Wat is liefde

[George Wilbrink]

Wat is liefde?

Inleiding.

Op zichzelf een moeilijke en diepzinnige vraag.

Het lijkt me zinvol de vraag, ‘wat is liefde’ wat af te bakenen.

Rondkijkend op onze planeet, zoekend naar andere denkvormen.

Wat is allemaal te doen, op onze planeet?

De ‘dode’ dingen om ons heen.

Dit zijn de door de mens vervaardigde objecten in de ruimste zin, gemaakt van al dan niet gestolde materie.
Ze volgen processen, van langzaam door de zuurstof te worden ‘opgevreten’, en zullen, hoe dan ook, verdwijnen.


De onbewerkte materie.

Dit zijn de gestolde landschappen en de ontstane wateren, indertijd, om ons heen.
Die veranderen door de eeuwen heen, mede door de omstandigheden, en verdwijnen op den duur, zoals de grote Griekse filosoof Heraclitus(ca.530-475 voor chr.) voorspelde, Panta Rhei Ouden Menei: alles stroomt, niets blijft.


Het plantenrijk.

Dat is de natuur, boven en onder water om ons heen, in al zijn hoedanigheden. Of ze met elkaar, en hoe ze eventueel communiceren, daar wordt marginaal onderzoek naar gedaan.

Het dierenrijk.

Dit is het dierenrijk om ons heen, van zéér groot tot zéér klein.
Ze communiceren minimaal. Dikwijls zijn het intuïtieve reacties of aangeleerde kunstjes, om eten te verkrijgen maar geen spontane kunstjes verkregen door eigen bedachte variaties.

De gassen om ons heen.

Zij zorgen ervoor, dat we o.a. kunnen leven.
Zuurstof en andere gassen zijn met elkaar verbonden door processen en houden ons in leven.

Kortom:

Al deze voorgaande processen leveren geen anders structureel gestuurd denkvermogen op.

De mens.

Geschapen of geëvalueerd, maakt, in deze, niet uit.
Het is zonneklaar, wat de mens zo bijzonder maakt.
Wij kunnen gestructureerd denken en dat denken omzetten in een resultaat, al dan niet tastbaar.

Alles wat de mens doet, wordt aangestuurd vanuit onze hersenen.
Van onze hersenen, van hooguit 1 kg, weten we, door wetenschappelijk onderzoek, al veel.
Er zijn echter ook hersenengebieden waar we weinig of nog niets van weten, of in onderzoek zijn, en door wetenschappers nog bijlange niet, zijn ontrafeld.
Er is in die betrekkelijk kleine ruimte, onder ons schedeldak, plaats ingeruimd voor deze kleine 'samengebalde' uniek onbegrijpelijke hersenen. Wij hebben een enorm denk- en geheugenvermogen, en wat dies meer zij, dat is wat de mens alleen al, zo uniek en bijzonder maakt.

In ons denken komt ook het begrip ‘liefde’ van tijd tot tijd, naar voren.

Wat is dat eigenlijk, liefde?

Er zijn m.i. twee soorten liefde.

De relatieliefde.
De genegenheidsliefde.

Relatieliefde.

Aan relatieliefde gaat héél dikwijls verliefdheid aan vooraf.


Maar wat is verliefdheid?

Naar mijn indruk is verliefdheid één grote emotie, waarbij diverse lichaamseigen stoffen hun, mysterieuze ongevraagde, werk doen.
Een emotie, een gevoel, waar een paar stappen aan vooraf zijn gegaan.

Een voorbeeld.

Stel, je ontmoet iemand, die je mateloos boeit.
Waarschijnlijk komt het door het gesprek dat ontstaat, de verschijningsvorm, de gelegenheid, en de omstandigheden op dat moment.
Wanneer je, op dat moment zelf een tevreden gevoel hebt, is dat zeker meegenomen, er ontstaat hierdoor eerder een klik met elkaar.
Want de klik is waarschijnlijk een belangrijke voorwaarde.

Je houdt er een goed gevoel aan over, en als dat wederzijds ook zo is, wordt de ‘klik’ geboren. De chemische stoffen in onze hersenen mogen vervolgens, zonder tussenkomst, hun werk gaan doen.
De verslavende stoffen Fenylethylamine, Noradrenaline, Adrenaline, endorfine, dopamine en oxytocine beïnvloeden je zodanig, dat je hem, of haar, zo dikwijls mogelijk wil zien.
Gaat het buiten ons om? Jazeker, de aanmaak van hormonen en neurotransmitters kun je niet tegenhouden.
Dit kun je zo zijn eigen gang laten gaan, wanneer je als man of vrouw geen verplichtingen hebt, want het is, zonder meer, een prettige ervaring.

Heb je echter wel verplichtingen, zoals partner en/of kinderen, dan liggen de kaarten toch duidelijk anders.
Wat dan te doen?
Als je dit meemaakt, terwijl het, voor je gevoel niet kan, dan zet je, je eigen toekomst op het spel.
Als je luistert naar je verstand en niet naar je gevoel, dan breng je die dag een mooie bos bloemen voor hem of haar mee en beëindig je deze gesprekken zo snel als mogelijk en zoek elkaar dan ook niet meer op.

Anders eindigen deze spontane ontmoetingen in een, veelal, grote ellende.
Weet wel, als je doorgaat, en je blijft ‘knijpen op de verliefdheidstube’, dan krijg je deze ‘verliefdheid’ nooit meer terug in de tube. De ontstane emotie laat zich dan niet meer terugdringen. Als deze stap wordt gezet is er, bijna zeker, geen ontkomen meer aan.
Mocht je over dit punt heengaan, weet dan, dat er de oorlog komt.
Veelal ontstaat er, meestal door jaloezie gedreven, ruzie omdat de ander zijn recht gaat halen ten koste van jou, en het jou zo moeilijk mogelijk zal maken.

Samenvattend.

De persoon, om wie het gaat, absoluut niet meer zien.
Het zal enige tijd pijn blijven doen, maar dat ebt vanzelf wel weer weg.

Nu de vraag, wat is dat toch: De liefde?

Als het goed is, gaat aan de liefde, de verliefdheid vooraf.

Bij het aangaan van een daadwerkelijke relatie, blijft de verliefdheid wel, maar in het dagelijkse patroon van het leven, verzwakt de verliefdheid enigszins, we worden wat rustiger.
De seksualiteit zal dan wel wat minder worden, omdat het dagelijks patroon de overhand krijgt.
Bij het stijgen en dalen van de verliefdheid zal de seksualiteit daar in meegaan, en wordt de liefde voor elkaar hierdoor waarschijnlijk alleen maar intenser en inniger.

Als de relatie niet meer gaat.

Echter, in sommige gevallen gaat het relatie niet meer, en dan is het verstandiger om daar de juiste conclusies aan te verbinden.
Het credo blijkt echter, spaar de kinderen, want die kunnen er niets aan doen.


Genegenheidsliefde.

De liefde ván de mens vóór de mens.

De liefde ván de mens vóór de mens, dat is heel wat anders.

Ieder mens heeft een selecte groep mensen, meestal naaste huisgenoten dichtbij familie, kinderen en kleinkinderen waar met aandacht, respect, en genegenheid mee wordt omgegaan. Dat is de zogenaamde 1e schil.
Enkele héél goede vrienden kunnen gerekend worden tot die eerste schil, omdat daar op dezelfde manier mee wordt omgegaan, als met de eerste schil.

Samenvattend.

Er is relatieliefde zoals we die kennen, en er is genegenheidsliefde zoals dat geldt voor de eerste schil. Dat is ook liefde, maar dan zonder de genoemde geheimzinnige stofjes.

George Wilbrink
juli 2023

[arkhétupos]

Mijnheer Wilbrink!

U laat weer eens van zich horen, dat schenkt mij veel plezier!

Onder welke noemer schaart U Uw liefde voor dit forum?
Ik gok: genegenheid.
Want genegenheid heeft geen drugs nodig, om met relatie-liefde verward te worden.

Immers, als "de verliefdheid" voorbij is, blijft genegenheid over, als het goed is.

Dan moet dat liefde kunnen zijn.

Dank U wel voor Uw bijdrage!

Liefs,
Chris.