Rara schreef: ↑12 mei 2019, 17:05
Filosofie dient om te ontdekken hoe perfect het leven en de wereld is, maar het leven en de wereld kunnen in veel opzichten niet voor perfect doorgaan.
Daarom zal ‘de filosoof’ altijd op gespannen voet staan met niet-filosofen, die geen boodschap hebben aan uitleg die op iets perfects wijst.
Wijsheid in deze is voor ‘filosofen’ hun ‘overtuiging’ vooral voor zich te houden, en in eenzame isolatie te ervaren. Iets wat Kant en anderen niet gedaan hebben, en wat ze aangerekend kan worden.
Ik bedenk net: "Valt filosoferen te scharen onder de gedachtegangen die nooit antwoord zullen geven?"
Dan snap ik de impopulariteit niet.
In mijn wereld kan elke filosoof vragen blijven stellen over, bijvoorbeeld: "Het Antwoord." (Vooral ook over het bestaan ervan.)
Maar ik begrijp dat dit voor sommigen als 'gevaarlijk', of op z'n minst, als 'onzeker' kan overkomen.
Terwijl elke filosoof overtuigd kan zijn van het eigen gelijk, is het moeilijk -zo niet onmogelijk- om met diezelfde filosoof het ongelijk te filosoferen.
Dat zou namelijk contaminatie opleveren van het eigen gelijk.
Filosofen die dat wel durven, die hoor je niet.
(Tenminste, zo begrijp ik jouw opmerking: "wat ze aangerekend kan worden".)
De "expert-filosoof" -of "beta-filosoof", zo je wilt- dus die filosoof die zich op een bepaald onderwerp heeft gericht, kan weliswaar binnen de eigen expertise antwoorden geven.
Maar dat wil niet garanderen, rationeel gezien, dat die antwoorden ook in andere filosofieën van toepassing zouden kunnen zijn.
Dat valt ze dan inderdaad aan te reken, de H.H. "Filosoof-volgers", dat ze deze omissie in stand durven houden.
Zwaartekracht bestaat dankzij Newton
De absolute lichtsnelheid dankzij Einstein
Onzekerheid heeft Heisenberg uitgevonden.
Maar wie het vacuum heeft uitgevonden weet bijna niemand. (Torricelli)
Toch nemen zowel Newton als Einstein klakkeloos het bestaan ervan aan.
(Zelfs zonder Gödel ook maar te noemen.)
Zou het niet weer tijd worden voor (een vorm van) presocratische filosofie?
Als in: "Alles uit de natuur weten te kunnen verklaren, zonder ergens ook maar geloof aan te hechten" - "Wat meetbaar is: is meetbaar, immers."
Theorietje hier, theorietje daar, zeg maar, en wie in die theorieën gelooft begrijpt ze zelf niet?
Daarom zal ‘de filosoof’ altijd op gespannen voet staan met niet-filosofen, die geen boodschap hebben aan uitleg die op iets perfects wijst.
Ah .. ok .. zodoende ... (noot voor zelf: beter lezen).
Perfectionisme is geen filosofie, daarom geldt: de perfecte filosoof mag geen boeken uitgeven.
Zoiets?
(Of zit ik er nu mijlenver naast?)