Vrijheid en verantwoordelijkheid

[thack]

[Faith]

Ik kies zeker ook voor optie twee, alleen al omdat ik het uit de praktijk zo ervaar. Doordat ik zelf veel verantwoordelijkheid voor mezelf, mijn daden en anderen nam kreeg ik van mijn ouders veel vrijheid waar ik dus nu nog steeds plezier van heb. En dat is ook logisch, als jij toont dat je dingen aankan, dan krijg je de vrijheid om dit ook te doen.

Ik denk dat de mens in principe alleen verantwoordelijk is voor zichzelf. Maar dit alleen als je je ook niet met anderen bemoeit. Als ik tegen Jantje zegt dat Pietje over hem roddelt en Jantje geeft Pietje vervolgens een klap, dan is dit gedeeltelijk ook mijn verantwoordelijkheid (Ik weet niet echt of dit een duidelijk voorbeeld is, maar ik hoop dat het idee een beetje over komt). In theorie ben je alleen verantwoordelijk voor jezelf, maar er kunnen ook situaties ontstaan waarin je (gedeeltelijk) verantwoordelijk raakt over een ander.

Vrijheid is voor mij een van de belangrijkste dingen. Ik kan mij nog steeds verbazen in de wereld over dat mensen denken het recht te hebben te beslissen over anderen en zo hun vrijheid te ontnemen. Dat gaat echt mijn pet te boven. Dat er landen zijn waar zoveel dictatuur is dat de mensen weinig tot geen rechten hebben. Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat iemand ook maar durft te denken dat hij zo over anderen kan beslissen, dat vroeger mensen tot slaaf werden gemaakt. Waar haalt iemand in godsnaam het recht, het lef vandaan een ander, die precies gelijk aan hem is, tot zijn slaaf te maken?

[Gast]

Mag je ook twee stemmen uitbrengen?
Voor mij staan optie 1 en 2 in nauw verband met elkaar en sluiten elkaar alles behalve uit.

[Eva Lilith]

Pardon, die 'gast' was ik dus!

[yopi]

Onmogelijke keuzes allemaal ...
Maar als ik 'onvrij' moet kiezen, zou ik, kies ik maar voor 1, omdat de 'idee' van vrijheid vooraf gaat als je er van uitgaat dat verantwoordelijkheid 'bestaat' naar mijn gevoel.
Een beetje als Sartre's idee van gedoemd zijn tot vrijheid.
Ik denk dat Levinas met Sartre meegaat in deze ervaring en dan vervolgens de ervaring van de 'ander/Ander/andere' laat gelden als invulling van het Gebod: iets tussen zou-moeten en moeten in, waar de invulling van vrijheid vorm krijgt. Of zo ... (?)