Bij het voorstellingsvermogen lijken geest, lichaam, ziel samen te komen.
De voorstelling is in de geest, de waarneming is met het lichaam en de bevatting vindt plaats met de ziel.
We kunnen voorstellingsvermogen, waarnemingsvermogen en bevattingsvermogen echter als hetzelfde beschouwen.
Hoe zien jullie dit?
Voorstellingsvermogen
Morika schreef in een ander topic:
Het blijft verwarrend om het over geest, lichaam en ziel te hebben.
Ik heb zo mijn eigen vocabulaire, die ik voor mezelf hanteer. Hoewel die ook nogal eens dan weer die taalklont volgt en dan weer een ander.
Als het over vermogens gaat moet ik dus bijvoorbeeld vooral aan Kant zijn klont denken.
Maar goed. Mijn gedachtes als antwoord op jouw post zijn ongeveer zo:
Bevatting vindt plaats met de ziel zeg je.
Daar ben ik het mee eens binnen mijn persoonlijke taalklont.
Maar ik denk dat dat mogelijk wordt doordat de ziel in een voorstelling die hij voor zich projecteert in zijn innerlijk, waarnemingen en begrippen samenbrengt. De voorstelling vindt dus plaats in de ziel. Niet in de geest.
De geest (bijvoorbeeld het denken) wordt bevattelijk samen met de vertaling van de lichamelijke waarnemingen in een voorstelling. Deze voorstellingen kunnen in het geheugen opgenomen worden.
In de loop van het leven hopen die ervaringen zich op en gaan als levenservaring een eigen leven leiden die geprojecteerd wordt ipv of over de nieuwe waarnemingen en intuïties heen. Pas weer terugtrekking in de eigen ziel voor refelctie (oordeelsvermogen) vindt uitwisseling plaats tussen wereldbeeld en de real world.
en daar was ik het erg mee eens.De betekenis van Kant tenslotte is niet alleen dat hij alles goed doordacht heeft, maar dat hij tevens een soort standaard geschapen heeft die mogelijk een gemeenschappelijke vocabulaire vormt.
Het blijft verwarrend om het over geest, lichaam en ziel te hebben.
Ik heb zo mijn eigen vocabulaire, die ik voor mezelf hanteer. Hoewel die ook nogal eens dan weer die taalklont volgt en dan weer een ander.
Als het over vermogens gaat moet ik dus bijvoorbeeld vooral aan Kant zijn klont denken.
Maar goed. Mijn gedachtes als antwoord op jouw post zijn ongeveer zo:
Bevatting vindt plaats met de ziel zeg je.
Daar ben ik het mee eens binnen mijn persoonlijke taalklont.
Maar ik denk dat dat mogelijk wordt doordat de ziel in een voorstelling die hij voor zich projecteert in zijn innerlijk, waarnemingen en begrippen samenbrengt. De voorstelling vindt dus plaats in de ziel. Niet in de geest.
De geest (bijvoorbeeld het denken) wordt bevattelijk samen met de vertaling van de lichamelijke waarnemingen in een voorstelling. Deze voorstellingen kunnen in het geheugen opgenomen worden.
In de loop van het leven hopen die ervaringen zich op en gaan als levenservaring een eigen leven leiden die geprojecteerd wordt ipv of over de nieuwe waarnemingen en intuïties heen. Pas weer terugtrekking in de eigen ziel voor refelctie (oordeelsvermogen) vindt uitwisseling plaats tussen wereldbeeld en de real world.
-
neus
Hallo Yopi,
"vermogen" is inderdaad een Kantiaans begrip geworden.
Ik denk dat ik begrijp wat je hebt gezegd. De voorstelling heeft dan meer referentie met de ziel dan de geest, ook omdat de ziel de geest een vorm geeft.
Als ik aan bevatten of omvatten denk, gaat het vooral ook om die vorm.
De waarneming is ook geestelijk omdat er een denken dat iets waar is bij komt kijken, en we niet weten of zonder dat denken die waarheid wel blijft.
Als het dan allemaal wat opschuift is er misschien voor het lichamelijke nog een aanvullend begrip nodig voor een totaalplaatje. Misschien zoiets als invoelend vermogen.
"vermogen" is inderdaad een Kantiaans begrip geworden.
Ik denk dat ik begrijp wat je hebt gezegd. De voorstelling heeft dan meer referentie met de ziel dan de geest, ook omdat de ziel de geest een vorm geeft.
Als ik aan bevatten of omvatten denk, gaat het vooral ook om die vorm.
De waarneming is ook geestelijk omdat er een denken dat iets waar is bij komt kijken, en we niet weten of zonder dat denken die waarheid wel blijft.
Als het dan allemaal wat opschuift is er misschien voor het lichamelijke nog een aanvullend begrip nodig voor een totaalplaatje. Misschien zoiets als invoelend vermogen.
Ja.De waarneming is ook geestelijk omdat er een denken dat iets waar is bij komt kijken, en we niet weten of zonder dat denken die waarheid wel blijft.
Als het dan allemaal wat opschuift is er misschien voor het lichamelijke nog een aanvullend begrip nodig voor een totaalplaatje. Misschien zoiets als invoelend vermogen.
Maar nog over
De eenheid zit 'm dus in de ziel, die die waslijst aan vermogens heeft.We kunnen voorstellingsvermogen, waarnemingsvermogen en bevattingsvermogen echter als hetzelfde beschouwen.
Het invoelingsvermogen en waarnemingsvermogen van zintuigen; in het algemeen de zintuigen en het zenuwstelsel dat daar bij hoort, zou je om onderscheid te kunnen maken: "Lichaam als medium van de waarneming" kunnen noemen.
Dan is denken en intuïtie een medium naar de geest.
De laatste heeft dan wel een substraat in het lichaam.
Alles tezamen vormen ze het complex 'levensvorm'
In dit geval van de mensen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 41 gasten