schade en verantwoordelijkheid.

[ziznl]

Als iemand slachtoffer is van het een of ander en daarvan schade ondervindt, dan heeft diegene 'recht' op een vergoeding of genoegdoening. Of het nu schade aan je auto, aan je lichaam, aan je geest of zelfs aan je toekomst is maakt dan in principe niet uit.

Dat lijkt een waarheid als een koe. Maar ik vind dat - zoals wel vaker met waarheden als koeien - dit kan leiden tot absurde situaties.

Ik vind het bijvoorbeeld absurd dat Marlboro een schadeclaim kan krijgen van een roker. Wie is nu waarvoor verantwoordelijk?
In de gezondheidszorg zijn ook wel vreemde voorbeelden denkbaar in deze. Wat dacht je van een dokter die 100.000 dingen goed doet en vervolgens niet onderkent - ondanks aangegeven klachten - dat iemand een hartaanval heeft waardoor noodzakelijke hulp uitblijft en patient komt te overlijden. Fout van de dokter, ontegenzeggelijk. Of fout van Marlboro? Of fout van de inmiddels overleden roker?
HEt lijkt zo wel heel gemakkelijk om schuldigen en verantwoordelijken aan te wijzen. Er is genoeg keuze. Je kunt kiezen naar wat je uitkomt (geen wonder dat niemand naar zichzelf wijst).

BEn benieuwd hoe jullie over schuld, verantwoordelijkheid, wraak en boete denken.

[Verwijderde gebruiker]

More Doctors Smoke Camels Than Any Other Cigarette

[ziznl]

Haha...leuk die oude reclamespotjes....ik zag er ook 1 waarin beweert werd dat het roken van CHesterfield zelfs min of meer gezond is.


50 jaar later willen we met wat humor graag geloven dat we Becel nodig hebben om gezond oud te worden


de gezondheidsemoties kunnen ook wakker gemaakt worden met een flauw wetenschappelijk sausje en een fijn gevoelig muziekje

Maar goed...ontopic....wie is nu verantwoordelijk voor het feit dat deze boodschappen worden geloofd???????

Spiegeltje, spiegeltje.

[Verwijderde gebruiker]

Wie is nu verantwoordelijk voor het feit dat deze boodschappen worden geloofd?

Je bent zelf verantwoordelijk of je een boodschap gelooft. Diegene die een boodschap geeft is verantwoordelijk voor bewust liegen of valse informatie verspreiden (of suggereren).
Gangbaar is het om verantwoording bij een boodschapper te leggen als deze had kunnen weten dat de boodschap verkeerd was. Is deze dan ook verantwoordelijk als hij niet (zorgvuldig) de ins en outs van zijn boodschap heeft onderzocht?

[ziznl]

Je bent zelf verantwoordelijk of je een boodschap gelooft. Diegene die een boodschap geeft is verantwoordelijk voor bewust liegen of valse informatie verspreiden (of suggereren).
Gangbaar is het om verantwoording bij een boodschapper te leggen als deze had kunnen weten dat de boodschap verkeerd was.

Hmm...dit vind ik het gemakkelijke deel en ik ben het met je eens!
Je sluit overigens (on) bewust de mogelijkheid uit dat iemand een ware boodschap of niet-valse informatie verspreidt en dat is koren op de molen van sceptici, relativisten en sofisten.

Is deze dan ook verantwoordelijk als hij niet (zorgvuldig) de ins en outs van zijn boodschap heeft onderzocht?

Dit is het moeilijke deel. Ik vind dat iemand altijd verantwoodelijk is voor de boodschap die hij verspreidt, onafhankelijk van of hij/zij dit zorgvuldig heeft onderzocht. Maar wat is verantwoordelijkheid? Is dat een gevoel of is dat een regel of wet???? Bepaal je verantwoordelijkheid zelf of laat je dat een ander doen? MEt andere woorden: is verantwoordelijkheid rationeel of gevoelsmatig?
(ik hoef het antwoord zelf toch niet te geven he?)

[Arjen]

Ik ben van mening dat er altijd meerdere schuldigen bestaan. Degene die spreekt voor de intentie van de boodschap, degene die hoort voor wat er uit de boodschap "geleerd" wordt en een eventuele toeschouwer voor het niet uitspreken van eventuele bezwaren.

Het is zelfs zo dat als ik de boodschap niet gehoord heb en ik merk iets aan de ontvanger van de boodschap ik volgens mij de plicht heb te vragen wat er speelt. Op geen enkel moment is het echter mogelijk om verantwoordelijkheid voor het gedrag van een willekeurige ander te nemen.

[ziznl]

Op geen enkel moment is het echter mogelijk om verantwoordelijkheid voor het gedrag van een willekeurige ander te nemen.

Helemaal mee eens. Ik zou nog een stapje verder willen gaan. Het is ook onmogelijk mijn gedrag vol-ledig (<----zo'n paradoxaal woord eigenlijk) te verantwoorden door de mening of de wetenschap van iemand anders in mijn mening.

[Intangible Radjanamadjo]

Ik denk dat we graag willen kopiëren. En hoewel iedereen weet dat niet alles op televisie waar is, denk ik dat we stiekem veel meer kopiëren van tv dan we zelf zouden willen. En daarbij doen sublieme reclames de rest van het werk.

Daarbij wordt tegenwoordig veel gebruik gemaakt van de 'wetenschap heeft het altijd bij het rechte eind' geloof. Zie dit topic voor een verdieping.

Al met al denk ik dus dat ons geleerd wordt hoe 'men' wil dat wij over de dingen nadenken. Zo ook met het roken.
Ik vind het persoonlijk niet zo gek dat Malboro een schadeclaim kan krijgen. Ik vraag me namelijk af in hoeverre de tabaksindustrie het gevaar van roken niet van tevoren heeft geweten. Dat de schadeclaims worden toegekend is iets anders.

Wat ik echter zorgelijk vind, is dat alternatieve genezers kunnen worden bestraft, terwijl normale artsen overal mee weg lijken te komen. Waarom is er onderscheid nodig tussen die 2 groepen? Hoeveel mensen gaan er jaarlijks wel niet dood door fouten van een reguliere arts? Als mensen liever naar een alternatieve genezer gaat, wat is daar mis mee? We hebben toch de vrijheid daarvoor - ook al zijn de gevolgen wellicht rampzalig?

Al met al denk ik dat er nog veel te leren valt wat betreft verantwoordelijkheid. Dat houdt voor mij in dat we leren boven wraak en schuld uit te groeien, hoe moeilijk dat ook is. Die 2 houden namelijk een vluchtweg open weg van de verantwoordelijk; er is altijd iemand/iets anders die je de schuld kan geven of waar je je wraak op kunt uitoefenen. Met als gevolg dat je niet de volledige verantwoordelijkheid neemt.

En daarbij zouden we marketing en reclame moeten verbieden! Ze ontnemen je het zicht op eerlijke informatie. Reclame dient maar 1 doel en dat is altijd persuasief. Heeft niets met objectiviteit te maken, ook al is het 100.000 keer klinisch getest door het beste wetenschappelijke instituut ter wereld. maw. reclame verneukt de boel!

[Verwijderde gebruiker]

Al met al denk ik dat er nog veel te leren valt wat betreft verantwoordelijkheid. Dat houdt voor mij in dat we leren boven wraak en schuld uit te groeien, hoe moeilijk dat ook is.

Ik denk dat je met schuld hier schuld afschuiven bedoelt. Klopt dat?

Wraak zie ik als genoegdoening eisen voor het feit dat iemand zijn verantwoording niet genomen heeft, zijn schuld niet erkend heeft. Het onderscheid tussen verantwoording nemen en schuld accepteren is klein.

Schuld afschuiven zie ik als een poging om niet zelf verantwoording te nemen, maar deze bij een ander te leggen.

Je bent altijd verantwoordelijk voor wat je doet. Dat betekent niet dat je ook verantwoordelijk bent voor de gevolgen van wat je doet. Als ik berichten plaats op een discussieforum en iemand interpreteert dat als een poging van mij om miljoenen mensen te onderdrukken, dan blijf ik verantwoordelijk voor mijn berichten, maar niet voor de interpretatie van een lezer van die berichten.

[Eva Lilith]

Okke schreef:

Als ik berichten plaats op een discussieforum en iemand interpreteert dat als een poging van mij om miljoenen mensen te onderdrukken, dan blijf ik verantwoordelijk voor mijn berichten, maar niet voor de interpretatie van een lezer van die berichten.

'k Begrijp wel goed wat je bedoelt hier.
Toch vind ik het een beetje een hellend vlak.
Strikt genomen zal het wellicht zo zijn.
Maar menselijkerwijs...?
Zelf voel ik me bést wel eens verantwoordelijk, voor de uitwerking van bijv. mijn woorden (en/of daden), op een ander... het feit dat het kennelijk 'rottig' is overgekomen terwijl ik dat niet zo bedoeld heb. Daar zijn natuurlijk grenzen aan, maar er zomaar aan voorbij walsen, zou ik niet kunnen en niet willen. Het is dan een kwestie van soort 'zelfonderzoek', vind ik. En in bepaalde gevallen neem ik daar dan dus ook mijn verantwoordelijkheid wel in, in die uitwerking.
Jij?

[Verwijderde gebruiker]

Natuurlijk neem ik daar in bepaalde gevallen mijn verantwoordelijkheid in. En ook voel ik medeleven voor de uitwerking van mijn daden op een ander als deze anders overkomen.

[Eva Lilith]

Dacht ik eigenlijk ook wel.

[Verwijderde gebruiker]

Maar verantwoording nemen en medeleven voelen zijn iets anders dan verantwoordelijk zijn.

[Eva Lilith]

Ja, dat klopt.
Jij had het waarschijnlijk eerst over '(niet) verantwoordelijk zijn'.
En ik toen over 'verantwoordelijkheid nemen'. Toch?