Houden van

[InMij]

Als je een kindje ziet dat probeert voor het eerst je naam te zeggen.
Als je kat 's ochtends vroeg luid spinnend op je bed springt, en vervolgens over je heen walst.
Een familie koolmeesjes tegenover je raam.
Iemand die je helemaal vertrouwd.
Om niets heel veel lol kunnen hebben met je liefste vriendin.
Knetterende ruzie met je ouders.
Als er lekker veel sneeuw ligt en je mensen mag gaan inpeperen.
Een ontzettend mooie zonsondergang vanuit je slaapkamerraam.


Dit zijn voor mij situaties die ik associeer met houden van. Waar ik al een tijdje over zit te malen, is in hoe verre die verschillende soorten houden van ook echt verschillend zijn? Misschien is het enige verschil wel hoe diep dat houden van gaat. Maar in principe kun je dus even veel houden van kind en minaar tegelijk. Of in mijn geval van kat, moeder en vriendin.
Ik denk dat houden van de basis is, en dat je per persoon(dier?) daar nog iets aan toe kunt voegen. Mijn moeder omdat ze mij heeft opgevoed, en daar heel erg haar best voor heeft gedaan. Mijn kat omdat het een beetje m'n kindje is (in hoeverre vinden jullie dit vreemd?) en mijn beste vriendin omdat we over alles praten en ook kúnnen praten en tegelijkertijd kan het ook allemaal heel luchthartig gaan.

Wat denken jullie?

[Eva Lilith]

Ik denk dat het houden van / de liefde voor de 'dingen' en personen die je noemt hetzelfde kunnen zijn in DIEPTE, maar verschillend zijn van KLEUR (invulling, betekenis?) en zich op een verschillende manier laat voelen in je hoofd en lijf en hele wezen. (en ook verschillend geuit worden).

Tenminste, zo is dat voor mij ongeveer.

Mijn kat omdat het een beetje m'n kindje is (in hoeverre vinden jullie dit vreemd?)

Helemaal niet vreemd.
Als ze aan mijn kat zouden zitten, sla ik ook mijn instinctieve tijgerinnenklauwen uit, met alle ('moederlijke'?) alarmbellen van dien!
(Nou, en anders IS 't maar vreemd...zijn we allebei dus vreemd).

[Eddy]

Zo te horen ben je gewoon iemand die houdt van het leven, het ervaren ervan, en het niet onbewust aan je voorbij laat gaan van de (kleine) dingen in het leven die voor zoveel mensen niet belangrijk of vanzelfsprekend zijn geworden, door alle huidige beslommeringen die zijn opgelegd door 'het systeem'...

Dus ik kan het alleen maar toejuichen, ga zo daar met het 'houden van'

[Arjen]

Zo te horen ben je gewoon iemand die houdt van het leven, het ervaren ervan, en het niet onbewust aan je voorbij laat gaan van de (kleine) dingen in het leven die voor zoveel mensen niet belangrijk of vanzelfsprekend zijn geworden, door alle huidige beslommeringen die zijn opgelegd door 'het systeem'...

Dus ik kan het alleen maar toejuichen, ga zo daar met het 'houden van'

Hier zou ik me graag achter willen scharen. Het is denk ik een hele fijne manier van de dingen bezien, net zoals ook de openingspost door deed schemeren. Ik zou hier echter nog iets over willen zeggen, omdat ik me afvraag wat jij bedoelt en omdat ikzelf dat onderscheid maak.

Ik heb het idee dat mijn emoties uit twee delen bestaan: gevoel-an-sich en mijn oordelen (referentiekader, gedachten). Ik ervaar het leven zo dat ik altijd "voel". Dat "gevoel" is de basis voor mijn emoties. Ik vorm dat "gevoel" echter door middel van mijn oordelen. Op die manier zie je het verschil tussen het moment dat je thuiskomt en je spinnende katje een aai geeft omdat ze zo lief is of pardoes langs haar loopt omdat je eerst de post wil bekijken.

Je ziet dat onze emoties in die zin niet stabiel van aard zijn. Er is iets dat ze vervormd. Ik denk dat dat onze oordelen zijn en dat ons gevoel wel stabiel is. Uiteraard zijn de woorden die ik gekozen heb hiervoor alleen maar een naam voor de dingen. Het gaat wat mij betreft om het onderscheid dat ik maak.

[breekhoornpikveer]

Mja.

Ik sluit voor een groot deel bij Arjen aan.

Ik ben nooit in de USSR op vakantie geweest.
Ook niet naar Rusland geweest.

Indien ik nooit van Rusland heb gehoord maar wel van het Communisme en er een slecht beeld bij heb dan zal ik nooit in Rusland komen en al helemaal niet in de voorgestelde USSR.

Werken met gedachten is als het werken met ervaringen die je niet in twijfel trekt.

Goed en kwaad.

De grootste impact op het denken is het slechte en goede gevoel niet als absoluut te zien maar als navigatie hulp.

Goed gevoel: ga door.
Slecht gevoel: wees alert.
Schreeuwend gevoel: maak dat je weg komt.

Indien je met gedachten overweg kan dan is dat schreeuwend gevoel niet nodig.

Een emotie in mijn ogen is een soort oordeel.

Fantastische emotie? Geniet.
Rouw? Niet meer kunnen genieten van een proces.
Pijn? Nog niet weten of rouw noodzaak is?
->Pijn? Nog niet weten of rouw noodzaak is.

Gedachten met het juiste gevoel maken denken een fantastisch proces.

[Eva Lilith]

Breekhoornpikveer schreef:

Pijn? Nog niet weten of rouw noodzaak is?

Hee!!!
Spijker op den kop.

Ja.

(vraagteken kan geloof ik weg)

Ik sluit voor een groot deel bij Arjen aan.

Dacht ik wel. Is leuk. Ben benieuwd.

[breekhoornpikveer]

Jeuj!

Dank je Eva!

[Arjen]

->Pijn? Nog niet weten of rouw noodzaak is.

Gedachten met het juiste gevoel maken denken een fantastisch proces.

Eeenhoorn, ik geloof dat ik je wel mag. Misschien is het leuk om jou een boek aan te raden. Ik denk er eigenlijk alleen maar aan door jouw post hierboven mbt emoties en het ontleden ervan. Het doet me sterk denken aan Spinoza's Ethica. Het is een interessant boek van een zeer scherpe geest. Je moet alleen niet denken dat het "de" waarheid is ofzo. Het is een filosoof uit de middeleeuwen die gewoon zijn gedachten uitlegt. Het is een mening zeg maar. Ik ben overigens van plan om komend weekend of het weekend erop een boekbespreking te schrijven erover (of een begin te maken). Wie weet kan ik je motiveren.

[yopi]

Haha..
Ook mooi in het rijtje:

Knetterende ruzie met je ouders.

[breekhoornpikveer]

Eeenhoorn,

Still searching for other horn.

But without the urge!

ik geloof dat ik je wel mag.

Mooi!

Weer iemand waar zonder al te veel bombarie mee te spreken is!

Misschien is het leuk om jou een boek aan te raden. Ik denk er eigenlijk alleen maar aan door jouw post hierboven mbt emoties en het ontleden ervan. Het doet me sterk denken aan Spinoza's Ethica. Het is een interessant boek van een zeer scherpe geest.

Dank! Scherpen geesten dienen ontleed te worden! Opdat emoties rijk worden!

Je moet alleen niet denken dat het "de" waarheid is ofzo. Het is een filosoof uit de middeleeuwen die gewoon zijn gedachten uitlegt. Het is een mening zeg maar. Ik ben overigens van plan om komend weekend of het weekend erop een boekbespreking te schrijven erover (of een begin te maken). Wie weet kan ik je motiveren.

Ik ben geen pantheist omdat ik theismen en atheismen vergelijk met existentiele problemen (condities) en dat aanhangen van die 2 de condities zullen onderhouden/behouden (inclusief lijden eronder in de tussentijd).

Ik ben eerder benieuwd naar jouw boekbespreking. Spinoza kan ik niet meer tackelen. En Post Mortem Ludiek zijn is een hoogstandje dat Spinoza niet zo kon bezighouden zoals ik het begrijp.

Ik ga eens het ludieke en de mens zoeken achter zijn scherpzinnigheid :-).

Wellicht dat je ook wat aan bovenstaande hebt.

Ik ga zo eens neuzen!

MistHoornJatVeer?
-Vengeance with Feathers!

[InMij]

Op die manier zie je het verschil tussen het moment dat je thuiskomt en je spinnende katje een aai geeft omdat ze zo lief is of pardoes langs haar loopt omdat je eerst de post wil bekijken.

@ Arjen,
Die begreep ik niet helemaal, wat je nou hier mee wilde zeggen?

maar goed, even over de rest van je post. Hmm. ik ben het denk ik met je eens hierover, dat je oordeel je emoties beinvloed. al denk ikdat ik het eerder bepalen noem. misschien bedoelde je dat ook wel. maar ik denk dat er vaak zo veel oordelen over een iets zijn, en dan vaak ook nog verschillende ietsen met dus nog meer oordelen, dat die zich samenvoegen tot emotie. aan de adnere kant, vermoed ik dat er nog meer is dan alleen oordeel dus dit is wat lastig.

Maar om nu dan even terug te gaan naar wat ik bedoel... moeilijk, want helemaal eruit ben ik nog niet.
Ik denk dat wat ik met houden van bedoelde in deze post, in feite twee verschillende dingen waren. Zoals jijzelf en Eddy al aangaven, de manier waarop je naar het leven kijkt. kleine dingen niet aan je voorbij laten gaan enz.
Aan de andere kant bedoelde ik met het tweede gedeelte:

Maar in principe kun je dus even veel houden van kind en minaar tegelijk. Of in mijn geval van kat, moeder en vriendin.

Dat houden van een soort vetrouwen is. een vertrouwen wat je in iemand hebt. Of dit nou alleen voor mij geld weet ik niet, maar ik kan niet van iemand houden waar ik geen vertrouwen in heb. en dat vertrouwen wil dan zeggen, het vertrouwen dat iemand samen met jou staat en gaat, het vertrouwen dat iemand niet een mes in je rug steekt. vertrouwen in jou eigen perceptie van iemand misschien wel.

@Eva,
Dit dan ook metteen ter reactie op jou post. ik denk dat er een basis van houden van is (vertrouwen dus) en dat toevoegingen, van misschien wel oordeel, (en ook denk ik de aard van je relatie met iemand) dat zijn wat de 'kleur' van houden van aangeven.

[InMij]

Volgens mij is dat iets heeeel anders.
Ten eerste, wat versta je onder oprecht zijn? ik denk dat ieder daar zo z'n eigen opvattingen over heeft.
En, ik moest intrinsiek even opzoeken, maar als ik je goed begrijp, is houden van dus volgens jou iets dat niet van binnenkomt?
En als je kunst zegt, dan bedoel je...?
en vergelijk je nou houden van en oprecht zijn met elkaar?
Je zei dat je houden van niet 'intrinsiek doet' doe je het dan wel op een andere manier?

[Arjen]

Op die manier zie je het verschil tussen het moment dat je thuiskomt en je spinnende katje een aai geeft omdat ze zo lief is of pardoes langs haar loopt omdat je eerst de post wil bekijken.

@ Arjen,
Die begreep ik niet helemaal, wat je nou hier mee wilde zeggen?

Ik doelde erop dat wat er op dat moment in je omgaat je gevoel vervormd en daarmee de specifieke emotie in de hand werkt en daarmee je daad bepaalt.

[InMij]

vraag me a in hoe verre je gevoel vervormd wordt...? dan in deze situatie in ieder geval.

[breekhoornpikveer]

Indien je iemands worstelingen herkend heb je er gevoel voor.

Indien je iemands existentiele worstelingen herkend begint het al meer een houden van te zijn.

[Arjen]

vraag me a in hoe verre je gevoel vervormd wordt...? dan in deze situatie in ieder geval.

Niet gevormd; vervormd. Het wordt vervormd totdat het iets is wat het in beginsel niet was: een emotie. Je emotie bepaald dan weer je daad.

[breekhoornpikveer]

Mensen zijn niet en vormen ook niet.
Ze creeeren ook niet louter.

Zijn is een constant creeeren, een herinneren is een zijnde ervaren en worden. Wat men ook doet, men is als een stroom water.

Je stapt erin en een moment later is er ander water. Jij ervaart bij slechte observatie alleen water, natheid en temperatuur verandering in het geval van een berg beek.

Een oordeel komt altijd met een emotie.

Gevoelens zet je in om gedachten te vinden.

Voel me rot: Rot gedachten.
Wat bij dergelijke gedachten haalde eerder de rot weg?
Andere gedachten.

Indien je in 1 gevoel blijft hangen kan je denken ook niet tot stand komen.

Denken is een denken met gevoelens. Vaak indirect omdat met zich op woorden richt.

[Arjen]

Mensen zijn niet en vormen ook niet.
Ze creeeren ook niet louter.

Zijn is een constant creeeren, een herinneren is een zijnde ervaren en worden. Wat men ook doet, men is als een stroom water.

Je stapt erin en een moment later is er ander water. Jij ervaart bij slechte observatie alleen water, natheid en temperatuur verandering in het geval van een berg beek.

Een oordeel komt altijd met een emotie.

Gevoelens zet je in om gedachten te vinden.

Voel me rot: Rot gedachten.
Wat bij dergelijke gedachten haalde eerder de rot weg?
Andere gedachten.

Indien je in 1 gevoel blijft hangen kan je denken ook niet tot stand komen.

Denken is een denken met gevoelens. Vaak indirect omdat met zich op woorden richt.

Ik ben het hier grotendeels mee eens. Ik wil alleen ergens naar wijzen: op welke wijze zet je gevoel in om gedachten te vinden?

[Eva Lilith]

Lief
Liever
Liefst
Liefste
Liefde
Lief-me
Nu.

[Verwijderde gebruiker]

Eva, ik hou van jou.

[Eva Lilith]

[breekhoornpikveer]

Ik ben het hier grotendeels mee eens. Ik wil alleen ergens naar wijzen: op welke wijze zet je gevoel in om gedachten te vinden?

Dat is niet gemakkelijk te gewaar worden voor velen.

Ofwel vaak niet een: "1 stap links, 1 stap rechts, IDKFA op toetsenbord in typen en hops!"

Bij het schrijven van gedachten gaan verschillende gedachten door je heen.

Indien je een stuk leest van jezelf kan je dan zien welke emotie er in je om ging? En waren het verschillende? Of heb je 1 allinea geschreven om 1 punt te maken ofwel gebruik maken van 1 gevoel.

Je zou op zo'n moment bij herlezen een tegen gevoel kunnen krijgen (of tegen gedachte nog wellicht). Houdt dit telkens op het oog.

In de vipassana traditie heb ik wat gevonden en ter introspectie in gezet:

Je hebt een woord, bijvoorbeeld slaap. Indien je een andere slaap ervaring hebt noem je slaap. Indien je dit vaak doet dan krijg je allemaal verschillende slaap ervaringen die onder slaap passen. Op een gegeven moment is de definitie zo scherp dat je bij het woord slaap kan bepalen of je echt in slaap wil vallen of niet.

Poezie schrijven is een emotie of gevoel zoeken (wellicht door een plaatje naar boven te halen (zon of brandende mensen)) en met dat gevoel wat schrijven. Op een gegeven moment kan je dat concentreren en concentreer je gedachten. Het is als het fietsen, op een gegeven moment sta je niet meer stil bij het fietsen en indien het fout gaat neem je het over.

[Arjen]

Ik ben het hier grotendeels mee eens. Ik wil alleen ergens naar wijzen: op welke wijze zet je gevoel in om gedachten te vinden?

Dat is niet gemakkelijk te gewaar worden voor velen.

Ofwel vaak niet een: "1 stap links, 1 stap rechts, IDKFA op toetsenbord in typen en hops!"

Bij het schrijven van gedachten gaan verschillende gedachten door je heen.

Indien je een stuk leest van jezelf kan je dan zien welke emotie er in je om ging? En waren het verschillende? Of heb je 1 allinea geschreven om 1 punt te maken ofwel gebruik maken van 1 gevoel.

Je zou op zo'n moment bij herlezen een tegen gevoel kunnen krijgen (of tegen gedachte nog wellicht). Houdt dit telkens op het oog.

In de vipassana traditie heb ik wat gevonden en ter introspectie in gezet:

Je hebt een woord, bijvoorbeeld slaap. Indien je een andere slaap ervaring hebt noem je slaap. Indien je dit vaak doet dan krijg je allemaal verschillende slaap ervaringen die onder slaap passen. Op een gegeven moment is de definitie zo scherp dat je bij het woord slaap kan bepalen of je echt in slaap wil vallen of niet.

Poezie schrijven is een emotie of gevoel zoeken (wellicht door een plaatje naar boven te halen (zon of brandende mensen)) en met dat gevoel wat schrijven. Op een gegeven moment kan je dat concentreren en concentreer je gedachten. Het is als het fietsen, op een gegeven moment sta je niet meer stil bij het fietsen en indien het fout gaat neem je het over.

Laat ik het anders vragen: wat is het verschil tussen gevoel en emotie?

[Verwijderde gebruiker]

Is houden van een gevoel of een emotie?

[breekhoornpikveer]

Laat ik het anders vragen: wat is het verschil tussen gevoel en emotie?

Oh.

Emotie als oordeel. Of een oordeel als emotie.

Je hebt je best gedaan. Komt trots of huilen of euforie als laatste oordeel.

Wellicht is emotie een gevoel dat geuit kan worden.

[Eva Lilith]

Emotie is de buitenste manifestatie van een gevoel.
(als een (vaak nog) ongeslepen edelsteen)

[Arjen]

Laat ik het anders vragen: wat is het verschil tussen gevoel en emotie?

Oh.

Emotie als oordeel. Of een oordeel als emotie.

Je hebt je best gedaan. Komt trots of huilen of euforie als laatste oordeel.

Wellicht is emotie een gevoel dat geuit kan worden.

Gevoel licht ten grondslag aan emotie. Emotie is gevoel vervormd door gedachten (referentiekader).

[breekhoornpikveer]

Laat ik het anders vragen: wat is het verschil tussen gevoel en emotie?

Oh.

Emotie als oordeel. Of een oordeel als emotie.

Je hebt je best gedaan. Komt trots of huilen of euforie als laatste oordeel.

Wellicht is emotie een gevoel dat geuit kan worden.

Gevoel licht ten grondslag aan emotie. Emotie is gevoel vervormd door gedachten (referentiekader).

Ah nee. Gedachten die kloppen geven gevoel. Je hebt geen gedachten meer nodig op dat moment. Je sluit af met een gevoel omdat je niet meer met denken bezig houdt. Wellicht zelfs dat je gevoel dat je nodig had voor gedachten nog even door sust en je daar hetgeen van merkt.

[Jeroen]

Emoties komen uit de 2e chakra, maar zijn ook nauw verbonden met de keelchakra (het uitspreken van emoties). Denk aan de bekende brok in de keel. De keelchakra slaat dan dicht.

Gevoel komt uit het hart (de hartchakra), daarom is een hart ook het symbool voor de liefde, en is de kleur rood (bloed). Dat is wat ze bedoelen met je hart zit op slot.

Gesloten chakra's stromen niet en blokkeren de stroom van de levensenergie door het hele lichaam. Daarom kan bijv pijn in je teen heel goed komen doordat je emotioneel iets blokkeert bijv.

Hier kan je een test doen om te kijken hoe open of gesloten jouw chakra's zijn (geef eerlijke antwoorden, hou jezelf niet voor de gek )
http://www.eclecticenergies.com/nederla ... ratest.php

En hier meer info over alle chakra's
http://www.reiki-for-holistic-health.co ... agram.html

[breekhoornpikveer]

Emoties komen uit de 2e chakra, maar zijn ook nauw verbonden met de keelchakra (het uitspreken van emoties). Denk aan de bekende brok in de keel. De keelchakra slaat dan dicht.

Gevoel komt uit het hart (de hartchakra), daarom is een hart ook het symbool voor de liefde, en is de kleur rood (bloed). Dat is wat ze bedoelen met je hart zit op slot.

Hier heb ik niks aan.

Ik kan de verbindingen niet leggen...

En indien iemand zo denkt dan zorgt het hart voor de keel en niet omgekeerd of louter allebij opzichzelf staande. Dat zou een modulaire ruggegraat in houden wat niet kan in een gewerfeld dier als ons.

[Arjen]

Oh.

Emotie als oordeel. Of een oordeel als emotie.

Je hebt je best gedaan. Komt trots of huilen of euforie als laatste oordeel.

Wellicht is emotie een gevoel dat geuit kan worden.

Gevoel licht ten grondslag aan emotie. Emotie is gevoel vervormd door gedachten (referentiekader).

Ah nee. Gedachten die kloppen geven gevoel. Je hebt geen gedachten meer nodig op dat moment. Je sluit af met een gevoel omdat je niet meer met denken bezig houdt. Wellicht zelfs dat je gevoel dat je nodig had voor gedachten nog even door sust en je daar hetgeen van merkt.

Of heeft een gevoel gedachten tot gevolg bij gebrek aan mogelijkheden ermee om te gaan?


@ Jeroen: interessant.

[breekhoornpikveer]

Gevoel licht ten grondslag aan emotie. Emotie is gevoel vervormd door gedachten (referentiekader).

Ah nee. Gedachten die kloppen geven gevoel. Je hebt geen gedachten meer nodig op dat moment. Je sluit af met een gevoel omdat je niet meer met denken bezig houdt. Wellicht zelfs dat je gevoel dat je nodig had voor gedachten nog even door sust en je daar hetgeen van merkt.

Of heeft een gevoel gedachten tot gevolg bij gebrek aan mogelijkheden ermee om te gaan?


@ Jeroen: interessant.

Dat was mijn conclussie ja.

Een psycholoog heeft mij erop gewezen dat de gedachte eerst komt.

Dus ik denk dat gevoel en gedachten als 1 geheel op komen.
Zijn er geen woorden voor (zo snel) dan het gevoel.

Dus ja, inderdaad.

[Arjen]

Ah nee. Gedachten die kloppen geven gevoel. Je hebt geen gedachten meer nodig op dat moment. Je sluit af met een gevoel omdat je niet meer met denken bezig houdt. Wellicht zelfs dat je gevoel dat je nodig had voor gedachten nog even door sust en je daar hetgeen van merkt.

Of heeft een gevoel gedachten tot gevolg bij gebrek aan mogelijkheden ermee om te gaan?


@ Jeroen: interessant.

Dat was mijn conclussie ja.

Een psycholoog heeft mij erop gewezen dat de gedachte eerst komt.

Dus ik denk dat gevoel en gedachten als 1 geheel op komen.
Zijn er geen woorden voor (zo snel) dan het gevoel.

Dus ja, inderdaad.

Nee; emotie en gedachten zijn gelijk. Gevoel is iets anders (a priori).

[Eva Lilith]

Iemand schreef

Een psycholoog heeft mij erop gewezen dat de gedachte eerst komt.

Ja, mij ook.
Maar toen zei een gewaardeerd forumgenoot, dat dat anders in elkaar zat. Heel mijn gedachte-gevoel systeem meteen door de war!

[Arjen]

Iemand schreef

Een psycholoog heeft mij erop gewezen dat de gedachte eerst komt.

Ja, mij ook.
Maar toen zei een gewaardeerd forumgenoot, dat dat anders in elkaar zat. Heel mijn gedachte-gevoel systeem meteen door de war!

Psychologen zijn ervoor om te zorgen dat je kunt fungeren in het systeem. Psycholgen worden betaald om je doelmatigheid aan te meten. Als je dat vertikt kun je ontoerekenings vatbaar worden verklaard en daarom opgesloten worden (als je bijv. een gevaar voor jezelf of je omgeving bent). Kijk uit voor deze mensen!

[ziznl]

Ik denk dat een baby wel voelt maar niet denkt. Denken treedt in werking als er een taal is aangeleerd. Voelen is dus primair. En denken secundair.
Voelen is een drijvende en stuwende kracht. Denken is een sturende en/of remmende kracht. Die werkt alleen dan als er ook gevoel of stuwing is. Geen stuur en rem zonder stuwing. Emoties zijn bijgestuurde of afgeremde gevoelens, die wederom stuwend kunnen zijn.

En ik ben het met Arjen eens dat je moet oppassen voor psychologen, deze werken in dienst van een heersende maatschappelijke (meestal onuitgesproken en verborgen) moraal. Meestal met de beste bedoelingen overigens.

[Eva Lilith]

Ik pas daar juist héél goed voor op hoor!

[breekhoornpikveer]

Meestal met de beste bedoelingen overigens.

PFFFFF

Stalin en Ghandi hadden beiden de beste bedoelingen met de wereld op

[Verwijderde gebruiker]

@breekhoornpikveer:

Denk je dat echt?

[Eva Lilith]

Dat zeiden ze...

[ziznl]

Ik vraag me vaak af wat de beste bedoelingen toch inhouden. Meewerken aan een goede afloop?
We zouden dan toch eens moeten leren leven zonder zuurstof. Dat is een giftig en agressief gasje, daar gaan we namelijk uiteindelijk allemaal dood aan! Alhoewel sommigen het toch ruim 100 jaar kunnen uitzingen in onze atmosfeer.

[Eva Lilith]

Ja, omdat we oxideren en daaraan doodgaan.
Dus 20% van de lucht die we dag en nacht alsmaar inademen, doet ons uiteindelijk de das om.
Ademen we niet, dan zijn we nog veel sneller dood.
Wat een tragiek!

Dus om dat gegeven dan maar weer even leuk terug te koppelen naar het thema van dit forumstraatje:
Met ‘houden van’ is het niet veel anders.
Verreweg de meesten van ons willen liefhebben.
Dat is echter nog niet het punt.
Maar verreweg de meesten van ons zijn niet in staat tot volkomen onbaatzuchtig, gevend en niet-nemend ‘houden van’. Ik vraag me zelfs af of dat wel bestaat, die liefde zonder zelf ook iets te willen. ‘Verlichte geesten’ beweren van wel. Aanhangers van hen geloven dat, ook al zijn ze zélf nog niet ‘zover’. Ik heb daar altijd mijn ernstige twijfels bij, bij dat universele ‘houden van’. Meestal is er – ergens – wel een addertje onder het gras te vinden, hoe goed verborgen ook.
Dan maar liever recht voor z’n raap zeggen wat we willen.
Overboord met de schaamte en de zogenaamde terughoudendheid!

Dus we willen iets terug van het ‘object’ van ons ‘houden van’.
Ook ‘houden van’. Terug-bemind worden.
Da’s pas tragiek!
Want dergelijke dingen kunnen nooit volledig synchroon lopen en daardoor is er pijn.

En dus schilderen de schilders, dichten de dichters, schrijven de schrijvers, zingen de zangers en vertellen de verhalenvertellers eindeloos over liefdesverdriet en onvervulde verlangens.
En dat zal nooit stoppen.

Ik denk dat we eigenlijk verloren zijn.
Al kunnen we soms óók het 'houden van' wel een jaartje of honderd uitzingen in onze (liefdes)atmosfeer!
En misschien wel veel langer.
(behalve in geval van een 'Crime Passionel')

VEEL LIEFS!

[ziznl]

VEEL LIEFS!

Nog meer liefs!

[Jeroen]

Beetje paranoïde Arjen

Wat maakt het nou uit wat andere zeggen. Wat vind jij!?

Als iets vanuit m'n gevoel komt, dan heeft het een hele andere lading dan wanneer hetzelfde vanuit m'n verstand, emotie of intuïtie zou komen.

Het zijn alle 4 totaal verschillende gebieden.

Het probleem waar jullie mee te maken hebben (zo lijkt het voor mij) is dat jullie niet zo goed onderscheidt kunnen maken. Het verschil tussen een boom of een olifant is duidelijk. De één is een plant, de ander een dier. Maar 'houden van' is veel minder makkelijk te onderscheiden. De één maakt er een gevoel van, de ander ervaart liefde bijna volledig vanuit het verstand.

Antroposofie is redelijk in staat de dingen wat beter te onderscheiden. En de enorme vooruitgang in de quantummechanica wereld zal ook haar steentje bijdragen. Toch zal het nog wel even duren voordat we de liefde wetenschappelijk kunnen verklaren. Eigenlijk zou je meer van de filosofen verwachten, ware het niet, dat ook zij vast zitten in hun denken (zoals wetenschappers vast zitten in hun voorgaande conclusies)

[breekhoornpikveer]

@breekhoornpikveer:

Denk je dat echt?

Jij bent zeker van niet?

Staling: zelf door het publiek
Ghandi: publiek door het zelf

[Verwijderde gebruiker]

@breekhoornpikveer:
Dat is te cryptisch voor mij, dat zelf en publiek. Kan je dat toelichten?

En nee, ik ben niet zeker dat Iosif Stalin de beste bedoelingen had met de wereld of dat Mahatma Gandhi dat had.

[breekhoornpikveer]

@breekhoornpikveer:
Dat is te cryptisch voor mij, dat zelf en publiek. Kan je dat toelichten?

En nee, ik ben niet zeker dat Iosif Stalin de beste bedoelingen had met de wereld of dat Mahatma Gandhi dat had.

{Staling: zelf door het publiek}
Leiding geven dmv publiekelijke herkenning dat door eigen campagne's e.d. berijkt is en hier het zelf begrip uit halen.

{Ghandi: publiek door het zelf}
Niks bij de ander neer leggen en je ding doen, mensen kunnen je niet raken en je denkt dat altruisme daarom goed is.

Beiden wreed in eigen blindheid. Dus ze hadden het goed voor met de mensheid.

[Verwijderde gebruiker]

Heel kort: onzin.

Wat langer: Wat bedoel je over Stalin? Je schrijft dat hij, door herkenning wat door eigen campagnes(?) bereikt is, leiding gaf(?) en hier zelfbegrip uithaalde(?). Hoe kom je daar zo bij?

En over Ghandi schrijf je dat hij zijn ding deed en niks bij anderen neerlegde. Dat kan ik nog een beetje volgen. Dat mensen hem niet konden raken en dat hij dacht dat altruïsme daarom goed zou zijn. Daar mag je me een toelichting op geven als je wilt.

Wat maakt beiden wreed? De manier waarop Stalin elke tegenstand (al dan niet ingebeeld of verzonnen) uit de weg ruimde, zie ik als wreed. Maar wat Ghandi wreed maakt, ontgaat mij.
En dat je uit hun wreedheid en blindheid de conclusie trekt dat beiden het goed voor hadden met de mensheid, ontgaat mij ook.

[Intangible Radjanamadjo]

Toch zal het nog wel even duren voordat we de liefde wetenschappelijk kunnen verklaren.

Ja, als de wetenschap niet enkel vanuit de ratio gaat kijken.. en toegeeft dat ook subjectieve elementen als emoties daadwerkelijk een rol spelen in datgene wat ons 'mens' maakt.

Lang leve de Verlichting