Filosofie : een speurtocht van Mythe tot Mythe .

Discussies in je eigen vakjargon.
Gesloten
Valère
Posts in topic: 1
Berichten: 70
Lid geworden op: 18 jan 2010, 10:56
Contacteer:

Filosofie : een speurtocht van Mythe tot Mythe .

Bericht door Valère » 15 mei 2012, 10:31

FILOSOFIE : een speurtocht van MYTHE tot MYTHE.

1. PRIMITIEVE MYTHEN : natuurkrachten en goden .

Filosofie begint waar de verwondering ontstaat .
Die verwondering had reeds van in de oudheid een redelijke uitleg gekregen; zij het meestal onder de vorm van een mythe ; d.i. een uitleg van het wereld-gebeuren door een buiten of boven wereldse ‘Deus ex machina’ .
Naarmate de volkeren zich verder ontwikkelden, want de beweging van de geschiedenis blijkt een stijgende pijl te zijn, waren deze mythen scherpzinniger geworden en droegen ze iets meer mee van de verder ontwikkelde wetenschappen .
Eerst waren de natuurelementen goden, die als mens en soms ook door dieren voorgesteld werden. Later abstraheerde men meer en deed men beroep op ongekende machten, die wezen naar die krachten en verschijnselen, die men reeds in de wetenschappen kende .
Nog later vergoddelijkte men als het ware die wetenschappelijke ontdekkingen zelf .
Gans de filosofie-geschiedenis is echter een zoeken naar de kern van alles; een kern die steeds verborgen bleef; doch allerlei uitleg kreeg .
Deze uitleg was nu eenmaal materieel-realistisch en andermaal geestelijk-idealistisch van aard. .
Beide termen echter materie en geest blijven op hun beurten vaag en ongekend en waren zelf voorwerp van mythen .
Meer dan mythen of hypothesen kon men niet verzinnen omtrent de kern der dingen .
‘Das innere der dingen kannt man nicht’ beweerde de filosoof Kant reeds meer dan tweehonderd jaar geleden; waarna Schopenhauer de zaak ‘oploste’ door de ‘wil’ als kern van alles te zien;... maar wat is dan die wil ? …Een evolutie van de absolute Idee, volgens Hegel .

2. EEN IDEALISTISCHE VISIE .

Doch ik meen te weten, dat na een eclectische studie van de filosofie-geschiedenis men eerder tot een idealistisch beeld kan besluiten…
Intuïtief voelt men aan dat alle meta-fysica uitmondt in een ‘monisme’, d.i. in één principe, in tegenstelling tot dualismen en pluralismen van geest, materie, energie e.a.
Aristoteles zei al, dat er maar één meester kan zijn ; toen hij tegen het veel godendom van zijn tijd inging en pleitte voor één godheid .
Materie als monisme is m.i. niet vol te houden of uit te leggen, daar materie volgens de gangbare begrippen van de wetenschap massief, op zich inert en zelf bewegingsloos is . Wat dan aan energie en beweging aan materie wordt toegevoegd, moet uit een ander ‘principe’ voortkomen ; een principe dat dan van een ideële aard moet zijn .
Enkel het ideële, de in de eeuwige wetten, van de logica en de wiskunde gelegen wil en bewustzijn, of ‘intellectus agens‘, dat zowel een willen een denken en een voorstellen is, kan als monisme aangenomen worden; daar het denken zich alles kan voorstellen en ‘scheppen’als het ware (‘De wereld als wil en voorstelling‘-Schopenhauer), terwijl materie op zich niet kan denken .
Wat dit idealistisch principe van alles is, kan men enigszins zelf vermoeden in ons allerdiepste ego zelf .
Het is alleen van ons bewustzijn, dat we ons echt bewust zijn; een vorm van bewustzijn gekomen uit de logica zelf is dan ook het enige absolute zijnde (solipsisme) .

3. DE ' LOGICA' als nieuwe MYTHE van het TRANSCENDENTE . .

De eeuwige wetten van de logica, de wiskunde e.a. zijn absoluut en noodzakelijk; terwijl al het overige, dat is, dan niet noodzakelijk, of absoluut is, maar contingent is aan die vormen van absolute logica (logos) .
Het moeten zijn van die logica : 2+3 MOET 5 zijn ; Pi MOET 3,14...zijn, enz.; dat ‘moeten zijn’ is een absolute ‘WIL’ .
Een wil, die net als onze wil in handelen en in energie omgezet wordt .
Een wil als energie, die tevens kan omgezet worden in massa of materie - in de dingen zelf-;
of' E=mc2' kan filosofisch uitgebreid worden tot 'E=mc2=Psy' (Psy staat dan voor een bewustzijn, een denken, een willen en een I.D.) .
Het einde van alle meta-fysica blijft echter van theologische aard; en moet om zich af te ronden eindigen in een zeker 'geloof' .
Het aannemen van een transcendent beginsel; dat daarom geen persoonlijke god dient te zijn, blijft dan toch een vorm van geloof .
Geen god als persoon of mythologische kracht, maar de oude Logos als redelijk beginsel van alles, of de Tao, de weg van de evolutie…
Hier kan ik eindigen zoals ik begonnen ben; de verwondering blijft ; de mens blijft vertoeven in de ‘grot van Plato‘, maar vermoedt het transcendente licht achter hem .

De nieuwe mythe wordt het TRANSCENDENTE zonder meer …; want dat 'meer' blijft altijd ‘een weten van niet-weten’ .
"Er is meer..."

Gebruikersavatar
Intangible Radjanamadjo
Posts in topic: 1
Berichten: 3278
Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
Contacteer:

Bericht door Intangible Radjanamadjo » 15 mei 2012, 21:35

Leuke post Valère en ook leuke opbouw!

Ik ben het er eigenlijk wel mee eens. De oplossing ligt in de verwondering.. waarom verwonderen wij ons? Wie verwondert wat? In ons? Buiten ons?

Het is als een bloem :)
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten