Keuzes en beslissingen.

[ghwilbrink]

Keuzes en beslissingen.

Nadenkend over het maken van een keuze en het nemen van een beslissing.


Inleiding.

Voor ieder mens begint het leven onbewust.
Later, als we er dieper over na kunnen denken, is het voor een mens steeds minder te begrijpen: wat wonderlijk toch dat we hier op deze planeet zijn.

En het leven begint zijn loop te krijgen, er wordt voor ons gezorgd.
Wijzelf ervaren dit, als we wat ouder zijn geworden, als vanzelfsprekend.

Dat verandert gaandeweg, als we weer wat ouder worden; we gaan langzaam maar zeker, stapje voor stapje, voor onszelf zorgen.
Geleidelijk aan, gaan we ook zelf keuzes maken, eerst kleine keuzes en daarna grotere keuzes. Bij deze keuzes horen eerst kleinere en vervolgens de grotere beslissingen.

Als we volwassen zijn geworden, en het “nest” hebben verlaten, krijgen we de touwtjes pas echt zelf in handen en maken we onze eigen keuzes en het vervolgens nemen we onze eigen beslissingen.
Zo gaat dat in ieders leven; volwassen worden, verantwoordelijkheid krijgen en nemen, en zelfstandig eigen keuzes maken om vandaaruit een beslissing te nemen.


Zelfstandigheid.

We staan nu zelfstandig in het leven en maken onze eigen keuzes en beslissingen.
Het zijn, vooral in het begin, niet altijd de juiste keuzes en beslissingen.
Je bent jong en onervaren en goede raad wordt, zoals dat zo dikwijls voorkomt, bijna nooit opgevolgd.
Sterker nog, bijna iedere goedbedoelde raadgeving wordt weggewuifd en bij voorbaat niet opgevolgd, enkele uitzonderlijkheden daargelaten.
Waarschijnlijk is het de generatiekloof die dit veroorzaakt, er wordt gedacht dat de raadgevingen ouderwets zijn en we komen er, later bij onze raadgevers, wel weer op terug: het was zo gek nog niet.
Zo gaat het meestal, neem het jonge mensen maar eens kwalijk.
Het is niet erg dat we in het begin wat minder goede keuzes maken en minder goede beslissingen nemen, als we van de opgedane ervaringen maar leren.
En zo leren we in ons leven steeds beter de juiste dingen te doen, en glijden we in de maatschappij op den duur, over het algemeen, geruisloos mee.

Keuzes maken en beslissingen nemen.

We staan dikwijls voor een aantal keuzes* en daaruit volgt uiteindelijk maar één beslissing*.
In het leven maken we een groot aantal keuzes waarvan we de uitkomst niet kennen.
Later zal blijken welke beslissingen, die we daarbij hebben genomen, juist waren en welke niet.
Maar lang niet altijd kiezen we zelf, denk maar eens aan het zelf krijgen van b.v. een ziekte.
Maar ook bij andere zaken hebben we het dikwijls niet voor het te zeggen, het komt op ons af zoals b.v. problematische kinderen, ontslagen worden bij een werkgever, gebroken huwelijk door eigen of buiten eigen schuld, zelf of niet zelf veroorzaakte financiële problemen enz.
Zo zijn er talloze voorbeelden.
Ze vallen uiteen in leuke, minder plezierige, moeilijke, ernstige en zeer ernstige problemen.
We kennen ze allemaal, ze horen bij het leven.
Gemakkelijke keuzes maken en daarover een beslissing nemen geven meestal geen problemen.
Dat wordt anders als we voor moeilijke, ernstige tot zeer ernstige zaken komen te staan.
Die houden ons, in de nacht, uit de slaap en bezorgen ons de nodige stress.
We hoeven ze allemaal niet met naam en toenaam te noemen, ze zijn ons allen in allerlei verschillende varianten, bekend.

De verschillende categorieën van keuzes maken.

Plezierige zaken.

Bij plezierige zaken denken we b.v. aan een extra vakantie, aanschaf van diverse wat duurdere huislijke benodigdheden, of b.v. een nieuwe auto, een caravan, huiselijke feesten, schoolkeuze van de kinderen, verdere opleiding van de kinderen enz. kortom, over het algemeen, leuke dingen.

Minder plezierige zaken.

Minder plezierige zaken zijn, b.v. slechte schoolresultaten van de kinderen, burenruzie, familieproblemen, onzekerheid over het houden van een baan, de hypotheek van het huis bij onvoldoende financiën, trouble bij het maken van een carrière, de minder goede sfeer in de werkomgeving, enz.
Eigenlijk de zaken die ons niet prettig bezighouden.
Ze houden ons constant uit de comfort zone.**
Het nemen van de juiste beslissing wordt dan al moeilijker.

Moeilijke zaken.

Bij moeilijke zaken kan het b.v. gaan over persoonlijke verslavingsproblemen, verslavingsproblemen van de kinderen, echtelijke ruzie van permanente aard, enz.
Deze zaken laten ons niet los en drukken constant op onze schouders; goede keuzes maken en daarna een goede beslissing nemen is nog moeilijker dan in het vorige voorbeeld, althans dat kan.

Ernstige zaken.

Bij ernstige zaken kunnen we denken aan ontslagen worden en daardoor in financiële problemen komen, de hypotheek van het huis niet meer kunnen betalen, huisuitzetting, grote schulden hebben, dikwijls buiten eigen schuld om, de schulden niet meer terug kunnen betalen, huwelijksontrouw, scheiding, alimentatie, bezoekersregelingen met de kinderen,

Zeer ernstige zaken.

Zeer ernstige zaken kunnen zijn, een absoluut noodzakelijk doktersbezoek i.v.m. het vermoeden van een ernstige ziekte, langzaam ontstane invaliditeit, plotseling ontstane blijvende invaliditeit, dementie, een zeer ernstige slepende niet te genezen en uiteindelijk dodelijke ziekte, het overlijden van een ouder, echtgenoot, echtgenote, of een eigen kind of kinderen.


Een keuze maken en een beslissing nemen.

Of het nu gaat om scheiding, doktersbezoek, echtelijke ruzie, huwelijksontrouw, verslaving, het beste is dat we een absoluut noodzakelijke keuze maken en vooral adequaat een beslissing nemen.
Dit in tegenstelling tot het steeds voor ons uitschuiven van een beslissing, hoe moeilijk het ook is.
Op korte termijn een keuze maken en een beslissing nemen is uiteraard belangrijk.
De uitdrukking: “van uitstel komt afstel”, bestaat niet voor niets.
Voor uitstel is er meestal geen goede reden te bedenken en ongewild schuiven we de problemen dan voor ons uit.
Veel beter is, vooral als het ernstige tot zeer ernstige zaken betreft, dat we door de zure appel heen bijten, en de daad bij het woord te voegen.

Enkele voorbeelden.

Voor de beeldvorming bekijken we twee van de talloze voorbeelden.
We kunnen van deze voorbeelden een eindeloos lange lijst maken maar daar gaat het hier niet om.
Het gaat er om, wel of geen keuze maken en daarna daadwerkelijk een beslissing nemen.

Voorbeeld van een plezierige gebeurtenis.

Je bent samen ouder geworden en de kinderen zijn de deur uit.
Je hebt allebei wel wat gezondheidsproblemen maar het gaat nog best goed met jullie beiden, je bent samen nog voldoende mobiel.
Je had altijd samen graag eens naar Zuid-Afrika willen gaan maar ja, het geld heb je er wel voor, maar het is er nooit van gekomen.
Je hebt kinderen, je vertelt ze erover, zelf ben je nog niet helemaal overtuigd of je het wel wilt gaan doen.
De kinderen zeggen op milde toon, stap nu eens over die drempel heen.

Het is maar een kleine stap om de vakantie van je dromen in gang te zetten.
Zoek een reis uit, of laat de kinderen een reis mee uitzoeken of nog beter; neem ze mee!
Stel niet uit, nu kan het. Het is een kwestie van een keuze maken en daarna de beslissing nemen om wanneer te gaan en waar naar toe.
Over volgend jaar weet je niets, niet eens over volgende week. Met een goed gevoel kom je waarschijnlijk terug.
Je kunt het ook niet doen, dan gaat deze mooie kans voorbij.
Geld hebben is wel leuk maar als je er niets mee doet….

Voorbeeld van een zeer ernstige gebeurtenis.

Je vermoedt een ernstige ziekte en stelt, omdat je bang bent, het bezoek aan de huisarts uit.
Dat je bang bent is terecht want de klachten zijn echt serieus en van de andere kant weet je dat uitstel geen uitkomst biedt.
Probeer je angst te overwinnen, schakel je huisarts in om een keuze maken naar welke specialist in welk ziekenhuis je het beste kunt gaan.
Als je de keuze hebt gemaakt om die specifieke arts te gaan bezoeken, is het noodzakelijk metterdaad de beslissing te nemen door de afspraak daadwerkelijk te maken.

Hoe tot een beslissing te komen?

Er doet zich een situatie voor.
Je denkt erover na en je maakt voor jezelf, in de betreffende situatie, een of meer keuzes.
Nadat de keuze is gemaakt neem je de beslissing om tot actie over te gaan.



Samengevat.

Bij meer keuzes hoort uiteindelijk maar één beslissing.
Omgekeerd, bij een beslissing gaat dikwijls meerdere keuzes vooraf.
Keuze en beslissing beïnvloeden elkaar.


Verschil tussen een keuze en een beslissing*.

Een keuze maak je, een beslissing neem je.


Comfort zone**
De comfort zone is de omstandigheid waarbij een mens zich optimaal op zijn gemak en ontspannen voelt.

George Wilbrink
januari 2020

[arkhétupos]

Dank u, mijnheer Wilbrink, voor het weergeven van uw commentaar.

Sta mij toe te reageren, uit vrije keuze, op het volgende bericht:

Keuzes en beslissingen.

Nadenkend over het maken van een keuze en het nemen van een beslissing.


Inleiding[conclusie Red.]

Voor ieder mens begint het leven onbewust.Keuze en beslissing beïnvloeden elkaar.


Verschil tussen een keuze en een beslissing*.

Een keuze maak je, een beslissing neem je.


Comfort zone**
De comfort zone is de omstandigheid waarbij een mens zich optimaal op zijn gemak en ontspannen voelt.

George Wilbrink
januari 2020

Binnen de comfortzone is het dan ook makkelijk een beslissing over je keuze te maken, misschien zelfs nog gemakkelijker om dat nog even uit te stellen.

Tot de tijd komt, zonder keuze, dat je moet beslissen.
Wat kies je?
a, b of c?

Ik kies a.
Kijk eens! De prijs zit niet achter b OF c, kies je nog steeds voor keuze a?

Wat is je beslissing, b OF c EN a?

Wiskunde, of liever statistiek leert je dan van je eerste keuze af te wijken.
Maar ja, leg dat een mens die nu een keuze moet maken maar eens uit, zonder dat die er ooit zo over had nagedacht.

[ghwilbrink]

Helemaal gelijk, er zijn situaties dat er niets meer te kiezen valt.
Het enige wat overblijft is de beslissing.
Met vr. gr.
G.W.

[Verwijderde gebruiker]

Beter focussen op het stuk dat zich afspeelt voor de keuze of beslissing. En hoe dat dan gaat. Bij voorkeur, vooraf
Ik merk dat de nadruk steeds meer op de conclusie komt. Het stuk ervoor gaat daardoor naar de achtergrond.
Althans, zo ervaar ik het.

[ghwilbrink]

Beste Bengel,
Ik ben uitgegaan van het gegeven dat er een bepaald probleem werkelijk is.
Om het probleem op te lossen dient er dikwijls een keuze te worden gemaakt uit een aantal mogelijkheden.
Daarna, als de keuze is gemaakt, zal de beslissing daadwerkelijk worden uitgevoerd.
Als in het traject van meerdere keuzes of het nemen van de beslissing een storing ontstaat, dan stagneert het vinden van een eventuele oplossing.
Dus in dit artikel is het voortraject al doorlopen.
Tenminste, als ik je goed heb begrepen.
Als dat niet zo is, laat het mij weten.

Met vriendelijke groet,
George Wilbrink.

[Verwijderde gebruiker]

Je gaat ervan uit dat een probleem op een bepaald moment werkelijkheid is.
Prima, we nemen dit als vertrekpunt.

Vervolgens gaat het over de actie. Ook staat er het woord, stagneren.

Als je het zo brengt, althans hoe ik het zie, dan is dat erg resultaat gericht. Stel je ziet de actie als bijproduct van het denken en voelen. De actie staat hier niet los van. Als je het zo brengt kan er sowieso niets stagneren, omdat het simpelweg een gerelateerd gevolg is. Maar dit terzijde.

Ik begrijp dat men van narigheid af wil. Vandaar de focus hierop.

Wat ik probeer over te brengen is om minder te kijken naar de resultaten en een beetje meer aandacht naar het begrijpen te sturen.

Dit idee heb ik misschien ook wel, omdat alles ook steeds sneller moet. TV programma’s het liefst 10 onderwerpen per uur. Nieuws graag live. In het bedrijfsleven moet alles lijkt ook wel steeds sneller (met minder mensen). 24 7 economy, etc.

Of ik ben gewoon zelf een trage denker, dat kan ook natuurlijk

[arkhétupos]

Mijn Moeder gaf mij een klap voor mijn kop, dat doet ze zelden: de laatste keer was dik 46 jaar geleden (ik ben van nieuwjaar 1969), toen ik zei dat ze geen keus meer had, en een beslissing moest nemen.

Wordt U soms (nog) geslagen door Uw Moeder mijnheer Wilbrink, bengel?

Ook toen zij voor de keuze stond zich te laten onderzoeken voor iets dat ze niet wilde hebben?
Uiteindelijk toch voor de behandeling koos, en hoewel het achteraf vals alarm scheen te zijn, nu met de "lid-tekens" zit?

Ik heb de klap verdiend, en ook aangenomen.
Ze was terecht boos.

[ghwilbrink]

Beste Bengel,
Ik ben er in dit bericht vanuit gegaan dat keuze en beslissing aan de orde zijn.
Als ik jou goed begrijp kijk jij rond als keuze en beslissing nog niet aan de orde zijn.
Dat is en fase daarvoor en daarbij hoort een andere gedachtegang.
Of jij een trage denker bent, welnee, waarschijnlijk meer een realist.
Groet van G.W.

[ghwilbrink]

Beste Arkhétupos,
Jij moest kiezen, het was zoals het was.
Jouw moeder werd er door "overvallen" jij had je keuze al gemaakt.
Die klap was niet als klap bedoeld, waarschijnlijk was het paniek en een grote mate van onzekerheid, onbekend terrein.
Groeten van George Wilbrink.

[arkhétupos]

Beste Arkhétupos,
Jij moest kiezen, het was zoals het was.
Jouw moeder werd er door "overvallen" jij had je keuze al gemaakt.
Die klap was niet als klap bedoeld, waarschijnlijk was het paniek en een grote mate van onzekerheid, onbekend terrein.
Groeten van George Wilbrink.

Weet je, George ...

Ik vond dat er van keuze geen sprake meer was, maar commandeer je moeder maar eens. Dat lef had ik niet, dus liet ik het haar zelf uitmaken.
De klap was verdiend, want naar gesolliciteerd: toen zij de beslissing nam.

Dat is ook een manier van mensen helpen: met respect.

Fijne avond nog, enzo.

PS
Ik ben blij dat zij mij sloeg, en dat het niet andersom was, want dan had ik de keuze gemaakt en daarvoor verantwoordelijk kunnen zijn.
En dat laatste wil ik beslist niet: "Het voor slechte zaken verantwoordelijk kunnen zijn."

Een uitdaging valt nooit te bewijzen.

[Bärbel]

Beste Arkhétupos,
Jij moest kiezen, het was zoals het was.
Jouw moeder werd er door "overvallen" jij had je keuze al gemaakt.
Die klap was niet als klap bedoeld, waarschijnlijk was het paniek en een grote mate van onzekerheid, onbekend terrein.
Groeten van George Wilbrink.

Ik deel je visie.

[Bärbel]

De klap was verdiend, want naar gesolliciteerd: toen zij de beslissing nam.

Iets is nooit verdiend. Het is zo gelopen en het heeft bijgedragen tot wijsheidskennis. Als je het als verdiend blijft zien, blijf je de oorzaak buiten de mens zelf leggen. Dan zou jij zelf ook iemand een klap kunnen verkopen, want dan zou die iemand dat in jouw visie ook “verdiend” kunnen hebben. En zo wordt de hele wereld blind.

Dat is ook een manier van mensen helpen: met respect.

Fijne avond nog, enzo.

PS
Ik ben blij dat zij mij sloeg, en dat het niet andersom was, want dan had ik de keuze gemaakt en daarvoor verantwoordelijk kunnen zijn.
En dat laatste wil ik beslist niet: "Het voor slechte zaken verantwoordelijk kunnen zijn."

Een uitdaging valt nooit te bewijzen.

Dat is een positieve herkadering van de ervaring. En dat is mooi. Dat geeft vrede , omdat het kwade ten goede is geinterpreteerd binnen eigen leven.

[arkhétupos]

omdat het kwade ten goede is geinterpreteerd binnen eigen leven.

To be or not to be?

[arkhétupos]

Dat is geen vraag, dat is een opmerking.

[Verwijderde gebruiker]

Ik vond dat er van keuze geen sprake meer was, maar commandeer je moeder maar eens. Dat lef had ik niet, dus liet ik het haar zelf uitmaken.
De klap was verdiend, want naar gesolliciteerd: toen zij de beslissing nam.

Dat is ook een manier van mensen helpen: met respect.


PS
Ik ben blij dat zij mij sloeg, en dat het niet andersom was, want dan had ik de keuze gemaakt en daarvoor verantwoordelijk kunnen zijn.
En dat laatste wil ik beslist niet: "Het voor slechte zaken verantwoordelijk kunnen zijn."

Het niet willen van negatieve impact hebben (voor slechte zaken verantwoordelijk zijn), kan ook de oorzaak worden van een nieuwe negatieve impact. De eventuele passiviteit heeft ook gevolgen, waar je ook een soort van verantwoordelijk voor bent. Ik kies voor het woord verantwoordelijk, omdat je het zelf zo aangeeft. Het is niet mijn oordeel. De eventuele passiviteit kan natuurlijk goed of slecht uitpakken, achteraf gezien :-)

Ook staat er mensen helpen. Maar indien je denkt dat het type hulp dat nodig is, in conflict is met het potentiële risico van negatieve impact, dan kies je voor jezelf. Dan krijg je, hoe banger voor impact hoe minder de hulp.

Dit is niet bedoeld als commentaar, maar meer om een beetje overna te denken. Als ik niets nieuws schreef, was het overbodig :-)

Maar als je zelf tevreden bent, is het ook een soort van goed :-)

[Verwijderde gebruiker]

Hmm.
Onderstaande is een reactie op een tekst die nu weg is.
Ik laat het wel staan.
Als het verwarrend is, mij gewoon negeren :-)

Van schizofrenie weet ik inderdaad niets.
En ik begrijp ook dat ik met mijn verbeelding niet ver kom.
Ik heb ook nooit echt gesproken met een schizofreen.
Begrijpen ligt inderdaad ver buiten mijn bereik.

Bedankt voor jouw uitleg.
De geestelijke storm wat uit te leggen.

Met god heb ik niets, maar deel wel de mening dat veel dingen je overkomen en of gegeven zijn.

Dus i.p.v. aan het stuur, zit ik misschien wel meer in de auto en ben dus ook benieuwd waar het allemaal heen gaat

Dat is het aparte aan hersens. Je zou zeggen, je bent er altijd bij, maar wat er zich afspeelt blijkt niet zo eenvoudig.
Of zoals ze in de wetenschap zeggen. Het meetinstrument mag geen invloed hebben (deelnemen) aan het gemetene, anders wordt het een zooitje.

M'n zus heeft ook last van wat stoornissen. Als tip geef ik altijd, probeer trial and error, whatever works, ik weet het ook niet. En ik luister ook. Maar helpen doet het helaas niet, alleen het luisteren denk ik een beetje.

En over deskundigen. No comment. Vermoeiend is dat. Sommige zijn heus wel goed, maar .............

[Bärbel]

Hmm.
Onderstaande is een reactie op een tekst die nu weg is.
Ik laat het wel staan.
Als het verwarrend is, mij gewoon negeren :-)

Van schizofrenie weet ik inderdaad niets.
En ik begrijp ook dat ik met mijn verbeelding niet ver kom.
Ik heb ook nooit echt gesproken met een schizofreen.
Begrijpen ligt inderdaad ver buiten mijn bereik.

Bedankt voor jouw uitleg.
De geestelijke storm wat uit te leggen.

Met god heb ik niets, maar deel wel de mening dat veel dingen je overkomen en of gegeven zijn.

Dus i.p.v. aan het stuur, zit ik misschien wel meer in de auto en ben dus ook benieuwd waar het allemaal heen gaat

Dat is het aparte aan hersens. Je zou zeggen, je bent er altijd bij, maar wat er zich afspeelt blijkt niet zo eenvoudig.
Of zoals ze in de wetenschap zeggen. Het meetinstrument mag geen invloed hebben (deelnemen) aan het gemetene, anders wordt het een zooitje.

M'n zus heeft ook last van wat stoornissen. Als tip geef ik altijd, probeer trial and error, whatever works, ik weet het ook niet. En ik luister ook. Maar helpen doet het helaas niet, alleen het luisteren denk ik een beetje.

En over deskundigen. No comment. Vermoeiend is dat. Sommige zijn heus wel goed, maar .............

Dankjewel voor je fijne reactie. Doet mij goed. Sorry dat ik het weghaalde. Jammer genoeg heb ik mijn tekst niet eerst gekopieerd voordat ik hem verwijderde, anders zette ik hem nu terug. Maar ik had geen zin in antwoorden van NPSers die zich “ervaringsdeskundige” noemen terwijl ze zelf geen schizo zijn en enkel in de huid ervan trachten te kruipen. Tegelijkertijd wilde ik niet te hard oordelen over zulke mensen. Daarom heb ik het maar weggehaald, want ik kan niet anders dan hard oordelen dan want er moet een scherpe scheidslijn zijn anders smeren ze je hun eigen werk ook nog aan (projecteren zichzelf op jou, moet je hun zooi ook nog uitfilteren en dat kan je er net niet bij hebben). Jan en alleman roept zich uit tot ervaringsdeskundige. Een echte schizo zal dat nooit doen, die kan dat helemaal niet en die weet ook dat het zo niet in elkaar zit, die weet dat het enige waar ie deskundig in kan zijn, zichzelf is, en zelfs dat niet helemaal. Narcisten doen zich voor als ervaringsdeskundigen, terwijl ze een narcistische persoonlijkheidsstoornis hebben, en dat is heel wat anders dan schizofrenie.

[arkhétupos]

Het niet willen van negatieve impact hebben (voor slechte zaken verantwoordelijk zijn), kan ook de oorzaak worden van een nieuwe negatieve impact.

Als je het niet begrijpt wel ja.

Ik wilde niet verantwoordelijk kunnen zijn.
Dus niet dat achteraf mijn moeder naar mij kan toekomen en zeggen: "Zie je wel!? Had ik maar nooit naar jouw geluisterd!"

Daarvoor houd ik teveel van haar.

[Bärbel]

Het niet willen van negatieve impact hebben (voor slechte zaken verantwoordelijk zijn), kan ook de oorzaak worden van een nieuwe negatieve impact.

Als je het niet begrijpt wel ja.

Ik wilde niet verantwoordelijk kunnen zijn.
Dus niet dat achteraf mijn moeder naar mij kan toekomen en zeggen: "Zie je wel!? Had ik maar nooit naar jouw geluisterd!"

Daarvoor houd ik teveel van haar.

Dankjewel lieve Persoonlijke guruji. Vandaag kregen wij (zus, ik , moeders) te maken met al die factoren. En we zijn daar samen rustig, respectvol en evenwichtig uit gekomen (en op de spoedeisende hulp geweest). En dit ruggensteuntje heeft veel geholpen.

[Bärbel]

Die hoofdletter verscheen vanzelf en die laat ik lekker staan.

[Verwijderde gebruiker]

Beterschap

[Bärbel]

Beterschap

Dankjewel.

[arkhétupos]

Ervaring: "Niets is beter dan ~"

Pas dan weet je keuzes te maken en beslissingen te nemen.

[Bärbel]

Ervaring: "Niets is beter dan ~"

Pas dan weet je keuzes te maken en beslissingen te nemen.

Ja. Treurig, maar vaak waar. Zijn door het oog van de naald gegaan, maar mams is er nog. Nu snap ik ook waarom de lamp in mijn huis ging flikkeren.

Zucht. Ik dankbaar. Miskenning ervan eigenwijze moeder vind ik zoooo moeilijk. Ontmoeting met pa, de tekening van toen en het adequate ingrijpen van de huisarts in 2003 heeft haar leven gered. En dan toch alles ontkennen. Maar goed, ze weet nu dat ze het medicijn nodig heeft. Dat wist ze toen al maar op de een of andere manier is ze vergeten hoe ze opknapte met hetcmedicijn. Had zaterdag een haar gescheeld of ze had met de kont in het ziekenhuis moeten blijven. Stiekem zonder dat iemand het wist had ze haar hartmedicatie gehalveerd. En zo ontstond dus een levensbedreigende situatie. Maar voor nu goed afgelopen. En terug naar de cardioloog.

[Bärbel]

Het mooie is wel dat het hartfilmpje zelf tov laatste keer (2009) niet verslechterd blijkt te zijn. Hartlongfoto’s waren goed. Dus vooralsnog ziet het ernaar uit dat het deze stunt is die ze heeft uitgehaald die de narigheid veroorzaakt heeft. Of de kleplekkage is verslechterd kan alleen met echo worden bepaald. We wachten op een oproep van de cardioloog.

[Bärbel]

Mediamiek begenadigd zijn is fijn, iets om heel dankbaar om te zijn. Tegelijkertijd een grote verantwoordelijkheid en verdrietig als het geschenk (de boodschap ) door de ontvanger wordt miskend.

[Bärbel]

De naam van de cardioloog, waar we net per brief voor zijn uitgenodigd, tis ook allemaal weer geen toeval. Synchronicity all over the place.

[arkhétupos]

Als je wilt dat iets gebeurt, en het gebeurt dan ook, dan ga je haast in synchroniciteit geloven.
(Merk op: Jung was een psycholoog, geen filosoof)

Wat heeft Neitschie hier eigenlijk over op te merken? Niets he?
En Decrates? Ook niets.

Op dergelijke vragen hadden deze h.h. filosofen geen filosofie voorhanden.
Spinoza misschien, maar die zegt dan dat het gebeurde omdat het gebeurde en jij het wilde en iedereen om je heen ook.

Wat je niet wilt dat gebeurt, gebeurt vaker niet dan wel.
(Ik wil geen asteroïde op mijn kop)

Synchroniciteit?

[Bärbel]

Heeft allemaal niets met iets willen te maken. Maar waar ik het over heb is eigenlijk meer betekenisvol toeval. Synchroniciteit is het samenvallen van een bewustzijnsinhoud met een uiterlijke gebeurtenis. Heb ik ook veel staaltjes van meegemaakt, maar in dit geval is het eigenlijk betekenisvol toeval. Betekenisvol toeval hoeft niet gelijktijdig te gebeuren met een bewustzijnsinhoud. Maar op een hoger niveau is er eigenlijk geen verschil omdat tijd eigenlijk niet bestaat cq een ondergeschikte rol speelt. Synchroniciteit en betekenisvol toeval kunnen ons ervan bewust maken dat wij ons pad niet alleen lopen en kunnen ons wijzen op een doel (of het doel, of doelen) of een betekenis in ons leven en/of de rode draad van ons bestaan aangeven. De voorbestemdheid van veel dingen in mijn leven bleek uit de bijna mathematische details, die achteraf als een grote puzzel plotsklaps in elkaar vielen. Elk detail bleek te hebben verwezen naar iets dat zich verderop in mijn leven ontvouwde. Ook toevallige ontmoetingen speelden daar een rol in, maar de details waren gewoon in mijn persoonlijk leven al aanwezig. Daar zakt je bakkes wel even van open dan en dat is the understatement of the year. Het is net zoiets als astrologie die zo accuraat kan zijn dat het schokkend kan zijn, maar dan een miljoen keer sterker, helderder, anders. Levend. De kosmos komt dan tot leven. Je staat te shaken op je benen maar in positieve zin, evengoed ben je helemaal van de leg, blijkt de realiteit ineens heel anders dan je altijd had gedacht. Ik voelde me toen zich dit openbaarde net een soort stripfiguur in het album dat mijn leven heet. En dat heeft wel wat jaartjes geduurd, want steeds meer details bleken van dit soort aanwijzingen /vooruitwijzingen te zijn geweest. Ik kan me voorstellen dat wanneer ik het zou beschrijven (wat ik nevernienooit ga doen, dit is mij heilig en veel te persoonlijk bovendien) mensen denken dat je gek ben. Dat ben ik ook maar dat hoeven zij dan weer niet te weten. Er zijn nog veel meer gekke dingen in mijn leven gebeurd waarvan iemand die mij niet kent nooit zou geloven dat ze echt gebeurd zijn. Gelukkig zijn de bewijzen naderhand geleverd zodat mijn directe familie wist dat ik het niet verzon. En die gekke dingen staan dan weer (summier aangeduid als dat ik in mijn leven “vreemde metgezellen” zou tegenkomen) in mijn geboorte horoscoop, evenals mijn beroep, karakter, familieomstandigheden (rol vd ouders), en (paranormale) eigenschappen. Het staat er gewoon letterlijk. Ook dat mijn leven als ware het een boek in duidelijke hoofdstukken uiteen zou vallen. Ook dat klopt.

[Bärbel]

Als je wilt dat iets gebeurt, en het gebeurt dan ook, dan ga je haast in synchroniciteit geloven.
(Merk op: Jung was een psycholoog, geen filosoof)

Wat heeft Neitschie hier eigenlijk over op te merken? Niets he?
En Decrates? Ook niets.

Op dergelijke vragen hadden deze h.h. filosofen geen filosofie voorhanden.
Spinoza misschien, maar die zegt dan dat het gebeurde omdat het gebeurde en jij het wilde en iedereen om je heen ook.

Wat je niet wilt dat gebeurt, gebeurt vaker niet dan wel.
(Ik wil geen asteroïde op mijn kop)

Synchroniciteit?

Met veel dank voor deze bespiegeling.

[Bärbel]

Het was nogal een ehhh “a-ha” Erlebnis, al die synchroniciteiten en betekenisvolle toevalstreffers.

Zoiets

[Bärbel]

Keuzes en beslissingen, soms schuilt het in iets heel kleins. Vanmiddag vond ik een sticker-kleurboek. En ik vond het leuk, de plaatjes trokken me enorm aan. Maar ik besloot het toch maar niet te nemen (paar euri maar bij Boekenvoordeel, maar ik heb best wel veel gewone kleurboeken al). Buitengekomen voelde het niet goed ze niet mee te nemen (tzijn er twee) en werd ik e in de geest toe gedrongen toch nog even terug te gaan. Dat heb ik gedaan en heb ze gekocht. En ik ben er vanmiddag mee begonnen en vanavond mee verder gegaan. Er is geen beter slaapmiddel dan dit voor mij. Is erg ontspannend en aangenaam slaapverwekkend. Dus nu ga ik gauw plat.

[arkhétupos]

Ik kies niet te beslissen.
Dat is mijn keuze.

Geldt dat als paradoxaal politiek?
Welnee, ik ben immers geen volksvertegenwoordiger: ik vertegenwoordig mijzelf liever.
Die keuze weet ik dan weer wel te maken, paradoxaal genoeg.

(Of is ze oxymoronisch?)

Kies maar EXNOF beslis.

[arkhétupos]

(je kunt niet beiden waar maken, logisch gezien)

[arkhétupos]

(je kunt niet beiden waar maken, logisch gezien)

NIET (beiden waar maken)?

Dat zeg ik: EXNOF.

Of het 1 niet, of het ander niet, maar niet waarheid peuren uit beide mogelijkheden tegelijk.