Filosofieforum.nl

Namelijk mijn eigen lichaam.

Ik geef dit maar als stelling, waar ik zo goed als zeker van ben.

yopi schreef:Namelijk mijn eigen lichaam.

Ik geef dit maar als stelling, waar ik zo goed als zeker van ben.

Alle andere objecten ken ik alleen indirect via de media van mijn zintuigen en mijn verstand in zoverre het aan die zintuigen gebonden is.
Via die media hebben ze wel een uitwerking in mijn eigen lichaam afhankelijk van mijn biologie. Dat wil zeggen als exemplaar van onze soort zoals die in mijn omgeving/cultuur gevormd is.
Het hele fysiologische gevoelscomplex gevat in een kader van ruimte en tijd (houding, beweging, gesteld zijn).

De Jochem meyer in mij heeft mij weer behoorlijk afgemat, het is inderdaad zuiver lichamelijk. Bekaf maar voldaan, en nu het liefst een sigaretje ware het niet dat ik helaas niet rook. Er wacht nog maar een klein klusje voor vandaag.

Mijn lichaam is dus ook de plek waar alle indirecte waarnemingen (waarnemingen via zintuigen, taal en verstand/rede) direct waarneembare reacties, gevoelens, gedachten in gang zetten.

De belangrijkste zijn die van andere mensen en culturele media.
Deze zijn voor het grootste gedeelte impliciet en half- of onbewust.

Het meest bewuste is het alledaagse naieve waak- of voorwerpbewustzijn.
Dat wat door Hegel ontmaskert is als het meest algemene, zodra je het ter sprake wil brengen.
Dit bewustzijn is als het ware meegegeven, d.w.z. niet veroverd door je zelf of geexpliciteerd.

Terwijl van oorsprong je één bent met je lichaam, wordt dit in een later stadium steeds meer onderdeel van dit objectbewustzijn. Dat is cultureel bepaald door anatomiekennis, medische aandacht en wetenschappelijke methode.
Dit levert een rare splitsing op in de zelfbeleving.

Een ander effect van de directe toegang tot mijn lichaam is mijn individuatie (Schopenhauer).

Verzelfstandiging, vrijheid, onafhankelijkheid, uitingsmogelijkheden, kunnen handelen.
Medium voor de wereld, verzamelpunt van ervaring, communicatiemogelijkheid.
Groei, geboortelijkheid.

Aan de andere kant de kwetsbaarheid, eindigheid, ziekte en dood.
Het gebonden zijn aan; de verankerdheid.
Veroudering, afsterving, sterfelijkheid.

Bewustzijn en denken.

Een groot onderdeel van mijn lichaam is latent bewust, d.w.z. het kan opnieuw bewust gemaakt worden. Dit betreft mijn 'gewoontelichaam', dat wat ik mijn 'golem' noem. Het bestaat uit aangeleerde vaardigheden, gewoontes, aangeleerde reflexen, en een belangrijk gedeelte van het geheugen.

Half bewust zijn ademhaling, hart/bloed, driften, verdrongen gevoelens, in het algemeen: biologisch/fysiologisch

Onbewust of bijna onbewust: Spijsvertering, stofwisseling, beweging van ledematen op het nivo van hoe het werkt: vegetatieve

Zonder bewustzijn of 'mineraal' bewust: natuurkundige en scheikundige processen: elektrisch, chemisch enzovoort.
Behalve warmtewerkingen en zwaartekracht in zoverre ze ongespecialiseerd zintuigelijk zijn.

Dus wat er nu eigenlijk DIRECT toegankelijk is is eigenlijk maar zeer beperkt. Toch lijkt er me wel sprake van een eenheid.
En ook dat de buitenwereld diep doordringt in het lichaam. Ik denk bij dit laatste aan je darmstelsel inclusief mond, je ademhalingstelsen (longen) inclusief mond/neus; die in je hoofd liggend gehoorsysteem. Misschien ook je immuunsysteem.