(Zeg maar.)
("Mun" is tenminste nog: men, m'n, of mijn, blijkbaar. "me" Is korter voor: "mun"?
"Me telefoon, me auto ... ik voel me."
Ik ben me moe.
Jij bent me moe.
Is "me" soms de onzijdige vorm van: "mij/-n"?
::
Wie is: "mij/-n"?
(Zeg maar.)
Mijn telefoon, mijn auto ... ik voel mij/-n.
Ik ben mij/-n moe.
Jij bent mij/-n moe.
Is "me", soms de onzijdige vorm van: "mij/-n"?
Neen, eerder de bezitloze.
"Me" is lui ...
"Mij" is "Me" wel zat.
Mensen die "me" in hun taal gebruiken zijn apologetisch en verwijtend tegelijk bezig.
-"Me bezit!"
Leer eerst je taal maar maar eens:
"Dit is van mijn"
- "Neen: dit is van mij"
"Is het de Uwes?"
- "Neen: het is van U"
"Is het toch van mijn."
Correct taalgebruik is vreselijk moeilijk:
A B me me me mij me men me mijn mij me mij mij mij men mij mijn men me men mij men men men mijn mijn me mijn mij mijn men mijn mijnA EN B maken altijd een zin mogelijk, Altijd! Probeer maar uit:
"men me" EN "mijn mijn" = 1, is waar, true, computable.
"men me" OF "mijn mijn" = 0, is onwaar, false, not-computable.
"men me" XOF "mijn mijn" = 1/2, half (on-)waar, true yet false, not-not-computable.
"mij men" EN "mijn me" = 1, is waar, true, computable.
"mij men" OF "mijn me" = 0, is onwaar, false, not-computable.
"mij men" XOF "mijn me" = 1/2, half (on-)waar, true yet false, not-not-computable.
A is defect, B hoort niets.
::
Mij me me mij mijn mij mijn me me mij mij mijn mijn me me mijn mijn me te laten zijn.
XOF
Mijn me me mijn mijn mij mijn me mij me mijn mijn me me me mijn mijn, te laten zijn.
Als je "me" verbiedt, krijg je:
mijn mijn mijn mijn mijn.
Als je "mijn" verbiedt, krijg je:
me me me me me me.
::
Het is ook nooit eens goed.
Wie verdient verbanning?
- "Me"
- "Men"
- "Mij"
- "Mijn"
::
Als men dat nu eens in de hersens kon krijgen, waren me al heel erg blij.
Ik laat mijn mij mezelf maar zijn, dat voorkomt altijd hele grote problemen, is mijn ervaringen.
(Die me gegeven is?)
Hoei! Gevaarlijk terrein!
"Me begeeft zich op drijfzand."
Ehm ... Help?
