Filosofieforum.nl

Volgens psychiater ontstaan depressieve gevoelens door gedachten. Maar kan depressiviteit ook niet ontstaan door een bepaald gevoel? Ik heb begrepen dat depressie ontstaat door wat je hebt meegemaakt?

In mijn eigen ervaring gaat het er bij een depressie niet zo zeer om hoe deze is ontstaan, als wel wat je er aan kunt doen.

Het onderkennen van de depressie is de eerste stap voorwaarts.


Dit was voor mij een heel leerzame les van deze Boeddhistische monnik.

We willen erkenning voor onze depressie, maar daardoor blijven we juist hangen in de slachtofferrol. Om vooruit te komen, dien je eerst in te zien welk spel je met jezelf speelt. Vandaar kun je gaan werken aan de gedachten die onderdeel van de depressie vormen. Gedachten zijn m.i. zowel oorzaak als gevolg, maar omdat het oorzaak vaak ver in het verleden ligt, is het makkelijker je eigen levenshouding onder de loep te nemen en veranderingen door te voeren die bijdragen aan meer levensvreugde.

welkom trouwens

Grt Pieter

Er is een schema:
Uitgangspunt 1: ik ben ok, jij bent niet ok -> arrogant
Uitgangspunt 2: ik ben niet ok, jij bent niet ok -> depressiviteit
Uitgangspunt 3: ik ben niet ok, jij bent ok -> angst
Uitgangspunt 4: ik ben ok, jij bent ok -> assertief

Veel mensen beginnen bij arrogantie wat dan doorslaat naar depressiviteit als ze er achter komen dat ze zelf toch niet zo geweldig zijn. Daarna kan de fase komen dat ze in anderen toch wat goeds ontdekken en alleen zichzelf minder achten, en uiteindelijk kunnen ze dan in zichzelf toch ook het goede ontdekken wat ze dan in anderen zien.

Helaas is het dan weer mogelijk om jezelf dan weer zo geweldig te gaan vinden en kritisch naar anderen te worden dat je weer terug bij af bent.

Ik ben het met de psychiaters eens, depressiviteit is een gevolg van gedachte. Depressiviteit komt denk ik niet door een gevoel, maar geeft een gevoel: wanhoop en verdriet.

Als je iets meemaakt gaan mensen er verschillend mee om, denken er verschillend over. Die gedachtegang kan je erg in de put helpen, maar je er ook uit helpen. Als je je gedachte enigszins kon sturen kan dat onvoorstelbare gevolgen hebben.

bepaalde spanningen hebben echt wel een fysieke component en medicatie kan daar goed bij helpen, maar is natuurlijk wel symptoombestrijding en lost niets op. Je blijft dan afhankelijk van medicatie.

Waardoor ontstaat depressiviteit?

Je lichaam is een machine die voeding nodig is.
Ook voeding voor de hersens als je voedingsstoffen te kort komt kan ook dit leiden naar een depressie.

Persoonlijk ziet de psychologie de depressies erg in tunnelvisie.

De mens bepaald weer of iets goed of slecht is in dit geval de psychiater.
Depressie komt ook vaak voort vanuit een moe zijn in je denken.

Medicatie neemt de depressie niet weg men zal het echt zelf "moeten" doen.

Het kan wel helpen even de gedachte stil te zetten om bij te komen.
Depressie word in de medische wereld onderschat en vaak verkeerd veroordeelt.
Wanneer hoort een psychiater echt wat die persoon zegt zonder een oordeel of mening?

Ik word er depressief van om altijd maar taalpolitietje te moeten spelen.
Een tekst die rommelt van de spel- en andere fouten, kan ik niet meer lezen.
Vroeger probeerde ik dat nog wel eens te verbeteren, al was het enkel maar inwendig, in mijn hoofd; nu doe ik dat niet meer, daarvoor ben ik te moe en te gedepresseerd.

Misschien moet ik ook maar eens aan de medicijnen?
Of toch maar het syndroom bestrijden?

Ik wens geen psychiater te zijn, noch psycholoog.

Maar, uh, "Red": lees je eigen tekst eens na.

En probeer ze eens in algemeen Nederlands te gieten.
Of Esperanto, of Latijn, of welke taal dan ook.

Maar wat je nu uitkraamt is Koeterwaals.
En dat begrijp niemand (meer), niet iedereen kent Harry Potters.

Noch je psychiater, noch je psycholoog.

Jij weet wel waar je over hebt misschien, maar daar kennen we hier een term voor, die ik niet wil noemen.

Om de onschuldigen te sparen.

Doe je best! In je zoektocht naar de waarheid.

Ben je het ook niet met me eens, dat het nogal aanmatigend zou kunnen overkomen, met je koeterwaals ineens een stam binnen te dringen?

Zonder je (netjes) voor te stellen?

Of vind je het eng, dat zij jouw taal beter lijken te begrijpen dan jij zelf dat doet?

Is het een hope-to-hit-and-run aktie?

Welnu, dan schiet je altijd mis.

Want je laat niet eens wat concreets achter.

Heh.

Mortier.

Onvoldoenheden
Verwachtingen niet kunnen nakomen
Omstandigheden zoals overlijden

Wat kan je er aan doen? Niets, het is eigenschap van mens zijn en bewustwording.
Eva en Adam op een tocht van jewelste, eentje met ups en downs.
De ene laat zich trekken door de toekomst, de andere door het verleden.

Toch sterven ze beiden?

Wat is de les dan?

Volgens mij leeft hun code verder in ons
De les is dat alles tijdelijk is en veranderd. Dat de mens het niet altijd beter weet. Dat in onze hardleerse koppigheid veel meer problemen ontstaan zijn dan oplossingen. Bij iedere oplossing komen er nieuwe problemen aan de oppervlakte.
Maar we gaan door, vooruit tot we op de muur knallen. En dan rapen we wat overschiet terug bij elkaar om iets nieuw te bouwen.
Die tijd is nu aangebroken. We kunnen de ogen niet blijven sluiten voor onze wereld, maar er is ook niets dat er nog aan te veranderen valt.
Wat is zal zijn, en men oogst wat men zaait.

Je spreekt jezelf tegen:

Dat in onze hardleerse koppigheid veel meer problemen ontstaan zijn dan oplossingen. Bij iedere oplossing komen er nieuwe problemen aan de oppervlakte.

Maar we gaan door, vooruit tot we op de muur knallen. En dan rapen we wat overschiet terug bij elkaar om iets nieuw te bouwen.

Je beweert namelijk (impliciet weliswaar, en door je gebruik van het koninklijk meervoud ook nog op jezelf gericht) dat er niet geleerd wordt van fouten.
En dat de brokken van oude fouten gebruikt worden om nieuwe fouten te begaan.

Dat laatste is geenszins zeker.
Misschien geldt dat voor jou, en gebruik je daarom de wij vorm.

Maar ik zie nu wel waarom wij in de war zijn.

Wij denken namelijk niet zo, wij leren van onze fouten.

Iets dat wij geleerd hebben, is om iedereen na afsluiting van een bericht, nog een fijne dag te wensen.

Met een teken erbij, teneinde de goede brokken bij elkaar te kunnen vinden en iets moois te bouwen.

eg.

Een fijne dag nog


Savvy?

Kort en concreet.
We knallen tegen de muur, knallen die kapot, en bouwen weer dezelfde muur op om er opnieuw tegen te knallen.

8