Wanneer men het plaatsvinden in een groep beziet is het vaak zo dat een heel kleine aantal wezens in die groep de hele groep tot een bepaald gedrag aan kan zetten. In de 2e wereldoorlog in Duitsland bijvoorbeeld heeft de NSDAP een staatsgreep gepleegd, aangezet tot Joden vervolgingen en uiteindelijk de endlösung, wat dan uitgevoerd werd door een iets grotere groep. De overgrote meerderheid van Duitse volk wilde hier niets van weten en sloot de ogen en mond, vaak uit angst om zelf slachtoffer van de wreedheden te worden. Men hield zichzelf voor dat zolang men de massavernietiging niet met eigen ogen gezien had, het vast niet zo erg zou zijn als men zei. Dát is waarom zovelen aan het einde van de oorlog zeiden: "Ich habe es nicht gewusst.": een zelf-verloochening door ontkenning.Om schreef: Is het ook niet enigszins betuttelend en kleinerend ten opzichte van die ander als jij altijd maar die eigen verantwoordelijkheid neemt? Alsof de ander die niet kan nemen? Alsof die ander na een aanvankelijke weigering dit te doen dit niet alsnog kan doen? Hoort het ook niet bij die eigen verantwoordelijkheid om die ook van anderen te mogen verwachten(niet afdwingen dus). Is de houding en het handelen van een ander ook niet deels een gevolg van o.a. jouw houding/handeling? Ik denk van wel, en om de mogelijke tegenwerping voor te zijn dat één iemand hier niets aan kan veranderen wil ik men erop wijzen dat één iemand dus ook niet een degelijke 'negatieve', ongewenste houding had kunnen bewerkstelligen
BRON
Mijn insteek hierin is dat een ieder hierin een aandeel heeft. Uiteindelijk is het zo dat dit soort processen enkel kunnen plaatsvinden omdat mensen de andere kant opkijken. Terwijl het van belang is dat ieder individu voor het eigen gedrag verantwoording neemt is het tegelijkertijd zo dat ieder individu ook een verantwoording heeft voor de eigen omgeving. Wanener dat individu iets plaats ziet vinden wat de rest niet doorheeft bijvoorbeeld. Ikzelf kies ervoor om mij zo te gedragen als ik tegelijkertijd wil dat ieder ander zich zou gedragen. Dat houdt in dat ik zou willen dat mensen mij voor de voeten lopen, me voor de schenen schoppen en me wakker schudden op sommige momenten. Naar mijn mening is het niet kleinerend om dat te doen óf om zo behandeld te worden. Wat wel kleinerend is, is het gebral dat je dan maar een blokje om moet lopen. Het is naar mijn mening van het grootste belang dat degenen die aan de schaduwen kunnen zien wat er in werkelijkheid plaatsvindt dit aan de anderen, die ook vastgebonden zitten in de grot, met hun gezich afgedraaid van het daglicht wat uit de ingang komt, mededelen. Er is echter geen verantwoording voor de ander te nemen, die ervoor kiest om de andere kant op te kijken. Die personen zijn voor zichzelf verantwoordelijk.