creatie van de perfecte mens,,

[memeticae]

Ik ben de ergste van allemaal:
Ik ben de perfecte mens.
Betrap me maar eens op fouten.
Alsjeblieft!
Ik smeek je!
Fouten in mijn logica, weet ik altijd te wijten aan die van een ander.
Pfah!
Ik ben beter dan idereen!


::

Waarschijnlijk steiger je nu op je achterhoeven.
Maar ik zei in het begin: "Ik ben mens".
Ja goed, er stond een woordje tussen: "Perfect", maar wat betekent dat nou helemaal?

Of ontken je me dat? Perfect te zijn?
Duivel, dan?
Verlosser? Guru?
Profeet?

Idioot, psychoot, waanzinnige?

Of toch gewoon: Normaal?

Pfff... Nou heb ik onwillekeurig, toch mijn onderschrift nagedaan.

qed.

Ik ken mezelf te goed, dat is dan ook weer bewezen.

En nu?

Nu valt enkel maar af te wachten, of, en wanneer de Ket een Bra wordt.
Mogelijkheden te over lijkt me.

Grijp ze.
Of niet.

Als je al determinerend wil denken, denk dan: Wat komt dat komt.
Ongeacht je handelen.

Daar schuilt waarschijnlijk het verschil tussen geloof en niet-determinisme.

De niet-determinant stelt een Bra.

Die zegt: Bra, is onbekend.
Wat voor Ket's je er maar tegenaangooit.

(Het is niet echt moeilijk te begrijpen, als je begrijpt dan binnen een "Bra" een stelling wordt geponeerd, en in een "Ket" er antwoord op wordt gegeven. Dirac heeft dat verzonnen. Dus als je al dank wilt geven, dan aan hem.)

Hah!

"Perfecte Mens"

Laat me niet lachen.

[memeticae]

Zie 'm, zie 'm, zie 'm
Alsjeblieft.

De spelfout: "idereen".
Zodat ik niet mijn bericht hoef te verbeteren.

Want want er staat, dat klopt: "Als een zwerende vinger!", zou mijn Oma, van Vaders kant, kunnen zeggen.

[Leon]

Wat komt dat komt, inderdaad. En vanuit een willekeurige positie kan je door de helft te overbruggen, en dan nog eens een helft, en zo verder best een keer in het midden uitkomen, maar of dat dan is wat je wilde?

Ecologisch evenwicht wil niemand, want dat betekent bijvoorbeeld roofdieren die mensen eten.

[memeticae]

Doen ze dat niet al?
Of bedoel je iets anders met roofdieren?

Hoe verschillen "mensenhouderijen", dorpen, steden, en agglomeraties, van elkaar?
Wie houden ze daar?

Het is gewoon Douglas Adam's gedachte: Mice know the answer to every problem: More mouses.

Wat hangt er aan jouw computer?
(Bij mij een trackball, heel duur! Aan mijn computer geen muizen! Daar kan ik niet mee omgaan.)

[Blin]

Ik heb nog nooit een psychoot ontmoet, in levende lijve dan, eentje om de hand mee te kunnen schudden. En ik weet trouwens ook niet wat een trackball is, laat staan dat ik weet wat ecologisch evenwicht zou moeten zijn.

We kunnen onszelf net zo goed uitroeien, het wordt toch nooit wat.

Waarom zijn we het er wel over eens dat we geen walvissen mogen uitroeien maar niet de mens.

Het is mij een raadsel. Bio-industrie mag dan weer wel maar niemand weet meer waar het hoofdkantoor is gevestigd. Reglementen worden aangevuld en aangevuld tot een oneindige reglementenrol en niemand die zich er nog aan houdt. Waarom zou je ook, als de overtredingen niet meer eerlijk verdeeld zijn.

De niet-zeldzame mensensoorte, die kunnen we toch wel missen, daarmee kunnen we eens beginnen, kijken of het wat is.

Kijken hoe de vrije ruimte wordt opgevuld of niet, misschien creeeren we een nieuw groen hart van de mensheid mee. We hebben er de brains voor en het zou utilitaristisch gezien een goede zaak zijn.

Want waarom zouden we het menszijn de totempaal van de evolutie laten zijn, het is gebaseerd op lucht. Bedacht door een of andere elite aan een bureau in een kantoor.

We zouden eens donateur moeten worden van onszelf in plaats van donateur van de meest vreemde haast uitgestorven diersoorten.

[memeticae]

Waarom zijn we het er wel over eens dat we geen walvissen mogen uitroeien maar niet de mens.

Wie is het daarover eens? Het laatste dat ik hoorde was dat hij als terrorist is opgesloten.

We zouden eens donateur moeten worden van onszelf in plaats van donateur van de meest vreemde haast uitgestorven diersoorten.

Hé, daar heb je die terroristen weer.

[Blin]

De terroristen van tegenwoordig zijn watjes,
vroegûh, toen er nog walvissen waren kregen
mensen en terroristen elke dag een eetlepel levertraan.

levertraan diende niet alleen de immuniteit maar ook de evolutie ging in een sprong vooruit.

Fascinerend vind ik dat die sprongen, ik herinner me vaag dat ze jarenlang uit hebben zitten zoeken of de evolutie geleidelijk of sprongsgewijs ging. Ik herinner me Bateson en de biometrici driftig aan het erwten telen. De breinen waren toe zelf nog ter grootte van een erwt want het is iets dat je simpel bij jezelf kunt nagaan.

Of we zijn in een keer met een sprong veel slimmer geworden of het komt echt nooit meer goed met ons.

[memeticae]

Nee.

Ja.

Je hebt gelijk.

"Wij" zijn vergeten, of houden er niet van, van onszelf te houden.

In ieder geval zijn "we" er bang voor, dat te uiten.

En die, die om het hardst roept, "Ik ben het": die isset.
Die heeft het gedaan.

Maar, ik generaliseer.

Wie ben jij dan Blin?
Of voel jij geen behoefte andere mensen te ontmoeten?

Al was het enkel de puinhopen van je gedachten aan kwijt te kunnen, de prullenbak even te legen, en vervolgens weer vrolijk door te gaan?

[Ondersteboven]

Volgens mijn nederige mening is dat een verkeerde vraag.
Wie uit zijn/haar fouten leert is in staat tot verbetering.
Maar constant in perfectie hangen, ernaar streven of op je stappen letten is net de rit beperken.
Het zou ons wel eens naar een saaie conformiteit kunnen leiden.

Perfect zal het nooit zijn, alles kan beter.

[Leon]

Perfect zal het nooit zijn, alles kan beter.

Hoe kan je streven zonder doel? Of gaat het er alleen maar om beter dan een ander te zijn?

[Bertus]

Perfect zal het nooit zijn, alles kan beter.

Hmmm.
Bij mijn weten is alles, ten alle tijde perfect.
Niets is te verbeteren, slechts te veranderen, wat echter leidt tot iets nieuws en niet tot hetzelfde in een verbeterde versie.
Dit is het principe van een eenheid. Wanneer iets verandert, verandert alles. Daarmee ontstaat een nieuwe eenheid, of anders gezegd een andere realiteit, waarbij realiteit staat voor alles wat er is.

Lastig om uit te leggen, maar misschien helpt dit

https://www.youtube.com/watch?v=y-EZiN-EVnM

en
https://www.youtube.com/watch?v=QysHziRVimw

of https://www.youtube.com/watch?v=3_OJR7PSWOs

[Leon]

Dan denk ik aan ouders met een mismaakt kind, of een kind dat kanker heeft en vroeg sterft, dan vind ik het lastig om over perfectie of volmaaktheid te spreken. Ik spreek dan liever over compleetheid.

[Bertus]

Dan denk ik aan ouders met een mismaakt ... pleetheid.

Wat is het wat maakt dat iemand mismaakt is?
Is het niet slechts de gedachte dat iemand aan een bepaald beeld moet voldoen?
Is het oordeel over en het zien van de afwijking daarbij niet sterker dan de schoonheid die iemand wel kan hebben.
Zijn we in staat achter dat wat we zien, waar onze afkeer ligt, te kijken. Een schoonheid te ontdekken die we niet kennen, omdat we denken te weten wat schoonheid is en schoonheid alleen maar schoonheid kan zijn wanneer het zich naar ons beeld van schoonheid vormt?
Wanneer iemand er anders uitziet, kun je stellen 'hij is mismaakt'. Daarmee kan die persoon nooit perfect zijn. Want voordat hij perfect is moet hij eerst aan het beeld van perfectie van anderen voldoen.

Niets echter kan bestaan zonder perfectie.
Ik denk daarbij bijvoorbeeld aan het scheppingsverhaal, waarbij op het moment dat God iets schiep en het aanschouwde zei 'het is goed'
het uiterste bereikbare op de schaal van slecht naar goed binnen onze taal is perfect.
Daarmee stel ik zelf dat de schepping perfect is.
Niets kan zijn zonder perfect te zijn. Wanneer het niet perfect zou zijn, zou het niet mogelijk zijn.

Hoe kan je streven zonder doel?

Het streven naar perfectie, zoals het gebeurd is alle te willen veranderen wat niet perfect is.
Een nobel streven lijkt het.
Echter veelal is het streven gebaseerd op dat wat is te veranderen naar ons beeld van perfectie.
Een andere manier is om ons beeld van perfectie te veranderen naar wat is.

Dit druist alleen tegen alle overtuigingen in, die iemand heeft. De gedachte van een zekere perfectie leidt tot het zien van het niet perfect zijn, vanuit de bepaalde overtuiging dat iets niet perfect is. Het loslaten van de overtuiging, die leidt tot het zien van onvolmaaktheid, kan leiden naar het zien van een volmaaktheid. daarbij veranderd er niets, behalve de overtuiging.
De overtuiging, die in een ieder van ons zit, leidt tot een invulling van wat we zien. .

[Leon]

Hallo Bertus,

dank voor de uitleg. Ik snap het al wel, maar er zijn waarschijnlijk vele anderen voor wie dat niet zo geldt. Misschien lezen die jouw woorden.
Maar als je alles perfect/volmaakt noemt denk ik dat je bij voorbaat al de haren overeind hebt.

ik denk ook aan Candide van Voltaire...

Omdat Christiaan Huygens -over wie ik op dit moment zo veel schrijf – in zijn laatste tekst Cosmotheoros een filosofische positie inneemt die dicht bij Leibniz staat kunnen wij Voltaires Leibniz-parodie ook goed als satire op Huygens lezen, des te meer omdat Voltaire natuurlijk Huygens kende.
“‘Het is bewezen: zei [Pangloss], ‘dat de dingen niet anders kunnen zijn dan ze zijn: want aangezien alles is gemaakt met een doel, is alles ook noodzakelijkerwijs gemaakt voor het beste doel. Let maar eens op: neuzen zijn gemaakt voor een bril, en daarom dragen we brillen. Benen zijn duidelijk bedoeld voor broekspijpen en daarom hebben we een broek aan. Stenen zijn er om gehouwen te worden en er kastelen van te maken, en daarom heeft Zijne Excellentie zo’n prachtig kasteel.”

bron: http://passagenproject.com/blog16/tag/candide/

[Ondersteboven]

Perfect zal het nooit zijn, alles kan beter.

Hoe kan je streven zonder doel? Of gaat het er alleen maar om beter dan een ander te zijn?

Innerlijke rijkdom is blijvend. Streven naar hoger bewustzijn.
Waarom? Beter VOOR de ander te zijn
Maar bewustzijn is ook lijden, waarna een nieuwe vorm van zijn kan ontstaan. Acceptatie van het zelf en de beperkingen in het leven is 1. Accepteren dat perfectie alleen maar perceptie is een ander.
Het is een vorm van "smaak" waarover amper te discussiëren valt.

[Ondersteboven]

Perfect zal het nooit zijn, alles kan beter.

Hmmm.
Bij mijn weten is alles, ten alle tijde perfect.
Niets is te verbeteren, slechts te veranderen, wat echter leidt tot iets nieuws en niet tot hetzelfde in een verbeterde versie.
Dit is het principe van een eenheid. Wanneer iets verandert, verandert alles. Daarmee ontstaat een nieuwe eenheid, of anders gezegd een andere realiteit, waarbij realiteit staat voor alles wat er is.

Lastig om uit te leggen, maar misschien helpt dit

Alles is ten alle tijden in verandering. In proces. Niets is volmaakt daar het continue in fase van verandering is. Bekijk het als een bloemzaadje, het is gevolgd door een Fibonacci reeks tot haar dood. Ze is gedurig bezig om zich te voltooien tot ze nieuwe zaadjes werpt om dan uiteindelijk te sterven.

De realiteit is een lastig woord voor me. Maar wat is zijn de elementen van het leven en ook zij zitten in een spiraal van constante verandering.
Niets staat permanent vast, het kan alle kanten op.

[Bertus]

Alles is ten alle tijden in verandering. In proces. Niets is volmaakt daar het continue in fase van verandering is. Bekijk het als een bloemzaadje, het is gevolgd door een Fibonacci reeks tot haar dood. Ze is gedurig bezig om zich te voltooien tot ze nieuwe zaadjes werpt om dan uiteindelijk te sterven.

Ieder moment daarvan is echter wel in perfectie, volmaakt op het moment.
Zonder dat zou er geen volgend moment kunnen ontstaan, zoals die ontstaat.
Ieder moment en iedere vorm is in perfectie de oorsprong van het volgende moment. Wanneer het zaad niet de perfectie heeft om een bloem te worden, zal het een andere weg kiezen. Perfectie echter is altijd aanwezig. Dat het zaadje geen bloem wordt maar een andere weg kiest is ook perfect.
Verwachting echter schept alleen maar teleurstelling

Dat alles onderhevig is aan een constante verandering is naar mijn idee juist.
Niets staat permanent vast omdat het naar mijn idee afhankelijk is van het bestaansrecht. Wat maakt dat iets kan bestaan, wat is oorzakelijk uit het vorig moment dat het moment nu is zoals het is. Niets kan bestaan zonder dat het gevoed wordt door iets anders.

Wanneer het dan gaat over mismaaktheid, welke voedingsbron is er nodig om mismaaktheid te laten bestaan? bestaat mismaaktheid wel, wanneer je in alles een perfectie kunt zien, of is dat alles een perfectie is een zelfde illusie als dat er iets mismaakt kan zijn?

Welke scheppende kracht zit er achter een wereldbeeld van realiteit (het gebundelde van alles wat er is binnen onze waarneming) waarin we definieren wat is?
Wat doen we met mensen, wanneer we stellen dat ze niet volmaakt/perfect zijn? Welke weerspiegeling van wereldbeeld komt voort uit iets wat zich slechts berust op een denkbeeld hoe perfectie er uit zou moeten zien.
Wat een werk om al dat te veranderen wat niet aan het perfecte beeld voldoet, terwijl het zo simpel is wanneer de overtuiging van wat is verandert en daarmee alles verandert.

[Ondersteboven]

Dat is één perceptie erop.
Wanneer het zaadje afwijkt, is ze dan wel normaal of perfect?
Dan ontwikkelt ze zich uit om doelloos te sterven.
We verwachten niets van het zaadje, want we weten hoe het werkt. Gaat het plots anders te werk zitten we met een imperfectie.

[Bertus]

We verwachten niets van het zaadje, want we weten hoe het werkt.

Schuilt de verwachting hier niet in dat we denken te weten hoe het werkt?

[Bertus]

Quote:
We verwachten niets van het zaadje, want we weten hoe het werkt.

Schuilt de verwachting hier niet in dat we denken te weten hoe het werkt?

Gaat het plots anders te werk zitten we met een imperfectie.

Zit de imperfectie hierbij in het zaadje of in ons denken te weten?

[Bertus]

Wanneer het zaadje afwijkt, is ze dan wel normaal of perfect?
Dan ontwikkelt ze zich uit om doelloos te sterven.

Is iets doelloos, waarvan wij niet kunnen bedenken welk doel het nastreeft of waarvan wij kunnen zien welke functie het vervult?
Of mag het misschien ook gewoon zijn, zonder doel, zonder betekenis en dat het gewoon is om te ervaren?

[Ondersteboven]

We verwachten niets van het zaadje, want we weten hoe het werkt.

Schuilt de verwachting hier niet in dat we denken te weten hoe het werkt?

Bij de mens wellicht wel; maar de mens vond ook de wetenschap uit. Veel mensen zijn erdoor bezeten uit te zoeken hoe iets werkt. Via de biologie hebben we uitgedokterd hoe de cyclus van bio-organismes te werk gaat. Dus als de condities voldoen aan de verwachtingen, zal het zaadje kiemen en uitbloeien tot de bloem die ze hoort te zijn.
Wanneer het zaadje afwijkt, door bijvoorbeeld niet voldoende water te krijgen of te weinig zonlicht, sterft het onder andere condities. Het zal een tragische dood zijn, want haar doel was de volgende generatie verder te zetten.
Nu is dit een bloem en een bloem is geen mens. Het stelt wel zaken in perspectief. Als we dit op de mens zouden toepassen moeten we kijken onder welke omstandigheden deze leeft. Wat de condities zijn. Wat het besturingsapparaat is en ga zo maar oneindig door.
Het besturingsapparaat/cultuur/religie/opvoeding/… bepaalt het denken grotendeels en het is aan de vrije wil vrij te sleutelen wat deze wenst. Iedere mens kan dit en dat is wat ons onderscheid heeft met de natuur. Ons denken. Het is een uitdaging het recht te krijgen in je hoofd. (naar jouw goeddunken) Objectief te kunnen kijken naar iets zonder bevooroordeeld te zijn.
Als je het wilt ervaren in een status van zijn, in het moment vanuit het hier en nu is dat prima. Waarom ook niet he?

En het spijt me als ik teveel vanuit “je, wij, ons” praat maar het maakt de boel makkelijker voor me.

[Bertus]

Wanneer het zaadje afwijkt, door bijvoorbeeld niet voldoende water te krijgen of te weinig zonlicht, sterft het onder andere condities. Het zal een tragische dood zijn, want haar doel was de volgende generatie verder te zetten.

Oke, niet het zaadje wijkt af, de condities om voortgang in de cyclus voldoen niet.
Wanneer het zaadje dan sterft, is dat binnen mijn perspectief perfect, zoals het perfect is wanneer het voeding krijgt en voldoende (zon)licht om uit te bloeien tot die mooie bloem.
Wanneer het zaadje uit zou groeien tot een mooie bloem, zonder de condities, zou het principe van voorwaardelijkheid van voeding niet perfect zijn om te kunnen leven, zoals het niet perfect zou zijn wanneer een zaadje, welk alle potentie heeft uit te groeien tot een mooie bloem, zou sterven van gewone voeding en zonlicht.

maar de mens vond ook de wetenschap uit.

Ik heb het persoonlijk niet zo op met wetenschap.
Wetenschap is voor mij niets anders dan een vorm van begrijpen, waarin informatie leidt tot een conclusie.
Daarbij stel ik niet mijn vraagtekens bij de conclusie, want die zal ongetwijfeld waar zijn, gezien de informatie. de vraag is alleen voor mij, is de informatie die wij hebben, de kennis, voldoende, om te begrijpen?
In principe is 'leven' een groot raadsel. We weten hoe het zich manifesteerd, maar weten we ook wat het is?
Wanneer het bijvoorbeeld over mezelf gaat, ben ik het die me zelf ziet in een spiegel, is het lichaam het ik, of schuilt er veel meer achter en is het lichaam slechts een omhulsel, waardoor ik mijzelf kan manifesteren?
Wat in mij maakt dat ik leef, of ben ik het deel leven zelf?

Objectief en onbevooroordeeld kijken naar iets is moeilijk, omdat alles in vormgeving al is vastgelegd en wordt beïnvloed door ons denken. Vooraf is al bepaald in onze gedachten wat we zien. De verwerking van wat we zien, wat we overbrengen in woorden is al bepaald. Het is lastig dit niet te doen en ontvankelijk als een kind te ontdekken wat we zien. Alles te herontdekken en er een nieuwe betekenis aan te kunnen geven.
Iets wat ik alleen maar kon op momenten waarin ik niets meer wist.

Als je het wilt ervaren in een status van zijn, in het moment vanuit het hier en nu is dat prima. Waarom ook niet he?

Is er iets anders dan het hier en nu?
Het verleden is niet meer en morgen bestaat nog niet, dus niets van dat kan ik bewust ervaren.
Het enige dat ik weet is dat een volgend moment voortkomt uit het nu, zoals het nu uit het verleden is ontstaan. En wanneer ik zie wat in het verleden was, zoals het ook nu is, wens ik van een aantal dingen dat ze er een volgend moment niet meer zijn, zoals ik vrees voor dat wat er het volgend moment verdwenen is, maar als noodzakelijk geldt voor de manifestatie van het leven.

[Ondersteboven]

Nou, soms voldoet het zaadje echt niet. Dan is de energie naar alle andere gegaan en is het laatste zaadje in de rij de “pineut”. Het leven is net zo divers en talrijk dat we de logica “moeten” raadplegen en wat reeds is aanvaarden. Zonder het onnodig complex te maken. De filosofie anno 2016 is toe aan een higher upgrade van zijn, en dan druk ik me nog nederig uit. Wat de bloem ook moge worden, ze sterft om de oneindigheid tegemoet te gaan.
Wat rondom is, dat is, en het is zoals het is. Sommige zijn daarin gelukkig getroffen anderen benadeeld. Maar naar het einde toe, zijn wij allen gelijke. We sterven arm of rijk in dezelfde omstandigheden. De bloem toont ons dat opvoeding/omgeving veel bepalend is.

Ikzelf ben zeer verliefd geworden op de wetenschap. Het is hoe wij mensen “namen” geven aan dingen. De wetenschap kan natuurlijk niet alles verklaren. Maar het is de “mythe” van deze tijd. De consensus van ons huidig begrijpen, en net dat vind ik zo prachtig eraan.
Het lichaam is binnen ons huidige kennis inderdaad een omhulsel om in te manifesteren. Is dat niet genoeg voor je dan? Toch fijn hoe de wetenschap onze wereld, ons universum en ons lichaam in kaart brengt met de huidige kennis? Iedere tijd zijn contraversie.

Persoonlijk weet ik niet of er iets anders dan het hier en nu is. Er is altijd de toekomst. En die toekomst bepalen we vandaag. Zover weet ik het. Hedendaags voel ik me beperkt als mens. Een streefideaal naar perfectie is een no go. Zijn is al zwaar genoeg geworden. Bewustzijn is lijden, dus wees maar lekker imperfect. Maar als je het mij vraagt, recycleert onze energie zich. Streven naar perfectie is een automatic, je wordt gewoon wie je bent. Met of tegen je zin. Wij vervullen.

[memeticae]

De "Perfecte Mens", wordt door een computerprogramma gemaakt.

Het enige dat we ons hoeven af te vragen, is op welke architectuur dat programma gebaseerd is, en of het "portable" is. (van architectuur tot architectuur)

Mocht het ooit ontstaan, is het perfecte computerprogramma, niet onderscheidbaar van een mens.

En daar kun je in je hoofd alle kanten mee op.

Maar, probeer deze kant eens: Geef me ongelijk.
En beargumenteer.

[memeticae]

Ik zal je een hint geven: zijn virussen leven?
Nee? Hoe zijn ze dan tot stand gekomen?
Ja? Waarom zijn ze dan niet aloverheersend?

Wat is leven naar jouw definties dan?

En vanwaar komen je vragen, als je meent dat het zo eenvoudig is, dat schisma tussen leven en virus en dood?

[Ondersteboven]

Wanneer ik een virus observeer lijkt het mij toch verdacht intelligent te zijn.
Neem nou een ludieke griep, influenza, al eens gezien hoe zij je cellen "hacken"?
De ene duwt de andere en zo worden ze beide sterker en slimmer.

[Bertus]

Mocht het ooit ontstaan, is het perfecte computerprogramma, niet onderscheidbaar van een mens.

Volgens mij gelijkt de computer al heel veel op de mens.

De "Perfecte Mens", wordt door een computerprogramma gemaakt.

Input bepaald de output (architectuur, vormgeving)

Het enige dat we ons hoeven af te vragen, is op welke architectuur dat programma gebaseerd is, en of het "portable" is. (van architectuur tot architectuur)

communicatie maakt portable van architectuur naar architectuur


Een computer wordt 'geleerd' door input 'wat is' Met deze input ontstaan er mogelijkheden. Die mogelijkheden zijn afhankelijk van de input.
Wanneer bepaalde inputdata vervallen, vervallen ook de mogelijkheden, waar die vervallen inputdata voor nodig is.


Onder andere architectuur, andere input, ontstaan nieuwe mogelijkheden.

Voorbeeldje van hoe ik denk dat het werkt.
De mens werd verbannen uit de tuin van Eden nadat Adam en Eva aten van de verboden vruchten van kennis van Goed en kwaad.

Kennis van goed en kwaad is input.
Deze input zorgt voor een ander wereldbeeld.

In programeertaal vóór het conflict
"inputdata==goed"
Alles is binnen de verwerking van de input goed, het kan niet anders dan goed zijn, want het kwaad bestaat niet binnen de inputdata, waardoor iets als kwaad kan gelden
Na het conflict
'Inputdata
if inputdata == x, inputdata== goed else inputdata == kwaad
In principe is er een verdeling ontstaan binnen de waarneming van de werkelijkheid.
'goed == kwaad = false"
"kwaad == goed = false"
Goed kan het kwaad niet zijn zoals het kwaad niet goed kan zijn.

In principe wordt alles wat als kwaad betitelt wordt 'onzichtbaar' als het goede. Dit verschijnsel omschrijft de energetische duisternis voor mij.
Je kunt niet zien wat in de duisternis is.
Inputdata laat niet toe het goede van het kwade te zien, zoals het niet toelaat het kwade van het goede te zien.
Afhankelijk van de inputdata zijn we daarmee afhankelijk van onze waarneming

Wat is volgens mij het 'goed' en het 'kwaad'
1=goed, 0=neutraal, -1=kwaad
Hiermee hebben we een schaalverdeling in de vorm van een lijn.
Op die schaal is een verdeling van woorden te vinden waarbij deze woorden een positieve of een negatieve lading krijgen, waarmee ze onder goed of kwaad vallen.
(ik geloof dat dat in computertaal een string heet)
bijvoorbeeld:
Stringgoed==(Uitstekent, uitmuntend,oke,goed, matig, voldoende, juist, correct, ruimvoldoende, perfect, waardevol, gelijk)
Stringkwaad==(slecht, crimineel,waardeloos, onderdemaat, onvoldoende, fout, incorrect, imperfect, ongelijk)

In de praktijk gebracht.
Een van de meest actuele frustraties momenteel is het terrorisme, wat onder de noemer "ïn de naam van"gebeurd.

Inputdata="alles wat van God is, is goed"
Om te bepalen wat van God is en wat niets het nodig een verdeling te kunnen maken. Hierbij kom je automatisch uit bij de eigen bepaling van goed en kwaad. Zonder die gegevens is het onmogelijk te bepalen wat volgens de zin "alles wat van God is, is goed" het goede en het kwade is.
De strijd tegen het kwaad komt daarmee alleen maar voort uit de bepaling van het kwaad, waarbij het onmogelijk is om het kwaad in een andere vorm te zien, omdat het script niet toelaat dat het kwaad goed kan zijn.
Vrede kan ontstaan, wanneer de bepaling van het kwaad gedood wordt en niet dan wanneer men ten strijde trekt naar wat als kwaad bepaald is.

Een ander voorbeeld.
inputdata="het bezit van een persoon bepaald zijn of haar positie op de schaal van arm naar rijk"
De simpele consequentie hiervan is dat bezit de positie bepaald.
hieruit komt voort : inputdata" om rijk te zijn moet ik bezit hebben"

wat bepaald wanneer iemand iets bezit.
Inputdata"bezit is wat mij toebehoort"
Het gegeven zoals de werkelijkheid ervaren wordt is dat iets persoonlijk wordt gemaakt, als eigendom wordt beschouwd.
Dit heeft het gevolg: Inputdata1"Wat van mij is is van mij en niet van een ander"
Je kunt ook stellen: inputdata2"alles is van mij, zoals het ook van een ander is"
Het verschil tussen de twee inputdata is dat er binnen inputdata1 armoede kan bestaan, omdat iemand niets kan bezitten, binnen inputdata2 kan armoede niet bestaan, omdat iedereen alles en daarmee hetzelfde bezit.

Inputdata1 is vormgegeven binnen onze werkelijkheid. Het hele denken is ingesteld op deze inputdata. Wanneer je niets als eigendom hebt verval je automatisch in armoede. Inputdata2 kan daarmee onmogelijk bestaan naast inputdata1.
Binnen de werkelijkheid van inputdata1, wil men iedereen op gelijke rijkdom zetten, is van alles het aantal nodig naarmate het getal van het aantal mensen, terwijl er binnen inputdata2 alleen maar het aantal nodig is wat nodig is.

Het gegeven Honger baseert zich in onze werkelijkheid naar mijn idee op bezit. Zo'n 20 miljoen mensen lijden honger terwijl er voedsel in overvloed is. Europa en Noord Amerika alleen vernietigen een hoeveelheid voedsel, zonder dat het de consument bereikt, waarvan het hongerende deel zich tenminste 6 x van kan zateten. In principe geld dat er er een voedseloverschot is voor 100 miljoen mensen, alleen gebaseerd op Europa en Noord Amerika. (bron: http://www.npo.nl/taste-the-waste/16-10 ... W_00336650)
het idee van inputdata1 maakt de verplichting dat er iets tegenover moet staan, wat betreft vergoeding, om rijkdom te handhaven.
bijvoorbeeld: inputdata"Wanneer ik weggeef, wat van mij is, zonder dat ik er iets voor terugkrijg, komt mijn eigen welzijn in gevaar"

Inputdata2 is onmogelijk binnen het script van inputdata1.
Om inputdata2 werkelijk te kunnen laten zijn is het nodig een nieuw script te schrijven.
bijvoorbeeld:script behorende bij inputdata1 Ik moet werken om geld te verdienen, zodat ik bezit kan verwerven, zou kunnen veranderen om een invulling te geven aan inputdata2, "Ik moet werken, zodat we rijkdom kunnen ervaren en er voldoende is voor iedereen."

In principe verandert er niets behalve de insteek om iets te doen.
Input beïnvloed daarmee de output, waarbij de output dat is wat wij werkelijkheid noemen.
Hoe betrouwbaar is wetenschap wanneer de input van wetenschap leidt tot een output, terwijl de input onvolledig is.

we lachen nu bijvoorbeeld om de mensen die vroeder dachten dat de aarde plat was en er afvielen wanneer ze te ver van huis gingen, hoe lachwekkend is onze wetenschap nu ten opzichte van dat wat we niet weten. Zijn we in staat de duisternis, in dat wat we ons onmogelijk kunnen verbeelden, omdat onze bepalingen van wat is, niets anders laten zien dan dat wat we zien, te doorgronden? het is slechts dat wat we nu hebben, meer net. een richtlijn......

[Bertus]

Ik zal je een hint geven: zijn virussen leven?
Nee? Hoe zijn ze dan tot stand gekomen?
Ja? Waarom zijn ze dan niet aloverheersend?

Wat is leven naar jouw definties dan?

En vanwaar komen je vragen, als je meent dat het zo eenvoudig is, dat schisma tussen leven en virus en dood?

Een virus is slechts een lichaam wat leven bevat.

Hoe ik het leven definieer, is dat leven iets zelfstandigs is.
Om het een vorm te geven noem ik het een element.

Waarom denk ik dat?
in esoterie wordt gesproken over leven na de dood.
Wanneer er leven na de dood is, wat kan dood dan betekenen?
Dood kan betekenen, de afwezigheid van leven.
Wanneer wij iemand zien sterven, zien wij slechts een lichaam wat geen leven meer bevat. Wat niet wil zeggen dat het leven niet meer is.
Wanneer het leven niet meer is, zou er geen leven na de dood kunnen zijn. Het kan daarom voor mij niet anders zijn dan dat leven een vorm heeft.
Waarom ik het leven een element noem, is omdat we de bouwstenen van dat wat is vormgeven in elementen, natuurkundig en scheikundig.

Wanneer je bijvoorbeeld naar het klonen kijkt, is de wetenschap in staat nieuwe lichamen te klonen, of delen van het lichaam.
Dit is echter alleen maar mogelijk, wanneer het element leven toegevoegd wordt.
Vanuit dood materiaal is het onmogelijk te klonen. Er is leven noodzakelijk om te kunnen klonen.
Binnen mijn begripsvermogen is het volgens mij dat leven geen reactie is, maar een elementair iets. Wanneer het niet uit materie bestaat, is het niet slijtagegevoelig, en kan het een eeuwig bestaan hebben en kan het buiten materie betaan.

Het lichaam van een virus beperkt alleen het element leven in de mogelijkheden, waarbij het lichaam van het virus slechts het doel heeft te functioneren om het leven te kunnen manifesteren, zonder dat er drang is naar overheersing.

Overheersing is slechts een begrip waarin wij mensen een manier vinden om te kunnen leven, een plek zekerstellen.

[Judas]

Een virus is zwart zaad, alleen kun je er niet op zitten.

Zwart omdat ze een negatieve betekenis heeft en zaad omdat ze woekert.

[Ondersteboven]

Oh maar Bertus, of een virus leven is is een discussie op zich hoor.
Virussen zijn stukken erfelijk materiaal dat een levende cel nodig heeft zich verder uit te zaaien.
In feite gijzelt de virus de cel, de cel schrijft dan niet maar jouw DNA/RNA code maar schrijft die van het virus, dat meekwam via het erfelijke materiaal.
Dat is een hele aparte evolutie op zich, die onlangs via animaties in kaart is gebracht.

Is een virus levend? Dat betwijfel ik, maar het is wel iets vernuft in design.
Indien een virus levend zou zijn, kan ik het leven niet anders omschrijven dan een intelligent design. Indien organellen zelfbewust zijn kampen wij met een intelligent design, toch?

[memeticae]

toch?

Nee. Dat heet wilsdenken.
Dat je denkt wat je wilt en vervolgens aanneemt dat het automagisch zo is, waarna je met je vingers in je oren "LALALALALALALA", kunt gaan lopen blèren.
Helaas ben je niet de enige op deze wereld die meent zo te moeten denken.

[Ondersteboven]

Neen; dat is de intentie niet mem. Maar denk het eens door.

Het leven van vandaag is gebouwd op de dood van voorgangers.
Zij waren toch intelligent?
Het leven (zoals we dat vandaag kennen) is via een relatie van symbioses en een co evolutie tot stand gekomen.
Bekijk hoe schimmels op de wortels van bomen in werken, hoe de bomen bestuift worden door insecten, bomen die zuurstof omzetten, .. Het microbacterieel leven er rondom. Het bacteriëel leven in u om het voedsel te verteren? Dat is toch allemaal gestuurd door intelligentie?

[Blin]

Ik sta in deze helemaal achter Judas. de perfecte mens.

Dat is zeker niet altijd zo geweest dat maakt hem des te betrouwbaarder.

Vernieuwd inzicht leidt tot souplesse van het denken.

[Chryso]

iedereen wil een perfect mens zijn of de perfectie na streven,, maar zou het mogelijk zijn om een perfect mens te zijn hoe zie jij dat??

Stel je voor een wereld vol perfecte mensen. Hoe saai!!!! Iedereen lijkt op elkaar. Allemaal dezelfde mannen en vrouwen met perfecte maten, ideale looks, dubbele masters, uitermate handig op alle gebied, sociaal vaardig, empathisch, technisch handig, IT-nerts, meertalig, artistiek begaafd, sportief... Iedereen lijkt ook op elkaar! Want hoeveel perfecte types bestaan er? Hoe vreselijk saai! En hoe gevaarlijk ook, want stel dat jij alleen nu net een tikkeltje minder perfect bent? Ramp o ramp!

Het perfecte is pas perfect als het zich kan onderscheiden van het niet perfecte. Het lijkt me dus veel boeiender als we allemaal lekker niet perfect blijven. Dan mogen we lekker zijn zoals we zijn.

[Blin]

Stel nu dat ze er precies achter komen hoe leven ontstaat wat dan te doen met het bord bij mij in de wei: Wie in god gelooft heeft eeuwig leven.

Ja, ik weet het het zijn biblebeltborden maar als denkact zo gek nog niet. Je kunt je eeuwig leven voorstellen, sommige mensen zien het wel zitten en anderen weer helemaal niet, het is dus een zeer bepaalde levensvorm waar regel over gedacht kan worden maar waarvan het begin nooit te achterhalen valt, niet eens een beginnetje van een begin.