Een geschiedenis lijkt te bestaan uit een eindpunt. Over het algemeen is goed aan te geven wanneer een geschiedenis d.i een periode is beëindigd.
Wanneer een geschiedenis nu precies is begonnen is onduidelijker. De industriële revolutie bijvoorbeeld. Begon die met de uitvinding van de stoommachine, of al eerder aan de tekentafel, of nog eerder.
Dagelijks hebben wij met de gevolgen van een geschiedenis te maken, maar de oorzaken daarvan waar liggen die en zijn die aan te wijzen.
Hoe denken jullie over het begrip geschiedenis en is 'geschiedenis' i.d.d. een eindpunt van is - letterlijk dat is geschiedenis, het is voorbij PUNT
geschiedenis
geschiedenis
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
-
Leon
Nee hoor, de genoemde punten die jij opsomt zijn van alle tijden en ik meen dat er nooit gezegd gaat worden: "Zo dat was geschiedenis".Leonardo schreef:Racisme, slavernij, uitbuiting, narcisme, agressie, oorlog leiden tot het einde van de mensheid. MAY THEY ALL PERISH!
Ik denk dat er altijd een evenwicht zal bestaan tussen wat moreel juist en niet juist is. De geschiedenis onderbouwt mijn bewering toch? De punten zijn in de mens gelegen, wat niet wil zeggen dat je je er niet tegen moet verzetten anders is het evenwicht zoek.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Wat er verder gebeurde is geschiedenis, dat weten wij toch dusLeon schreef:ik ken de uitdrukking: "de rest is geschiedenis".
Jij lijkt daar aan te refereren.
Ten aanzien van het ontstaan van tweeslachtig leven, mogelijk door de intentie van kanibalisme bij een cel, waarbij ineens celdeling ontstond in plaats van 1 grotere cel.
De rest is geschiedenis...
Lijk jij nu te schrijven. Klopt dat?
Welaan , maar waar ligt dan de scheidslijn tussen de rest is geschiedenis en wat volgt? Jij weet dat het proces nog niet voorbij is.
Dat wat wij als beelden waarnemen zijn snapshots, die wij aan elkaar weven tot een film. Om het einde van een geschiedenis te bepalen zullen wij weer in snapshots moeten denken.
Als wij niet-linear denken, is er dan wel sprake van een geschiedenis, laat staan een einde daarvan?
Laatst gewijzigd door Tino op 05 aug 2016, 17:00, 1 keer totaal gewijzigd.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Precies.Tino schreef:Nee hoor, de genoemde punten die jij opsomt zijn van alle tijden en ik meen dat er nooit gezegd gaat worden: "Zo dat was geschiedenis".
Armoede, oorlogen, verkrachtingen, uitbuiting, slaverij noem ik geen evenwicht, eerder een onrechtvaardigheid.Tino schreef:Ik denk dat er altijd een evenwicht zal bestaan tussen wat moreel juist en niet juist is. De geschiedenis onderbouwt mijn bewering toch? De punten zijn in de mens gelegen, wat niet wil zeggen dat je je er niet tegen moet verzetten anders is het evenwicht zoek.
Nu is het universum ons geen rechtvaardigheid verschuldigd. Alhoewel...
De waarheid is dat er geen waarheid is.
Het leven is een stroom. Het heeft geen eind en gaat altijd verder. :greins:yopi schreef:Tegenwoordig schijnt de opvatting van geschiedenis te zijn dat er geen eindpunt is. Maar dat er wel sprake is van enige causaliteit.
Vanwege al die eindes die nooit hebben plaatsgevonden.
De waarheid is dat er geen waarheid is.
Dat bedoel ik niet zo en naar mijn mening schreef ik dat ook niet zo.Leonardo schreef: Armoede, oorlogen, verkrachtingen, uitbuiting, slaverij noem ik geen evenwicht, eerder een onrechtvaardigheid.
Wat ik bedoel is dat er een evenwicht is tussen moreel en immoreel gedrag.
tegenover oorlog staat vrede en tegenover slavernij vrijheid.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Uh, zo heb ik dat in het geheel niet ervaren. Ik voel mij niet snel in het nauw gedreven en verkies zelden de aanval. Ik ben mild, vriendelijk en heb een open houding (in de meeste gevallen).Leonardo schreef:Het was niet mijn bedoeling je in de verdediging te dringen!!Tino schreef:Dat bedoel ik niet zo en naar mijn mening schreef ik dat ook niet zo.
Lastig hoor digitale correspondentie - een gelaatsuitdrukking zegt zoveel meer.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Mijn opa placht te zeggen: "De mens(heid) heeft van zijn geschiedenis niks geleerd"
Ik wil dat wel accepteren, ware het niet dat dan een paradox in werking treedt.
Ik wil dat wel accepteren, ware het niet dat dan een paradox in werking treedt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
yopi schreef:Het wiel was een totaal onbruikbare uitvinding.
Het is eerder zo dat de godganse wereld zich daaraan heeft aan moeten passen: Spoorwegen, andere wegen; het platmaken van allerlei terreinen en vernietigen van de natuur ... om maar mogelijk te maken dat dat wiel interessant werd ..
Ook het metaforische wiel? In hoeverre was het een onvermijdelijk product van de menselijke geest? Is het een Platonische vorm? Hoe voor de hand liggend was de ontwikkeling ervan? Moeten we het menselijk intellect afschaffen om het te vermijden, of moeten we een sprong in het menselijk intellect maken om het vreedzaam in te kunnen zetten? Wie is de schuld ervan? (GOD!!!)yopi schreef:(Misschien wel de uitvinding die vernietiging van de natuur in gang gezet heeft. En vergeet ook alsjeblieft niet de militaire betekenis er van. Maar ook van de handel)
De waarheid is dat er geen waarheid is.
In gedachten ziet het wel onschuldiger uit moet ik zeggen.Ook het metaforische wiel?
Maar dat is een voorstadium.
Oorlogsgebruik versnelt de ontwikkeling en daarna komen vreedzamer gebruiken. (Bijvoorbeeld kerncentrales na Hiroshima)
In hoeverre was het een onvermijdelijk product van de menselijke geest?
Vast wel onvermijdelijk. Maar ja. Het kan vroeg of laat komen. Al naar gelang het moment in de geschiedenis. En dat maakt uit.
Je maakt van een grapje wel een serieuze zaak!Is het een Platonische vorm? Hoe voor de hand liggend was de ontwikkeling ervan? Moeten we het menselijk intellect afschaffen om het te vermijden, of moeten we een sprong in het menselijk intellect maken om het vreedzaam in te kunnen zetten? Wie is de schuld ervan? (GOD!!!)
Ik weet niet waarom je god noemt. Het lijkt me een verwijt, terwijl je waarschijnlijk niet in hem geloofd. Dan zou een goede atheist zeggen: Je mag niet vloeken want god bestaat niet.
Vergeet de "cirkel van descrtes" niet.
Hij meende daarmee God bewezen te hebben, al mediterend.
Ik vind "verschiet" een heel mooi woord, het heeft iets voltooid deelwoorderigs en toch wordt er de toekomst mee bedoeld.
Hij meende daarmee God bewezen te hebben, al mediterend.
Ik vind "verschiet" een heel mooi woord, het heeft iets voltooid deelwoorderigs en toch wordt er de toekomst mee bedoeld.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
http://www.hypothesis.nl/inleiding/lestwee.htmmemeticae schreef:Vergeet de "cirkel van descrtes" niet.
Hij meende daarmee God bewezen te hebben, al mediterend.
Ik vind "verschiet" een heel mooi woord, het heeft iets voltooid deelwoorderigs en toch wordt er de toekomst mee bedoeld.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Ik begrijp niet precies wat je met die link wilt zeggen Tino.
Maar sta me toe het volgende op te merken:
Als je de binnen de wetenschap geldende axioma's niet accepteert, zul je nooit wetenschap kunnen bedrijven.
Net zo goed geldt:
Als je de dogma's van religie verwerpt, zul je nooit kunnen geloven.
Waar sta je dan?
Ik denk: midden in het heden.
Volgens mij zo'n gekke plek nog niet, kun je ieder geval alle kanten uit; verleden, heden en toekomst zijn dan immers gelijk geworden.
Helaas lijkt er een voorwaarde aan verbonden: je hersens moeten er wel mee overweg kunnen.
En laat me eens heel vreselijk hautain zijn: Daar schort het nogal eens aan ... lijkt.
Maar om niemand voor de kop te stoten: Ik kan het net zo goed mis hebben ... zeker daar waar het de waarheid betreft.
Tenzij je mij niet gelooft natuurlijk.
Maar sorry, dan heb je toch je zelf voor de kop gestoten.
Daar kan ik niets aan doen, noch kon ik het verhinderen.
De rest is, denk ik, geschiedenis.
Maar sta me toe het volgende op te merken:
Als je de binnen de wetenschap geldende axioma's niet accepteert, zul je nooit wetenschap kunnen bedrijven.
Net zo goed geldt:
Als je de dogma's van religie verwerpt, zul je nooit kunnen geloven.
Waar sta je dan?
Ik denk: midden in het heden.
Volgens mij zo'n gekke plek nog niet, kun je ieder geval alle kanten uit; verleden, heden en toekomst zijn dan immers gelijk geworden.
Helaas lijkt er een voorwaarde aan verbonden: je hersens moeten er wel mee overweg kunnen.
En laat me eens heel vreselijk hautain zijn: Daar schort het nogal eens aan ... lijkt.
Maar om niemand voor de kop te stoten: Ik kan het net zo goed mis hebben ... zeker daar waar het de waarheid betreft.
Tenzij je mij niet gelooft natuurlijk.
Maar sorry, dan heb je toch je zelf voor de kop gestoten.
Daar kan ik niets aan doen, noch kon ik het verhinderen.
De rest is, denk ik, geschiedenis.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Sedert de big bang is er een proces op gang geschoten dat de mens nog bij lange na niet ten volle begrijpt. Dat heeft ook te maken met het feit dat de mens zelf deel uit maakt van dat proces. Aangezien de mens deel uitmaakt van iets dat hij niet begrijpt; kan hij ook zichzelf niet perfect begrijpen.Tino schreef:Een geschiedenis lijkt te bestaan uit een eindpunt. Over het algemeen is goed aan te geven wanneer een geschiedenis d.i een periode is beëindigd.
(...)
Hoe denken jullie over het begrip geschiedenis en is 'geschiedenis' i.d.d. een eindpunt van is - letterlijk dat is geschiedenis, het is voorbij PUNT
Het verloop van het proces, voor zover mensen daarop zicht kunnen hebben, zou je de geschiedenis kunnen noemen. Maar iedere mens heeft een persoonlijke invalshoek. Die invalshoek wordt bepaald door de eigen ervaringen, de eigen constitutie, de uitwisseling van kennis, de beschikbare informatiebronnen. Kortom: 'de geschiedenis' bestaat niet; het is altijd een geschiedenis verwoord door één of meerdere mensen, met alle beperkingen van dien.
-
Leon
-
Leon
een voorbeeld:
het heden is een poging van de toekomst om de wetenschappelijke kennis zo snel mogelijk te laten verdwijnen naar het verleden toe.
of
het heden is een poging van de toekomst om op relatief korte termijn allerlei oorlogen te ontketenen in het verleden waar Duitsland een belangrijke rol mag spelen.
het heden is een poging van de toekomst om de wetenschappelijke kennis zo snel mogelijk te laten verdwijnen naar het verleden toe.
of
het heden is een poging van de toekomst om op relatief korte termijn allerlei oorlogen te ontketenen in het verleden waar Duitsland een belangrijke rol mag spelen.
-
Leon
Retrocausaliteit heeft m.i. in de context van geschiedenis heel weinig inhoud. Causaliteit is een fenomeen dat waarde heeft in een strak positief wetenschappelijke experimentele context waar men kan observeren dat a b veroorzaakt.Leon schreef:Ik haal toch even een begrip van leonardo aan: retrocausaliteit.
De geschiedenis in het verlengde van de toekomst zien.
Dus het heden zodanig uitleggen dat de geschiedenis wel anders moet zijn.
In de geschiedenis zijn er zoveel factoren die tegelijk spelen dat het m.i. weinig zin heeft om te denken in termen van causaliteit. Het heeft daar m.i. veel meer zin om reticulair te denken. Retro-reticulair als u wil.
Maar het probleem is natuurlijk dat er zoveel dingen tegelijk spelen dat het bijzonder moeilijk is om daar veel zinnigs over te zeggen.
"Retro-reticulair"?
Als in: "Rechtlijnig terug: zonder vertakkingen", bedoelt U?
Dat lijkt me erg moeilijk, zo niet onmogelijk.
Hoe kun je anders ooit samenkomen, als iedereen zijn eigen rechte -niet kruisende- lijn heeft?
(Hallo Chryso, leuk dat je hier bent. We hebben een aparte afdeling waar je je voort kunt stellen, mocht je daar zin in hebben. "Aangenaam, ik ben ...", heet het.)
Maar wellicht begrijp ik U verkeerd.
Als in: "Rechtlijnig terug: zonder vertakkingen", bedoelt U?
Dat lijkt me erg moeilijk, zo niet onmogelijk.
Hoe kun je anders ooit samenkomen, als iedereen zijn eigen rechte -niet kruisende- lijn heeft?
(Hallo Chryso, leuk dat je hier bent. We hebben een aparte afdeling waar je je voort kunt stellen, mocht je daar zin in hebben. "Aangenaam, ik ben ...", heet het.)
Maar wellicht begrijp ik U verkeerd.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Het toeval (toeval o toeval) wil dat ik gisteren dacht over kwantummechanica en superpositie/het meetprobleem. Superpositie wil zeggen dat alle deeltjes, en zelfs alle dingen bestaande uit deeltjes (zoals bananen, planeten en mensen), bestaan uit meerdere mogelijkheden (gedaanten) tegelijk! De deeltjes maken geen keuze uit meerdere mogelijkheden die ze tegenkomen, maar stapelen deze op elkaar en nemen alle mogelijkheden met zich mee. Het meetprobleem is dat, als mensenwetenschappers experimenten doen, er altijd één uitkomst wordt gemeten (net zoals onze ogen altijd één ding zien, en onze oren één ding horen)(het meetprobleem). Wetenschappers losten dit op door te veronderstellen dat één mogelijkheid op basis van pure willekeur gekozen zou worden.Chryso schreef:Retrocausaliteit heeft m.i. in de context van geschiedenis heel weinig inhoud. Causaliteit is een fenomeen dat waarde heeft in een strak positief wetenschappelijke experimentele context waar men kan observeren dat a b veroorzaakt.Leon schreef:Ik haal toch even een begrip van leonardo aan: retrocausaliteit.
De geschiedenis in het verlengde van de toekomst zien.
Dus het heden zodanig uitleggen dat de geschiedenis wel anders moet zijn.
In de geschiedenis zijn er zoveel factoren die tegelijk spelen dat het m.i. weinig zin heeft om te denken in termen van causaliteit. Het heeft daar m.i. veel meer zin om reticulair te denken. Retro-reticulair als u wil.
Maar het probleem is natuurlijk dat er zoveel dingen tegelijk spelen dat het bijzonder moeilijk is om daar veel zinnigs over te zeggen.
Nu bedacht ik het volgende: stel dat alles bestaat uit pure mogelijkheden (dus: meerdere uitkomsten tegelijk), en dat naarmate het universum zich verder ontplooit er retrocausaal meer en meer mogelijkheden worden omgezet in uitkomsten. Dit omdat er minder mogelijkheden beschikbaar zijn naarmate het universum afkoelt, en de toekomst en het verleden (heden) deterministisch met elkaar in contact staan (waardoor waarden in de toekomst met waarden in het verleden met elkaar in verband staan). Als het universum aan zijn eind is (koud en bevroren), ligt alles vast. Dat wil zeggen: stel dat het universum in de toekomst eindigt, dan bepaalt dat feit de uitkomsten in het heden (retrocausaal). We krijgen op die manier, een van begin tot eind volkomen vastliggend en bepaald universum (een statisch universum).
Het is dat ik er gisteren toevallig aan dacht; anders had ik het wellicht niet ten berde gebracht.
Laatst gewijzigd door Leonardo op 12 aug 2016, 09:16, 2 keer totaal gewijzigd.
De waarheid is dat er geen waarheid is.
-
Leon
hallo Leonardo, ik denk dat dit wel zou kunnen, vastlegging of omgekeerde losmaking, het is dan beide even logisch.
Maar er kan ook sprake zijn van verschillende synchroniciteit.
Dat wil zeggen de uitkomst/meting is voor mensen gelijk die synchroon lopen, maar, en nu komt het, niet iedereen hoeft synchroon te lopen!
Wat dus wel wil zeggen dat bij de meting de wereld splitst in een universum waarin mensen doorgaan voor metingresultaat A en een ander universum waar mensen doorgaan voor metingresultaat B, waarbij in universum met A de mensen van B slechts nog zombies zijn en andersom.
Bij een splitsing blijven wel steeds meer mensen over die synchroon lopen, maar hun toekomst is anders, en hun verleden dus ook, al zal je elkaars zombies blijven zien denk ik.
Maar er kan ook sprake zijn van verschillende synchroniciteit.
Dat wil zeggen de uitkomst/meting is voor mensen gelijk die synchroon lopen, maar, en nu komt het, niet iedereen hoeft synchroon te lopen!
Wat dus wel wil zeggen dat bij de meting de wereld splitst in een universum waarin mensen doorgaan voor metingresultaat A en een ander universum waar mensen doorgaan voor metingresultaat B, waarbij in universum met A de mensen van B slechts nog zombies zijn en andersom.
Bij een splitsing blijven wel steeds meer mensen over die synchroon lopen, maar hun toekomst is anders, en hun verleden dus ook, al zal je elkaars zombies blijven zien denk ik.
-
Leon
Leon: Je slaat de kwantummechanische spijker op de kop! Als we in onze kleinste deeltjes (en overigens ook in onze totaliteit!) onbepaald zijn, ofwel in twee of (veel) meer werelden leven, hoe moeten we dat verenigen met de ervaring dat we één wereld waarnemen?
In feite is mijn visie en de jouwe heel goed verenigbaar denk ik; jouw visie gaat uit van waarschijnlijkheden; mijn visie stelt dat deze waarschijnlijkheden er inderdaad zijn, en dat de grootst denkbare meting (de gehele geschiedenis van het hele universum) deze waarschijnlijkheden laat "instorten" tot één coherent systeem van vaste waarden. De ineenstorting van de golffunctie is op die manier niet meer willekeurig! Wij mensen zien deze instorting als willekeurig, omdat we niet over alle informatie beschikken.
Als we retrocausaliteit postuleren, dan moeten de onzekerheden wel wegvallen; immers: de toekomst is het gevolg van het verleden, dus als het verleden wordt beïnvloed door de toekomst, dan zou de kleinste afwijking van een waarde in het verleden volgens de chaos theorie een totaal andere toekomst tot gevolg hebben. Derhalve moet elke waarde in het verleden (en wanneer dan ook) precies bepaald zijn!
Er is iets dat mij in jouw systeem mysterieus voorkomt: de enige niet-zombie ben jij! Dit strookt niet met mijn principe van symmetrie. Bijvoorbeeld, wie van ons twee is een zombie?
Overigens heeft Dr. Ruth Kastner een interessant boek geschreven over de Transactionele Interpretatie van de KM, waarin ook retrocausaliteit voorkomt (hoef je niet te lezen als je niet wilt ). Deze interpretatie heeft voor zover ik weet niet veel critici, en ik persoonlijk ben sinds kort een voorlopig aanhanger ervan, hoewel ik nog niet op de helft van het boek ben. :greins:
---hebben we toch weer even een wereldprobleem opgelost---
In feite is mijn visie en de jouwe heel goed verenigbaar denk ik; jouw visie gaat uit van waarschijnlijkheden; mijn visie stelt dat deze waarschijnlijkheden er inderdaad zijn, en dat de grootst denkbare meting (de gehele geschiedenis van het hele universum) deze waarschijnlijkheden laat "instorten" tot één coherent systeem van vaste waarden. De ineenstorting van de golffunctie is op die manier niet meer willekeurig! Wij mensen zien deze instorting als willekeurig, omdat we niet over alle informatie beschikken.
Als we retrocausaliteit postuleren, dan moeten de onzekerheden wel wegvallen; immers: de toekomst is het gevolg van het verleden, dus als het verleden wordt beïnvloed door de toekomst, dan zou de kleinste afwijking van een waarde in het verleden volgens de chaos theorie een totaal andere toekomst tot gevolg hebben. Derhalve moet elke waarde in het verleden (en wanneer dan ook) precies bepaald zijn!
Er is iets dat mij in jouw systeem mysterieus voorkomt: de enige niet-zombie ben jij! Dit strookt niet met mijn principe van symmetrie. Bijvoorbeeld, wie van ons twee is een zombie?
Overigens heeft Dr. Ruth Kastner een interessant boek geschreven over de Transactionele Interpretatie van de KM, waarin ook retrocausaliteit voorkomt (hoef je niet te lezen als je niet wilt
). Deze interpretatie heeft voor zover ik weet niet veel critici, en ik persoonlijk ben sinds kort een voorlopig aanhanger ervan, hoewel ik nog niet op de helft van het boek ben. :greins: ---hebben we toch weer even een wereldprobleem opgelost---
De waarheid is dat er geen waarheid is.
-
Leon
Leonardo,
de "grote" wereld is de optelsom van al die privedomeintjes van waarnemers. Dat wil zeggen dat wat jij waarneemt als je nu opzij kijkt, voor mij niet bestaat. Ik ben voor jouw wereld de zombie, wat dan wil zeggen dat ik jouw wereld niet deel, er niet synchroon mee loop. Niet helemaal dan, we kunnen wel wat afstemmen. Jouw persoonlijke verleden en toekomst hangt van jouw persoonlijke metingen af. Als je samen gaat meten heb je een tijdelijke gemeenschap, totdat ieder weer prive-metingen/collapses gaat doen.
Zombie is dus niet iets schimmigs, alleen wat voor jou realiteit is, is dat niet voor mij en andersom.
Voor zover we niet gelijke metingen doen. Een gelijke meting is bijvoorbeeld naar de zon kijken of zoiets, waarnemen.
Het geheel, zoiets als de aarde, bestaat helemaal niet in zijn totaal, concreet voor waarnemers, er is maar een deel "tastbaar" of "meetbaar".
de "grote" wereld is de optelsom van al die privedomeintjes van waarnemers. Dat wil zeggen dat wat jij waarneemt als je nu opzij kijkt, voor mij niet bestaat. Ik ben voor jouw wereld de zombie, wat dan wil zeggen dat ik jouw wereld niet deel, er niet synchroon mee loop. Niet helemaal dan, we kunnen wel wat afstemmen. Jouw persoonlijke verleden en toekomst hangt van jouw persoonlijke metingen af. Als je samen gaat meten heb je een tijdelijke gemeenschap, totdat ieder weer prive-metingen/collapses gaat doen.
Zombie is dus niet iets schimmigs, alleen wat voor jou realiteit is, is dat niet voor mij en andersom.
Voor zover we niet gelijke metingen doen. Een gelijke meting is bijvoorbeeld naar de zon kijken of zoiets, waarnemen.
Het geheel, zoiets als de aarde, bestaat helemaal niet in zijn totaal, concreet voor waarnemers, er is maar een deel "tastbaar" of "meetbaar".
-
Leon
heel typisch is dat verdwijnen van mensen uit beeld, niet iedere dood zal een dood zijn, maar ook een verder gaan op een ander spoor van iemand anders, waar je dan helemaal niet meer bij kunt , een onmeetbaar geworden universum, terwijl voor de ander dat universum juist wel meetbaar wordt en jouw universum onmeetbaar.
In die zin zijn er verschillende verledens en verschillende toekomsten, en zijn er dus meer hemelse en meer helse.
Maar symmetrisch gezien is een singuliere keuze voor hemels volgens mij niet mogelijk.
In die zin zijn er verschillende verledens en verschillende toekomsten, en zijn er dus meer hemelse en meer helse.
Maar symmetrisch gezien is een singuliere keuze voor hemels volgens mij niet mogelijk.
Maar hoe zit het dan als je ieder je eigen weg gaat, en beiden besluit naar sport op televisie te kijken (bahLeon schreef:Als je samen gaat meten heb je een tijdelijke gemeenschap, totdat ieder weer prive-metingen/collapses gaat doen.
), weer bij elkaar komt op straat en beiden constateert dat A B en C allemaal een gouden plak hebben gewonnen? Dan hebben beiden toch blijkbaar in dezelfde wereld vertoefd?De waarheid is dat er geen waarheid is.
-
Leon
-
Leon
-
Leon
Je zou kunnen zeggen dat de kern kennis is, of informatie, correct?Leon schreef:dat zou je kunnen zeggen dat de waarheid relatief is, maar waar het om gaat is dat er geen waarheid is, maar opvattingen die aangepast raken als verschillende werelden bij elkaar komen.
alles is waar, tegelijkertijd.
De waarheid is dat er geen waarheid is.
-
Leon
-
Leon
Volgens mij, als het verleden vastligt en de toekomst het verleden bepaalt, heeft de beschouwer hierin een speciale functie: de beschouwer (bijv. een televisiekijker die kijkt naar het verleden) geeft het verleden vorm door zijn invloed, hoewel deze al vastligt. De informatie gevat in de fysieke wereld bepaalt wat is en de beschouwer bepaalt wat wordt. Dit zijn twee verschillende vormen van informatie (kwantuminformatie vs. bewustzijn).Leon schreef:alleen hebben, geen zijn, maar wat heeft dan?
de geschiedenis (het verhaal) die heeft....zoiets?
Ik noem dit "resonantie", vanwege de bidirectionaliteit ervan (verleden->toekomst, toekomst->verleden). De uiteindelijke waarde die het verleden krijgt wordt bepaald door de weg die de beschouwer in de toekomst (de televisiekijker) zich baant door zijn waarneming van het verleden.
De waarheid is dat er geen waarheid is.
-
Leon
Ik bedoelde dat de fysieke wereld bestaat uit informatie die vastligt. Dat is dan feitelijk.Leon schreef:waarmee toch weer duidelijk wordt dat je geschiedenis niet als vaststaande feiten moet beschouwen, maar als zich aandienende opvattingen die je kunt verwerpen of aannemen.
Wat jij hier zegt respecteer ik, en ik vind het een interessante invalshoek. Het betekent dan dat de informatie die je tot je neemt een element van subjectiviteit heeft?
De waarheid is dat er geen waarheid is.
-
Leon
ik betwijfel dus of informatie vastligt. Het verschil tussen hebben en zijn.
Vastliggen duidt op een zijn, volgens mij *is* er niet, hoewel die hamer op die duim dus wel verdomde zeer kan doen.
Het "vastliggen" kan volgens mij hoogstens een proces zijn, desnoods een Planck-tijd, gedurende welke "informatie" iets "is".
Vastliggen duidt op een zijn, volgens mij *is* er niet, hoewel die hamer op die duim dus wel verdomde zeer kan doen.
Het "vastliggen" kan volgens mij hoogstens een proces zijn, desnoods een Planck-tijd, gedurende welke "informatie" iets "is".
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten