Terug in de tijd.
Geplaatst: 10 mei 2020, 15:17
Terug in de tijd.
Inleiding.
Naarmate we ouder worden, wordt het verleden steeds omvangrijker; er komen immers steeds nieuwe gebeurtenissen bij.
Onze herinneringen, aan het verleden, zouden daardoor ook omvangrijker moeten worden.
Echter niet alle gebeurtenissen in ons geheugen blijven bewaard. Veel gebeurtenissen vervagen, totdat ze voor onszelf niet meer te bereiken zijn.
Dit geldt veelal voor routinegebeurtenissen.
Persoonlijk belangrijke of ernstige gebeurtenissen blijven langer, of gedurende ons hele leven, in ons geheugen bereikbaar.
Denken.
Ons denken bestaat uit 4 niveaus nl. denken aan het verleden, het heden, de toekomst en dagdromen.
Het is niet mogelijk om tegelijkertijd aan het verleden, het heden, de toekomst of aan dagdromen te denken.
Wel kan het heden, het *hier en nu, samengaan in combinatie met het verleden, de toekomst en dagdromen.
Het is b.v. heel goed mogelijk om op een mooie zomeravond met z’n tweeën in de tuin te vertoeven met een heerlijk drankje, en te genieten van een weldadige avond, en tegelijkertijd te praten over de plannen voor de toekomst.
We praten over onze toekomst en we beleven optimaal de avond in het *hier en nu.
Praten over de toekomst en het beleven van het hier en nu kunnen samengaan, in tegenstelling tot tegelijkertijd denken aan verleden, heden, toekomst en dagdromen.
Het denken in de verschillende denkniveaus staat los van elkaar, het zijn, als het ware, aparte “vakken” die onafhankelijk van elkaar kunnen worden aangesproken.
Het heden.
Bij het heden zijn we bezig met de actualiteit op een bepaald leef-moment.
Dit leef-moment is het hier en nu.
We zijn dan geconcentreerd op datgene waar we op dat moment mee bezig zijn.
Daarbij sluiten we ons onwillekeurig af voor het verleden, de toekomst en dagdromen omdat dit moment ons nu bezighoudt.
Naarmate we minder geconcentreerd raken, kunnen onze gedachten afdwalen naar het verleden, de toekomst, of dagdromen.
Dit gaat echter, in deze situatie, ten koste van het moment in het hier en nu.
Het verleden.
Er wordt weleens beweerd, dat denken aan het verleden, en genieten van het hier en nu, elkaar zouden belemmeren.
Maar is dat ook zo?
Prettige herinneringen.
Een groot aantal herinneringen koesteren we, omdat het prettige gebeurtenissen zijn geweest.
Deze herinneringen staan het genieten van het leven in het hier en nu, lijkt mij, niet in de weg.
Integendeel, op dat moment ervaren we dat als prettig.
We kunnen genieten van het hier en nu, omdat de omstandigheden prettig zijn, en afwisselend genieten van de fijne herinneringen.
Onprettige herinneringen.
Als we daarentegen aan vervelende of ernstige gebeurtenissen denken dan zullen we, op die momenten, niet echt van het hier en nu kunnen genieten, integendeel, het geeft ons een somber gevoel.
Echter, deze gedachten kunnen toch wel nuttig zijn en functie hebben.
Waarschijnlijk helpen ze mee om nare gebeurtenissen beter te kunnen verwerken.
Daardoor kan het zijn, dat zulke gedachten belastend voor ons overkomen en het genieten van het leven op dat moment in de weg staan, maar ons toch onbewust door een moeilijke periode heen helpen.
Toekomstgedachten.
Gedachtes, gericht op de toekomst, zijn mede bepalend hoe ons leven er in de toekomst uit zal gaan zien.
Vooral als we nog jong zijn, zijn deze gedachtes richtingbepalend.
Het zijn dikwijls scenario’s die gaandeweg een andere wending nemen.
Meestal lopen de dingen anders dan we hadden verwacht.
Als deze toekomstgedachtes zware gesprekken inhouden, dan staan ze het genieten van het hier en nu in de weg.
Toch hebben deze gedachten voor de toekomst nut, ze kunnen leiden tot het opstellen en uitvoeren van een plan.
Hebben deze gesprekken functie?
Jazeker, ze hebben uiteindelijk een gunstig effect op onze gemoedsrust.
Dagdromen.
Het kan voorkomen, dat we in een toestand van dagdromerij terecht komen en onze fantasie de vrij loop laten over toestanden die eigenlijk een utopie voor ons zijn en daarom niet uitvoerbaar zijn.
We zijn daarin dan meestal zelf de hoofdpersoon.
Dikwijls ontstaat dit als we niets te doen hebben, of aan leuke dingen denken die voortkomen uit onze fantasiewereld.
Als we ouder worden.
Naarmate we ouder worden, héél actieve ouderen uitgezonderd, zijn we niet meer zo gefocust op de toekomst en daar zijn een aantal redenen voor.
Een belangrijke reden is, dat we het, over het algemeen, niet prettig vinden om over onze toekomst na te denken, omdat er veel meer tijd achter- dan voor ons ligt. We kunnen ons dan “gevangen” voelen door de tijd.
Voor de toekomst denken we, als we reëel zijn, in kleinere tijdvakken want de tijd, heeft onze tijd, als we eerlijk tegen onszelf zijn, al voor een heel groot deel reeds verbruikt. Ook daar zijn gelukkig weer uitzonderingen op; sommigen onder ons mogen nog even blijven.
Daarnaast is ook meestal de interesse aan het teruglopen over het reilen en zeilen van de maatschappij.
De wereld, vinden we, is op allerlei gebied zo veranderd, en dikwijls kunnen we het ook allemaal niet zo meer volgen en omdat we het niet echt nodig hebben, haken we af.
De werkelijkheid.
Na de lente, zomer, en herfst, van ons leven, nadert als vervolg voor velen, de wintertijd des levens.
Terugkijkend op de voorbije tijd, passeert ons leven; in de verte steevast begeleid door een zachte melodie van weemoed en melancholie en waarvan de gezongen woorden verhalen over toen.
Terug in de tijd.
Terug in de tijd, een veilige haven.
Het verleden is niet meer, enkel de herinnering.
Gedachten wellen op, over het leven van toen.
Gevoelens van vervlogen tijden, niet uit te leggen.
Mijmerend kan het verleden naar eigen beeld worden ingekleurd.
De sfeer, de omstandigheden, de rust van toen, de aandacht voor elkaar en tevens het besef dat die wereld er voorgoed niet meer is.
Een virtuele wereld, waarbinnen steeds meer is opgehouden te bestaan.
Mengeling van gedachten en gevoelens samen geklonken tot melancholie.
Ons lichaam en geest, ze zijn niet meer als van weleer, maar toch blijven we denken en zeggen “Old soldiers never die”.
Met melancholie, zoekend naar rust en geborgenheid, en ons lavend en genietend van het daadwerkelijke moment van het hier en nu.
Wat een geluk, om geluk zo te mogen voelen en ervaren als het ultieme geluksgevoel tijdens kostbare spaarzame geluksmomenten.
Een rijk en uniek bezit van ieder mens om tot in lengte van dagen te blijven koesteren.
George Wilbrink
mei 2020
*Het verleden is voorbij, onomkeerbaar, de toekomst nog niet daar, onvoorspelbaar.
Nu telt alleen het daadwerkelijke moment van: het hier en nu.
ER IS NIET ALLEEN HET: HIER
ER IS NIET ALLEEN HET: NU
ER IS ALLEEN HET: HIER EN NU
VOOR IEDER MOMENT GELDT: NU EN WAAR OOK TER PLEKKE: HET HIER EN HET NU.