Filosofieforum.nl

Ik kwam een leuke quote tegen van David Hume over identiteit en wat hij zelf nu eigenlijk is. In een poging zichzelf te bekijekn komt hij tot deze gedachte:

Hume schreef: "For my part, when I enter most intimately into what I call myself, I always stumble on some particular perception or other, of heat or cold, light or shade, love or hatred, pain or pleasure. I never can catch myself at any time without a perception, and never can observe any thing but the perception."

Het interessante hieraan is (voor mij) dat het duidelijk naar voren schuift dat het cognitieve kader het zelfbewustzijn inhoudt: datgene wat zich ervan bewust is dat het iets doet. Dat kan natuurlijk niet zonder dat "iets" te doen. Dat iets is "to percieve" (wat denken en waarnemen inhoudt (de gedachte waarnemen dus in die zin). Het wijst eigenlijk naar iets anders wat hieraan ten grondslag ligt. Het zijn dit soort gedachten die Immanuel Kant uit zijn dogmatische sluimer gewekt hebben.

Ik vond de quote erg leuk en wilde deze met jullie delen.

Wat mij betreft is het (hetgeen dat gezien wordt) een plaatje van een sensatie dat iemand kan hebben.

Zelfbesef hoeft helemaal niet. Het kan ook een label zijn bij de vraag.

Linker hersendeel vraagt, rechterhersendeel beschrijft.

Arjen schreef: Ik vond de quote erg leuk en wilde deze met jullie delen.

Het is zeker een leuke quote en ik ben blij dat je deze met ons deelt.

Persoonlijk vind ik deze quote een soort uiting van de wat ik maar noem 'cognitieve illusie' . Pas in een cognitieve reflectie opzichzelf als waarnemer, ervaarder of denker ontstaat de schijnbare scheiding tussen subject en object. En daarmee is ook zelfbewustzijn een gevolg van cognitieve arbeid die terugkeert (reflecteert en recursief is) op zichzelf. Er is ook een bewustzijn dat ongedeeld is, dat is een voelend (passief) en/of handelend (aktief) bewustzijn dat opgaat in de wereld om hem of haar heen.

De andere quote (van Einstein) is ook leuk. Hierbij had ik ook een gedachte.
Ik denk dat er een fundamenteel principe is dat aan zowel zwaartekracht als liefde ten grondslag ligt. Dit fundamentele principe vormt ruimte, tijd en massa. En de werking ervan is dus onder andere voelbaar in de zwaartekracht en in de liefde. Zo zijn zwaartekracht en liefde dus beiden een uiting van een meer fundamentele werking.

@ziznl:

ziznl schreef:

Arjen schreef: Ik vond de quote erg leuk en wilde deze met jullie delen.

Het is zeker een leuke quote en ik ben blij dat je deze met ons deelt.

Persoonlijk vind ik deze quote een soort uiting van de wat ik maar noem 'cognitieve illusie' . Pas in een cognitieve reflectie opzichzelf als waarnemer, ervaarder of denker ontstaat de schijnbare scheiding tussen subject en object. En daarmee is ook zelfbewustzijn een gevolg van cognitieve arbeid die terugkeert (reflecteert en recursief is) op zichzelf. Er is ook een bewustzijn dat ongedeeld is, dat is een voelend (passief) en/of handelend (aktief) bewustzijn dat opgaat in de wereld om hem of haar heen.

Mooi gezegd. Bedoel je dat bewustzijn en zelfbewustzijn van origine hetzelfde zijn, maar waar een soort scheur in is opgetreden? Zo ja; hoe is die scheur dan ontstaan?

De andere quote (van Einstein) is ook leuk. Hierbij had ik ook een gedachte.
Ik denk dat er een fundamenteel principe is dat aan zowel zwaartekracht als liefde ten grondslag ligt. Dit fundamentele principe vormt ruimte, tijd en massa. En de werking ervan is dus onder andere voelbaar in de zwaartekracht en in de liefde. Zo zijn zwaartekracht en liefde dus beiden een uiting van een meer fundamentele werking.

Leuke quote he? Ik had er overigens dezelfde gedachte bij. Dit is weer een van die momenten waarbij ik het idee heb dat we heel dicht bij elkaar staan met ons denken. Waarschijnlijk zul je dan ook een opmerking gaan maken waardoor ik weer denk dat we heel ver van elkaar verwijderd zijn..

@bhpv

bhpv schreef: Wat mij betreft is het (hetgeen dat gezien wordt) een plaatje van een sensatie dat iemand kan hebben.

Zelfbesef hoeft helemaal niet. Het kan ook een label zijn bij de vraag.

Linker hersendeel vraagt, rechterhersendeel beschrijft.

Ik vroeg gisteravond nog aan een vriend van me:
"Zeg Dick; wat voor scheiding is er nodig om in jezelf 1e en 2e orde logica te laten ontstaan?
- het denken en het bewuste denken?
Hoe zie jij dat?

David Hume: "For my part, when I enter most intimately into what I call myself, I always stumble on some particular perception or other, of heat or cold, light or shade, love or hatred, pain or pleasure. I never can catch myself at any time without a perception, and never can observe any thing but the perception."

Leuk citaat. Doet me denken aan de ondergaande zon die je echt ziet zakken, terwijl je weet dat de aarde eigenlijk om de zon draait.

Arjen schreef: Mooi gezegd. Bedoel je dat bewustzijn en zelfbewustzijn van origine hetzelfde zijn, maar waar een soort scheur in is opgetreden? Zo ja; hoe is die scheur dan ontstaan?

Het is een splitsing. Hoe deze splitsing ontstaat weet ik niet. Wel denk ik - ben ik zelfs overtuigd dat er een soort gewichtig evenwicht onevenwichtig wordt. Nou dit vind ik wel aardig onder woorden brengen wat ik op dit moment geloof.

*EDIT*

Ik vind het nog beter als volgt onder woorden gebracht: Splitsing van een onbepaald NIETS levert twee identieke kopieen op, die vervolgens naast elkaar blijven bestaan doordat 1 deel gewichtig in evenwicht kan blijven doordat het andere deel onevenwichtig zal bljven splitsen. Dus: er is een soort onevenwichtig NIETS dat door het gewichtig worden tevens evenwichtigheid verkrijgt in zijn/haar onevenwichtigheid. De onevenwichtigheid wordt vertegenwoordigt door een expansieve uitzettende lichte kracht en de evenwichtigheid wordt vertegenwoordigt door een concentrerende zwaartekracht. HEt is zo duidelijk dat de zwaartekracht en het licht met elkaar in evenwicht zijn, zodanig dat gewicht kan worden geconcentreerd en licht kan ontsnappen. In beiden gevallen wordt een ruimte gecreeerd. Een negatieve en een positieve ruimte.

Leuke quote he? Ik had er overigens dezelfde gedachte bij. Dit is weer een van die momenten waarbij ik het idee heb dat we heel dicht bij elkaar staan met ons denken. Waarschijnlijk zul je dan ook een opmerking gaan maken waardoor ik weer denk dat we heel ver van elkaar verwijderd zijn..

Hmm...ik zou mogelijk zo'n opmerking kunnen maken. Dat is zelfs waarschijnlijk als ik ga proberen te beschrijven hoe dit fundamentele principe daadwerkelijk in werking treedt. Want daar is veel over te zeggen, maar zodra je daarover begint is het gelijk bal. In plaats van een eigen ritme, volgt iedereen dan een door het gezegde opgelegde ritme. Wij zijn bieden - misschien helaas - niet zo gevoelig voor opgelegde ritmes heb ik wel eens het idee. Ik bedoel eigenlijk: ik kan niet zo goed dansen en volg vaak (on)bewust een vreemd en moeilijk navolgbaar eigen ritme! Jij?

Arjen schreef:

bhpv schreef: Wat mij betreft is het (hetgeen dat gezien wordt) een plaatje van een sensatie dat iemand kan hebben.

Zelfbesef hoeft helemaal niet. Het kan ook een label zijn bij de vraag.

Linker hersendeel vraagt, rechterhersendeel beschrijft.

Ik vroeg gisteravond nog aan een vriend van me:
"Zeg Dick; wat voor scheiding is er nodig om in jezelf 1e en 2e orde logica te laten ontstaan?
- het denken en het bewuste denken?
Hoe zie jij dat?

Ah ja.

1)Je denkt-->resultaat.
2)"1)" op verschillende momenten.
3)Vergelijk de andere resultaten van 2 met 1.

breekhoornpikveer schreef:
1)Je denkt-->resultaat.
2)"1)" op verschillende momenten.
3)Vergelijk de andere resultaten van 2 met 1.

4/1 en 2 denken; 3 lukt dan als je 1 en 2 observationeel kunt denken; dan is 3 retrospectief denken

5/je kunt dan ook experimenteel gaan denken; dat is varieren in situaties opdat de gedachtes en de resultaten varieren volgens een gecontroleerd protocol, bijvoorbeeld een socialisatieprotocol zoals het bekijken van commercials op TV

6/en dan hebben we nog synthetisch en inductief denken, maar volgens mij ben je dan weer terug bij 1 en 2;

7/de denkvraag is dan hoe je de denkresultaten kunt voorspellen; zijn de denkresultaten overigens gedachten, emoties, wensen of kan het resultaat ook niets zijn!

8/de denktwijfel is dan op zoek naar een buikklik---> zo is het dan

9/de denklogica kan voorwaarts en achterwaarts zijn; zeg maar ruimtelijk 'werkend' en lineair 'doelend' (of 'puntig gericht'), dit is dan weer een logisch experiment voor onder 5

10/zijn er nog meer logische niveau's: ik tel er nooit meer dan 2, en dan moet ik wel -experimenteel - analytische gedachtes inspuiten

ziznl schreef:

breekhoornpikveer schreef:
1)Je denkt-->resultaat.
2)"1)" op verschillende momenten.
3)Vergelijk de andere resultaten van 2 met 1.

4/1 en 2 denken; 3 lukt dan als je 1 en 2 observationeel kunt denken; dan is 3 retrospectief denken

5/je kunt dan ook experimenteel gaan denken; dat is varieren in situaties opdat de gedachtes en de resultaten varieren volgens een gecontroleerd protocol, bijvoorbeeld een socialisatieprotocol zoals het bekijken van commercials op TV

6/en dan hebben we nog synthetisch en inductief denken, maar volgens mij ben je dan weer terug bij 1 en 2;

7/de denkvraag is dan hoe je de denkresultaten kunt voorspellen; zijn de denkresultaten overigens gedachten, emoties, wensen of kan het resultaat ook niets zijn!

8/de denktwijfel is dan op zoek naar een buikklik---> zo is het dan

9/de denklogica kan voorwaarts en achterwaarts zijn; zeg maar ruimtelijk 'werkend' en lineair 'doelend' (of 'puntig gericht'), dit is dan weer een logisch experiment voor onder 5

10/zijn er nog meer logische niveau's: ik tel er nooit meer dan 2, en dan moet ik wel -experimenteel - analytische gedachtes inspuiten

Ik heb begrepen dat er in "The Journal of Mathematical
Logic" een 0e orde logica gepubliceert zal worden. Ik houd dit in de gaten, en de man die een vriend van degene is die dat publiceert zou de lijst op de hoogte houden waar ik op zit.

breekhoornpikveer schreef: Ik heb begrepen dat er in "The Journal of Mathematical
Logic" een 0e orde logica gepubliceert zal worden. Ik houd dit in de gaten, en de man die een vriend van degene is die dat publiceert zou de lijst op de hoogte houden waar ik op zit.

lucky numbers; lucky luke kills faster than the speed of light --> that's what I'll be told; future will be sooner than the past, which is already calculated

ziznl schreef:

breekhoornpikveer schreef: Ik heb begrepen dat er in "The Journal of Mathematical
Logic" een 0e orde logica gepubliceert zal worden. Ik houd dit in de gaten, en de man die een vriend van degene is die dat publiceert zou de lijst op de hoogte houden waar ik op zit.

lucky numbers; lucky luke kills faster than the speed of light --> that's what I'll be told; future will be sooner than the past, which is already calculated

The future of the past created aspects of that future.

ziznl schreef:

Arjen schreef: Mooi gezegd. Bedoel je dat bewustzijn en zelfbewustzijn van origine hetzelfde zijn, maar waar een soort scheur in is opgetreden? Zo ja; hoe is die scheur dan ontstaan?

Het is een splitsing. Hoe deze splitsing ontstaat weet ik niet. Wel denk ik - ben ik zelfs overtuigd dat er een soort gewichtig evenwicht onevenwichtig wordt. Nou dit vind ik wel aardig onder woorden brengen wat ik op dit moment geloof.

*EDIT*

Ik vind het nog beter als volgt onder woorden gebracht: Splitsing van een onbepaald NIETS levert twee identieke kopieen op, die vervolgens naast elkaar blijven bestaan doordat 1 deel gewichtig in evenwicht kan blijven doordat het andere deel onevenwichtig zal bljven splitsen. Dus: er is een soort onevenwichtig NIETS dat door het gewichtig worden tevens evenwichtigheid verkrijgt in zijn/haar onevenwichtigheid. De onevenwichtigheid wordt vertegenwoordigt door een expansieve uitzettende lichte kracht en de evenwichtigheid wordt vertegenwoordigt door een concentrerende zwaartekracht. HEt is zo duidelijk dat de zwaartekracht en het licht met elkaar in evenwicht zijn, zodanig dat gewicht kan worden geconcentreerd en licht kan ontsnappen. In beiden gevallen wordt een ruimte gecreeerd. Een negatieve en een positieve ruimte.

Ik geloof niet dat ik het hier helemaal mee eens ben. Ik vraag me af in hoeverre onderzoek naar het zelf deze scheur tot gevolg kan hebben. Daarmee definiëer je immers een "ik" en een "niet-ik".