Het zou natuurlijk leuk zijn als wat grote namen zich roerden maar dan denk ik niet meteen aan de filosofen ter rechter zijde. Het zouden filosofen moeten zijn die zich neutraler zouden opstellen in het debat. Het zou misschien wat zijn om Bas Haring te vragen. Ik vind Bas Haring een erg goede professor. Hij kan moeilijke zaken makkelijk uitleggen dat we het allemaal begrijpen en dat we de volgende keer misschien ook wat gerichter kunnen stemmen en niet op trouwe hondenogen of vreemde volksmenners.
Ze zouden er op de basisschool mee moeten beginnen, hoe jonger hoe beter. Stemmen doe je je hele leven, dusom partijpolitiek uit te leggen in begrijpelijke taal op de basisschhol dat zou toch niet zo moeilijk moeten zijn. Rutte was toch ook op het jeugdjournaal om marrokaanse kinderen uit te leggen dat ze niet bang hoeven te zijn voor Wilders. Ik vond het een geslaagde actie.
Structureel zou er ook zoiets moeten komen en Bas Haring heeft de capaciteiten in huis zoiets van de grond te trekken.
Kinnegin en Cliteur, ga je eens even snel je mond spoelen!
Durven we niet?
Redeneren en echt doordachte ideologieën en argumenten verkopen helaas niet meer in deze 100-woorden column tijd. Als de mensen iets moeten begrijpen of doordenken of, Belphegor behoede, een uur durend debat op Nederland 1 moeten volgen, dan verliezen ze al interesse. En deze mensen zijn de hoofddoelgroep van stemgerechtigden. Politieke partijen gaan niet meer duidelijke en verhelderende debatten houden voor alles als ze alleen maar enkele slogans hoeven te verzinnen en vlak voor de verkiezingen een amper onderlegd debat hoeven te houden wat meer grote namen als echt debattalent is.
Het is zelfs beter voor <Vul in partij> als ze niet hun acties goed onderbouwen: dan kunnen ze iets propageren gebaseerd op wat hun hoofddoelgroep wilt horen, ook als dit voor een weldenkend mens niet logisch is. En debatteren ze wel goed over hun standpunten, dan kan een op nieuws beluste mediagroep een enkel zinnetje uit context halen en als een op zichzelf staand argument in naam van <vul in partij> geven terwijl daar eerst een hele uitleg of relativering bij gegeven is.
Het verbasteren van de politiek naar een luie bedrijfsslogan is tegenwoordig door de gemakzucht van de meeste mensen helaas een gegeven feit van effectiviteit en daar leid het land nu eenmaal onder. Gelukkig nog lang niet zo erg als ze het in de verenigde staten hebben.
Het is zelfs beter voor <Vul in partij> als ze niet hun acties goed onderbouwen: dan kunnen ze iets propageren gebaseerd op wat hun hoofddoelgroep wilt horen, ook als dit voor een weldenkend mens niet logisch is. En debatteren ze wel goed over hun standpunten, dan kan een op nieuws beluste mediagroep een enkel zinnetje uit context halen en als een op zichzelf staand argument in naam van <vul in partij> geven terwijl daar eerst een hele uitleg of relativering bij gegeven is.
Het verbasteren van de politiek naar een luie bedrijfsslogan is tegenwoordig door de gemakzucht van de meeste mensen helaas een gegeven feit van effectiviteit en daar leid het land nu eenmaal onder. Gelukkig nog lang niet zo erg als ze het in de verenigde staten hebben.
-
neus
Hallo Philotuut,
de rol van de filosoof in de kapitalistische maatschappij is iemand die probeert boeken te verkopen of voor lezingen ingehuurd te worden. Om rond te komen geven ze dan vaak nog wat les, of schrijven columns in periodieken. Het zijn daarmee mensen die slechts een gering publiek hebben. Bij hun boeken hebben ze concurrentie van romanschrijvers die met seks en sensatie vaak een groter marktaandeel in handen hebben. Qua lezingen doe self-made businessmen het vaak beter, want men wil vooral horen hoe men (commercieel) een succes moet zijn, of anders zijn hard-core wetenschappers of astronauten als Andre Kuipers eerder gevraagd voor een inspirerende lezing, daar kijken we nog echt tegen op. De periodieken worden door een select gezelschap doorgebalderd en door een kleine elite gelezen. De Privé en Story of anders de alledaagse columns hebben meer leespubliek en reactie.
Een klein aandeel filosofen waagt zich aan de markt van zelfontwikkeling, het vinden van spiritualiteit en levenskunstig leven. Psychologen zijn waarschijnlijk beter geschikt daarvoor, omdat die beschikken over harde feiten in plaats van speculaties.
Romantische ideeën over denk-tanks van intellectuelen die gezamenlijk de wereldproblemen aanpakken, ik denk dat de denk-tanks voornamelijk te vinden zijn bij de multinationals die misschien met de afdeling research en development nadenken over omzetvergroting en marktaandeel, soms zelf op wat langere termijn.
Op fora laten gestudeerde filosofen zich niet zien, want daar komen voornamelijk halve garen en dwazen, mensen bij wie een steekje los is.
Cynisch?
de rol van de filosoof in de kapitalistische maatschappij is iemand die probeert boeken te verkopen of voor lezingen ingehuurd te worden. Om rond te komen geven ze dan vaak nog wat les, of schrijven columns in periodieken. Het zijn daarmee mensen die slechts een gering publiek hebben. Bij hun boeken hebben ze concurrentie van romanschrijvers die met seks en sensatie vaak een groter marktaandeel in handen hebben. Qua lezingen doe self-made businessmen het vaak beter, want men wil vooral horen hoe men (commercieel) een succes moet zijn, of anders zijn hard-core wetenschappers of astronauten als Andre Kuipers eerder gevraagd voor een inspirerende lezing, daar kijken we nog echt tegen op. De periodieken worden door een select gezelschap doorgebalderd en door een kleine elite gelezen. De Privé en Story of anders de alledaagse columns hebben meer leespubliek en reactie.
Een klein aandeel filosofen waagt zich aan de markt van zelfontwikkeling, het vinden van spiritualiteit en levenskunstig leven. Psychologen zijn waarschijnlijk beter geschikt daarvoor, omdat die beschikken over harde feiten in plaats van speculaties.
Romantische ideeën over denk-tanks van intellectuelen die gezamenlijk de wereldproblemen aanpakken, ik denk dat de denk-tanks voornamelijk te vinden zijn bij de multinationals die misschien met de afdeling research en development nadenken over omzetvergroting en marktaandeel, soms zelf op wat langere termijn.
Op fora laten gestudeerde filosofen zich niet zien, want daar komen voornamelijk halve garen en dwazen, mensen bij wie een steekje los is.
Cynisch?
-
neus
philotuut,
mogelijkheden zijn er altijd, een derde wereldoorlog, onherroepelijke klimaatverandering, ebola virussen die zich snel verspreiden. Ik zie een filosoof al een lezing houden om dit op te lossen...
De rol van de filosofie is voor het persoonlijke gebruik denk ik, niet om een maatschappelijke rol te bekleden als filosoof. Een filosofie kan bijvoorbeeld zijn om de werkzaamheden aan te passen naar gelang het noodzakelijk is, dat wil zeggen in plaats van filosoofje spelen boer worden of zoeits.
mogelijkheden zijn er altijd, een derde wereldoorlog, onherroepelijke klimaatverandering, ebola virussen die zich snel verspreiden. Ik zie een filosoof al een lezing houden om dit op te lossen...
De rol van de filosofie is voor het persoonlijke gebruik denk ik, niet om een maatschappelijke rol te bekleden als filosoof. Een filosofie kan bijvoorbeeld zijn om de werkzaamheden aan te passen naar gelang het noodzakelijk is, dat wil zeggen in plaats van filosoofje spelen boer worden of zoeits.
-
Belinda
-
neus
Opheldering ontstaat meestal vanuit de persoonlijke noot. Wat ik denk dat veel "filosofen" proberen is juist een heel algemeen beeld te geven, wat dan weer zo open staat ter discussie dat je eigenlijk alleen maar meer warboel krijgt. En daar komen mensen op af die warboel lekker vinden, of warrig zijn van zichzelf. Kortom het tegenovergestelde van klaarheid.
-
Belinda
Ja, en dan thuis zeker klagen tot ze een ons wegen over te helder of te donker of teveel ertussen in , gewoon niet tot je toppie komen. Niet meer vertellen waar het eigenlijk omgaat omdat het stoeltje omhoog is gevallen. De stoelzitter is natuurlijk een echt varken van de afdeling arrogant. En dan alleen maar aan het nut van de filosofische achtergronden denken, anmehoela.
-
Belinda
-
neus
Alle gekheid op een stokje, er is altijd wel wat te leren van een filosoof, maar of dat nu is wat de filosoof aan geleerdheid wil uitdragen of nog wat anders is te bezien. De naam die filosofen een beetje hebben is dat ze onzinnige aspecten oneindig bediscussiëren, zonder enige praktische relevantie. Voor wat betreft politieke meningen hebben ze ook gewoon voorkeuren die zijn meegegeven tijdens de opvoeding en die hoogstens wat meer beredeneerd geworden zijn. Men zoekt toch de argumenten die bij de eigen voorkeuren horen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast