Arjen schreef:ziznl schreef:
Yep, maar dat kan alleen door dingen VAST te stellen in zogenaamde regels en wetten.
Volledig mee eens.
Een vaststelling in regels en wetten impliceert een soort automaat waarin je aan de voorkant 'dingen' (de beginvoorwaarden) in kunt stoppen, om aan de achterkant de 'resultaten' te kunnen oogsten.
Brengt me op een "open" vraag?
Is het zo dat bij een dergelijke vaststelling in regels en wetten noodzakelijk dat een identieke input ALTIJD een identiek resultaat zal geven.
Met andere woorden:
Is de uitkomst voorspelbaar als aan de volgende 2 voorwaarden is voldaan?
1/ de precies input is bekend
2/ het resultaat van een identieke input is reeds eerder door de 'automaat' gegaan en heeft tot een resultaat geleid. Dat resultaat is inmiddels ook 'precies' bekend.
Conclusie: input behoeft niet meer door de automaat geleid te worden om het resultaat te kennen!
Dus: Input---> Automaat--->Resultaat
wordt dan: Input ---> Resultaat
De automaat is na 1 keer rekenen zelf overbodig geworden met betrekking tot die input.
Het behoeft dus alleen maar die input te identificeren als gelijk aan een eerder input om daarmee direct het resultaat te weten. De automaat is 'meester' geworden overzichzelf. De 'automaat' heeft zichzelf overmeesterd. Het verdwijnt met zijn 'zelfovermeestering' van het toneel, ofwel het wordt onzichtbaar en blijft verborgen. En de input is zijn 'slaaf' ; die bij binnenkomst 'onmiddellijk/direct' verandert in 'resultaat'
De input is in de geval feitelijk ook niet meer te onderscheiden van de output.
Wat hebben we dan:
- een verdwenen automaat.
- een input die zich niet meer wezenlijk kan onderscheiden van zijn output.
- er heeft dus directe onzichtbare (gedachte) sprong plaatsgevonden
Is de gedachtengang en de concluderende vraagstelling overigens wel consistent?
Hegel zag in mijn idee heel goed in, dat ook deze vaststelling in wetten een actie van ons brein is, dit blijkt uit zijn kritiek op de vaststelling als absolute waarheden van de ruimte en de tijd door Newton. Hegel heeft deze theorie enerzijds gewaardeerd en anderzijds op waarde geschat door het als een constructie van het menselijk verstand te beschouwen.
Op zich is het niet noodzakelijk om een construct van het verstand te maken denk ik. Denk jij van wel?
Op zich is dit inderdaad geenszins noodzakelijk.
Maarrr....dat is een theoretische bespiegeling!
Ik denk dat je de mogelijkheid open moet houden, dat subjecten een noodzakelijke wet uitvoeren, die hen dicteert om een constructie van wetten/theorie/verklaring/samenvatting MOET construeren als er vele gegevens op "zijn pad" verschijnen. Met andere woorden: Ik vind dat ik rekening moet houden met het feit dat een subject GEEN onbeschreven blad is. Dat wil zeggen dat er wel degelijk voorgeschreven wetten, programma's, grammatica's of 'automaten' in onze grondslag zitten verborgen. Misschien is zo'n wet niets meer of minder dan een soort ideale trampolinewet. Dat als je er opspringt dat het precies weer tot diehoogte terugstuitert waar het vandaan kwam. Maar misschien is 'deze trampoline' wel niet zo ideaal en kom je iets minder hoog uit, of heb je een kleine afwijking. En misschien is die afwijking dat voorspelbaar of berekenbaar op voorhand. Maar misschien is die afwijking NIET voorspelbaar of berekenbaar op voorhand. En mogelijk is de afwijking op voorhand wel voorspelbaar en wel berekenbaar, maar is de 'snelste' berekening het gewoon in de praktijd te doen?
Kortom: ik vind dat we rekening moeten houden met het feit, dat we wel degelijk een dergelijke constructie hebben, en misschien dicteert deze constructie ons wel noodzakelijkerwijs tot het maken van nieuwe constructies, waarbij het op voorhand wel open houdt, hoe die constructies worden opgebouwd.
Yep.....Dat klopt. Hegel wist ook heus wel dat zijn 'logica' door hem verzonnen was. Hij piekerde zich ook suf om dat mensen aan hun verstand te brengen. Ik denk dat hij toen hij nog college gaf, dat beter ging. Na zijn dood is hij door de goegemeente verketterd om datgene wat hij juist bestreed. De absolute gekte die door het hoofd van mensen kan waaien.
Hier kan ik niet zo goed over oordelen eerlijk gezegd omdat ik zijn werk niet ken. Op welke wijze is hij verketterd: wat zei men dat hem verketterde?
Verketteren in deze zin is een 'echte' ziznl-overdrijving en doordraving!
Ik kan moeilijk achterhalen overigens hoe ik tot deze 'doordraving' ben gekomen. Ik heb er wel bronnen voor, maar die ben ik helaas ook vergeten! Kun je je evengoed wel vinden in mijn 'overdrijving' of vind je het onzin! Uiteraard is het mogelijk dat je hierover helemaal 'niets' wilt oordelen. Maar is dat nog wel goed mogelijk? Kun je de vraag of Hegel's theorie wel/niet verketterd is na zijn dood nog wel te rusten leggen. Blijft hij dan toch niet op de achtergrond meespelen en komt hij ergens in de toekomst - als je over Hegel praat - misschien toch niet 'met vergeten en verborgen' bron bovenborrelen?
(ik houd er bij mezelf rekening mee, dat ik op deze manier mijn bronnen vaak vergeet namelijk!)
Nietsche bleef steken IN zijn eigen stokje, dat hij erVOOR wilde steken.
En hier gaat Nietsche inderdaad out of line. Hij laat hier zien dat hij wel geloof hecht aan zijn metatheorie. Dit terwijl hij dit niet zeker weet. Nietsche was hierdoor een 'Ongelukkig sceptisch bewustzijn' Hij was niet sceptisch genoeg ten aanzien van zijn eigen scepsis. Hij was niet dionysisch genoeg. Hij had teveel 'vreemd' bemiddeld zelfbewustzijn en net ietsje te weinig 'onmiddellijk' bewustzijn. Hij had een te sterke hang in het apollinische.
Zo is het zoals ik het ervaar dan...maar goed..
Ik denk dat je dit verkeerd opvat. Hij doodde (een valse) 'God' hiermee. Daarmee kan skepsis bestaan.
Ik kan je hierin wel volgen. Maar vat ik het daarmee echt verkeerd op? Dat volg ik niet zo goed.
Waar hij zelf uitstekend in geslaagd is....13 jaar bedrust op het eind van zijn leven (gruwelijk!)...Het verlangen en de wilskracht van Nietsche waren 'onmenselijk' groot....Ik kan gewoon zijn pijn nu nog in mijn buik voelen bijna. Maar hij was gelukkig in zijn ongeluk. En hij heeft een belangrijke rol gespeeld voor het ontwaken van het bewustzijn van de huidige tijd. Veel meer dan Hegel. Maar Hegel dacht dionysischer en vloeiender in mijn idee. Kwestie van smaak misschien?
Waarom heeft Nietzsche hier een andere keus in gemaakt denk je?
Naar welke keus refereer je hier?
Wie er een neus voor heeft, ruikt het verschil.
Welk verschil ruik jij?
Ik ruik het verschil tussen vuur en plasma.
Vuur is uiting van de vernietiging van bouw- en brandstoffen. En je kunt je eraan warmen. Vuur is vernietiging van substantie voor het verkrijgen van een beetje warmte.
Plasma is de substantie die met een enorme zwaartekracht alles naar zich toetrekt om het om te vormen tot licht. Plasma zet zwaartekracht om in licht. Plasma is de instandhouding en verzameling van substantie voor het verkrijgen van een beetje licht.
Plasma heeft een prettige uitstraling, en een prettige aantrekkingkracht en het ruikt fris.
En....het neemt altijd zijn plaats op precies de juiste afstand.
Vuur heeft een verwoestende uitstraling, en een adembenemende aantrekkingskracht voor zuurstof en het ruikt scherp. Vuur treedt door zijn nabijheid altijd wat gemakkelijker op de voorgrond. Een prettige warmte slaat dan gemakkelijk om in een verzengende hitte.
HEt allerbelangrijkste is dat vuur zichzelf niet in stand kan houden, het raakt uitgeput en stopt. Plasma bezit substantie en daarmee ook zwaartekracht en geraakt op deze wijze nooit uitgeput en zal dus een lichtend voorbeeld blijven.
.
