De jaren des onderscheids

Gesloten
Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

De jaren des onderscheids

Bericht door yopi » 11 feb 2015, 16:58

Waar bestaan die jaren uit?

Volgens mij: Dat je kunt onderscheiden in wat belangrijk is en wat niet belangrijk.

En daar is weer een onderscheid tussen belangrijk in het algemeen en voor jou.

Zit je op een treintje van geluk of tegenslag?
Het zal je gedachten beïnvloeden.

Naarmate je ouder wordt zal dat of een 'patatje kapsalon' worden, of een helder onderscheid.
Wil je weten hoe dat zit is misschien een criterium: Krijg je een helderder bewustzijn of treedt er vernauwing op.

Bij zowel geluk als tegenslag kan dat bewustzijn helderder worden of vernauwender.

Niettemin lijkt het me belangrijk om dat criterium in de gaten te houden.

...............

Alle credits voor mensen die kiezen voor vernauwing. Ik ken ze in beide situaties. En kan dat allebei billijken (zoals dat zo mooi heet).

Ik zou zeggen: geef elke rechtvaardiging maar een schop. Wees eerlijk.

..........
Misschien wel narcistisch tot mijzelf gericht. Laat ik mijn voordeel daar mee doen. Of jij (?)
...........
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

neus

Bericht door neus » 11 feb 2015, 18:14

Als het gaat om totale wil (patatje kapsalon) of de onderdelen van de wil, denk ik dat "onderscheid" natuurlijk kijken is naar de onderdelen, en hoe die apart wegen. Het kan zijn dat het totaal als kolerezooi ervaren wordt, maar je op delen nog best content kunt zijn. Als je geen houvast aan het geheel kunt vinden moet je dat proberen te krijgen aan de delen.

Misschien als je leven nog in opbouw is dat je hoop hebt het geheel nog in orde te maken.

Blin
Posts in topic: 3
Berichten: 1358
Lid geworden op: 21 nov 2014, 10:17

Bericht door Blin » 28 okt 2015, 07:00

Gelijkheid in jaren is niet langer vol te houden.

Niet het miniscule magische toestelltje brullen dat je naar beneden verhuisd naar jaren van onderscheid.

Blin
Posts in topic: 3
Berichten: 1358
Lid geworden op: 21 nov 2014, 10:17

Bericht door Blin » 29 okt 2015, 01:31

deze ochtend ging ik naar het zuiden of het noorden

naar buiten noch naar binnen

kwam nog maar net op tijd

15 mei

kwart over twee

of drie of vierof vijf.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 30 okt 2015, 17:14

neus schreef:Als het gaat om totale wil (patatje kapsalon) of de onderdelen van de wil, denk ik dat "onderscheid" natuurlijk kijken is naar de onderdelen, en hoe die apart wegen. Het kan zijn dat het totaal als kolerezooi ervaren wordt, maar je op delen nog best content kunt zijn. Als je geen houvast aan het geheel kunt vinden moet je dat proberen te krijgen aan de delen.

Misschien als je leven nog in opbouw is dat je hoop hebt het geheel nog in orde te maken.
De totale wil is een - gratis patatje kapsalong- ; of nog beter een dameskapsalon.
Wat die delen betreft doe ik mijn best.
Verder weet ik al lang dat dat geheel niet gerealiseerd wordt binnen dit leven.
En dan zou ik kunnen zeggen - katholiek: na het vagevuur en zo - dat het er wel van komt na mijn dood.

Maar er zijn verhalen dat het dan nog erger wordt. Omdat je namelijk geen enkele aanleiding uit de buitenwereld meer krijgt om je te corrigeren.

Eeuwig dolen.

En dan ben je aangewezen op de levenden.

En die zouden je misschien graag willen verbannen, of juist de oplossingen bieden om eeuwige vrede mee te maken.

De eeuwige dood is toch de makkelijkste oplossing voor dit probleem om te denken. Terwijl dat vroeger mensen schrik aan joeg.
Dat betekent eigenlijk dat vroeger mensen - ondanks verschrikkelijke omstandigheden wel errug op het leven gesteld waren. (Groter gezien is dat nog steeds aan de hand buiten het westen)

Binnen het leven verhaspel ik een citaat:
Een wens:

Geef me de kracht om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
En: Geef me de wijsheid om tussen die twee dingen onderscheid te kunnen maken.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Leon

Bericht door Leon » 30 okt 2015, 19:37

je oppert bedenkingen, en je weet bedenkingen zijn voor onszelf altijd te laat, het is de lachende derde die er eventueel voordeel van kan hebben.

bedenkingen zijn te laat omdat je pas bedenkingen hebt als het al te laat is.

een weg terug kan helaas geen optie zijn, omdat het bewustzijn al gevormd is met de bedenkingen en dus een product is van te laat zijn.

ja of je moet lobotomie ondergaan...of varianten

maar dat is dan toch een weg vanaf het punt dat het te laat was en geen weg waar het nog niet te laat is of zal worden.

is er ooit een weg waar het niet te laat zal worden?

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 5
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 01 nov 2015, 03:42

Leon schreef:is er ooit een weg waar het niet te laat zal worden?
Hadden we het laatst niet over toverwoorden?

Dementie, is zo'n toverwoord.
Erger nog, het is magie.

Of je het nou voorgeeft of niet, gezorgd wordt er voor je, en hoe!


Vroeger heette het gewoon: verstrooid.
Gold zelfs als teken van intelligentie: de verstrooide professor.

Nee, dan kun je tegenwoordig maar beter dement zijn/worden.

Hoe vroeger, hoe beter.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 01 nov 2015, 17:08

Leon schreef:je oppert bedenkingen, en je weet bedenkingen zijn voor onszelf altijd te laat, het is de lachende derde die er eventueel voordeel van kan hebben.

bedenkingen zijn te laat omdat je pas bedenkingen hebt als het al te laat is.

een weg terug kan helaas geen optie zijn, omdat het bewustzijn al gevormd is met de bedenkingen en dus een product is van te laat zijn.

ja of je moet lobotomie ondergaan...of varianten

maar dat is dan toch een weg vanaf het punt dat het te laat was en geen weg waar het nog niet te laat is of zal worden.

is er ooit een weg waar het niet te laat zal worden?
Dat is de 'alsof' filosofie van Kant.
Zo iets van 'de rede werkt nou eenmaal zo'.
De rede die zichzelf begrijpt lijkt me een praktische oplossing, die bovendien ook de praktische rede van Kant voedt. (Met de ethiek en zo van zijn 'Kritik der praktische Vernunft ((sorry voor eventuele taalfouten))).

Het 'leuke' er van is dat je alle opties over echte waarheid openhoudt.
Dus zo iets van: Het beperkt je handelen niet, en het houdt ook nog open dat je allerlei dingen kan denken die niet per se vastgesteld hoeven te worden.

Want streven naar waarheid leidt normaal tot aggressie en-of passiviteit.

Misschien komt dan vrijheid echt in beeld: Je hoeft het één niet te laten om het andere te denken. Zeg maar.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Leon

Bericht door Leon » 01 nov 2015, 17:14

Ik bedenk hierbij: ik kan fragmentarisch leven of vloeiend, misschien dat ik met fragmentarisch leven meer kennis opdoe, en dat vloeiend leven me in een waan houdt, maar ik denk toch dat dat waan van continuiteit te verkiezen is boven dat fragmentengedoe. Anders is er gewoonweg geen houvast.

Als Kant zegt hou je maar vast aan een illusie, dan doe ik dat toch? Braaf als ik ben...

Leon

Bericht door Leon » 01 nov 2015, 17:20

Misschien is evolutie van controlemechanismen, hetzelfde als evolutie van continuiteit afdwingen

Leon

Bericht door Leon » 01 nov 2015, 17:34

Ik vind het aannemelijk dat continuïteit een illusie is. De afzonderlijke toestanden (momenten) van het universum zijn in zoverre ongerelateerd dat alleen als de continuïteit afgedwongen wordt deze zichtbaar is, maar dan is er misschien nog niet echt sprake van het “blijven van hetzelfde”, maar kunnen wij het absoluut nieuwe van elk moment gewoonweg niet onderscheiden.

Het zou dan eerder een gebrek zijn van een waarnemingsvermogen dat er continuïteit is, dan dat er echt continuïteit is. Hoewel dat waarnemingsvermogen dan toch in zeker zin continu is.

Als ik uitga van de evolutie van controlemechanismen, zie ik de controle als het afdwingen van persoonlijke continuïteit. Dat is dan een evolutie geweest van een waarnemingsvermogen, en dat lijkt nu wel continu. De volgende stap is dat het waarnemingsvermogen zichzelf blijft zien. Dat kan in principe op twee manieren:

-vanuit de illusie
-door afdwingen van continuïteit

Als ik dan aan zoiets als innerlijke verlichting denk dan denk ik toch aan het eerste, want het lijkt me dat je met het tweede nooit klaar bent, dat dit een onhaalbaar doel is.

Puur om economische redenen denk ik dat de evolutie van controle met een illusie het gaat winnen.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 02 nov 2015, 16:47

Binnen wat je zegt en het voor waar aannemen zou ik zeggen zonder argumenten (vanwege die discontinuïteit) dat de illusie van vandaag de waarheid of zelfs werkelijkheid van morgen is:

Een beetje hovaardig: De wereld van de SF-romans van Amber.

Alleen: Een beetje weinig tijd.
Daarom is een familieroman te prefereren boven een individuele helden roman.
.....

In de griekse mythen zijn die geschiedenissen altijd al een onderdeel van eeuwige goden, die niettemin bij de sterfelijken allerlei nieuwe helden voortbrachten.

Het was het begin van corruptie van mensen die zich op die goden beriepen als afstammelingen; en de 'nieuwe mensen' zoals Odysseus die de Gotterdammerung inleidden.

Wat dan later weer leidde tot de verschrikkelijke nieuwe mensen van de ideologie: Stalin, Hitler, Mao, Pol Pot, enzovoort ..
Alle fantasieen van schrijvers vallen in het niet om de gruwelen te beschrijven die toen nog gebeurt zijn en nog steeds gebeuren.
...

Maar ik ben op dit moment weer het slachtoffer van de literatuur daarover.

Het meest gruwelijke wat ik me écht kan voorstellen is zo'n patatje dameskapsalon, en het gewone alledaagse van ziekte en dood dat geldt voor oudere mensen, waar ik intussen toe behoor en om me heen zie.

Wat mijn buik betreft: Die slinkt als de pest onderhevig aan berichten en zo.

Best wel gezond.

Het zorgt voor enig uitstel.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 02 nov 2015, 16:50

... en dat heeft best wel iets dwingends ..
Het wachten is op anarexia-verschijnselen: Geen honger meer hebben en visioenen krijgen als dank daar aan.

Ik hoop alleen dat ik er nog een uitgever voor kan krijgen om andere mensen op de wereld te pesten.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 5
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 03 nov 2015, 02:59

Als je maar niet aan boulimie gaat lijden.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Tino
Posts in topic: 6
Berichten: 484
Lid geworden op: 14 okt 2015, 14:58
Contacteer:

Bericht door Tino » 03 nov 2015, 15:13

yopi schreef:Waar bestaan die jaren uit?

Naar mate men ouder wordt, wordt men vaak milder.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 03 nov 2015, 17:23

Dat dacht ik ook. Maar nu opeens niet.

Tenminste niet op eens. Maar mijn kwaaltjes maken mij boos.

Leon

Bericht door Leon » 03 nov 2015, 18:34

Gewoon de kracht niet meer hebben je op te winden komt nog wel.

Leon

Bericht door Leon » 03 nov 2015, 18:38

Sorry niet erg troostend...

Tino
Posts in topic: 6
Berichten: 484
Lid geworden op: 14 okt 2015, 14:58
Contacteer:

Bericht door Tino » 03 nov 2015, 19:07

yopi schreef:Dat dacht ik ook. Maar nu opeens niet.

Tenminste niet op eens. Maar mijn kwaaltjes maken mij boos.
Mmm, misschien moet je het minder op jezelf richten, maar meer op anderen.

Eerst was er ergernis, daarna boosheid of wellicht zelf woede. Nu is er meer gelatenheid of mildheid en blijft het bij ergernis, of zelfs dat al niet meer. Het gaat aan je voorbij, stelt eigenlijk niets voor. Nou ja, zoiets.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 5
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 03 nov 2015, 19:46

Berusting als vijfde en laatste fase?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Tino
Posts in topic: 6
Berichten: 484
Lid geworden op: 14 okt 2015, 14:58
Contacteer:

Bericht door Tino » 03 nov 2015, 20:01

memeticae schreef:Berusting als vijfde en laatste fase?
Ja, berusting. Ik betrap mijzelf hier ook wel eens op (en ik ben nog geen eens oud) . Zou het dan ook met wijsheid te maken hebben? Zo van laat maar en/of energie verzamelen en nog een laatste stuiptrekking.

Kom op Yopi, accepteer je lichaam en weet het is maar een voertuig.
Heb je iets aan dit antwoord, of vind je net als ik dat acceptatie lastig is?
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.

Tino
Posts in topic: 6
Berichten: 484
Lid geworden op: 14 okt 2015, 14:58
Contacteer:

Bericht door Tino » 03 nov 2015, 21:02

RobW schreef:
Maar mijn kwaaltjes maken mij boos.
Hopelijk vind je een manier om minder boosheid te hebben.
Ja, je moet de boosheid tackelen. Eerst is er ergernis of irritatie. Dat onderkennen is de basis. Dit kan je bijvoorbeeld weg ademen of denken - time-out pas op de plaats. Dit vergt oefening en is lastig.
Meditatie, yoga, oefening kan helpen.

grt,

Tino
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.

Leon

Bericht door Leon » 03 nov 2015, 21:46

Oplossingsgericht denken Tino, daarop is ook kritiek mogelijk.

Soms is erkennen dat iets niet op te lossen is de oplossing.

Tino
Posts in topic: 6
Berichten: 484
Lid geworden op: 14 okt 2015, 14:58
Contacteer:

Bericht door Tino » 03 nov 2015, 21:56

Leon schreef:Oplossingsgericht denken Tino, daarop is ook kritiek mogelijk.

Soms is erkennen dat iets niet op te lossen is de oplossing.
Ja, eens. Neem artrose, gewrichtsslijtage. De oplossing een nieuwe nek is onmogelijk. Acceptatie is dan de laatste stap. Moeilijk hoor.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 5
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 03 nov 2015, 22:18

Tino schreef:
memeticae schreef:Berusting als vijfde en laatste fase?
Ja, berusting. Ik betrap mijzelf hier ook wel eens op (en ik ben nog geen eens oud) . Zou het dan ook met wijsheid te maken hebben?
Jong van lichaam, oud van geest?
Niet bepaald een benijdenswaardige situatie.

Omgekeerd natuurlijk ook niet.

Denk jij je lichaam jonger dan je geest?
Of andersom?

Harmonie is dan niet aanwezig.

Om het eens volgens de IQ testen te zeggen:
(Hoe oud je lijkt/hoe oud je bent)*100=IQ.

Dus als je als zeg ... 20 jarige, 30 lijkt is je IQ 30/20*100=150.
IQ 100, lijkt mij de beste balans.

Anders zijn de laatste jaren van je leven enkel maar een voortslepen.
Dan kom je mensen tegen die menen nieuwe ideeën te hebben, die jij allang kent.

Verbittering is dan nog het enige waar je tegen kan vechten, maar ook uiteindelijk daarin maar berust. En gewoon je dood afwacht.
(God, wat is dementie dan een zegen!)

Soms denk ik dat ik met mijn slechts 46, al 69 jaar oud ben. Mijn knieën zijn het alvast met die gedachte eens en mijn schouders beginnen het door te krijgen. Mijn vingers hebben het gelukkig nog niet begrepen, want daar verdien ik mijn onderhoud mee.

Je kan natuurlijk ook niet geloven in IQ-testen en mensen, mensen laten zijn.
Inclusief jezelf.

Want IQ scores geven slechts een percentiel weer.
Hoe slim of dom jij bent, ten opzichte van de rest.

Ik weiger met dergelijke testen mee te doen, en dat heeft me zelfs enkele banen gekost.

Is dat dom? Of was ik nu juist slimmer dan de rest?

Heb ik mijn onderscheidende jaren al gehad, of komen ze nog?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Tino
Posts in topic: 6
Berichten: 484
Lid geworden op: 14 okt 2015, 14:58
Contacteer:

Bericht door Tino » 04 nov 2015, 08:50

memeticae schreef:
Tino schreef:
memeticae schreef:Berusting als vijfde en laatste fase?
Ja, berusting. Ik betrap mijzelf hier ook wel eens op (en ik ben nog geen eens oud) . Zou het dan ook met wijsheid te maken hebben?
Jong van lichaam, oud van geest?
Niet bepaald een benijdenswaardige situatie.
Ha, nu begrijpen wij elkaar verkeerd.
Ik ben 55 jaar, maar men schat mij altijd vijf tot tien jaar jonger.
Mijn geest is vrij flexibel, ik ga veel met jeugd en jongeren om - die energie van hen pik ik op, vol ideeën blijf je dan.
Her en der zit de sleet op mijn lichaam als gevolg van het vele sporten. Maar ik ben graag buiten. Ergo ik voel mij en ben nog fris en fruitig.
memeticae schreef:Anders zijn de laatste jaren van je leven enkel maar een voortslepen.
Dan kom je mensen tegen die menen nieuwe ideeën te hebben, die jij allang kent.
Voortslepen ik moet er niet aan denken.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.

Soyonne
Posts in topic: 1
Berichten: 39
Lid geworden op: 28 nov 2015, 02:50
Contacteer:

Bericht door Soyonne » 19 dec 2015, 02:00

Dat is ook wat zeg: sleets van het vele sporten...

Laat de gezondheidsgoeroes het maar niet horen.

Maar goed, de jaren des onderscheids. Ik herken mezelf in de verhalen hierboven. Was heel boos, daarna moedeloos en neerslachtig, en nu probeer ik het te accepteren (berusting inderdaad). Dat ik ouder word. Dat ik een aantal chronische aandoeningen heb. Dat vond ik nog het ergste. Chronisch. Meteen al weten dat er niets aan te doen valt. Je moet ermee leven. Kon ik niet accepteren.

Maar je hebt geen keus. Echt niet. Al je frustratie en woede hebben geen zin. Kost veel energie, en geen positieve ook. Maar uiteindelijk kom je tot de conclusie, leef ermee, of niet, natuurlijk.
Dus ik probeer te accepteren. Gaat me niet makkelijk af, kan ik je zeggen.
Het is ook een proces. Dat proces is misschien het onderscheid.
Je komt noodgedwongen tot andere conclusies. Deel 2 van je leven.
Buigen of barsten. Zo simpel is het. Dus ok dan en niet zeuren.

Maar ik zeur wel. Ik wil mijn gram halen.
Het kan niet zonder slag of stoot. De acceptatie, dat is de rust vinden.
Je weet het maar dat maakt het niet makkelijker.
En terwijl ik dat schrijf denken jullie dat ik aan een terminale ziekte lijd, maar dat is het niet. Ik zeur over niks. Ook dat besef speelt een rol.

Dat zijn dus voor mij de jaren des onderscheids.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 19 dec 2015, 16:28

Zo iets als nadenken over maakbaarheid?

Toevallig heb ik een ervaring met zeer gematigd bewegen met mijn electrische fiets. Ik had (en heb het misschien nog steeds) suikerziekte.
Inmiddels ben ik zonder medicijnen op dat gebied en wijt dat dan aan die ondermaatse lichamelijke activiteit (die ik wel volhou, vanwege dat idee).

Het levert wel natuurervaringen op. Misschien zijn die wel belangrijker dan 'bewegen'.

In deze warme december-tijden, draag ik onder mijn spijkerbroek een lange ouderwetse onderbroek op mijn kleine tochtjes.

Dan zie ik allerlei mensen onbeschaamd lopen in zo'n soort onderbroek.
Mijn vrouw vindt dat wel sexy. Ik schaam mij plaatsvervangend.

Blin
Posts in topic: 3
Berichten: 1358
Lid geworden op: 21 nov 2014, 10:17

Bericht door Blin » 18 apr 2016, 09:17

Nu ik denk halverwege te zijn, kan ik mooi terugblikken op mijn jaren des onderscheids. Nee, ik ben nog niet echt zo oud maar er zit depressie in mijn familie en het begint er toch op te lijken dat zelfmoord ooit kanker in gaat halen als ik zo om me heen kijk en veel aardige mensen zie kiezen voor de zelfgekozen dood.

Mijn jaren des onderscheids waren mij schooljaren, jaren van verplicht onderwijs. Waar het onderscheid er echt werd ingeramd, niet goedschiks dan wel kwaadschiks.

Tot die jaren was mijn natuurlijke habitat één maar als op zes jarige leeftijd werd ze verscheurd tussen Oude Pekela en Vlissingen, van nature beide toch aardappelgebieden vanwege de vruchtbare grond met haar wisselende gewassen.

En zo brokkelde mijn eenheidsbeleving vaan het compacte en beschermde gezin waar ik uit voortkwam, dan langzaam af. Het heeft heel lang geduurd tot ik weer iets van die oorspronkelijke ervaring terughad.

Natuurlijk brengt het onderwijs ook veel goede dingen maar voornamelijk daar waar ze de breuk weer lijkt te willen herstellen, te weten in het leggen van verbanden. We noemen dit intelligentie maar in feite is het niet meer dan herstel van oude waarden.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 18 apr 2016, 16:27

Natuurlijk brengt het onderwijs ook veel goede dingen maar voornamelijk daar waar ze de breuk weer lijkt te willen herstellen, te weten in het leggen van verbanden. We noemen dit intelligentie maar in feite is het niet meer dan herstel van oude waarden.
Onderwijs is overdracht. En dan dus sowieso overdracht van iets dat al bestaat of de moeite waard gevonden wordt door een oudere generatie.
Dus hinkt ze met ontwikkelingen achteraan.

Nog sterker heb je dat met het recht. Dat gaat over meerder generaties.

Alleen de nadruk op interpretatie maakt traditie en verleden creatief.

Creativiteit 'ins blauwe hinein' - dus zonder traditie - is luchtfietserij.

Ondertussen ben ik wel benieuwd waarom je dit 'ouwe-koek-item' weer boven water haalt. ...
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 5
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 18 apr 2016, 20:46

yopi schreef:Ondertussen ben ik wel benieuwd waarom je dit 'ouwe-koek-item' weer boven water haalt. ...
Wat een flauwe vraag ...

Luchtfietserij natuurlijk!

Jij, als geen ander, zou dat toch aan moeten kunnen moedigen?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 19 apr 2016, 16:28

Dat zou ik kunnen. Maar omdat ik altijd tegen ben bestrijdt ik de meerderheid die aan luchtfietserij doet. Zelf neem ik alleen mijn toevlucht er toe, als de traditie me te zwaar wordt. Ik ben een instrument van de symmetrie.

Dan verveel je je nooit.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Leon

Bericht door Leon » 19 apr 2016, 16:55

De been bewegingen bij fietsen zijn niet symmetrisch, zou je dat wel doen, dan blijkt dat veel zwaarder en instabieler.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 10
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 20 apr 2016, 16:16

Ok .. ok ...

Het vliegwieleffect niet negeren.
Twee benen zijn nodig daarbij.

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten