Pagina 1 van 1

De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 00:02
door arkhétupos
De kim blijft altijd even ver
- Theo Horsten

In een opwelling gekocht, ik moet het nog gaan lezen.

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 00:02
door arkhétupos
(de titel sprak mij aan. Immers: op een bolle aarde valt dat niet te ontkennen.)

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 18:27
door Eddie Coppens
Mooie titel ook, filosofisch èn kosmologisch toepasbaar!
Nooit is men volleerd,
Nooit komt een eind aan ons vragen...
KoR Van der Goten (Vlaams kleinkunstenaar uit de jaren 50-60)

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 18:43
door arkhétupos
Eddie Coppens schreef:
07 dec 2019, 18:27
Mooie titel ook, filosofisch èn kosmologisch toepasbaar!
Nooit is men volleerd,
Nooit komt een eind aan ons vragen...
KoR Van der Goten (Vlaams kleinkunstenaar uit de jaren 50-60)
Grappig toeval(?): het boek speelt zich af in dezelfde tijd.

De verteltrant is wel even wennen, het behelst voornamelijk spreektaal.
(Alsof je "dialogen" aan het lezen bent) ;)

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 20:32
door Eddie Coppens
Vlot, met humor geschreven verhaal van een auteur die de scheepvaartwereld goed kent. Overwegend spreektaal, enigszins clichematig taalgebruik met lange dialogen. De auteur is meer dan veertig jaar werkzaam geweest in de scheepvaart;
(uittreksel recensie bol.com)
Heb jij soms iets met scheepvaart?

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 20:48
door arkhétupos
Eddie Coppens schreef:
07 dec 2019, 20:32
Heb jij soms iets met scheepvaart?
Ik denk het wel.
Maar ik vrees dat als ik inderdaad daadwerkelijk varen zou gaan, de romantiek ervan gauw verdwenen is.

Als in Slauerhoff: "Het verboden rijk".
"In het najaar van 19… leefde ik halfziek en geheel berooid in een kamer op de bovenste verdieping van een dorpshotel."
::

Terzijde, als extra informatie:
Mijn moeder is nooit getrouwd geweest met mijn vader, en de eerste paar jaren van mijn leven kende ik hem ook niet. Totdat ik als 5 of 6 of 7 jarig jongetje eens twee weken bij hem logeren kwam. Mijn Pa woonde op een boot.
Overboord piesen, en op een onmogelijk toilet proberen je drollen kwijt te raken, is wat mij daar het meeste van bijgebleven is.

Maar daarna, toen ik op school weer eens gepest werd: "Haha. jij hebt geen vader", had ik mijn defensie klaar: "Mijn vader is Kapitein, dat moet die van jullie nog bereiken!"
Ik werd nooit meer gepest.

Mijn moeder vertelde me dit onlangs, ik was het allang vergeten, om mij wijs te maken dat ik over een behoorlijke dosis fantasie kan beschikken die voor mij het leven aangenamer kan maken.

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 20:52
door arkhétupos
En daarnaast geldt natuurlijk dat zeelieden de meest filosofische wezens zijn die je maar kunt verzinnen:
Al die tijd ongestoord alleen met de zee, en met de mensen die je wel moet vertrouwen ... daar moeten mooie ideeën uit voort kunnen komen.

(Ik zie het misschien te romantisch, ik weet het.)

Re: De kim blijft altijd even ver

Geplaatst: 07 dec 2019, 20:54
door arkhétupos
Plato was ook een zeeman, Socrates was kapitein.
Anders vallen de dialogen niet te duiden.

:grijns: