Swaab basher

[yopi]

Brein van Dick Swaab werkelijke auteur ‘Wij zijn ons brein’

Neuroloog geeft zijn hersenen geen credits in bestseller


Door Richard van der Toren • zaterdag 11 oktober 2014

Niet Dick Swaab zelf, maar zijn brein blijkt de bestseller ‘Wij zijn ons brein’ geschreven te hebben. Dat is de conclusie van een onderzoekscommissie onder leiding van het brein van Aldert Hoogstra. De kwestie kwam aan het licht door de uitbundige bewieroking van het brein in het boek.

Hoogstra: “Het begon op te vallen. Pagina’s lang werd er opgeschept over de wonderen van het brein. Andere organen, met toch aardig complexe functies, werden min of meer genegeerd. Na zorgvuldig vervolgonderzoek bleek de conclusie onomstotelijk: niet Dick Swaab, maar zijn brein heeft het boek geschreven.”

Hoogstra is geschokt door de situatie. “Het is bijzonder kwalijk dat iemand van het statuur van Dick Swaab de indruk wil wekken dat hij zijn boek zelf heeft geschreven, terwijl het harde werk in dit geval toch duidelijk door zijn brein is verricht.”

De commissie doet een serie aanbevelingen om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen. Zo zouden alle organen die mee hebben gewerkt aan de totstandkoming van een boek als co-auteur opgegeven moeten worden. “Het is natuurlijk prima om een boek samen met je organen te schrijven, maar wees daar dan gewoon eerlijk over. Als iemand je een handje helpt, verdient dat op zijn minst een voetnoot.”

Dick Swaab was niet bereikbaar voor commentaar. Zijn brein wilde niet reageren.

(van de spelt!)

[Leonardo]

[memeticae]

In other news:


"Swaab's Guts got the best of him"


Net na het uitbrengen van zijn boek, gaf Swaab toe dat het eigenlijk niet zijn brein was, maar zijn lichaam dat hem dit boek deed schrijven."

Ingezworen voor de rechtbank getuigde hij: "My intestines made me do it."

Tsja ... wat doe je dan ... death by guillotine or elektroschok?

[yopi]

Leuk bericht memeticae ..
Ik vind die Swaab namelijk erg integer. Maar ik vond dit bericht te humoristisch om niet te plaatsen hier. Ik haat mensen die anderen framen en ondertussen niks echt in te brengen hebben. Het gaat me meer om de discussie. Het moet niet te persoonlijk worden. Anders is het weer het bekende gelijkschakelen.

Bijvoorbeeld populisten die Timmermans als een ijdeltuit framen..

[neus]

Yopi,

waarom geef jij aandacht aan "framen"? Dat is toch alleen vanuit een behoefteanalyse te bekijken?

[yopi]

Huh ..?

Ik dacht dat ik aandacht gaf aan humor.

Ik vond het leuk, maar dacht aan mensen die deze 'spelt' verwelkomen omdat ze er op uit zijn Swaab te bashen. En daar helpt een frame verhaal bij. De Spelt zelf heeft eigenlijk geen agenda, die parodiëren het dagelijks nieuws.

Maar in het nieuws staat Swaab meer voor de discussie dan voor zichzelf.
En wat daar van over is gebleven van Swaab slaat nergens op. In de discussie sta ik aan de kant van de tegenstanders van 'Wij zijn ons brein'.

Ik weet niet precies waar je op doelt met die behoefteanalyse, maar ik vermoed op de behoeften van de bashers.
Als dat zo is zeg ik: Framen is ook gewoon een politiek instrument.
Dat is wel in behoeftes te analyseren. Maar mijn kritiek in dat ander topic was dat je alles onder kan brengen in een behoefteanalyse en dat dat een soort reductionisme is. En ik kan alleen voor reductionisme zijn als het de bedoeling heeft dingen duidelijk te maken. Niet als het een theorie van alles is op het gebied van de menselijke psyche.

[neus]

Reductionisme is gewoonweg een manier om dingen te leren begrijpen. En je kunt het altijd als verlengde zien, als onderdeel van machtsstrijd, omdat als je iets begrijpt je er macht over hebt, maar dat is het mes verwijten dat je er mensen mee kan doodsteken.

[yopi]

Dat is op een andere manier gezegd wat ik ook zeg. Maar je negeert mijn kritiek - die weersproken mag worden - van de aanspraak van de theorie:
Een TOE.

[neus]

Bedoel je nu een OER? Objectief ervaarbare realiteit of Theoretisch ervaarbare realiteit? TEO?

[yopi]

Theorie Of Everything. Denk aan de discussies met Memeticae.

[neus]

Als ik aan memeticae denk, denk ik nu aan ingredienten voor de soep. Een soep is is geen Toe-tje.

Ik denk te begrijpen dat je mijn ingredienten meer ziet als bedoeld voor een toetje? Ik denk inderdaad wel dat we bezig zijn met het nagerecht ondertussen.

Sorry voor de lulligheid van dit denken, maar het is wel duidelijk toch?

[yopi]

Misschien wel. Maar vanwaar je opmerking dan:

waarom geef jij aandacht aan "framen"? Dat is toch alleen vanuit een behoefteanalyse te bekijken?

[neus]

Je begon over "framen" en ik vroeg me af waarom je dat zou willen bespreken.

Ik ben van mening dat bewustzijn is; bekend raken met de behoeften, want dat kan handig zijn. Nou geloof ik ook dat teveel bewustzijn een last kan zijn, maar ik geloof ook dat een compleet bewustzijn weer verlichting geeft.

Het aspect "framen" heeft te maken met het bewust worden van projecties en machtsstrijd. Ik vraag me dus af of je toch voor een compleet bewustzijn gaat of juist een beperkt bewustzijn nastreeft, omdat dit de mogelijkheid heeft van een meer dromerige beleving...

[yopi]

Poeh poeh ..
Ik vraag me af of die dromerige beleving een tussenstadium is vooraf aan die beslissing. Persoonlijk zou ik zeggen: Stel het toch maar even uit.

Aan de andere kant is de beslissing voor een compleet bewustzijn de échte droom. Een typisch menselijk dilemma, waarbij je ook nog rekening moet houden met je dagelijks leven ...

Dan krijg je zoiets van: Ben je bereid?

Naarmate het leven vordert ben je steeds minder in staat om radicale keuzes te doen is mijn ervaring.

Wat mezelf betreft hoop ik nog steeds dat er een tussenweg mogelijk is.
En dat is gebaseerd op de idee van lange termijn en vooral:
Op de liefde (ten minste zo iets van in hoeverre je bereid ben om achter te blijven ten opzichte van de mensen om je heen)

Je kunt ook ergens stranden - zoals het in de super-sektarische literatuur te vinden is-. Het begrip: Verstiegenheid, zoals dat bij alpinisten geldt en ook bij mensen die geen genoegen nemen met een analyse van behoeftigheid.

Is dat wat?

[neus]

Het afwijzen van de optie van een compleet bewustzijn duidt op een genoeg hebben. Als mensen boven het genoeg bezig zijn lijkt dat allemaal vrij zinloos, alsof het zelfs teveel is.

Het is een vanuit de luxe dat we inhoud kunnen geven aan het leven met dromerigheid. Dat is niet zo'n gekke optie, alleen mensen kiezen er niet zozeer voor, maar zijn al van zichzelf zo, dus misschien is de optie er gewoonweg niet.

Dat is theorie...

In theorie heb je vrije keuze.

Bewustzijn kan groeien of krimpen, de keuzes zullen steeds tegenovergesteld zijn, om de situatie recht te doen. Laten we niet op situaties gaan vooruitlopen...

[yopi]

Als je ondersscheid maakt tot streven naar evenwicht (homeostase) en streven naar het complete dan denk ik dat het laatste misschien best voort zou kunnen komen uit het eerstgenoemde streven.

Namelijk na de ontdekking van de tijdelijkheid van evenwicht. Het hoogste evenwicht is er één dat voortduurt.

Dus je kunt ook zeggen dat het streven naar evenwicht altijd er op uitdraait een evenwicht te vinden op een hoger plan dat meer duur heeft.
...

Of er echt (veel of bijn alle?) mensen zijn die het gewoon goed vinden zoals ze zijn zou je dus kunnen betwijfelen. Hoewel het er wel zo uitziet. Maar dat is misschien te veel van buiten bekeken.
Ik heb in ieder geval wel de ervaring als ik meer contact met iemand hebt dat er altijd een streven is.

Of zo.

[neus]

Wel interessant dat je streven naar evenwicht noemt. Dat moet dan eerst verstoord zijn om er weer naar te kunnen streven. Dus gaat het dan om evenwicht of streven?

Ik denk dat er dan ook een streven naar verstoord evenwicht is, dat houdt elkaar als het ware in evenwicht die twee types streven.

Als je dan een bepaalde situatie hebt kan je analyseren wie er welke soort streven heeft. Waarschijnlijk ben je het eens met diegenen die hetzelfde streven hebben als jij. Een ander moment zal je het dan juist weer eens zijn met de anderen die eerst een ander streven hadden, maar nu wel een gelijk streven. Ik zie streven dus als momentgebonden.

Dat geeft nog hoop dat er geen twee absolute kampen zijn.

[memeticae]

Wat is een verstoord evenwicht?

En daarbovenop, wat is contact eigenlijk?

Is het streven naar contact evenwicht, of andersom, beide?

Ik zie iets startrekkerigs voor me ... deep space nine ...

Odo, als hij "linked".

Was het maar zo, of is het zo?

Wie zal het zeggen.

[neus]

symmetrie en asymmetrie toch?

Hoe meer je hebt van het een of ander, deste verder kun je doordringen in het andere. Zoiets?

[yopi]

Wel interessant dat je streven naar evenwicht noemt. Dat moet dan eerst verstoord zijn om er weer naar te kunnen streven. Dus gaat het dan om evenwicht of streven?

Ik denk dat er dan ook een streven naar verstoord evenwicht is, dat houdt elkaar als het ware in evenwicht die twee types streven.

Als je dan een bepaalde situatie hebt kan je analyseren wie er welke soort streven heeft. Waarschijnlijk ben je het eens met diegenen die hetzelfde streven hebben als jij. Een ander moment zal je het dan juist weer eens zijn met de anderen die eerst een ander streven hadden, maar nu wel een gelijk streven. Ik zie streven dus als momentgebonden.

Dat geeft nog hoop dat er geen twee absolute kampen zijn.

Hier kan ik wel inkomen.

Misschien zijn er wel verschillende soorten evenwicht: Een statisch evenwicht en een dynamisch evenwicht. Van de eerste soort wil je na verloop van tijd af. Het tweede is er één dat zich constant herstelt totdat er een gebeurtenis is, waardoor het weer chaotisch wordt.

Of zo.

[yopi]

Een voorbeeld van statisch evenwicht is bijvoorbeeld de toestand die intreedt na de bevrediging van bijvoorbeeld honger.
Die toestand zal vervangen worden doordat de aandacht getrokken wordt naar andere verstoringen. Als je je de toestand van bevredigde honger herinnert, zou je de neiging kunnen hebben om weer te gaan eten.
Je streeft naar herhaling van dat gevoel. Een ander woord hiervoor is begeerte.

De begeerte is een nieuwe vorm van verstoring van evenwicht, maar dan onlesbaar.

Hier valt vast wat van te leren. Wat betekent dat je een nieuwe modus vivendi gaat zoeken om evenwicht te bereiken.

De antwoorden zijn legio.
De meeste zullen streven naar een allesoverheersende begeerte naar een deugd, die de talloze verstoringen kan overheersen. Het hoeft trouwens niet per se een deugd te zijn.
Zoals ik al es gezegd hebt: Een alles overheersende verslaving maakt zo'n beheersing ook mogelijk. Mits het middel beschikbaar blijft ben je dan de meest vrije mens die er maar bestaat.

[yopi]

Herstellen van het evenwicht kan verschillende kanten opgaan bij fanatici.
Sommigen zullen uit zijn op vernietiging van de wereld. Dat vereist samenwerking, zoals bijvoorbeeld bij IS. Met het liefst een eindstrijd op een bepaalde plek (zoals in het nieuws na te lezen).

Makkelijker is de vernietiging van je zelf.
Daarbij horen de ego-strategen van de vernietiging van het ego, zoals misschien Alain. Misschien dat ze met de zelfmoord, zoveel mogelijk anderen willen helpen door ze neer te schieten. Een daad van onbaatzuchtigheid.

Is er evenwicht mogelijk tussen basiskamp-mensen die - zoals Peter Sloterdijk zegt - banen willen scheppen op de Titanic; en de top artiesten van de milieu beweging, de dierenvrienden en andere performers?

In een massa-maatschappij is het ingewikkeld.
Behalve misschien de mensen, die de kunst verstaan om alles te negeren van de massa-media en de sterren die daar een rol spelen.
Sterren van Broadway, die nog nooit een ster gezien hebben in het firmament.

...
Ik heb wel es een lullo meegemaakt, die in een kamer woonde naast die van een vriend van mij in Tilburg, die al uitgerekend had hoeveel dagen het nog duurde tot zijn pensioen, maar niettemin lekker aan zijn cariére wilde werken.
Sorry voor het verkeerd gerichte streepje op de e ..

[yopi]

(vervolg zoveel)
Valt hier nog iets te dempen Neus?

[neus]

statisch en dynamisch evenwicht, misschien gaat het vooral om periodieke beweging, met periodes die je wel en niet kunt waarnemen.

te groot of te klein om waargenomen te worden, of nog wel herkenbaar.

Alleen bij herkenbare periodieken is af te leiden dat er blijkbaar een evenwicht is, mogelijk is dat er altijd wel op enig niveau.

De mens wordt vooral waargenomen als uit balans, maar is in vele opzichten nog een wonder van balans. Dat de mens uit balans gezien wordt komt omdat we geneigd zijn te kijken naar groepsverband, waar de mens maar een ondrdeel is, en sowieso zijn groepen ook al iets dat uit balans gezien wordt.

Is het kennisgat weer gedempt?

[Belinda]

Er staat een hoop onzin in dat boek van Swaab.

Zo zegt hij bv zo ongeveer dat je hersens eerder een keuze maken dan jezelf doet omdat er wat oplicht in het brein. Mijn vraag is dan, hoe weet dat brein dan het verschil tussen een boterham met pindakaas en een boterham met hagelslag. Een brein kan wel leuk oplichten maar van gevoelens heeft hij geen kaas gegeten en die spelen toch vaak een hoofdrol als het om keuzes gaat. Je kunt ze ook helemaal niet wegdenken.

[Blin]

Wat mij verder in dat boek van Swaab nog opviel:

het gaat hoofdzakelijk over ziektes van het brein. Persoonlijk ben ik veel meer geïnteresseerd in het gezonde brein. Hoe zou dat er in hemelsnaam uitzien?

[Ab Ovo]

Een gezond brein zit in een gezond lichaam, heb ik wel eens horen zeggen. Maar Freud denkt daar weer heel anders over.

Ik ben er van overtuigt dat ik vroeger een gezond brein had, ongeveer tot mijn vierde levensjaar.

Ik zat in de kleuterklas bij juffrouw Desolata. Ze was een enorme reus met een snor van heb ik jou daar. Iedereen was als de dood voor juf Desolata.

Op een keer, het zal tegen de kerstvakantie geweest zijn, moest ik een versje opzeggen. Toen ik klaar was liep juf Desolata op me af en duwde met haar twee handen mijn hoofd in haar schoot. Het werd helemaal zwart voor mijn ogen. Geen idee ook waarom ze het deed want ik kreeg wel een 6 en een half.

Ik dacht op dat moment in haar schoot dat ik blind werd, dat ik werd opgezogen in een zwart gat. Dat ik opgeslokt werd. Zo is uiteindelijk mijn waan begonnen en sindsdien heb ik geen gezonde geest meer.

[Blin]

Wat een ervaring Ab!

Ik heb wel eens gelezendat schimmels eten een gunstige uitwerking kan hebben, moet je wel even uitzoeken welke precies. Wel even opletten dat je goed kauwt, want schimmel laat zich moeilijker kauwen dan de gewone koolhydraat en gluut.

Mijn ervaring is helaas dat als ik iets erg lang kauw dat het dan zo'n prop wordt dat het weer moeilijk weg te slikken is. Uitspugen is ook geen optie want het was nu juist zo gezond en al die schimmels belanden dan in de gootsteen. Kokhalzen is dan eigenlijk de enige optie maar voor je eigen gezondheid moet je maar wat overhebben. Of niet dan?

Was er trouwens niet zo'n griekse god die zijn eigen kinderen opvrat. Ik weet niet wat de gevolgen zijn in verband met een gezond brein maar je zou het kunnen proberen.

Kinderen zijn hinderen, zei mijn moeder altijd.

[Ab Ovo]

@ Blin,

Volgens mij was het Chronos, je weet wel die jongen van de tijd. Je moet dat van die kinderen eten wel in de tijdgeest plaatsen. Nu zou dat niet meer kunnen maar in die tijd was het heel gewoon. Je kunt het zien als een natuurlijke selectie. Als men wilde dat de polis behouden bleef als redelijk kleine gemeenschap dan moest men alles uit de kast halen om dit te bewerkstelligen.

Misschien denk je aan anti conceptie maar dat was er toen nog niet. Zelfs voor het zingen de kerk uit kon niet, want er was nog helemaal geen kerk. Het gaat om de context van de tijd. En het seksuele verkeer was nu eenmaal niet te stoppen.

Eigenlijk is dat pas wat verminder toen mannen niet meer van die jurken droegen maar gewoon een neutrale broek.