Filosofieforum.nl

Moeten wil zeggen dat iets noodzakelijk is. Wat noodzakelijk het geval is, is het geval. Vanmorgen hoorde ik iemand zeggen: hij moet halverwege zijn huis zijn. Waarschijnlijk wilde hij de mogelijkheid open houden dat hij zich vergiste en dat hij nog niet halverwege was of er misschien al overheen. Het leek net of dat moeten een noodzaak was maar als hij de noodzaak had willen gebruiken had hij juist moeten zeggen: hij is halverwege zijn huis. Simpel hè?

Er was eens een filosoof en die zei dat noodzakelijk betekent: niet mogelijk niet.
Kunt u mij nog volgen?
Mogelijk betekent dan: niet noodzakelijk niet.
Grappig maar het schiet niet op.

De waarheden van de wiskunde en de wetten van de natuur, die zijn noodzakelijk zo, zegt men. Maar ja, wanneer is iets nu een natuurwet, dan moet hij algemeen zijn en dat is wat moeilijk te bepalen. Heb je het over een klaproos of over de aarde, dan is dat al specifiek. Of iets algemeen is lijkt zo nodig een nog groter probleem.

Gelukkig hebben we dan nog de spreektaal. Als iets volgt uit iets anders zeggen we al gauw dat het noodzakelijk zo is.
Als we het eens zijn met iemand anders die een gevolg trekt vinden we dat ook noodzakelijk zo maar als we het niet eens zijn is ineens die hele noodzakelijkheid weg.

Een noodzakelijk verband, als je een wond hebt aan jouw arm of been.
Tenminste als je nog verder wilt met die arm of dat been.

Vind je iets goed genoeg uit bijvoorbeeld gemakzucht, of uit noodzaak? Als je de noodzaak niet herkent, kun je iets misschien ook niet als goed genoeg ervaren. Noodzakelijke gemakzucht?

@Belinda Bij noodzaak staat iets vast, het kan niet anders zijn dan. Wat je zegt over algemeen klopt volgens mij niet, als iets algemeen is dan zegt dat iets over dat het voor iedereen geldt, hetgeen waar jij het over hebt is een specifiek onderwerp.

Belinda

Moeten wil zeggen dat iets noodzakelijk is. Wat noodzakelijk het geval is, is het geval. Vanmorgen hoorde ik iemand zeggen: hij moet halverwege zijn huis zijn. Waarschijnlijk wilde hij de mogelijkheid open houden dat hij zich vergiste en dat hij nog niet halverwege was of er misschien al overheen. Het leek net of dat moeten een noodzaak was maar als hij de noodzaak had willen gebruiken had hij juist moeten zeggen: hij is halverwege zijn huis.

Dit lijkt wel zo'n voorbeeld van Wittgenstein in zijn filosofische onderzoekingen. Mooi hoor ..

fuck de noodzaak

jouw leven lang niet kiezen omdat je er de noodzaak niet van inziet, is toch een soort keuze maken. Keuzes maken is noodzakelijk.

Ik besloot de noodzaak te fucken om te kunnen zien hoe het verder ging. De wetenschap heeft twee hoofdingangen van de noodzaak dichtgetimmerd, dat maakt toch wel weer nieuwsgierig. Mij rest de oude dienstingang die enkel te bereiken is via de binnenplaats die niet gemakkelijk te vinden is. Ja, wie zich thuisvoelt in de noodzaak loopt er blind in en uit maar vreemdelingen zijn er niet welkom. Ik begreep dat ik alle contingente zaken achter me moest laten want eenmaal binnen was er misschien wel geen weg terug. Ik installeerde me, zo ver als mogelijk ontdaan van contingentie, tussen de ribes en de braam en wachtte af. Na zes dagen en zeven nachten zag ik drie zwarte gestaltes in het vage ochtendlicht. De grootste, volgens de vooroordelen, de man kuste de vrouw, aaide de halfwas over zijn bol en ging alleen naar binnen. Toen de twee overgebleven gestaltes opgingen in het landschap volgde ik de zwarte figuur. De binnenplaats was overwoekerd met wild stoeiende struiken en bomen, toch was er makkelijk een pad in te ontdekken. Ik zag de loden dienstingang, hij stond op een kier.
Zo, dus dit was noodzaak, het voelde minder opdringerig als ik had gedacht. Een man in een oberjas gebood mij hem te volgen, zwijgend liepen we door een gang en hij opende de deur van een eetzaal. Er stond een lange tafel met wel 20 stoelen maar éen plaats was slechts gedekt. Hij liet mij zitten en vertrok om even later met een bord canard a l'orange met linzen terug te keren. Hij knikte, en ik begon te eten. Men zou hier toch niet verwachten dat ik zou gaan bidden voor het eten? Nee, men verwachtte hier helemaal niets, zei de oberman.
Ik vroeg de overman wat ze hier met mensen deden die twijfelde aan noodzaak. Niets zei de man in de oberjas, ik help ook degene die aan me twijfelen.
Zal er nog angst zijn in noodzaak, probeerde ik nog maar eens, niet geheel overtuigd. De overman glimlachte en haalde een klein pakketje uit zijn jas, gewikkeld in krantenpapier met veen plakband en een touwtje. Hij stak me het pakketje toe. Hier, als het je dichter tot de noodzaak helpt, zal dit je van je angst afhelpen. In noodzaak hoef je je niet meer af te vragen of je het pakketje morgen overmaakt of overmorgen of helemaal niet. Als je het openmaakt zul je het uur weten.
Welk uur?, vroeg ik.
Het uur waarvoor betaald is.

... Een man in een oberjas gebood mij hem te volgen ...

Uit 'De kelner en de levenden' van Simon Vestdijk:
Samenvatting
http://www.zoekboekverslag.nl/boekversl ... ?gid=19054

...
Tjalko bekent dat hij wel eens geld uit de kas van de voetbal vereniging gestolen heeft, maar, opstandig als hij is vraagt hij of zij ook in de gelegenheid gesteld zouden worden om over God te oordelen.
De kelner zegt dat dat geen bezwaar is, maar dat het verweer van God, Christus en Michaël op hun beschuldigingen dan wel afgewacht moet worden. Van Schaerbeek biecht zijn (algemeen bekende) overspel met Aagje op, maar beweert geen andere zonden begaan te hebben als Martha daarnaar vraagt, de Kwetsen weigeren te biechten zonder de aanwezigheid van een pastoor, Van der Woght draait om alles heen door een prediking af te geven, Meyer is te dronken om te biechten en Aagje biedt zich aan als algemene zondebok.
Een blonde vrouw in een langskomende trein zingt het ‘Kindertotenlieder’ en wordt weggevoerd omdat er niet over de dood gesproken mag worden. Dit is een wraak van de vrouw op Van Schaerbeek, wiens vrouw zij blijkt te zijn. Hierop biecht hij zijn werkelijke zonde op; hij heeft zijn vrouw nooit kinderen willen geven, en geweigerd haar op zangles te doen waardoor ze stemband verlamming kreeg. Op het perron breekt een opstand uit, en de kelner vraagt hen uit vrees voor een confrontatie achter de bar te komen. Haack blijft echter staan en doet verslag van de duivelstafrelen die buiten geschieden. Van Schaerbeek biecht nu op dat hij Aagje eveneens bedrogen heeft, en wel met Martha. Aagje wordt hierdoor hysterisch. Ook Kwets voelt zich nu gedwongen wat op te biechten, namelijk dat hij de hond Wanda af heeft laten maken omdat ze hem begon te vervelen. Wim valt hierdoor flauw. De gebeurtenissen buiten worden nu zo bloederig dat ook Haack besluit achter de bar te komen.
...

Leuk hoor maar ik begrijp er niet veel van dit komt waarschijnlijk doordat ik het boek niet gelezen heb. Dus geen idee heb waar het op slaat, los van de vergelijking met Belinda's stuk.
Belinda's stuk vind ik ook vooral vaag, beetje een literair geschreven passage, vol met onsamenhangende details. Verder gaat met zo'n metafoor voor mij de kern van de zaak verloren. Zal wel aan mij liggen.

Vaagheid wordt als semi-intellectuele diepgang bedoeld, denk ik, en soms is het ook echte diepgang. Wat overblijft is de verwarring. Net als bij kaarten schudden is verwarring zaaien soms nodig om te zorgen dat niet alle dagen op elkaar lijken. Ongeacht welke inhoudelijke discussie dan ook, los van elke inhoudelijke discussie, tegen de inhoudelijke discussie in. Dat wordt dan ook gezien als noodzaak, en misschien is het dat ook wel, toename van entropie en dat soort dingen.

Belinda begon met vrij associeren - ook in het topic schuim - dus daar ging ik zowel daar als hier ook maar mee door.

Je moet toch iets ..

Neus doet mee met een inhoudelijk hint.

@ I'mTheMan wordt er mismoedig van (?).

Ik denk dat wat ik inhoudsloos noem feitelijk nog een soort communicatie is met betrekking tot menselijke verhoudingen, en emotionele afstemming, waar ik persoonlijk helaas niet bij kan aansluiten. Mijn geestelijke afstand is te groot, en dan bedoel ik zeker niet dat ik hoog sta, eerder andersom, als een soort autist blind voor sociale afstemmingscommunicatie.

Het is wel een kunst om consequent onvoorspelbaar te zijn.

Als je rekening houdt met het echte en fictieve oordeel van anderen en daarop reageert ben je altijd onvoorspelbaar, want als mensen een oordeel geven denken ze dat dit definitief is en dat de ander niet kan veranderen.

Wat misschien ook een oordeel inhoudt over de anderen waarvan je denkt dat die niet kan veranderen. Maar misschien geef je gewoon je stemming weer.

Dat de ander niet zou kunnen veranderen is misschien politiek, dingen hetzelfde willen houden, omdat je dan beter met de werkelijkheid kunt omgaan. Persoonlijk probeer ik steeds weer op andere manieren met de werkelijkheid om te gaan. Er zal heus wel eens een manier zijn die wat oplevert.

Praktische filosofie!

Scherven van een vaas op de grond, impliceren een hele vaas.

Maar is dat noodzakelijk?

Was er een noodzaak voor het stuk klei in de grond vaas te worden en vervolgens in stukken te vallen?

Maken de scherven op de grond noodzakelijk weer een vaas?

Memetica, bedoel je of de noodzaak in het gebeuren ligt of is er ook een noodzaak te ontdekken in het niet gebeuren?

De een ziet een noodzaak in overheidsbemoeienis terwijl de ander juist meer vrijheid wil. Als meer overheidsbemoeienis datgene is wat gebeurt, zit die noodzaak dan nog steeds in die overheidsbemoeienis en waar blijft hij als het roer omgaat. En is vrijheid nog wel vrijheid als hij gepaard gaat met noodzakelijkheid.

Overheidsbemoeienis is noodzaak.

Maar niet absoluut, er zijn zaken waar de overheid zich nog niet mee bemoeit.

Nog niet, want mocht de noodzaak zich voordoen zal de overheid zich ermee gaan bemoeien.

Maar zie overheid eens wat ruimer, bijvoorbeeld je buren.
Als jij om 3 uur 's nachts harde muziek gaat draaien zonder dat van tevoren hebben gemeld en afgesproken. Zullen je buren, of zelf bij je aanbellen, of de politie zal dat doen. In dat laatste geval hebben je buren hun last afgeschoven en een overheid op je afgestuurd. In beide gevallen zagen zij dat als "noodzaak". Dat het voor jouw "noodzakelijk" was om keiharde muziek te draaien hebben ze geen boodschap aan, hun belang woog zwaarder dan het jouwe. En zo wordt je in je vrijheid beperkt.

Je buren wilden blijkbaar slapen en voelden zich door jouw gedrag in hun vrijheid aangetast, daarom hebben ze "overheid" ingeschakeld.

Maar dat is allemaal relatief en afhankelijk van je begrip van vrijheid. Is vrijheid je asociaal kunnen gedragen? Of heb je de vrijheid sociaal gewenst gedrag te vertonen?


Zo is er geen noodzaak dat een klomp klei ooit een vaas wordt, maar wel dat de scherven van de vaas ooit een klomp klei waren.

Uit "The Modern Things" van Björk:

"all the modern things
like cars and such
have always existed

they've just been waiting in a mountain
for the right moment (...)"

Hallo? Joehoe!