kunnen herinneren. Jij bent dus niet geïncarneerd, maar je cellen
Dan citeer ik even Yopi:Over tijd kan ik kort zijn. Het is NU. Het is altijd NU. Het is nooit verleden geweest en zal nooit toekomst zijn. NU is dus heel kort. En oneindig lang
Als het laatste geldt ga je anders aankijken tegen de 'alleen het hier en nu is realiteit' opvatting ...
Dus in ieder geval een veellagig complex geheel en niet zomaar:
'geheugen is dit en dit'
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
Ik zie het verband niet, Eva
Is geheugen per definitie gekoppeld aan het verleden?
Als er alleen maar NU bestaat, wat is een herinnering dan?
Is geheugen per definitie gekoppeld aan het verleden?
Als er alleen maar NU bestaat, wat is een herinnering dan?
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Jeroen schreef:
Die vraag was dus eigenlijk vooral de kwestie in mijn beginpost.Is geheugen per definitie gekoppeld aan het verleden?
Er bestaat niet alleen maar nu.Als er alleen maar NU bestaat, wat is een herinnering dan?
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Wellicht - zat ik mij gisteren te bedenken - hebben herinneringen ook nog een andere functie: ze helpen ons bij het verwerken (zowel positieve als negatieve gebeurtenissen). Op een subtiele manier wordt soms een deel van onverwerkt zeer naar boven gehaald via een herinnering, waardoor je het allemaal weer net in een ander licht kunt bezien.
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Dat denk ik ook.Intangible Radjanamadjo schreef:Wellicht - zat ik mij gisteren te bedenken - hebben herinneringen ook nog een andere functie: ze helpen ons bij het verwerken (zowel positieve als negatieve gebeurtenissen). Op een subtiele manier wordt soms een deel van onverwerkt zeer naar boven gehaald via een herinnering, waardoor je het allemaal weer net in een ander licht kunt bezien.
Verwerken is vergeten.
Vergeten is net zo belangrijk als herinneren.
-
Gast
Radja, wel vind ik het raar wonderlijk dat het JUIST diezelfde herinneringen zijn, bijvoorbeeld aan pijnlijke gebeurtenissen, die trauma's en ellende veroorzaken, en tevens gebruikt kunnen worden om die pijn en trauma's te verwerken. Het is wél zo, bedacht ik me.
Dan gaat het dus om: Hoe om te gaan met sommige herinneringen?
En in bepaalde gevallen moeten die herinneringen dan eerst weer tevoorschijn gepeuterd worden.
Dan gaat het dus om: Hoe om te gaan met sommige herinneringen?
En in bepaalde gevallen moeten die herinneringen dan eerst weer tevoorschijn gepeuterd worden.
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Tja.. wellicht laten we de ballon te vaak leeg als we deze met extra lucth dienen te vullen en vice versa. In ieder geval is de juiste mate altijd belangrijk. Te veel van het ene leidt automatisch tot een gebrek aan het andere. Balans is belangrijk, maar zeker ten tijde van ingrijpende gebeurtenissen kan ik me heel goed voorstellen dat je even innerlijk die balans niet kunt opbrengen.Lieve Anonymous die ook wel bekend staat onder de naam Eva Lilith, maar het forum werkt niet altijd even goed met haar mee schreef:Radja, wel vind ik het raar wonderlijk dat het JUIST diezelfde herinneringen zijn, bijvoorbeeld aan pijnlijke gebeurtenissen, die trauma's en ellende veroorzaken, en tevens gebruikt kunnen worden om die pijn en trauma's te verwerken. Het is wél zo, bedacht ik me.
Dan gaat het dus om: Hoe om te gaan met sommige herinneringen?
En in bepaalde gevallen moeten die herinneringen dan eerst weer tevoorschijn gepeuterd worden.
Als je dan bij het nieuwe evenwicht vervolgens de oorzaak van de onbalans niet aanpakt, dan kan het wellicht uitmonden tot een trauma. Verwerk je het echter wel (en ik denk dat daar zoiets als een 'natuurlijke' manier voor is - hoewel ik die niet zo kan benoemen), dan kun je er m.i. juist sterker door worden..
just my 2cents
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Radja schreef: 
Maar het grappige, van wat je schreef over de functie van herinneringen, vond ik dus dat juist datzelfde fenomeen 'herinneren' gebruikt kan worden om de minder prettige effecten van het herinneren te neutraliseren, weer op het betere spoor te krijgen.
Een beetje als homeopathie: Het gelijke met het gelijke bestrijden.
Yopi schreef:
Misschien zelf JUIST niet.
Lieve Anonymous die ook wel bekend staat onder de naam Eva Lilith, maar het forum werkt niet altijd even goed met haar mee schreef
Dat is zo. Denk ik.Tja.. wellicht laten we de ballon te vaak leeg als we deze met extra lucth dienen te vullen en vice versa. In ieder geval is de juiste mate altijd belangrijk. Te veel van het ene leidt automatisch tot een gebrek aan het andere. Balans is belangrijk, maar zeker ten tijde van ingrijpende gebeurtenissen kan ik me heel goed voorstellen dat je even innerlijk die balans niet kunt opbrengen.
Als je dan bij het nieuwe evenwicht vervolgens de oorzaak van de onbalans niet aanpakt, dan kan het wellicht uitmonden tot een trauma. Verwerk je het echter wel (en ik denk dat daar zoiets als een 'natuurlijke' manier voor is - hoewel ik die niet zo kan benoemen), dan kun je er m.i. juist sterker door worden..
Maar het grappige, van wat je schreef over de functie van herinneringen, vond ik dus dat juist datzelfde fenomeen 'herinneren' gebruikt kan worden om de minder prettige effecten van het herinneren te neutraliseren, weer op het betere spoor te krijgen.
Een beetje als homeopathie: Het gelijke met het gelijke bestrijden.
Yopi schreef:
Verwerken in niet perse vergeten.Verwerken is vergeten
Misschien zelf JUIST niet.
"De afdrukken van de vinger Gods zijn niet altijd identiek." (Stanislaw Jerzy Lec)
Verwerken zie ik als in je opnemen, oplossen. Je kan het daardoor vergeten, omdat de details niet meer belangrijk zijn. Je gooit suiker in je thee of koffie. Dat is de herinnering, kijk maar in je kopje, je ziet de suiker nog overduidelijk. Nu ga je roeren, je gaat je beroeren, je gaat de herinnering verwerken. De suiker is weg, de details zijn verdwenen. Je weet nog wel dat er ooit suiker was, maar verder is het niets meer dan een zoete herinnering, je koffie of thee smaakt (weer) zoals je het fijn vindt.
Toch kan ik dingen heel getaileerd herinneren, ook al betreft het geen traumatische ervaring ofzo. In tegendeel bijna, ik herinner me de leuke dingen heel erg goed. Al zou het wel zo kunnen zijn dat ik die heel erg aanvul met gedachtes van nu, die de werkelijke herinnering nog leuker maken. Ik herinner dus de suiker, maar de kristallen verzin ik er zelf opnieuw bij.
Toch kan ik dingen heel getaileerd herinneren, ook al betreft het geen traumatische ervaring ofzo. In tegendeel bijna, ik herinner me de leuke dingen heel erg goed. Al zou het wel zo kunnen zijn dat ik die heel erg aanvul met gedachtes van nu, die de werkelijke herinnering nog leuker maken. Ik herinner dus de suiker, maar de kristallen verzin ik er zelf opnieuw bij.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Eva Lilith
- Posts in topic: 11
- Berichten: 2242
- Lid geworden op: 06 sep 2007, 19:33
- Contacteer:
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 29 gasten