Ze laten stikken?
Neen, zover wil ik niet gaan. Als ik Sheldrake zou zijn, zou ik -juist in de tegenstand- een bewijs kunnen vinden van mijn theorie. (Een soort van: "bewijs uit het ongerijmde/ongelijk", als het ware.)
(Ik vond hem er ook wel heel "cool" bijzitten: luisterend, begrijpend en direct een antwoord klaar. Erg knap. Volgens mij is hij ook de winnaar wat betreft de minste "ehhs" op zijn naam. Hij zat erbij als een serene persoonlijkheid, erg zeker van zijn zaak.)
(Neemt niet weg dat mijn sympathie naar Sacks uitgaat, wat een fijn verteller, wat een "bevlogenheid".)
(Toch hangt mijn denken tussen dat van Gould en Dennett in, maar weet ik mij het beste met Toulmin te identificeren. Hij bezigt een soort van: "Klare taal".)
Maar laten wij eens kijken of ik jou begrijp:
Het morfogenetisch veld geeft juist, in alle facetten, de verbanden weer.
Alleen het qed is zó lastig aan te tonen, zeker binnen een epistemologisch gecoördineerde maatschappij cq aangelegde zeitgeist, dat de theorie al gauw terzijde wordt gelegd. Niet in de laatste plaats omdat ze (nog) geen verifieerbare antwoorden oplevert. (Mij dunkt dat met Facebook, Twitter, Google & Co. dit experiment in volle gang is. Ik heb begrepen dat jij onlangs ook meedoet? Met je debiele ehhh
mobiele smartphone?)
"Ter zijde gelegd", echter niet ontkracht, dat kan later misschien nog.
Wie weet, hebben ettelijke generaties na ons het wel over het: "Sheldriaanse stelsel", en geldt dat op dat moment weer als hoogste waarheid. Compleet met afdoende wiskunde, formules en wetmatigheden.
Als ik Sheldrake zou zijn, dan kon ik daar wel rust uit putten.
Wetende dat het zaadje gezaaid is. De kiemkracht en de wasdom komen later wel.
(Het is sowieso beter zaadjes te verkopen dan plantjes, het eerste is nog steeds toegestaan. Tot Bayer Monsanto overneemt, maar dan is alles afgelopen en ben je aan je eigen zaad overgeleverd. Zaak is het dus juist nu zaadjes te sparen, ook al word je er niet "stoned" van.)
Het werk van een kunstenaar wordt over het algemeen pas na zijn dood bewonderd, toch?
Gek genoeg kun je dus maar beter nu de "martelaar" zijn, dan merk je er misschien nog iets van.
HM, ik dwaal af. Ik stop hier maar even, ter reflectie en oriëntatie.
(Ook wel weer grappig: Je kunt je oriënteren, bestaat occidenteren ook?)
Maar goed.
Mijn gevoel zegt mij, dat wij elkaar wel begrijpen.
Alleen schieten de uitleg, en soms ook de woorden, elkaar tekort.
Dat is dan wel weer jammer van het huidige gebruik van taal.
(Tolkien begreep dat overigens erg goed.
Treebeard schreef: You must understand, young Hobbit, it takes a long time to say anything in Old Entish. And we never say anything unless it is worth taking a long time to say.
"Do not say 'never', for that is a much to long word, in Old-Entish. We like to talk about 'ever', that what has been and still is forming"
Zullen we het dan eens gooien op iets van "begrepen begrijpzaamheid", zodat wij elkaar tenminste niet kunnen hoeven te kwetsen?
Nog een fijne avond enzo, zeg maar,
memeticae.
PS.
Ik ben wel benieuwd: Welke van de sprekers, of de mix ervan, geven het beste jouw ideeën weer?