Filosofieforum.nl

Als ik stel dat er uiteindelijk slechts 2 dingen in de wereld zijn, namelijk liefde en angst, wat denken jullie daar dan van?

Zou al ons doen en laten op deze twee 'dingen' teruggevoerd kunnen worden? Natuurlijk gaat het niet allemaal bewust, en zijn sommige dingen er slechts indirect verwant mee, maar toch...

Liefde brengt voort: vrede, vriendschap, vrijen, vrijheid (deze vier woorden zijn etymologisch verwant), samenleving, delen van dingen, zorgzaamheid, berusting, wijsheid; noem nog maar wat...
Angst brengt voort: onwil, (onbegrip ?), woede, oorlog, afscherming, discriminatie, dogma, conservatisme, kortzichtigheid, arrogantie; noem nog maar wat...

Kan alles tot zo weinig worden teruggebracht? Wijsheid koppel je aan liefde; als ik moet kiezen tussen liefde en angst, dan zou ik misschien ook liefde kiezen, maar als ik sec de vraag krijg of wijsheid en liefde verwant zijn, dan weet ik het net nog niet.

Wat zijn de dingen waarvan je stelt dat uiteindelijk slechts die twee in de wereld zijn? Drijfveren? Emoties?

Vyumae schreef:

Als ik stel dat er uiteindelijk slechts 2 dingen in de wereld zijn, namelijk liefde en angst, wat denken jullie daar dan van?

Het is een vrij 'oude' stelling uit de spirituele new-age achtige hoek, en begon als opvatting hoge toppen te bereiken ergens in de jaren tachtig, vanwege o.a. de boeken van mensen als Louise Hay etc. (en heeft volgens mij zijn wortels ergens in de hippie-tijd, of misschien wel in nog veel oudere tijden). Ook recentere hypes als tegenwoordig "The secret" drijven zoals ik het zie op dit principe.
Niet dat er daarom per se iets mis mee zou (moeten) zijn.
Het gaat er dan om dat alle menselijke emoties voortkomen uit één van deze twee basis-gevoelen of -intenties. En dat we dus simpelweg kunnen kiezen welke van de twee we 'nemen'.

Schaamte, verdriet, jaloezie. woede, twijfel, pessimisme, haat, schuldgevoel etc. etc. zou allemaal voortkomen uit ANGST.

Compassie, vriendelijkheid, blijdschap, optimisme, zorgzaamheid, medeleven, geluksgevoel, acceptatie etc. etc. zou allemaal voortkomen uit LIEFDE.

Enkele jaren geleden heb ik eens een paar maanden opgelet bij mezelf. Kijken welke emoties die bij mij gedurende de tijd de revua passeerden, en bij welke van de twee hoofd-elementen ik die dan zou kunnen onderverdelen. Voor mij bleek dat de emoties die uit angst zouden voortkomen inderdaad wel als zodanig te plaatsen waren. Woede = onmacht = angst voor (machts-)verlies. Jaloezie = angst iets te missen dat een ander wel heeft, niet goed genoeg te zijn.

Bij liefde vond ik het een stuk ingewikkelder. Er bleken talloze (menselijke?) addertjes onder het gras te zitten. Waaronder: Eigenbelang. Vriendelijk zijn (doen) omdat de ander mij dan ook wellicht aardig zou vinden. Gul geven aan een goed doel: Ja, heus wel uit compassie, maar misschien toch ook stiekem een beetje het afkopen van schuld? Zorgzaamheid, ja hoor, heb ik wel; toch ook misschien mede uit angst dat die ander voor wie ik zorgzaam ben iets overkomt zonder mijn zorg?

En zo kon ik eindeloos doorgaan met wikken en wegen.

Kortom: De angst-emoties vind ik duidelijker dan de liefdes-emoties.
En volgens mij loopt een en ander teveel in elkaar over om die twee 'hoofdstromingen' strikt van elkaar te kunnen scheiden.

Angst is een gebrek aan liefde. Uiteindelijk bestaat er dus maar 1 ding: liefde.

Is angst het gebrek aan liefde?

Ik moet denken aan de potjes van Eva die geen liefde kregen. Was daar angst in het spel?

Je zou het kunnen zien als goede en kwade energie. Het middelste potje krijgt geen van beide.

Maar zo zie ik het niet. Ik zie het middelste potje als het potje dat de normale hoeveelheid liefde krijgt, de liefde die altijd om ons heen is. Het goede potje krijgt meer liefde, het kwade potje minder liefde. De kwaadheid die op het kwade potje gericht is, verstookt de rijst van de normale hoeveelheid liefde het anders had gekregen. Haar kwaadheid ontnam die liefde, zij absorbeerde zelf die liefde.

Een klein detail, maar een significant verschil.

Nog een klein detail: Ik had maar 2 potjes (een 'lieve' en een 'stomme')

Maar daar wordt het verhaal niet anders van, volgens mij.

Dus er is liefde en dat kan weggenomen worden, zodat er angst overblijft. Maar als niets of niemand iets wegneemt, is er liefde. Klopt dat zo'n beetje met wat je bedoelt?

Ja zoiets. We kunnen dus liefde geven en nemen.

Het is dus niet "het leven is geven en nemen", maar "het leven is liefde geven of nemen" :greins:

Eva schreef:

Het is een vrij 'oude' stelling uit de spirituele new-age achtige hoek

Ik denk ook dat het koppel angst/liefde in die hoek gebruikt wordt om een sterke binding tot stand te brengen tussen self made guru's en onzekere mensen. Het instituut kerk idem dito.

Wat niet wegneemt dat als je met dit koppel in je achterhoofd over je relatie met anderen en de wereld nadenkt je wel meer zicht krijgt op je gevoelens en relaties.

Ik ben dus eigenlijk wel benieuwd wat Vyumae inspiratie is om dit in een topic ter overweging te geven .. (?)

Vyumae schreef:Als ik stel dat er uiteindelijk slechts 2 dingen in de wereld zijn, namelijk liefde en angst, wat denken jullie daar dan van?

Liefde impliceert aantrekking en dichterbij halen.
Angst impliceert op afstand houden.

Beiden zijn dan weer terug te voeren door de 'zwaartekracht'
Deze trekt aan tot op zekere hoogte, op die hoogte is dan een grond, die de boel op afstand houdt, om op te staan en te leven en lief te hebben.


(en liefdes en leef-ruimte om je heen te creeren en bewaren, waar niet iedereen welkom is!
)

Yopi schreef:

Wat niet wegneemt dat als je met dit koppel in je achterhoofd over je relatie met anderen en de wereld nadenkt je wel meer zicht krijgt op je gevoelens en relaties

Mee eensch.
Mits niet blindelings als hoofdregel opgevolgd (vandaar dat je wellicht spreekt over 'in je achterhoofd'...?) zoals helaas vaak gebeurt met new-age-spiri-stellingen.

Ik ben dus eigenlijk wel benieuwd wat Vyumae inspiratie is om dit in een topic ter overweging te geven .. (?)

Ik eigenlijk ook wel.


Ziz schreef:

Beiden zijn dan weer terug te voeren door de 'zwaartekracht'
Deze trekt aan tot op zekere hoogte, op die hoogte is dan een grond, die de boel op afstand houdt, om op te staan en te leven en lief te hebben

Wat is 'de boel'?

Eva Lilith schreef: Ziz schreef:

Beiden zijn dan weer terug te voeren door de 'zwaartekracht'
Deze trekt aan tot op zekere hoogte, op die hoogte is dan een grond, die de boel op afstand houdt, om op te staan en te leven en lief te hebben

Wat is 'de boel'?

Boel = Vlees van de zwaartekracht.

Ziz schreef:

Boel = Vlees van de zwaartekracht

Zwaarte van het liefhebben ook?

Eva Lilith schreef:Ziz schreef:

Boel = Vlees van de zwaartekracht

Zwaarte van het liefhebben ook?

liefhebben heeft te maken met de zwaarste aantrekkingskracht die er bestaat ja.