Heer <--> Knecht

Alle onderwerpen die te maken hebben met de takken van de filosofie, zoals ethiek, metafysica en taalfilosofie hebben hier een bestaansrecht.
Gesloten
Gebruikersavatar
Arjen
Posts in topic: 3
Berichten: 2990
Lid geworden op: 15 okt 2006, 15:52
Contacteer:

Heer <--> Knecht

Bericht door Arjen » 19 nov 2008, 18:16

Vyumae schreef:
Vyumae schreef:
Eerder werd geschreven dat Okke de deur ´s nachts op slot houdt. Dat is wel een bescherming tegen ´vrijheden´ die anderen hebben.
Als we het hebben over vrijheid, dan hebben we het over iets dat ultrarelatief is, maar eigenlijk houdt het in dat er geen restricties zijn. En we weten allemaal dat waar iedereen heerser is, iedereen ook slaaf wordt.

Iedereen?
meester-slaaf
Het is niet zo letterlijk bedoelt. Wat ik wil zeggen is, dat als iedereen iets wil, en iedereen neemt het, dan heeft uiteindelijk niemand het.
Zowel de meester als de slaaf zijn slaven. De enige vrije is wat Nietzsche de übermensch noemt. Heb je trouwens het linkje gevolgd wat ik geplaatst had?
Vyumae schreef:We zijn het volgens mij met elkaar eens. Pas nog heb ik gelezen over Nietsche´s übermensch, maar ik ben die gedachtegang weer even kwijt. Maakt ook niet uit.

Ja, die link heb ik gevolgd, maar ik had even geen zin om alles uit te gaan spitten. Ik was aan het tekenen en het inscannen en uploaden daarvan :p .
yopi schreef:Arjen
Zowel de meester als de slaaf zijn slaven. De enige vrije is wat Nietzsche de übermensch noemt. Heb je trouwens het linkje gevolgd wat ik geplaatst had?
Dat heb ik nooit begrepen, maar ook nooit geprobeerd na te gaan. Dat meester-slaaf verhaal dat je bij Nietzsche plaatst. Bij mijn weten is dat verhaal afkomstig van Hegel en maakt Nietzsche meer het onderscheid tussen slaven- en Herrenmoraal. Maar dat is meer iets voor 'formele filosofie' of zo.
Vyumae schreef:@ Yopi,

Het werk van Nietzche is mij zo goed als vreemd, maar deze gedachte meen ik heel goed te begrijpen. Wel zeg ik dat ik het begrip 'slaaf' ruim opvat.

Als je geen 'slaaf' bent van je eigen instincten en (onvervulbare) verlangens, dan ben je het wel van een systeem dat die onvervulde verlangens oproept, ofwel je wel slaaf van een systeem dat die verlangens en instincten afremt, ofwel je bent een slaaf van de instincten en (onvervulde) verlangens van anderen.
Zoals ik zei: als iedereen hetzelfde najaagd (het meesterzijn), zal iedereen wat verliezen.
Vyumae schreef:Wellicht dat zelfs God een slaaf is van zijn eigen scheppingen...
<<Warum willst du dich von uns Allen
Und unsrer Meinung entfernen? >>
- Ich schreibe nicht euch zu gefallen,
Ihr sollt was lernen.
~Goethe

Gebruikersavatar
ziznl
Posts in topic: 3
Berichten: 2382
Lid geworden op: 11 okt 2007, 12:15
Contacteer:

Bericht door ziznl » 19 nov 2008, 18:23

yopi schreef:Arjen
Zowel de meester als de slaaf zijn slaven. De enige vrije is wat Nietzsche de übermensch noemt. Heb je trouwens het linkje gevolgd wat ik geplaatst had?
Dat heb ik nooit begrepen, maar ook nooit geprobeerd na te gaan. Dat meester-slaaf verhaal dat je bij Nietzsche plaatst. Bij mijn weten is dat verhaal afkomstig van Hegel en maakt Nietzsche meer het onderscheid tussen slaven- en Herrenmoraal. Maar dat is meer iets voor 'formele filosofie' of zo.
Heer-knecht is de verhouding die ontstaat bij een ontluikend zelfbewustzijn.
De heer is daarbij de luie flikker die de knecht voor zich laat werken. De knecht is hiertoe dus gedwongen, maar deze dwang tot werken betekent wel dat de knecht zich verwerkelijkt door te werken/doen. Daarmee vergroot het zelfbewustzijn werkenderwijs/spelenderwijs. De knecht is hierdoor - in the end - beter af, want vele malen meer zelfbewust en wordt daarmee uiteindelijk de heer. De heer die het goed voor elkaar dacht te hebben verliest door gebrek aan zelfverwerkeling steeds meer zijn zelfbewustzijn en is dus uiteindelijk slechter af - in the end wordt hij de knecht**

Dit is illustratief voor het feit, dat er bij menselijke principes altijd een dubbele bodem is. Als je uitgaat van welke willekeurig principe en dit tot ideaal verheft (principes die je altijd in vrijheid zult MOETEN kiezen), dan zal dit principe zich - in the end - tegen je zelf keren. Dat is als je je met je principes identificeert en deze VASTstelt.
DIT is Hegel's boodschap. We hebben principes en idealen nodig, maar als je je hiermee identificeert vreet je uiteindelijk aan je eigen vlees. Hegel bepleit dus altijd vloeiende principes die zich als een tijdsgeest voortbewegen ofzo..

Het heer-knecht verhaal is daarmee meer descriptief en beschrijvend dan ethisch en voorschrijvend.

En Nietsche had het niet over de heer-knecht maar over de meester-slaaf en dat in het kader van een ethiek. Maar dan ook beschrijvend bedoeld...Hij herkent de moraal van slachtoffers en de moraal van heersers...en ontmaskert beiden,maar lijkt een extra sneer te geven aan de slavenmoraal, omdat deze de meestermoraal ook als uitgangspunt neemt en dit natuurlijke fenomeen als slecht etiketteert dat ten koste van alles bestreden moet worden...en daarmee is de ethiek geboren...geboden tot goed gedrag om natuurlijk gedrag uit te roeien...

Dit goede gedrag kan natuurlijk niet uit de mensen komen, daarvoor hebben we dus de god bedacht...maar omdat we die dan niet meer op juiste waarde willen inschatten ofwel ontmaskert denken te hebben, op aarde gehaald hebben, moeten we nu onze eigen boontjes doppen...dat wil zeggen: verantwoordelijkheid nemen voor onze daden...ook de ethische en niet meer verschuilen achter regeltjes voor de goede orde of regeltjes voor algemeen welzijn....en de ubermensch bestaat nog niet (????) volgens Nietsche ....(daarna natuurlijk het afschuwelijke misbruik door opportunistisch racistisch propaganda).......dit is mijn interpretatie hoor van Hegel en Nietsche hierin...dit is zeg maar wat ik van hun geest heb opgevangen....dan weten jullie dat maar...

Ik weet niet wat Nietsche en Hegel precies bedoeld hebben en feitelijk ben ik daar maar ten dele in geinteresseerd...ik ben met name geinteresseerd in wat ik me van deze mannen kan EIGENmaken...en dat moet ik dan weer onder woorden zien te brengen...grmbl


** Dit principe is door Marx verdraaid overgenomen...zoals Hegel deze omkering van heer-knecht als een natuurlijk proces zag, zo wilde Marx dit proces cultiveren in de revolutie! Marx was dan ook een prakticus zoals hij zelf zei en Hegel was slechts een filosoof of een abstracticus
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."

Gebruikersavatar
Arjen
Posts in topic: 3
Berichten: 2990
Lid geworden op: 15 okt 2006, 15:52
Contacteer:

Bericht door Arjen » 19 nov 2008, 18:36

@ Yopi & geïnteresseerden:
ziznl schreef: Heer-knecht is de verhouding die ontstaat bij een ontluikend zelfbewustzijn.
De heer is daarbij de luie flikker die de knecht voor zich laat werken. De knecht is hiertoe dus gedwongen, maar deze dwang tot werken betekent wel dat de knecht zich verwerkelijkt door te werken/doen. Daarmee vergroot het zelfbewustzijn werkenderwijs/spelenderwijs. De knecht is hierdoor - in the end - beter af, want vele malen meer zelfbewust en wordt daarmee uiteindelijk de heer. De heer die het goed voor elkaar dacht te hebben verliest door gebrek aan zelfverwerkeling steeds meer zijn zelfbewustzijn en is dus uiteindelijk slechter af - in the end wordt hij de knecht**
Hegel
Arjen schreef: Zowel de meester als de slaaf zijn slaven. De enige vrije is wat Nietzsche de übermensch noemt. Heb je trouwens het linkje gevolgd wat ik geplaatst had?
Nietzsche

Op zich zegt ziznl een aantal ware dingen. Ik wil echter nog eventjes wat puntjes op de I zetten.

Hegel beschrijft het proces: de overgang van meester tot slaaf en van slaaf tot meester. Dat is heel erg waar. Feitelijk wijst Hegel hiermee op de tegenstelling hierin: de paradox. Het feit dat iemand beide zou kunnen zijn bewijst dat er eigenlijk iets heel anders aan de hand is dan die dualiteit. Op een ander niveau is er een vorm van eenheid. Men zou dit 'samenwerkings verband' kunnen noemen, of iets anders, zoals 'illusie'.

Het is echter ook mogelijk voor de slimme meesters om toch stiekem meester te blijven. Door financiële spelletjes bijvoorbeeld hoeft de meester helemaal geen begrip te hebben van wat er allemaal gebeurt, maar toch de meester zijn. Dat is natuurlijk heel erg tegennatuurlijk omdat het de normale vloeiing tegen gaat.

Nietzsche daarentegen gaat veel verder. Hij herkent de 'kringloop' waarin de meester en de slaaf verkeren en suggereeert dat het idee van 'meester' en 'slaaf' beide misschien wel verzonnen zijn. Ook vraagt hij zich af hoe mensen zichzelf tot 'slaaf' laten maken en welke methoden de 'meester' hanteert om die meester te blijven. Een belangrijk middel is de 'Herrenmoral', welke aesthetische 'ideaalbeelden' ten grondslag hebben. Dit wordt beschreven in 'Jenseits von Gut und Böse'. In zijn 'Der Antichrist (Fluch auf das Christentum)' maakt Nietzsche het onderscheid tussen 'goed en kwaad' (zoals in geloof) en 'goed en verkeerd' (zoals in de ethiek). Hij geeft aan dat deze twee in de gedachten van de mens en de taal door elkaar zijn gaan lopen bij de Joden doordat ze een slavenvolk waren in Egypte. Daardoor is de omkering ontstaan dat de slaaf 'goed' is. Dit terwijl het zwakke volgens een natuurgod natuurlijk nooit 'goed' kan zijn. Natuurgoden belonen immers hard werk met bijv. een goede oogst en bestraffen laksheid met honger. Die omkering houdt twee dingen in. Ten eerste houdt dat indat de slaaf zichzelf ondergeschikt houdt aan de meester omdat dat 'goed' zou zijn, terwijl de meester niet gekwalificeerd is om meesrter te zijn. Ten tweede houdt dat in dat 'God' de mensen 'leert' zwak te zijn. En dit is waar Nietzsche een stokje voor wil steken door aan te tonen dat dit zo is en dat deze manier van leven niet menswaardig is, noch dat dat is wat de originele 'God' van de Joden (YHWH) was (en dus een valse "God' zou moeten zijn). Daarmee 'doodt' hij 'God' en roept hij de übermensch tot leven: de mens die zichzef niet kleiner laat maken dan dat hij is, maar probeert zoveel mogelijk uit hemzelf te halen.

Wie oren heeft die hore.
<<Warum willst du dich von uns Allen
Und unsrer Meinung entfernen? >>
- Ich schreibe nicht euch zu gefallen,
Ihr sollt was lernen.
~Goethe

Gebruikersavatar
ziznl
Posts in topic: 3
Berichten: 2382
Lid geworden op: 11 okt 2007, 12:15
Contacteer:

Bericht door ziznl » 19 nov 2008, 18:43

Arjen schreef:
Hegel beschrijft het proces: de overgang van meester tot slaaf en van slaaf tot meester. Dat is heel erg waar. Feitelijk wijst Hegel hiermee op de tegenstelling hierin: de paradox. Het feit dat iemand beide zou kunnen zijn bewijst dat er eigenlijk iets heel anders aan de hand is dan die dualiteit. Op een ander niveau is er een vorm van eenheid. Men zou dit 'samenwerkings verband' kunnen noemen, of iets anders, zoals 'illusie'.
yep
Het is echter ook mogelijk voor de slimme meesters om toch stiekem meester te blijven. Door financiële spelletjes bijvoorbeeld hoeft de meester helemaal geen begrip te hebben van wat er allemaal gebeurt, maar toch de meester zijn. Dat is natuurlijk heel erg tegennatuurlijk omdat het de normale vloeiing tegen gaat.
Yep, maar dat kan alleen door dingen VAST te stellen in zogenaamde regels en wetten.
Hegel zag in mijn idee heel goed in, dat ook deze vaststelling in wetten een actie van ons brein is, dit blijkt uit zijn kritiek op de vaststelling als absolute waarheden van de ruimte en de tijd door Newton. Hegel heeft deze theorie enerzijds gewaardeerd en anderzijds op waarde geschat door het als een constructie van het menselijk verstand te beschouwen.
Nietzsche daarentegen gaat veel verder. Hij herkent de 'kringloop' waarin de meester en de slaaf verkeren en suggereeert dat het idee van 'meester' en 'slaaf' beide misschien wel verzonnen zijn.
Yep.....Dat klopt. Hegel wist ook heus wel dat zijn 'logica' door hem verzonnen was. Hij piekerde zich ook suf om dat mensen aan hun verstand te brengen. Ik denk dat hij toen hij nog college gaf, dat beter ging. Na zijn dood is hij door de goegemeente verketterd om datgene wat hij juist bestreed. De absolute gekte die door het hoofd van mensen kan waaien.
Ook vraagt hij zich af hoe mensen zichzelf tot 'slaaf' laten maken en welke methoden de 'meester' hanteert om die meester te blijven. Een belangrijk middel is de 'Herrenmoral', welke aesthetische 'ideaalbeelden' ten grondslag hebben. Dit wordt beschreven in 'Jenseits von Gut und Böse'. In zijn 'Der Antichrist (Fluch auf das Christentum)' maakt Nietzsche het onderscheid tussen 'goed en kwaad' (zoals in geloof) en 'goed en verkeerd' (zoals in de ethiek). Hij geeft aan dat deze twee in de gedachten van de mens en de taal door elkaar zijn gaan lopen bij de Joden doordat ze een slavenvolk waren in Egypte. Daardoor is de omkering ontstaan dat de slaaf 'goed' is. Dit terwijl het zwakke volgens een natuurgod natuurlijk nooit 'goed' kan zijn. Natuurgoden belonen immers hard werk met bijv. een goede oogst en bestraffen laksheid met honger.
Duidelijk verhaal.
Die omkering houdt twee dingen in.
Ten eerste houdt dat indat de slaaf zichzelf ondergeschikt houdt aan de meester omdat dat 'goed' zou zijn, terwijl de meester niet gekwalificeerd is om meesrter te zijn. Ten tweede houdt dat in dat 'God' de mensen 'leert' zwak te zijn.
Nietsche bleef steken IN zijn eigen stokje, dat hij erVOOR wilde steken.
En hier gaat Nietsche inderdaad out of line. Hij laat hier zien dat hij wel geloof hecht aan zijn metatheorie. Dit terwijl hij dit niet zeker weet. Nietsche was hierdoor een 'Ongelukkig sceptisch bewustzijn' Hij was niet sceptisch genoeg ten aanzien van zijn eigen scepsis. Hij was niet dionysisch genoeg. Hij had teveel 'vreemd' bemiddeld zelfbewustzijn en net ietsje te weinig 'onmiddellijk' bewustzijn. Hij had een te sterke hang in het apollinische.
Zo is het zoals ik het ervaar dan...maar goed..
En dit is waar Nietzsche een stokje voor wil steken door aan te tonen dat dit zo is en dat deze manier van leven niet menswaardig is, noch dat dat is wat de originele 'God' van de Joden (YHWH) was (en dus een valse "God' zou moeten zijn). Daarmee 'doodt' hij 'God' en roept hij de übermensch tot leven: de mens die zichzef niet kleiner laat maken dan dat hij is, maar probeert zoveel mogelijk uit hemzelf te halen.
Waar hij zelf uitstekend in geslaagd is....13 jaar bedrust op het eind van zijn leven (gruwelijk!)...Het verlangen en de wilskracht van Nietsche waren 'onmenselijk' groot....Ik kan gewoon zijn pijn nu nog in mijn buik voelen bijna. Maar hij was gelukkig in zijn ongeluk. En hij heeft een belangrijke rol gespeeld voor het ontwaken van het bewustzijn van de huidige tijd. Veel meer dan Hegel. Maar Hegel dacht dionysischer en vloeiender in mijn idee. Kwestie van smaak misschien?

Wie er een neus voor heeft, ruikt het verschil.

Misschien wel tekenend hoe beide heren de dood tegemoet zijn getreden.
Cholera en syfilus.
Hegel suddenly died of too much shit en Nietsche only once fucked his brains out.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."

Gebruikersavatar
Arjen
Posts in topic: 3
Berichten: 2990
Lid geworden op: 15 okt 2006, 15:52
Contacteer:

Bericht door Arjen » 19 nov 2008, 18:57

ziznl schreef: Yep, maar dat kan alleen door dingen VAST te stellen in zogenaamde regels en wetten.
Volledig mee eens.
Hegel zag in mijn idee heel goed in, dat ook deze vaststelling in wetten een actie van ons brein is, dit blijkt uit zijn kritiek op de vaststelling als absolute waarheden van de ruimte en de tijd door Newton. Hegel heeft deze theorie enerzijds gewaardeerd en anderzijds op waarde geschat door het als een constructie van het menselijk verstand te beschouwen.
Op zich is het niet noodzakelijk om een construct van het verstand te maken denk ik. Denk jij van wel?

Yep.....Dat klopt. Hegel wist ook heus wel dat zijn 'logica' door hem verzonnen was. Hij piekerde zich ook suf om dat mensen aan hun verstand te brengen. Ik denk dat hij toen hij nog college gaf, dat beter ging. Na zijn dood is hij door de goegemeente verketterd om datgene wat hij juist bestreed. De absolute gekte die door het hoofd van mensen kan waaien.
Hier kan ik niet zo goed over oordelen eerlijk gezegd omdat ik zijn werk niet ken. Op welke wijze is hij verketterd: wat zei men dat hem verketterde?
Nietsche bleef steken IN zijn eigen stokje, dat hij erVOOR wilde steken.
En hier gaat Nietsche inderdaad out of line. Hij laat hier zien dat hij wel geloof hecht aan zijn metatheorie. Dit terwijl hij dit niet zeker weet. Nietsche was hierdoor een 'Ongelukkig sceptisch bewustzijn' Hij was niet sceptisch genoeg ten aanzien van zijn eigen scepsis. Hij was niet dionysisch genoeg. Hij had teveel 'vreemd' bemiddeld zelfbewustzijn en net ietsje te weinig 'onmiddellijk' bewustzijn. Hij had een te sterke hang in het apollinische.
Zo is het zoals ik het ervaar dan...maar goed..
Ik denk dat je dit verkeerd opvat. Hij doodde (een valse) 'God' hiermee. Daarmee kan skepsis bestaan.

Waar hij zelf uitstekend in geslaagd is....13 jaar bedrust op het eind van zijn leven (gruwelijk!)...Het verlangen en de wilskracht van Nietsche waren 'onmenselijk' groot....Ik kan gewoon zijn pijn nu nog in mijn buik voelen bijna. Maar hij was gelukkig in zijn ongeluk. En hij heeft een belangrijke rol gespeeld voor het ontwaken van het bewustzijn van de huidige tijd. Veel meer dan Hegel. Maar Hegel dacht dionysischer en vloeiender in mijn idee. Kwestie van smaak misschien?
Waarom heeft Nietzsche hier een andere keus in gemaakt denk je?
Wie er een neus voor heeft, ruikt het verschil.
Welk verschil ruik jij?
<<Warum willst du dich von uns Allen
Und unsrer Meinung entfernen? >>
- Ich schreibe nicht euch zu gefallen,
Ihr sollt was lernen.
~Goethe

Gebruikersavatar
ziznl
Posts in topic: 3
Berichten: 2382
Lid geworden op: 11 okt 2007, 12:15
Contacteer:

Bericht door ziznl » 05 mar 2009, 09:45

Arjen schreef:
ziznl schreef: Yep, maar dat kan alleen door dingen VAST te stellen in zogenaamde regels en wetten.
Volledig mee eens.
Een vaststelling in regels en wetten impliceert een soort automaat waarin je aan de voorkant 'dingen' (de beginvoorwaarden) in kunt stoppen, om aan de achterkant de 'resultaten' te kunnen oogsten.

Brengt me op een "open" vraag?
Is het zo dat bij een dergelijke vaststelling in regels en wetten noodzakelijk dat een identieke input ALTIJD een identiek resultaat zal geven.

Met andere woorden:
Is de uitkomst voorspelbaar als aan de volgende 2 voorwaarden is voldaan?
1/ de precies input is bekend
2/ het resultaat van een identieke input is reeds eerder door de 'automaat' gegaan en heeft tot een resultaat geleid. Dat resultaat is inmiddels ook 'precies' bekend.

Conclusie: input behoeft niet meer door de automaat geleid te worden om het resultaat te kennen!

Dus: Input---> Automaat--->Resultaat

wordt dan: Input ---> Resultaat

De automaat is na 1 keer rekenen zelf overbodig geworden met betrekking tot die input.
Het behoeft dus alleen maar die input te identificeren als gelijk aan een eerder input om daarmee direct het resultaat te weten. De automaat is 'meester' geworden overzichzelf. De 'automaat' heeft zichzelf overmeesterd. Het verdwijnt met zijn 'zelfovermeestering' van het toneel, ofwel het wordt onzichtbaar en blijft verborgen. En de input is zijn 'slaaf' ; die bij binnenkomst 'onmiddellijk/direct' verandert in 'resultaat'

De input is in de geval feitelijk ook niet meer te onderscheiden van de output.
Wat hebben we dan:
- een verdwenen automaat.
- een input die zich niet meer wezenlijk kan onderscheiden van zijn output.
- er heeft dus directe onzichtbare (gedachte) sprong plaatsgevonden

Is de gedachtengang en de concluderende vraagstelling overigens wel consistent?
Hegel zag in mijn idee heel goed in, dat ook deze vaststelling in wetten een actie van ons brein is, dit blijkt uit zijn kritiek op de vaststelling als absolute waarheden van de ruimte en de tijd door Newton. Hegel heeft deze theorie enerzijds gewaardeerd en anderzijds op waarde geschat door het als een constructie van het menselijk verstand te beschouwen.
Op zich is het niet noodzakelijk om een construct van het verstand te maken denk ik. Denk jij van wel?
Op zich is dit inderdaad geenszins noodzakelijk.
Maarrr....dat is een theoretische bespiegeling!
Ik denk dat je de mogelijkheid open moet houden, dat subjecten een noodzakelijke wet uitvoeren, die hen dicteert om een constructie van wetten/theorie/verklaring/samenvatting MOET construeren als er vele gegevens op "zijn pad" verschijnen. Met andere woorden: Ik vind dat ik rekening moet houden met het feit dat een subject GEEN onbeschreven blad is. Dat wil zeggen dat er wel degelijk voorgeschreven wetten, programma's, grammatica's of 'automaten' in onze grondslag zitten verborgen. Misschien is zo'n wet niets meer of minder dan een soort ideale trampolinewet. Dat als je er opspringt dat het precies weer tot diehoogte terugstuitert waar het vandaan kwam. Maar misschien is 'deze trampoline' wel niet zo ideaal en kom je iets minder hoog uit, of heb je een kleine afwijking. En misschien is die afwijking dat voorspelbaar of berekenbaar op voorhand. Maar misschien is die afwijking NIET voorspelbaar of berekenbaar op voorhand. En mogelijk is de afwijking op voorhand wel voorspelbaar en wel berekenbaar, maar is de 'snelste' berekening het gewoon in de praktijd te doen?

Kortom: ik vind dat we rekening moeten houden met het feit, dat we wel degelijk een dergelijke constructie hebben, en misschien dicteert deze constructie ons wel noodzakelijkerwijs tot het maken van nieuwe constructies, waarbij het op voorhand wel open houdt, hoe die constructies worden opgebouwd.

Yep.....Dat klopt. Hegel wist ook heus wel dat zijn 'logica' door hem verzonnen was. Hij piekerde zich ook suf om dat mensen aan hun verstand te brengen. Ik denk dat hij toen hij nog college gaf, dat beter ging. Na zijn dood is hij door de goegemeente verketterd om datgene wat hij juist bestreed. De absolute gekte die door het hoofd van mensen kan waaien.
Hier kan ik niet zo goed over oordelen eerlijk gezegd omdat ik zijn werk niet ken. Op welke wijze is hij verketterd: wat zei men dat hem verketterde?
Verketteren in deze zin is een 'echte' ziznl-overdrijving en doordraving!
Ik kan moeilijk achterhalen overigens hoe ik tot deze 'doordraving' ben gekomen. Ik heb er wel bronnen voor, maar die ben ik helaas ook vergeten! Kun je je evengoed wel vinden in mijn 'overdrijving' of vind je het onzin! Uiteraard is het mogelijk dat je hierover helemaal 'niets' wilt oordelen. Maar is dat nog wel goed mogelijk? Kun je de vraag of Hegel's theorie wel/niet verketterd is na zijn dood nog wel te rusten leggen. Blijft hij dan toch niet op de achtergrond meespelen en komt hij ergens in de toekomst - als je over Hegel praat - misschien toch niet 'met vergeten en verborgen' bron bovenborrelen?

(ik houd er bij mezelf rekening mee, dat ik op deze manier mijn bronnen vaak vergeet namelijk!)
Nietsche bleef steken IN zijn eigen stokje, dat hij erVOOR wilde steken.
En hier gaat Nietsche inderdaad out of line. Hij laat hier zien dat hij wel geloof hecht aan zijn metatheorie. Dit terwijl hij dit niet zeker weet. Nietsche was hierdoor een 'Ongelukkig sceptisch bewustzijn' Hij was niet sceptisch genoeg ten aanzien van zijn eigen scepsis. Hij was niet dionysisch genoeg. Hij had teveel 'vreemd' bemiddeld zelfbewustzijn en net ietsje te weinig 'onmiddellijk' bewustzijn. Hij had een te sterke hang in het apollinische.
Zo is het zoals ik het ervaar dan...maar goed..
Ik denk dat je dit verkeerd opvat. Hij doodde (een valse) 'God' hiermee. Daarmee kan skepsis bestaan.
Ik kan je hierin wel volgen. Maar vat ik het daarmee echt verkeerd op? Dat volg ik niet zo goed.
Waar hij zelf uitstekend in geslaagd is....13 jaar bedrust op het eind van zijn leven (gruwelijk!)...Het verlangen en de wilskracht van Nietsche waren 'onmenselijk' groot....Ik kan gewoon zijn pijn nu nog in mijn buik voelen bijna. Maar hij was gelukkig in zijn ongeluk. En hij heeft een belangrijke rol gespeeld voor het ontwaken van het bewustzijn van de huidige tijd. Veel meer dan Hegel. Maar Hegel dacht dionysischer en vloeiender in mijn idee. Kwestie van smaak misschien?
Waarom heeft Nietzsche hier een andere keus in gemaakt denk je?
Naar welke keus refereer je hier?

Wie er een neus voor heeft, ruikt het verschil.
Welk verschil ruik jij?
Ik ruik het verschil tussen vuur en plasma.

Vuur is uiting van de vernietiging van bouw- en brandstoffen. En je kunt je eraan warmen. Vuur is vernietiging van substantie voor het verkrijgen van een beetje warmte.

Plasma is de substantie die met een enorme zwaartekracht alles naar zich toetrekt om het om te vormen tot licht. Plasma zet zwaartekracht om in licht. Plasma is de instandhouding en verzameling van substantie voor het verkrijgen van een beetje licht.


Plasma heeft een prettige uitstraling, en een prettige aantrekkingkracht en het ruikt fris.
En....het neemt altijd zijn plaats op precies de juiste afstand.

Vuur heeft een verwoestende uitstraling, en een adembenemende aantrekkingskracht voor zuurstof en het ruikt scherp. Vuur treedt door zijn nabijheid altijd wat gemakkelijker op de voorgrond. Een prettige warmte slaat dan gemakkelijk om in een verzengende hitte.

HEt allerbelangrijkste is dat vuur zichzelf niet in stand kan houden, het raakt uitgeput en stopt. Plasma bezit substantie en daarmee ook zwaartekracht en geraakt op deze wijze nooit uitgeput en zal dus een lichtend voorbeeld blijven.
NeoCartesiaan:
"Ik denk (mezelf), dus ik ben (een bedachte gedachte)."
"Ik spreek (tegen mijn begeerde geliefde), dus jij bent (een besproken sprookje)."
"Ik vecht (tegen mijn gevreesde vijand), dus jij bent (een omstreden strijd)."

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten