Umberto Eco: De begraafplaats van Praag

Heb je een mooi, interessant of indrukwekkend boek gelezen, deel het met ons!
Plaats reactie
Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Umberto Eco: De begraafplaats van Praag

Bericht door yopi » 26 jun 2011, 14:39


"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 27 jun 2011, 14:43

Wat ook niet altijd even leuk lijkt bij Eco is dat hij redelijk vaak lange opsommingen gebruikt. Ook in dit boek al in het eerste kleine inleidende hoofdstukje.
Nu kwam ik er achter dat hij ook een boek over 'opsommingen' heeft geschreven. Opsommingen schijnen in middeleeuwse geschriften nog al es voor te komen. Een feite dus een stijlfiguur. Daardoor ben ik ze beter gaan lezen en kwam er achter dat die lijsten interessant zijn. Ze geven een soort impressionistische kijk; als een soort schildering of stilleven die een sfeer goed weergeeft.

In dit geval gaat het over het schuil/woonadres van de hoofdpersoon.
Dit is een winkeltje met daarboven een salon (o.a.). Als volgt wordt is de inrichting van het winkeltje en vervolgens de salon met opsommingen weergegeven:
Zoals een paar haardijzers die zelfs bij de meest krakkemikkige haard zouden misstaan, een afgeschilferde blauw emaillen pendule, wellicht ooit in levendige kleuren geborduurde kussens, met gehavende aardewerken putti gedecoreerde bloemenstandaards, wrakkige tafeltjes van ondefinieerbaar fabricaat, een mandje van geroest ijzer voor visitekaartjes, onbestemde houtgebrande doosjes, afgrijselijke parelmoeren waaiers met Chinese motieven, een ogenschijnlijk barnstenen ketting, twee wit wollen schoentjes voorzien van met Ierse diamantjes bezette gespen, een gebutst borstbeeld van Napoleon, vlinders achter gebarsten glas, vruchten van veelkleurig marmer onder een ooit doorzichtige glazen stolp, kokosnoten, oude albums vol middelmatige bloemenaquarellen, een enkele ingelijste daguerreotypie (die toentertijd nog helemaal niets antieks had) - kortom, iemand die, gedreven door slechte smaak, zijn zinnen op een van die smadelijke overblijfselen van beslagleggingen van aan lager wal geraakte families had gezet en de uitermate wantrouwige eigenaar naar de prijs had gevraagd, zou een bedrag te horen hebben gekregen dat zelfs de meest perverse verzamelaar van antiquarische gedrochten snel van zijn hebzucht had doen genezen.

Een met adelaarskoppen versierd drievoetig empiretafeltje, een op een gevleugelde sfinx rustende console, een zeventiende-eeuws kabinet, een mahoniehouten boekenkast met daarin een honderdtal boeken in fraaie marokijnen banden, een cilinderbureau met een halfronde klep en een heleboel laatjes, zoals bij een secretaire. En als hij was doorgelopen naar de aangrenzende kamer, had hij daar een luxe hemelbed zien staan, een rustieke etagère vol Sèvresporselein, een Turkse waterpijp, een grote albasten kom en een kristallen vaas; tegen de achterwand stonden met mythologische taferelen beschilderde panelen en twee grote doeken waarop de muzen van de geschiedenis en de komedie waren uitgebeeld, aan de muren hingen Arabische jassen van barakaan, oosterse kleren van kasjmier en een antieke pelgrimsveldfles, en verder stond er nog een prachtig vormgegeven wasbekkenstandaard met een plateau vol toiletartikelen van kostbare materialen - kortom, een bizarre en kostbare verzameling curiosa, die wellicht niet zozeer getuigde van een coherente en verfijnde smaak als wel van een duidelijk verlangen naar protserige weelde.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 28 jun 2011, 15:08

In hoofdstuk 2 'Wie ben ik?' komen in het begin alle vooroordelen ter sprake die de hoofdpersoon koestert tov volken, groepen rassen en genootschappen of religieuze ordes.
Hij geeft ook voorbeelden waar dat allemaal uit blijkt.
Bijvoorbeeld over de franse zelfingenomenheid:
Een vervalser genaamd Lucas produceerde in die tijd 30000 vervalsingen, waaronder brieven van Caligula, Cleopatra, Julius Caesar enzovoort.
Deze werden breed als echt aangenomen.
Alleen: Deze manuscripten waren allemaal in het frans geschreven.
De fransen (sommigen?) konden zich niet voorstellen (ook op universiteiten niet) dat er een andere taal bestond.
Op wikipedia vind ik het volgende hierover:
Michel Chasles is naast onsterfelijk beroemd ook onsterfelijk belachelijk geworden. Marie-Laure Prévost in [1], Marc Bloch in Apologie pour l'histoire en Michael Farquhar in A Treasury of Deception beschrijven hoe Chasles tussen 1861 en 1869 27.000 valse handgeschreven brieven kocht van de Franse vervalser Vrain-Denis Lucas. De naïviteit van Chasles moet enorm geweest zijn: tussen de brieven zaten juweeltjes van Alexander de Grote aan Aristoteles, van Cleopatra aan Marcus Antonius, en van Maria Magdalena aan de verrezen Lazarus. Al deze Bijbelse en historische figuren schreven bovendien oud Frans.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Michel_Chasles
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
Intangible Radjanamadjo
Posts in topic: 1
Berichten: 3278
Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
Contacteer:

Bericht door Intangible Radjanamadjo » 28 jun 2011, 16:15

Haha.. dat laatste is wel humor :)

is het boek vergelijkbaar met de Slinger van Foucault? Natuurlijk niet zo zeer qua inhoud, maar houdt het de interesse ook een beetje vast?
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 28 jun 2011, 22:25

Ik probeer af en toe de draad weer op te pakken, maar de schrijfstijl is traag en vervelend. Er zit geen verhaal in en een overdaad aan schijnbaar nutteloze details. Ik vermoed dat later in het boek sommige (of veel) details een plek krijgen, maar vooralsnog is het een verzoeking. Slinger van Foucault was beter te pruimen.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 4
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 30 jun 2011, 15:23

Tot nu toe vind ik het spannend en interessant .. of dat zo blijft is de vraag. Maar een tweede lezing maakt het wel makkelijker om zo'n toch wel warrig verhaal op te pikken.

Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten