Naar welke muziek luister je?

[memeticae]

Ik heb altijd moeite de muziek van "bekende mensen" te horen.
Liever zoek ik onbekende, maar toch beschikbare bronnen.

Mijn probleem is echter, dat zodra ik het heb laten horen, mijn interesse wegvalt.

[memeticae]

Ik heb, om te kunnen begrijpen wat er allemaal gezegd wordt, Italiaans geleerd.

Ik vertrouw de "automatische" vertalers niet, omdat ze het gevoel missen.

Hetzelfde geldt voor: "Tina Vieri"


Hier is 1 interpretatie



Hier is een andere



Zoek de verschillen.

En probeer zelf de tekst te rijmen (als je al een vertaling kan vinden die rijmt met je eigen idee)

[memeticae]

En probeer zelf de tekst te rijmen (als je al een vertaling kan vinden die rijmt met je eigen idee)

Is wellicht het meest verstandige idee.

[memeticae]

Dan sta je niet machteloos tegenover (context)(loze) reacties.



Of hulpbehoevende.

[memeticae]

Lees minimaal vier berichten terug, om de bedoeling te vinden.

Om toch te eindigen.

Ik heb er een tijdje niet gevolgd, maar de meesteres van het surrealisme bestaat nog steeds!



Gelukkig!

[memeticae]

Even doorzetten... na ca 30 seconden wordt het echt interessant.

[memeticae]

https://nl.wikipedia.org/wiki/Selkie

[memeticae]

Aan de andere kant:



Is het fijn om iemand te kennen, die je neemt zoals je bent.

[memeticae]

HM

Het was voor mij weer eens een erg angename avond.

Ik wil graag aftsluiten met dit:



Feed your head.

Voer genoeg, immers.

[memeticae]

Eentje nog dan, om te helpen bij het slapengaan:



"Una Volta, C'era"
"Una Volta, Vero".

[Bärbel]

Eentje nog dan, om te helpen bij het slapengaan:



"Una Volta, C'era"
"Una Volta, Vero".

Supergaaf!

[Lester]

Een band die begon in de darkwave/gothic muziekstijl, maar zich al in vroeg stadium meer toelegde op 'vriendelijker' muziek.
hier één van mijn favoriete van ze. Lekker wegdromen op Lazy Calm van de Cocteau Twins.

[memeticae]

Een band die begon in de darkwave/gothic muziekstijl, maar zich al in vroeg stadium meer toelegde op 'vriendelijker' muziek.

Ja ... hoe de nazaten/erfgenamen van de "Berlijnse School" meer commercieel trachtten te worden, of juist met dat etiket te maken kregen.

Welke school eigenlijk maar 1 meester kent: Klaus Schulze.



Hem vallen immers alle "stijlen" toe te schrijven.
Er werd opgepakt wat interessant leek/verkocht, en daarop voortgeborduurd.

Lester, Ik deel je zoektocht naar het onbekende en haat het als wat ik mooi vind algemeen wordt.
Maar gelukkig kunnen we het tonen, omdat het toch niet geheel onbekend is.

[Lester]

Wow! Dit is verrassend inderdaad. Ik heb de naam Klaus Schulze zonder meer her en der wel eens horen vallen, maar wist er eigenlijk niets van.
Onterecht, zo blijkt. Want de song die je plaatste is dan niet per definitie een nieuw geluid voor mij: ik vind het spacy gaaf, maar heb het soort wel vaker gehoord.
Maar, en een hele dikke 'maar': in acht nemende dat dit in de jaren zeventig is geproduceerd plaatst 't toch wel in een geheel andere context.
Ik wist niet beter, ging ervan uit, dat Brian Eno (ex - Roxy Music en brein achter de U2-sound vanaf mid jaren tachtig met ook eigen werk) tot de pioniers behoorde van de 'dreampop' en new age. Maar Klaus Schulze was dus, kennelijk, een echte grondlegger van de, noem even, etherische sound.
Interessant figuur overigens, die Klaus: gitaar bas, drums, toetsen e.a synths, en met een hoeveelheid werk dat hij op zijn naam heeft gezet om even stil van te worden... Ga ik meer van luisteren!

Wat de Cocteau Twins betreft ben ik niet helemaal zeker of de inspiratie werkelijk van die 'Berlijnse School' komt: punkmuziek was eind zeventiger jaren bijna mainstream (overigens een heerlijke paradox om over te filosoferen: hoe alternatieve muziek mainstream werd), samen met haar substromingen (new wave en darkwave, new romantics, enz.) en van daaruit de menselijke natuur zich toch liet gelden: sommigen kozen voor een beter bestaan en werden commercieel, anderen werden geïnspireerd en getriggerd om meer met muziek te doen dan alleen 'three chords and the truth', en weer anderen namen al spoedig afstand van de negativiteit die met punk en wave gepaard kan/kon gaan.
Nu kan ik niet oordelen over anderen, maar heb er wel eigen gedachten over, en zo ook over de Cocteau Twins:
het eerste album was grillig, sinister zou ik zeggen, waar ze direct afstand van namen met het tweede album: typisch gitaargeluid werd van de 'distortion' gehaald, de duisternis werd heel wat minder agressief en de new wave dromeriger.
En dit was een ontwikkeling die duidelijk werd weergegeven met ieder nieuw album. Tot op een moment ze zich geheel begaven op zelfs dromerige new age.

Even voor de gein, drie songs, chronologisch, hoe de muziek evolueerde:
Eerste album:

Derde album:

Vierde album:


Misschien dat ik me even liet gaan, maar evenwel bedankt voor Klaus Schulze!

[memeticae]

Graag gedaan!

Besef echter wel dat wat Dhr. Schulze kon bouwen stoelde op pioniers zoals Morton Subotnick:



Mijn inleiding in synthesizer muziek was overigens Jarre.

Met Oxygene deel 3 kon ik meevliegen:


(Vooral ook omdat ik mijn ademhaling aan het ritme aanpaste)

Over inspiratie:
Ik houd ook van de Heideroosjes, sterker nog: ik had al hun t-shirts.
En droeg ze ook tijdens mijn werk (IT-er) in die tijd (jaren 90 van de vorige eeuw)
(Wij zijn even oud overigens, beide 56, dus misschien herken je iets?)



Ik had dit zelfs als sticker achterop mijn auto:


"I'm not deaf, I'm just ignoring you"

Maar de laaste twee decennia begin ik te begrijpen dat ik mij enkel doof voordoe/voordeed.

En er nu een tsunami aan gevoelens dreigt.

Vandaar dat ik via Bjork's Human Behaviour
tot Shirley Manson's Garbage kwam.

En nu eigenlijk geen muziek meer kan horen die ik:
- Of niet zelf maak
- Of niet zelf draai
- Of niet wil leren kennen.

Dat is de pest namelijk: praktisch alle populaire muziek klinkt mij walgelijk in de oren.
Omdat het niet anders is dan een nieuwe riedel op de tam-tam.

Met 1 uitzondering.

Een vondst die ik 12 jaar geleden maakte:


Nu is ze groot geworden, en weet heel de wereld te beroeren.

Ook zet zij zichzelf niet achter reclamemuren.


WYSIWYG

[memeticae]

In de brugklas vroeg de muziekleraar: "Wat is muziek voor jullie?"
Ik antwoordde: "Gevoel".

Een blond, leuk uitziend, meisje achter mij: "Ik luister naar de teksten?"
- "Heel goed!"

Ik heb toen direct muziek laten vallen, als vak.

Als het zo moet ...

[memeticae]

Dan zoek ik liever alternatieven.

[memeticae]

Aan de andere kant kan ik ook erg van "verboden muziek" houden.

Het verhaal gaat dat Mozart, het wonderkind, ooit eens de afscheidsmis: "Misere", mocht bijwonen.
Een, tot die tijd, verholen muziekstuk enkel gezongen voor de verstorvene.



Ik kan mijn voorstellen waarom dat zo was. Maar dankzij zijn fabelachtige geheugen, is het op papier terecht gekomen, en dankzij de boekdruk verder verspreid.
Hoewel ik mij afvraag of sommige intonaties en (dis-)harmonien daadwerkelijk plaatshadden.
Niettemin biggelen bij mij de tranen over mijn wangen bij het luisteren.

"Ik luister naar de tekst", telt dan niet meer mee.
Noch: "Ik luister naar de muziek".

Ik voel het gevoel.
Als je begrijpt wat ik bedoel.

[memeticae]

Het doet je bijna verlangen castraten (weer) toe te laten.

[memeticae]

Trouwens, als je op zoek bent naar goede muziek, volg deze draad dan ook eens vanaf het begin.

Soms vind je juweeltjes:


Als je dit op tiktok & co. zou zetten, werd het een wereldhit.

Helaas kent niemand het, en doet net alsof elke uitvinding opnieuw werd uitgevonden.