A.H. Almaas - De Innerlijke Diamant
Geplaatst: 27 aug 2011, 11:12
Dit is een eerste poging van mij om dit boek enigzins te beschrijven, in eigen bewoording... to be continued
Als ik oordeel, laat ik mezelf niet toe te zijn. Wat overblijft is een valse realiteit, waarin onze persoonlijkheid de werkelijkheid beziet vanuit projecties in gedachten, emoties en daden. Hoe kan het toch zo zijn, dat we de wereld niet zien zoals deze is? Hebben we niet door dat de hedendaagse samenleving bestaat uit vele projecties die alle waarde, liefde en mededogen op de ander projecteren en niet op onszelf? Ik lees momenteel een boek van A.H. Almaas getiteld de Innerlijke Diamant en daarin beschrijft Almaas hoe wij delen van onze essentie verloren zijn geraakt in onze vroege en latere jeugd en hoe wij dit gemis hebben opgevangen door valse beelden, en normen en waarden. Hij beschrijft hoe vroegere ervaringen gaten in onze essentie hebben geslagen en hoe wij deze onbewust hebben opgevuld met allerlei projecties. Deze projecties bepalen hoe wij de wereld ervaren.
In het boek beschrijft hij hoe ervaringen op jonge leeftijd er voor zorgen dat wij onze essentie vergeten en wij uiteindelijk onze spreekwoordelijke onschuld verruilen voor een persoonlijkheid. Deze is opgebouwd uit het beeld dat wij over onszelf hebben en wat is gevormd door de pijn die wij voelden toen wij delen van de essentie in ons verloren en er gaten in de plaats kwamen. Noodgedwongen hebben we deze gaten toegedekt met leugens, omdat we onszelf nog niet konden wapenen, In onze vroege jeugd is ons denken nog niet voldoende ontwikkeld om onszelf te kunnen verdedigen tegen invloeden van binnen of buiten. Als je als baby geen liefde hebt ontvangen van je ouders, kan dit zich later openbaren als een constante drang om je geliefd te voelen, een geliefde te hebben en om verliefd te zijn, omdat het beeld is ontstaan dat er een ander nodig is om de eigen liefde te voelen. De liefde wordt gezocht in de persoon of object van verlangen en men voelt zich nooit gelukkig al is de vriend of vriendin nog zo trouw, leuk en aantrekkelijk. Er wordt zeker wel liefde ervaren en soms is er zelfs sprake van versmelting met de andere persoon.Echter, deze liefde wordt vervolgens buiten de persoon zelf geplaatst. De ander is voor deze persoon de bron van de versmelting en ervaring van liefde.
Almaas schrijft dat er al een essentie in ons huist, welke volledig is van zichzelf en niets buiten zichzelf nodig heeft. De weg er naar toe hebben we door al onze projecties, angsten en een verkeerd beeld van onze eigenwaarde echter afgesloten. Maar de essentie kan niet worden uitgewist, ze is. De beschrijving van het Werk in het boek is een eerste stap om onze essentie terug te vinden. Deze stap houdt in dat we leren erkennen dat wij vroeger delen van onszelf zijn kwijtgeraakt. Wij hebben onbewust verschillende verdedigingstechnieken toegepast om dit verlies toe te dekken. In plaats van te blijven volharden in het ontkennen van de waarhei d – door te geloven in zelf gecreëerde leugens – is er ook de keuze om het gemis zelf te ervaren. De gaten bieden ons een doorgang om weer in verbinding te komen met onze essentie.
Als ik oordeel, laat ik mezelf niet toe te zijn. Wat overblijft is een valse realiteit, waarin onze persoonlijkheid de werkelijkheid beziet vanuit projecties in gedachten, emoties en daden. Hoe kan het toch zo zijn, dat we de wereld niet zien zoals deze is? Hebben we niet door dat de hedendaagse samenleving bestaat uit vele projecties die alle waarde, liefde en mededogen op de ander projecteren en niet op onszelf? Ik lees momenteel een boek van A.H. Almaas getiteld de Innerlijke Diamant en daarin beschrijft Almaas hoe wij delen van onze essentie verloren zijn geraakt in onze vroege en latere jeugd en hoe wij dit gemis hebben opgevangen door valse beelden, en normen en waarden. Hij beschrijft hoe vroegere ervaringen gaten in onze essentie hebben geslagen en hoe wij deze onbewust hebben opgevuld met allerlei projecties. Deze projecties bepalen hoe wij de wereld ervaren.
In het boek beschrijft hij hoe ervaringen op jonge leeftijd er voor zorgen dat wij onze essentie vergeten en wij uiteindelijk onze spreekwoordelijke onschuld verruilen voor een persoonlijkheid. Deze is opgebouwd uit het beeld dat wij over onszelf hebben en wat is gevormd door de pijn die wij voelden toen wij delen van de essentie in ons verloren en er gaten in de plaats kwamen. Noodgedwongen hebben we deze gaten toegedekt met leugens, omdat we onszelf nog niet konden wapenen, In onze vroege jeugd is ons denken nog niet voldoende ontwikkeld om onszelf te kunnen verdedigen tegen invloeden van binnen of buiten. Als je als baby geen liefde hebt ontvangen van je ouders, kan dit zich later openbaren als een constante drang om je geliefd te voelen, een geliefde te hebben en om verliefd te zijn, omdat het beeld is ontstaan dat er een ander nodig is om de eigen liefde te voelen. De liefde wordt gezocht in de persoon of object van verlangen en men voelt zich nooit gelukkig al is de vriend of vriendin nog zo trouw, leuk en aantrekkelijk. Er wordt zeker wel liefde ervaren en soms is er zelfs sprake van versmelting met de andere persoon.Echter, deze liefde wordt vervolgens buiten de persoon zelf geplaatst. De ander is voor deze persoon de bron van de versmelting en ervaring van liefde.
Almaas schrijft dat er al een essentie in ons huist, welke volledig is van zichzelf en niets buiten zichzelf nodig heeft. De weg er naar toe hebben we door al onze projecties, angsten en een verkeerd beeld van onze eigenwaarde echter afgesloten. Maar de essentie kan niet worden uitgewist, ze is. De beschrijving van het Werk in het boek is een eerste stap om onze essentie terug te vinden. Deze stap houdt in dat we leren erkennen dat wij vroeger delen van onszelf zijn kwijtgeraakt. Wij hebben onbewust verschillende verdedigingstechnieken toegepast om dit verlies toe te dekken. In plaats van te blijven volharden in het ontkennen van de waarhei d – door te geloven in zelf gecreëerde leugens – is er ook de keuze om het gemis zelf te ervaren. De gaten bieden ons een doorgang om weer in verbinding te komen met onze essentie.
er zijn er 5 in totaal, hoewel ik denk dat je ze niet allemaal hoeft te lezen om tot de boodschap door te dringen..
't diagonaal lezen van mijn persoonlijkheid .. (daar voel ik trouwens beslist wel essentie in)