okke schreef: ↑11 nov 2018, 21:45
Duivelse Dilemma's.
HUMAN
neus schreef: ↑16 nov 2018, 20:09
Hoe meer mogelijkheden technologie heeft, hoe meer domme mensen domme dingen kunnen doen.
"Het (moderne) probleem": schuilt zich in een mateloos (onverantwoord) vertrouwen -in combinatie met onbegrip- van (de stand van) de huidige techniek: "Alles is mogelijk, dus alles is mogelijk."
Dat kan tot paranoia lijden:
- "Virus!Virus! Mijn apparaat doet niet wat ik wil! Er zijn Boze Machten aan het werk!"
Terwijl het slechts een bedieningsfout betrof: "
PEBKAC", 1e klas van de helpdesk: "niet zo maar op linkjes klikken." Ken je nog wel? Wat -in zichzelf- een primitieve schijnt te zijn van "human-reliability", en een constante daarbij. (Een bepaalde, dan wel gegeven, i.c. een nog te ontdekken constante. "Het vertrouwen in privacy" is er slechts 1 van.)
Waardoor het keer op keer op keer weer mogelijk blijkt om "domme" mensen op te lichten, en je daarbij "slim" te voelen ...
Maar je kunt pas differentiëren, denken: "Wat heb ik gedaan?!", als het kwaad 1 maal geschied is.
(Maar om "Illuminati" roepers voor te zijn: "De techneuten die het mogelijk maken weten zelf ook niet waar ze mee bezig zijn." Sommigen doen het voor veel geld, anderen omdat het kan. Er komt een omkeerpunt waarop alles dat mogelijk is geen geld meer oplevert. En dan lost het "probleem" zich als vanzelf op.)
Het zijn vooral domme mensen, inderdaad, die van dergelijke technieken gebruikmaken.
De slimme hoor en zie je niet zo vaak.
"Waarom sprong je dan?
- "Dat deed Hij ook"
"En dat was voor Jou genoeg reden?"
- "Ik geloofde aan Hem."
Tsja ...
Wat is trouwens een "Dilema"?
Een soort van dubbelzijdige vorm van een ander trefwoord?
Een "Duivels diadeem?"
Dan is je vraag niet zonder bias.
En beantwoord ik hem ook niet.
::
Ik had vandaag iemand in de winkel met achtervolgingswaanzin.
(Natuurlijk mijn feit: maar alors ... ik heb getuigen, een klant is een klant en in een winkel let iedereen op elkaars klanten.)
Deze "klant" werd naar mij doorgeschoven.
(Dat mag, want ik toucheer een bijdrage.)
Hoe ik ook duidelijk probeerde te maken dat hij wartaal sprak, uit zijn wartaal iets opving waarmee ik meende helpen te kunnen, om aan te tonen dat zulks hij beweerde niet mogelijk kan zijn, bleef hij ontwijkend en kwam alleen met vermoedens: "Ze hebben stralingsdingen op mijn dak gelegd! Ik ben homofiel! Ze zijn op mij uit! Ook de politie gelooft me niet, ze wachten me op!"
- "Ik ben ook al in elkaar geslagen en met pepperspray behandeld."
- "De rekeningen heb ik ter inzage."
- "Ze volgen mijn Apple-ID!"
Ik zei toen:
- Ga naar een willekeurige advocaat, zeg: "Beste advocaat, maak eens een brief van honderd euro, waarin Apple verplicht is het recht-op-vergeten waar te maken."
Weigeren ze dat, sleep ze voor de hoogste rechter.
- "Dat heb ik al gedaan, maar ze lachen me uit."
Ik zei toen: "Dat lieg je, en nu deze winkel uit!"
(Het gegniffel van de rest van de clientèle hield ineens op ... ik hoorde dat er opeens nagedacht werd.)
Er is altijd wel een advocaat te vinden voor een duivels dilemma.
Moraal?
::
Nu ik er nog eens over nadenk ... waarom kwam hij pas bij sluitingstijd?
Als hij gewoon even een afspraak had gemaakt kon hij uren tegen me aanlullen.
Maar ja, hij dacht zijn probleem in 10 minuten op te kunnen lossen als ik maar even meedeed.
(Had ook wel gekund, als hij precies had geweten waar het probleem stak.)
::
@neus
Programmeer jij nog wel eens?
Of krijg jij ook af en toe het idee op een soort van $HELLDESK terecht gekomen te zijn?
Het zal wel met het kostenaspect te maken hebben.
Als klagen kosten moet, is het wat waard.
Als eten kosten moet, krijg je klagen.
En dat is weer niets waard.
Kosteloze kosten
Waardeloos
Hij mag terugkomen overigens, van mij.
Mits hij dan wel aangeeft hoe ik hem helpen kan.
Wat ik al zei: "Ik ga geen antwoorden geven, die je zelf vinden kan."
Broer schreef:Ach Jezus! Wat complex!
Moet dat nou werkelijk?
Was Jezus nou de oudste of de jongste broer?
(Een enig kind, naar de verhalen.)