Siberen

[yopi]

Siberen is een Friese uitdrukking van mijn vrouw, of misschien iets wat ze in haar kindertijd heeft verzonnen met haar vriendinnetjes.
Het heeft een soort betekenis van doen alsof, en hopen dat het waar wordt.

Oefenen in volwassenheid met de hoop dat het waar wordt.
Niet alleen zijn kinderen 'verticaal uitgedaagd', zoals dat politiek correct heet voor kleine mensen, maar hun euforie is ook niet van de lucht als ze op de schouders van hun papa op het strand kunnen draven.

Wat een huichelaars zijn dat, die kinderen!

Natuurlijk aangemoedigd door hun ouders. Memeticae noemt dat voorliegen.
Tenminste in dat sinterklaas-verhaal.

Ik denk wel es dat kritisch zijn, wat toch wel in bepaalde groepen geldt als een 'zonder dat' ben je maar een min persoon, dodelijk is voor een goede ontwikkeling. Eigenlijk is kritiek dodelijk voor een fantasierijke toekomst.

Maar kritiek op romantiek kan ook geen kwaad: Misschien zo iets als het juiste midden.

Maar om kritisch te wezen: Een leuke manier om je te onttrekken aan alles wat op je afkomt in de overdadige informatie maatschappij.

Beslissend is waarschijnlijk om daar in overeenstemming met je geweten - wat een zelfgeschapen, maar ook een onder druk opgelegde maatschappelijk fenomeen is - tot een plezierig contract met je zelf te konen.

Waar ik dan weer kritisch aanteken dat dat een ideaalbeeld is waar je onmogelijk aan kan voldoen. En dat dat toch moet gelden.
Samen met anderen dat beseffen helpt wel om het een beetje op eerlijkheid te laten aankomen.

Ik denk hier vooral aan Camus, die ongeveer de absurditeit van het leven als een aanmoediging heeft opgevat. Met als absolute paradox dat Sisyphus als gelukkig beschouwd moest worden.
(Vooraf: Zelfmoord of niet als de eerste filosofische vraag)

Sec is dat een eenvoudige formule. Breder is om te bedenken wat zijn leven in zijn biografie inhoudt.

Maar daar heeft natuurlijk niemand zin in die bezig is met zijn
eigen leven.

Ik wil trouwens wel betalen voor mijn woorden. Het is beter te betalen om gehoord te worden als vrijwilligers in je leven toe te laten die betaald worden door dankbaarheid of zo iets. Is leuk voor de Nietzscheanen op dit forum. ...

[memeticae]

Ik wil trouwens wel betalen voor mijn woorden. Het is beter te betalen om gehoord te worden als vrijwilligers in je leven toe te laten die betaald worden door dankbaarheid of zo iets. Is leuk voor de Nietzscheanen op dit forum. ...

Die mag je wel even uitleggen.

[yopi]

geen idee

[neus]

Een fantasierijke toekomst...ik kan me voorstellen dat het positief lijkt als je jouw verbeelding kan gebruiken om de wereld mooier te beleven, maar aan de andere kant is de kans op teleurstelling ook groter.

Met dat geloof in Sinterklaas, als dan uitkomt dat ie niet bestaat is misschien eerder een teleurstelling, hoewel je die kadootjes toch wel krijgt, dan een verlichting van zo'n onberekenbare macht.

Je hoort wel dat mensen steun hebben aan het geloof, wie zijn wij om ze dat af te nemen...wel een raar fenomeen om steun te hebben aan ingebeelde zaken, als dat zo zou zijn, een soort placebo. En pragmatisch gezien: het is waar als het werkt, maar dan wel eerlijk blijven en ook zeggen als het niet werkt...