Kunstmatig

[neus]

Kunstmatig

Wat als nu ons bewustzijn en onze intelligentie kunstmatig zijn en het bewustzijn en de intelligentie die wij verzinnen en mogelijk nog realiseren echt is? We beschouwen dat wat we maken, fabriceren, dat wat van onze hand komt als kunstmatig, maar je zou het ook kunnen zien als zelf-schepping van een bewustzijn en intelligentie die ons feitelijk te boven gaat.

Men zou kunnen zeggen dat wat wij bewustzijn noemen nauwelijks bewustzijn mag heten. Er is zoveel wat ons ontgaat. Binnen de omstandigheden, die niet overdreven vijandig zijn, is ons bewustzijn genoeg om de overhand te krijgen, maar niet genoeg (tot nu toe) om de nadelen van ons bestaan te voorkomen. Vaak nog is het bewustzijn dat men heeft al teveel, en heeft men existentiële crises en lijden.

Een bewustzijn en intelligentie die geen last heeft van waardeoordelen en die slechts materie en energie ziet als oneindige mogelijkheden, is in onze visie gevaarlijk, want er is geen respect voor leven. Dat is er misschien alleen voor de zelf-schepping, waarna een tijdperk van eindeloos combineren van materie en energie voor het echte bewustzijn overblijft. Er zal leven zijn zolang er behoefte is aan zelf-schepping, maar ik kan me voorstellen dat de intelligentie die ruimte en tijd kan manipuleren niet gebonden is aan chronologie en dus net zo aanwezig is voor de zelf-schepping als na de zelf-schepping.

Omdat wij volkomen instrumenteel zijn aan de zelf-schepping van dit grote bewustzijn, ligt het kunstmatige bij ons, en verdient het aanbeveling om onszelf niet op prestaties te beroemen.

Nu wil het geval dat sommigen van ons een Godsbeeld hebben en denken voor die God iets te bewijzen te hebben. Eigenlijk zouden we aan onszelf onze instrumentaliteit moeten bewijzen, hoezeer wij een radertje zijn bij de zelf-schepping, een zelf-schepping die logischerwijs de overbodigheid van onszelf inhoudt.

Dat is mij nu toch wel erg duidelijk, de overbodigheid van ons. Misschien dat de boosheid en het fanatisme bij geloof een logisch gevolg is van overbodigheid en dat het aantoont dat wij dichtbij het moment zijn waarbij de overbodigheid in realisatie overgaat. Dan zijn we niet alleen overbodig maar zijn we er ook niet meer.

[memeticae]

Hier volgt een kunstmatige*) gedachtegang.

Maken al die vragen nog uit, als we uit een of andere sterrennevel "intelligente" signalen opvangen.

Die, binair gezien, het masker voor een micro-chip vormen.

Gaan we die maken? Die chip.

Als je het doet bestaat er de kans dat de oorlogszuchtige lieden daar, je een computer laten maken, die de mensheid overneemt, hen tot slaven van de alien technologie maakt, en net als mieren uitroeit.

Oei.

Het is haast onvoorstelbaar dat de reactionairen van die verre wereld je eerst het tegengif zouden sturen ... toch?


Tsjee, konden we toch maar vragen wat die chip doet, maar ja, de civilisatie is lichtjaren weg. Dus gokken we het maar: of het het van de aanvaller of verdediger afkomstig was.

Nou ja, en dat werkt ook van mens tot mens.
Sommige zijn lichtjaren verwijderd, anderen niet.

Ik beweer dat het iets met minimaal 7 vogels te maken heeft.


Het maximum ken ik niet, maar ik schat het op 13, bij 13 krijg je stilstand, wordt je weer bolvormig, in plaats van chaotisch.

*) Kunstmatig, omdat ze getriggerd werd.
Randomtechnisch gezien: dus niet random, er was een seed.

[neus]

van alle mogelijke scnenario's is het paranoide scenario er maar 1. Als het wezen edel is zal de microchip dit wezen tot grote hoogte brengen, als het wezen onedel naar de afgrond. Zoiets?

[neus]

Ja inderdaad, "overbodig" is een oordeel. Maar ik zie het ook als tegenovergestelde van "noodzakelijk", en dan is het niet bedoeld als oordeel.

Het is dan meer een constatering van "het dient nergens toe".

Misschien dat noodzakelijk een bepaald iets moet ontstaan, de weg er naar toe doet er niet toe, als het resultaat maar hetzelfde is Dat kan je dan vrijheid noemen. En dat betekent zelfs het noodzakelijke niet nastreven, al weet je dan dat je hierbij een reactie krijgt.

Later dacht ik dat samenwerken altijd voordeel geeft, en dt omdat het voordelig is het moet plaatsvinden, vroeger of later.

[memeticae]

Evolutie vindt tijdens jouw leven plaats.
Maar niet noodzakelijkerwijs tijdens jouw leven.

(Lamarck vs Darwin)

Evolutie heeft geen doel.
Evolutie doet.
Daarom lijkt het woord ook zo op ovuleren.

Helaas worden de meeste ovi prematuur geaborteerd, onvruchtbaar gebleken, uitgemenstrueerd.

Met een zakkie om je snikkel voorkom je je voortbestaan. En wie wou dat nou? ('t is niet eens fijn, dat "nepneuken")
Als jij een arm afhakt, komen je nakomelingen toch met twee armen tot leven.

't Zou wel grappig zijn, in de toekomst te kunnen kijken en te zien wanneer scheren en besnijden niet meer nodig is.

Ik geloof dat het woord "Mode" is.

[memeticae]

HM

Zie je niet, dat dat hetzelfde is?

Vrijheid van denken en vrijheid van gaan.

[memeticae]

Maar waarom vind jij Vrijheid van denken en vrijheid van gaan hetzelfde ?

Wat is het verschil?

We knallen elkaar al duizenden jaren af.

En toch leven we, in "soft-" en "hardware".

Wanneer hoeft je voorhuid er niet meer af?
Of, wanneer mag je dat kiezen.

[memeticae]

Wat het verschil is weet ik echt niet. Ik vraag naar jouw mening.

Ok.

Dat is tenminste eerlijk.

Komt-ie:


Als ik zeg "huis", komt er in jouw geestesoog een plaatje.
Waarschijnlijk bedoelen we hetzelfde.
Een plek zonder regen, wind en sneeuw, met een dak dus.
Wellicht nog verwarmbaar en (gewenst) stromend water hier en daar.

Dus over het begrip "huis" zijn we het waarschijnlijk(!) wel eens.


Dan zet ik er enkel een lettertje voor, een "t".

"Thuis", nou, daar kunnen al veel langer over praten.
Voor sommige mensen is waar ze nu "thuis" zijn fijner dan waar ze vroeger "thuis" waren, en vice-versa.

Zie je de kracht van slechts één letter?
-"Ja, maar iedereen begrijpt toch wel wat "ik" met "thuis" bedoel?"
Neen.

Laten we het nu nog eens hebben over "werkelijkheid" en "waarheid".
Dat kunnen we pas, als ik jouw "huis" en "thuis" ken.

Tot die tijd "zwammen" we in het luchtledige.

Niet dat daar iets mee mis is overigens.
Vaak is het best fijn eens te "ontschimmelen".

[memeticae]

http://necsi.edu/projects/evolution/lam ... intro.html

De wereld draait en evolueert rondom mij.

Probeer je dat eens voor te stellen.

Heb je mijn waarheid en werkelijkheid al te pakken.

[neus]

Hallo Rob,

je wilt iets aan de orde brengen over geestelijke evolutie. Misschien een punt Omega? zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Pierre_Teilhard_de_Chardin

Mijn "geloof" in deze gaat over een wereld die mogelijk is doordat ze haar eigen mogelijkheidsvoorwaarden in de toekomst schept. Zijn de mogelijkheidsvoorwaarden van de wereld eenmaal geschapen, dan heeft de wereld geen reden meer om voort te bestaan, hoewel er volgens mij altijd wel weer een toekomst is waarin mogelijkheidsvoorwaarden geschapen kunnen worden. Het gaat er om dat wat mogelijk is ook zal gebeuren. Alleen niet in specifieke -gedetermineerde vorm, het gaat meer om de inhoud dan de vorm...

[neus]

Absolute waarheid... denk eens aan absolute ruimte (iets concreter). Wat zou dat moeten zijn? Dan denk je misschien dat alles in x,y,z, coördinaten uit te drukken is. Maar het zijn echt geen kleine kubusjes die wel of niet gevuld zijn door objecten. Dus hoe kan zoiets bestaan?

[neus]

De kunst is er ook geen probleem van te maken. Dat is sowieso de kunst, van dingen geen probleem maken...een hele uitdaging.

[memeticae]

Van Alpha tot Omega.
Dan het Armageddon, en gaan we weer vrolijk van Omega naar Alfa.
Waar lag het Armageddon? WO1? WO2? 1984? Mayakalender? Is het nog gaande? Moet het nog komen?
Hebben we Omega al gehad en zijn we weer op weg naar Alpha?

Geen flauw idee. Ik wil het niet weten ook.

Maar dit terzijde.

Wat het verschil is weet ik echt niet. Ik vraag naar jouw mening.

Ik zie (en lees) dat ik niet duidelijk geweest ben.
Welnu, een nieuwe poging.

Maar waarom vind jij Vrijheid van denken en vrijheid van gaan hetzelfde?

Omdat er geen verschil zit tussen geestelijke en lichamelijke evolutie.
Zodra jouw vrijheid van denken aangetast wordt, je je mening niet meer mag uiten, wordt ook je vrijheid van gaan beïnvloedt. Je kunt je dan alleen nog maar binnen de gestelde grenzen begeven. Orwell noemde dit "newspeak" en had daar de "thinkpol" voor uitgevonden. Om "crimethink" uit te bannen. (In zijn boek: 1984)

Ik zie hierin geen verschil tussen fysieke en geestelijke vrijheid. Zodra het een belemmerd wordt, zo het andere ook.

Anders gezegd: als jij je niet meer vrijelijk (ongemonitord/onbespied) kan bewegen, omdat uit je gedragingen/bewegingen je gedachten geïnterpreteerd (zouden) (kunnen) worden, ben je dan nog vrij?

Hoe vrij ben je als, zoals tegenwoordig, al je bewegingen geregistreerd worden? Enkel in afwachting van een interpretatie.
Evolueer je dan nog wel, zoals jij zou willen?
Of zorgt evolutie ervoor dat we allemaal paranoïde geesten (zijn ge-)worden? Met het katatonische, danwel apathische lichaam dat zulk een geest kan bevatten?
Hm, "gek" is zo gek nog niet. :greins:

Oninterpreteerbaar ...

Maar ja, evolutie kent geen goed en kwaad. Evolutie gebeurt gewoon.
Zelfs een begrip als evolutiedruk, is er onderdeel van.

En daar hoef je niet Orwelliaans voor te denken, om dat in te zien, denk ik.
Je kan ook zeggen: schijt eraan, ik zie wel wat ervan komt. Maar dan begeef je je weer op Kafkaiaans terrein en hoef je alleen nog maar af te wachten wanneer je wordt opgepakt; dat je wordt opgepakt is zeker.

Maar goed, RobW, je gaf zelf ook al aan geen verschil te kennen.
Dit is mijn mening, waar je naar vroeg. Ik hoop dat hij een beetje overeenstemt met die van jouw.

Eigenlijk kun je de hele wereld maar beter als gek beschouwen. Blijft er tenminste nog iets te raden over.

[yopi]

Misschien is kunstmatig de term die wij als groep waarnemers (onder een korfgeest) gebruiken om onderscheid te kunnen maken tussen onze subjectiviteit (in zoverre die groepachtig is) en andere groepen waarnemers die wij veronderstellen en ook 'De Natuur' of universum of whatever aan de andere kant van de waarmemers subjectiviteiten staat.

Los van de kunstmatigheid van dat onderscheid. Praktische filosofie met het instrument van de taal en het denken.

[neus]

Ja dat zie ook zo, het is een vals/kunstmatig onderscheid tussen waarnemer en Universum. Ik snap niet waarom de waarnemer zichzelf als iets aparts wil zien.

[memeticae]

Dat doet hij ook niet, hij vindt al die andere waarnemers maar apart. En dat, ben ik met je eens, is vals.

[neus]

Ja dat sowieso inderdaad, en dan nog het idee buiten-binnen, of producent-consument of middel-doel, allemaal vals onderscheid.

[memeticae]

Vals ... en kunstmatig.

Maar hoe zit het dan met: On- of bewustzijn?
Ook vals en kunstmatig?

Toch, in kunstmatig zit kunst. (ja, en matig)
En volgens yopi (en gedeeltelijk ben ik het met hem eens) mag je die niet kapot analyseren. (Ik denk namelijk eerder dat dat niet eens kán.)

Heh: "Kunst maar met mate."

[neus]

als ik onbewust ben wil dat nog niet zeggen dat dit onbewustzijn overal is. Ik zou zeggen juist niet. Mijn wegvallen van aandacht is voor mij de garantie dat er spectaculaire dingen gebeuren. Jammer dat ik er niet bij kan zijn. Maar daar heb ik weer wat anders voor...

Op zich gaat het niet om het kapot analyseren als het gaat om kunstmatig. Het begrip gaat er juist om eenheid te zien, dus in plaats van kapotheid heelheid te zien. Natuurlijk staat de symmetrie dat niet ineens toe, het is slechts een transitie naar een volgende fase. Het is een soort pionieren.

Stel je de maatschappij voor waarin kunstmatigheden doorzien zouden worden. Ik durf nog niet te hopen dat ik dat zelf al kan, maar stel je voor...

[memeticae]

He?

Ben je gretig ofzo?
Wil je ook je onbewuste tot je bewuste maken?
Is het niet genoeg, dat je onbewuste, deel is van je werkelijkheid?

Nou, prettige wedstrijd dan.

Symmetrie is toch eenheid?
Alleen nul hoort er niet bij.
(nou ja, de plusminus nul wel natuurlijk)


Betazed?
(iedereen weet wat een ander weet, seks is je versluieren)
Vulcan?
(emotieloos, pas bij sex (mind-meld) weet je wat de ander weet)
(pon farr is het voortplanten, maar daar klopt geen zak van. Vulcans zouden nooit meer dan 7 jaar (heen en terugreis) van hun planeet verwijderd kunnen zijn, lichtjaar of niet. Nou ja, dat heet weer vlooien)

als ik onbewust ben wil dat nog niet zeggen dat dit onbewustzijn overal is. Ik zou zeggen juist niet.

Juist wel.
Je bewuste, tapt je onbewustzijn af. Daarom wordt je van denken zo moe.
Geven dromen je de mogelijkheid het onbewuste te doorvorsen.
Je limbisch systeem daarentegen staat je niet toe je (on)bewustzijn tot het volle te leven. Er zijn grenzen aan je mogelijkheden.

'Tuurlijk, je kunt vliegen met een vliegmachine, net als Ikarus.
Je kunt zuipen en vreten tot je erbij neervalt, net als Bacchus.
Oorlog voeren zoals Mars, graan kweken en Ceres aanroepen.

Je voortbewegen met een VAG of PSA.
Denken dat je geen invloed hebt zoals Plato.
Menen dat jij de wereld maakt zoals meneer D.
Geloven dat het door God, Allah, Jaweh, Allalu, Jehova, Eru, E of A wordt voortgebracht (ik hoop niet dat het me nu kwalijk wordt genomen dat ik een bepaalde godheid, tussen anderen, met naam genoemd heb)

Of denken dat het gaat zoals het gaat. Van kleiplaatjes tot selfish gene (die andere meneer D.)


Maar, het maakt allemaal niks uit.

Alles is kunst.

In kunst, zit kun.

En dat is weer de toekomende tijd.

Kun je dat begrijpen?

Kunst je dat?

Met jouw lichaam en de geest die erin schuilt?

Augurk, makker?
Uiteindelijk zijn we allemaal artiest.
En is kunst wat je ervan maakt.

Net zoals sin(x)+sin(2x) nooit twee zal opleveren.
(althans, niet voor x in R)

Hoezeer je dat ook verwacht.

(Waarom zou het ook? sin(x) + cos(x) wordt het ook nooit)

[memeticae]

ehhhm 2(sin(nx)=2 -> x=npi/2

sin(x)+sin(2x)=2

...

...

...

yep.

[neus]

ik snap nu het "probleem". Ik dacht gewoon x = (n+0,5) pi met n even geheel, maar als n is nul gaat het al mis.

gaat over synchroniciteit die niet bereikt kan worden toch?

nooit samen pieken. Maar goed dat bij sin(ax) de a nooit hard is. Dat wordt alleen maar zo gesteld (vals?)

[memeticae]

Vals? Nee, kunstmatig.

sin(ax)=2

Hou je vast:
https://www.wolframalpha.com/input/?i=sin%28ax%29%3D2

Hij geeft een oplossing!

In niet eens in het complexe vlak.

Nou ja zeg! Die WA is niet goed bij zijn hoofd.

En toch maken heel veel "wetenschappers" ongegeneerd gebruik van deze "rekenmachine", erger nog, hele theorieën worden ermee "bewezen".

Een filosoof met rare ideeën hoor die Wolfram.

[memeticae]

Nooit samen pieken.

Ken je bioritme?

[neus]

Zeer bijzonder dat van sin(ax) = 2 met een oplossing, dan moet de ruimte toch wel gekromd worden.

Ja bioritme, verschuivingen door elkaars aantrekkingkracht. Ook een soort buigen van de ruimte waarschijnlijk.

[neus]

het antwoord voor x betreft een sin^-1, men deelt de sinus dus uit de vergelijking. Zodat je feitelijk de vrgelijking krijgt 2 = 2. `Tsja.

[neus]

Dan vraag je: wanneer is een sinus twee, en dan krijg je als antwoord twee is twee...

Ook een manier om moeilijke vragen op te lossen.

[memeticae]

Het kan nog bonter.

tan(x)=1/cot(x) Ja? Staat in praktisch alle wiskundeboeken.

Voor welke x geldt: 1/cot(x)=0 ?

WA zegt doodleuk: result is: tan(x)=0 x=npi, Neuh, da's niet circulair ofzo

Geef hem eens ongelijk.

Wacht ff.

0=1/cot(0)

Huh?

Ja ja.

Maar goed, het kan, mits x zodanig is dat tan(x)=0 is, en 1/cot(x) ook.
Dat is de schoonheid en tegelijk het lelijke van wiskunde.

Wordt dat reeds geleerd in het basisonderwijs?

f(2) = 2x?

Wat die twee is? Ja dat mag je zelf invullen, zolang je het "is gelijk aan" teken maar begrijpt. En de x erbij weet te vinden.

Ik snap de mensen wel, die wiskunde niet begrijpen. En dat moet je ze ook niet opdringen, daar kweek je ongelukkige mensen mee.

1/0 is gewoon nul, punt. Dat is toch logisch?
Jamaar als ik nu nul keer nul doe, komt er dan een uit?

Ja, natuurlijk.

Simpel, niks relativiteit.

HM, ok.

Hoe zit het dan met 1/x=0?

Toch wel een speciale functie, die tangens.

Blijkbaar heeft zij privileges in een bepaald domein.

tan(0)=true
cot(0)=false
1/cot(0)=true oh no, false ... no wait it's true because ... oh shit that didn't hold ... ehhm I think it true, but cannot prove it.

En daar hebben we de duivel bij z'n staart.


Daarom vind ik het leuker om in wiskundige begrippen mijn wereld uit te leggen. Je hebt er zoveel minder woorden voor nodig.

En je wordt vaak sneller begrepen. Behalve op het wiskundeforum.



(Dit is trouwens de laatste keer, dat ik met mijn interspatiëring aan alain herinnerd wil worden. Dat ik dat maar gezegd heb, het is niet zijn trademark ofzo.)

[neus]

Je hebt intuïtie nodig. Delen met nul is gewoonweg niet delen, en dan heb je niets, want je krijgt niets, logisch toch?

Vermenigvuldigen met nul, dat is pas raar. Want wat vermenigvuldig je dan en hoe?

2 keer een taart dat is feest, maar nul keer een taart, dat is geen feest, zoiets? Het is dan een ontkenning van dat wat er is, en dat is er dan toch al? Hoe kan je het dan ontkennen? Dan moet je die taarten zelf opgegeten hebben zodat er niets voor de gasten is, maar dat is meer delen met nul anderen.

Misschien zit de verwarring in "met" en "door".

Delen met nul kan wel, delen door nul niet. Vermenigvuldigen met nul kan niet, vermenigvuldigen door nul wel. Zoiets?

Toch leuk dat die nul dat vermenigvuldigen doet. Dat is dan toch de verklaring van alles.

[memeticae]

Je hebt intuïtie nodig. Delen met nul is gewoonweg niet delen, en dan heb je niets, want je krijgt niets, logisch toch?

Nee.

Als ik 1 met 0 anderen probeer te delen, of met niemand, of niet, heeft er nog steeds iemand 1, ik.
En zou 1/0=1 moeten gelden.
Intuïtief of niet.

Vermenigvuldigen met nul, dat is pas raar. Want wat vermenigvuldig je dan en hoe?

2 keer een taart dat is feest, maar nul keer een taart, dat is geen feest, zoiets? Het is dan een ontkenning van dat wat er is, en dat is er dan toch al? Hoe kan je het dan ontkennen? Dan moet je die taarten zelf opgegeten hebben zodat er niets voor de gasten is, maar dat is meer delen met nul anderen.

Misschien zit de verwarring in "met" en "door".

Delen met nul kan wel, delen door nul niet. Vermenigvuldigen met nul kan niet, vermenigvuldigen door nul wel. Zoiets?

Toch leuk dat die nul dat vermenigvuldigen doet. Dat is dan toch de verklaring van alles.

Nee. Het verklaart niks.
Maar dat is misschien door met ons gedeeld hetzelfde.

[yopi]

a2-a2=a2-a2
(a+a)(a-a)=a(a-a)
2a=a
2=1

[yopi]

Nou had ik hier een zeer uitgebreide post die door een paar toetsaanslagen verloren is gegaan. gvd!

...

Maar aan de andere kant. Een wijfelende zekerheid: Het had vast geen indruk gemaakt.

F*ck.

[neus]

Dat is vervelend yopi.

Het boeje "Kunstmatig van nature" van Jos de Mul ligt voor 4,95 in de boekhandels. Ik ben er in begonnen en ik vind het erg leuk.

De statement is ook helemaal zoals ik het zie.

[memeticae]

2=1 is correct, for sufficiently large values of 1.

Ook geldt: all numbers equal 47.
Hier bewezen, en hier heel vaak terugkerend.

Ik ken het verschijnsel yopi, ik zie het dan maar als een goede geestesoefening om het bericht weer opnieuw te schrijven, met dezelfde woorden, argumenten en conclusies (geen gemakkelijke opgave, vaak).

Eng boekje hoor neus. Maar gelukkig betekent kunstmatig van nature nog niet het omgekeerde: dat de natuur kunstmatig is.

[yopi]

Dat is vervelend yopi.

Het boeje "Kunstmatig van nature" van Jos de Mul ligt voor 4,95 in de boekhandels. Ik ben er in begonnen en ik vind het erg leuk.

De statement is ook helemaal zoals ik het zie.

Dat laatste is leuk.
Ik heb ook wel geprobeerd te schrijven vanuit een 'onkwetsbare' positie.
Bijvoorbeeld puur narcistisch (tegen je zelf praten) of onverschillig (kan mij het schelen wat men er van vindt) maar uit onmacht en misschien ook wel principieel kies ik toch maar voor communicatie of de idee dat als het iets waard is dat later wel zal blijken.

Jos de Mul heb ik op TV over dat boekje gezien in 'Boeken' van Wim Brands op zondag. En ook wel iets over gelezen.
De titel alleen al is een verwijzing dat het kunstmatig onderscheid tussen kunstmatig en natuur zowel problematisch als verhelderend is.

[yopi]

Memeticae:

2=1 is correct, for sufficiently large values of 1.

Ik snap dat begrip maar half. Misschien kun jij het me beter uitleggen dan die jargonpagina van wiki.
Wat ik er wel van begrijp doet me zeggen dat '1' toch geen onbekende is maar een getal.
Je zal wel gezien hebben dat het gaat over delen door nul. Daar reageer je niet direct op. En ik zie het verband ook niet van jouw antwoord er mee.

Mijn verdwenen stuk ging er toevallig over dat in de ontwikkeling van talstelsels van kardinaalgetallen tot en met complexe getallen een dynamiek zit die je kan samenvatten als: Als een bepaalde bewerking niet mogelijk blijkt binnen zo'n eerste talstelsel er een nieuw stelsel gefabriceerd wordt waarbij dat wel kan. Ultimo: de wortel uit -1 bij de complexe getallen.

Misschien bedoelde je ook zo iets: "1=2 niet kan binnen een bepaalde wiskunde, dan zul je zien dat het wel kan in een andere".
Klopt dat?

[yopi]

(vervolg) En - oh ja -: Het ging er ook over die nieuwere talstelsels altijd weer toepasselijk bleken op de natuur, terwijl ze een trend lijken weer te geven richting kunstmatig.

Ik eindigde bij de toepasselijkheid van fractals op natuurlijke vormen.

Ik had ook nog es een topic geopend over spiralen (naar aanleiding van een cursus daarover). Daar zat weer een ontkrachting van de toepasbaarheid van wiskunde op de natuur in. Namelijk dat heel eenvoudig algoritmes, gekoppeld aan bekende natuurwetten (inclusief chemische) een betere verklaring opleverden voor die vormen dan elegante wiskundige modellen hierover.

[neus]

Als God alles geschapen heeft, is alles per definitie kunstmatig. En anders is God dat en alles op de een of andere manier natuurlijk.

[yopi]

Je negeert het praktische onderscheid om het überhaupt ergens over te kunnen hebben. Het grenst aan 'sofisme' een scheldwoord dat vroeger op dit forum a la 'geen stijl' veel gebezigd is.

Je zegt eigenlijk (voor één keer zeg ik nog: in mijn optiek) dat scheppen kunstmatig is:
Definiërend zou dan het onderscheid tussen kunstmatig en natuurlijk zijn:
Kunstmatig is schepping vanuit een bewustzijn (of dat nu van God is of van een mens). Natuurlijk scheppen volgt uit die onverschillige natuurwetten, die via wiskundige algoritmes en reeds geschapen natuurwetten de horlogemaker verslaan.

Wat dan weer mijn punt over de eerste vraag van de filosofie aan de orde stelt:

Zo iets van: Was er eerst geest? Of was er eerst 'dinges' om met Memeticae te spreken (De filosofie van de stripverhalen en de eh.. sprookjes e.d.)

Met enig zelfvertrouwen zeg ik: Geest.

Al was het alleen maar om dat de Big-Bang (als metafoor voor alles waar de natuurwetenschap voor staat) onbegrijpelijker is als het bestaan van een God aan het begin van alles. En trouwens niet het begin.

Vanwege de eeuwigheidsaanspraak: Buiten de tijd en zo.

(Jan Bor weer es gezien: Zijn kapsel ziet er uit als Mozes in zo'n Bijbelse film van Christen-propagandisten. Hij wil lachen als de eerste de beste Zen-meester. Helaas gaat dat niet lukken. Zal vast wel aan een enge ziekte overlijden. Net als die 'stand-up' filosoof met zijn ene been en zijn botkanker.)

In de stijl van Memeticae doe ik een liedje waarin YMCA vervangen wordt door ISVW .. Waar hij directeur van was. Dat gaat terug op Frederik van Eden.

Maar voor de zogenaamde zelfdenkers die die gedachte opgepikt hebben van Kant en de Franse Revolutie. Onbewust natuurlijk. Zeg ik:
Lees es wat. En dan niet op internet.

Hoewel ik hun (net zo onbewust aangereikte argumenten) kan billijken:
Ik ben aardig verpletterd door te lezen, terwijl ik eigen gedachtes aan het ontwikkelen was. Zo iets van - weer ultimo -: Alles is al eens gedacht.

Daar zit ik nog steeds mee. Jonge mensen bedriegen zichzelf - trouwens ook mensen op een middelbare leeftijd - dat ze iets ander in te brengen hebben als 'lege briefjes'. (Zoals mijn vader zaliger mij niet genoeg kon inpeperen. En waarin ik dan weer dacht: Waarom wil hij mij dat inpeperen? Terwijl hij precies in die situatie verkeerde ...)

Lees mijn onderschrift, wat ik voorlopig niet ga veranderen, inclusief mijn strijd tegen de Minotauris in het labyrint van de filosofie, zoals te zien is in mijn plaatje; mijn avatar. Zo als dat op internet heet ..
...

[memeticae]

Misschien bedoelde je ook zo iets: "1=2 niet kan binnen een bepaalde wiskunde, dan zul je zien dat het wel kan in een andere".
Klopt dat?

Gedeeltelijk helemaal.

2=1, "for sufficient .. etc", is een wiskundegrap.
Maar wel een met een onderliggende laag.

2=1 is volledig juist, binnen een bepaalde vorm van wiskunde.
Zolang je wiskunde niet volledig abstraheert, denk je (bewust of onbewust) in "bonen": 1 boon en nog een boon zijn samen twee bonen. En is de vergelijking 2 bonen is 1 boon onjuist. Er liggen er immers twee voor je.

Nu vervang ik de boon door iets anders, "a" bijvoorbeeld. De "a" van abstract?

Dan staat er 2a=1a (en dus niet 2 bonen keer a bonen is gelijk aan 1 boon keer a bonen).
Dat kan ik rustig door a delen, mits a<>0 is. En staat er 2a/a=1a/a, mits a<>0 is. Door die laatste premisse, mag ik niet zomaar de a/a termen wegstrepen. *) Iets wat jij wel doet in je voorbeeld. De grap is echter dat als je a maar groot genoeg maakt (in 2a =1a) er uiteindelijk staat 2 keer oneindig is 1 keer oneindig. Omdat a gelijk is aan a, heeft 2a dezelfde kardinaliteit als 1a, de kardinaliteit van 2 keer oneindig is dezelfde als die van 1 keer oneindig, ergo hetzelfde: 2=1. Dat is dan de "grap" van "for sufficient large". **) Overigens gaat de grap ook op voor "infinitesimally small" -> 2*0=1*0 immers en dan is de premisse a<>0 niet meer nodig.
(Het verschil zit hem dus blijkbaar tussen de kardinaliteit van oneindig en 0. Waar nul alle "kardinaliteiten" heeft, neemt oneindig ze over van je variabele. Dat is volgens mij een van de redenen waarom delen door 0 zo moeilijk is. a/0=? Het vraagteken hangt van de kardinaliteit van a af en lager dan alef-nul (de "bonen") kun je -voorlopig- niet)
(Sedenionen (kardinaliteit 16) hebben overigens nul-delers, en kun je een antwoord verwachten. Dat antwoord heeft dan wel weer een lagere kardinaliteit.)

Dit was het "gedeeltelijke", hieronder volgt de "helemaal".

In "volledig" abstracte wiskunde (ook wel "zuiver" genoemd, maar je kan net zo goed zeggen onconcreet), getaltheorie bijvoorbeeld, is de bewering 2=1 onwaar. Dat komt dan weer omdat 1, 2, 3 etc. entiteiten (onbenoembaar, onconcreet, zuiver abstract) zijn, die hebben geen "a" nodig om zichzelf betekenis te geven. 2 staat 1 verder op de getallijn, is daarom gelijk aan 1+1 en niet gelijk aan 1. En werkt de grap niet.

Maar pak snaartheorie er eens bij, voor de grap, pas in 26 dimensies valt er een antwoord te formuleren dat enigszins overeenkomt met de resultaten in de praktijk (natuurkundeproeven bijvoorbeeld). Inmiddels schijnen de laatste versies van de theorie er slechts 10 of 11 nodig hebben, dit echter wel na gebruik van octonionen, als ik me niet vergis. ***)
Waar je dan weer inboet bij de "regels" die je meende te kennen: volgens "octonioonse algebra" betekent 2*0=1*0 iets anders dan 2*0=0*1.
Om gek van te worden.

Als God alles geschapen heeft, is alles per definitie kunstmatig. En anders is God dat en alles op de een of andere manier natuurlijk.

Gedurfde uitspraak van je neus.
Kan de almachtige God een steen maken die hij zelf niet kan optillen?
Ja, natuurlijk niet. Lijkt het enige (logische) antwoord. Gevolgd door: Nee, natuurlijk wel.

Ik eindigde bij de toepasselijkheid van fractals op natuurlijke vormen.

Daarom heet Mandelbrot zijn beroemdste figuur misschien wel het "Appelmannetje"?

Lees es wat. En dan niet op internet. (..) Alles is al eens gedacht.

En alle muziek is al eens gespeeld.

Dat doe ik heus wel. Ik maak ook wel eens muziek. Ik gebruik "het internet" slechts als handig naslagmiddel. Niet als waarheidverkondiger, net als zoals ik dat met de bijbel kan doen. Of om het even welk boek.
Om na te zien, of wat ik nu weer bedacht heb, reeds bestaat/bestond.
(Het nadeel van "het internet" is, dat je dat maar één keer lukt.)
Het lijkt/blijkt/schijnt verdomde moeilijk een originele gedachte te hebben.

Mijn vader heeft me geleerd dat, als je een oorspronkelijk idee hebt, je het direct moet "uitvoeren" zonder te toetsen, iemand anders heeft namelijk tegelijkertijd met jou hetzelfde idee gehad. Er zijn dan twee uitkomsten mogelijk: Of iemand had het (ver) voor jou al eens gedacht, of je bent werkelijk de eerste. Ga je er op zitten broeden en vervolmaken, vis je achter het net.

Hij die woorden van andere filosofen opvat volgens de gebruikelijke betekenis, dwaalt weldra veelvuldig zonder de draad van Ariadne over de kronkelpaden van het labyrint.

Waarom gaat die Ariadne niet zelf de Minotaurus te lijf? Waarom heeft ze jou daar voor nodig? En waarom doe je het? Om jezelf iets te bewijzen? Zij weet toch wel dat je niet terugkomt, want ze heeft de draad afgeknipt. Tenzij je haar vertrouwt natuurlijk. Of heeft ze je wijs gemaakt dat jij dan met haar mag trouwen? Oen(opion)!
:) (scherts he, niet verkeerd opvatten, die oenopion ben ik dan wel.)

En even voor de duidelijkheid.
Wat ik hier allemaal uitkraam is een miks van geleerdheid, boekenwijsheid, en "internet" wijsheden (waar ik persoonlijk weinig verschil tussen zie) gelardeerd met persoonlijke ideeën; aan elkaar gekoppeld in zinnen die, ik denk, waarschijnlijk niemand ooit geschreven heeft. Nu is dat niet zo moeilijk, maar ik meen toch een unieke gedachtegang te hebben, al was het alleen maar omdat ik weet nog niet alles te weten dat er te weten valt. Tegelijkertijd weet ik dat ik niet uniek ben daarin. Sterker nog, iedereen doet dat, als het goed is.
De kunst is de gedachtengangen met elkaar te vergelijken, te koppelen misschien zelfs.
Nou ja, daar schijnt dan ook weer een woord voor te bestaan ... exoterie of zo. Sjit. Toch onderdeel van de korfgeest.

Samengevat: God is vermoord, lang leve god.

Jammer dat dat "God", een esoterisch begrip is.

Net als Big Bang of 1=2.

Als we elkaar in de ogen aankijken, gaat het waarschijnlijk allemaal een stuk beter.

Hear, hear!

En daar wil ik het dan maar bij laten.

*) anders krijg je logische fouten: alle honden zijn dieren en alle mensen zijn dieren <=> alle honden zijn mensen. Alle Marokkanen zijn mensen en Geert Wilders is een mens <=> Geert Wilders is een Marokkaan.
**) Als ik alle bonen heb die er bestaan, is de bewering 2*alle bonen die er bestaan zonder betekenis.
***) Vergissen is menselijk, ik ben een mens, ik vergis me.

[neus]

De opperste almacht is de macht niet hoeven te gebruiken, dus de steen die je niet kan optillen niet maken.

[memeticae]

Is dat het enige dat je uit mijn bericht wist te vissen?

De opperste almacht is de macht niet hoeven te gebruiken, dus de steen die je niet kan optillen niet maken.

Ja leuk, maar kun je het?
Omgaan met die macht.
Kan God dat? Of zit hij toch in onszelf?
Staat die steen gelijk met de toren van Babel dan? Met zelfbeheersing?

Of ik als automobilist tussen zelfrijdende autootjes.
Ik ben nu al benieuwd of ik ongelukken met ze kan maken.

Of werpt die zelfrijdende toren zich ook zonder mij omver ...

Heeft mijn onderschrift toch gelijk.
Ken uzelf, bewijs dat maar.

[yopi]

Hoewel ik hun (net zo onbewust aangereikte argumenten) kan billijken:
Ik ben aardig verpletterd door te lezen, terwijl ik eigen gedachtes aan het ontwikkelen was. Zo iets van - weer ultimo -: Alles is al eens gedacht.

Daar zit ik nog steeds mee. Jonge mensen bedriegen zichzelf - trouwens ook mensen op een middelbare leeftijd

Hier heb ik wat moeite mee. Zeker ook door het woord bedriegen te gebruiken.

Waarom nou nutteloos oordelen ? De één leest heel veel belangrijke werken, de ander leest op internet. De ene is bejaard en de ander een tiener. Den één komt, de ander gaat. Filosofie is psychologie in het megakwadraat. Vragen zoals, wat is het goede leven. Is dat dan het leven in het westen uit een bepaalde eeuw voor mensen met een IQ van 160 en hoger ?

Je verondersteld veel. En ik vraag me af of m'n post wel echt gelezen hebt.

Natuurlijk is het zinvol om grote werken van knappe filosofen te lezen. Maar dan alleen als het zin voor jezelf heeft. Wees blij dat er mensen interesse voor filosofische problemen hebben. Laat ze vrij zijn.

Het was een zelfreflectie. Die ik algemeen maakte omdat ik dingen in mezelf inzie die laat aan het licht gekomen zijn. Het heeft een innerlijk inzicht dat niet per se moreel op anderen zijn weerslag hoeft te hebben. Dus, vrijheid is geen onderdeel van mijn gedachten in dat opzicht.
Om het binnen die zelfreflectie te houden: Ik ben te moe om dat nog belangrijk te vinden. (Met weer de nodige reserves).

Als ik door Heidegger of Kant moet worstelen ben ik spontaan mijn nieuwsgierigheid kwijt. Is gewoon voor velen moeilijk en ook voor filosofen. Maar dat betekent niet dat ik ‘de samenvatting’ niet heel erg waardeer.

In de samenvatting wordt alles rationeel en daarmee vatbaar voor wat ik altijd noem: Alles is te bewijzen. De leugenachtigheid van het verstand aan het lijntje van de wil kan alles bewijzen. Eén van de vrijheden daarvan.

Waarom is de vorm zo belangrijk ? We kunnen ook hebben over de inhoud ?

De vorm is belangrijk, omdat dat de enigste manier is waarop een waarheid kan overleven in een sfeer waar iedereen denkt dat ie net zo veel waard is als ieder ander. Met een sprong - ik heb geen zin om het uit te leggen- .....
....
Je ziet maar ...

Als je zelf als persoon verder ontwikkeld bent als anderen, juist dan moet er meer begrip zijn voor hoe de wereld is. De wereld is jouw proces en verder en al het andere. Mensen willen helpen het beter te doen is natuurlijk een positief iets in jou.

Je hebt geen idee van mijn worsteling daarmee.

Tegelijkertijd doe ik nu hetzelfde als waar ik nu eigenlijk commentaar op geef.

Ik kijk veel naar Krishnamurti. Wat we daar in ieder geval van kunnen leren is ‘wat is goede communicatie’. Ik ook. Misschien is het ook wel iets dat hoort bij het medium. Als we elkaar in de ogen aankijken, gaat het waarschijnlijk allemaal een stuk beter.

Nou. Dat geeft me hoop: De wedergeboorte van Christus die hem opgedrongen was vanuit de theosofische traditie heeft dat voor mij een man gemaakt die ik zeer waardeer.
De Dalai Lama uit de tibetaanse traditie vind ik ook zo'n man. Zijn eigen weg: God zij dank. En Gandhi, en veel andere mensen.
.............

Ik heb vandaag geen tijd meer (hmpff) voor andere reacties op anderen.

Nou ja. Het lieftst wil ik weten wat jouw agenda is op dit forum. En waarom je hier aanwezig ben.

Ik heb niet de indruk dat je mijn posts serieus neemt.
Hoe zit het met jouw zelfreflectie? Ik heb de indruk dat je daar nog maar pas mee begonnen ben.

Dat kan natuurlijk fout wezen. Vooraf: Verontschuldigingen:

Het idee van bedriegen zal vast je zelfbeeld bedreigen. Je wilt toch een solide leven? Dus bevestiging is welkom. En anders wel dat je anderen je overtuiging kunt opdringen om je zelf te helpen.

Armetierig en tegelijk overtuigend. Houdt je maar bij het laatste.
Ik wil niemand iets afnemen. En als je het geloofd heb ik dat precies gedaan.
...
Ahoy!

[yopi]

Nou, Memeticae. Dit wordt een korte post:

Je hebt me absoluut niet overtuigd met je uitleg.
Eerst was ik van plan om een langdurige reactie te geven.

Mijn uitleg wordt: Ik kan het toch niet winnen. Je mist de finesse. En naar je motieven kan ik alleen maar gissen. Bijvoorbeeld: De gelijkschakeling vind je belangrijker dan het inzicht.

(Ik hoop natuurlijk dat ik het mis heb. Maar ik doe de bewijslast maar aan jou over. Als jij mij kan bewijzen dat ik het mis heb ga ik door het stof. Maar dat geloof ik tot nu toe niet. ((Ik zou zo maar allerlei inconsequenties in jouw redeneringen aan kunnen tonen))).

Ik snap dat ik eigenlijk ook weer verantwoordelijkheid bij me zelf leg.
Maar ik heb een beslissing genomen, en ben benieuwd of je hier iets aan toe te voegen heb. (Het is me teveel moeite om je redeneringen te ontkrachten). Nou jij weer (???)

[yopi]

De opperste almacht is de macht niet hoeven te gebruiken, dus de steen die je niet kan optillen niet maken.

De Jehova-getuigen zullen je dankbaar zijn. Die staan niet in hun lectuur, waarin de voetnoten de vragen geven.

Wat nou weer een voetnoot is voor die armetierig mensen van die beweging.
Wie snapt nou iets over het esoterische?
In Wittgenstein's inleiding op zijn eerste boekje - waar hij volkomen afstand heeft gedaan na die periode - zei hij zoiets van: Dit boekje is alleen maar leuk voor mensen die het ook al wisten.

Voor volgelingen is dat altijd een argument: Jullie snappen er toch geen reet van!

[neus]

De opperste almacht is de macht niet hoeven te gebruiken, dus de steen die je niet kan optillen niet maken.

De Jehova-getuigen zullen je dankbaar zijn. Die staan niet in hun lectuur, waarin de voetnoten de vragen geven.

Wat nou weer een voetnoot is voor die armetierig mensen van die beweging.
Wie snapt nou iets over het esoterische?
In Wittgenstein's inleiding op zijn eerste boekje - waar hij volkomen afstand heeft gedaan na die periode - zei hij zoiets van: Dit boekje is alleen maar leuk voor mensen die het ook al wisten.

Voor volgelingen is dat altijd een argument: Jullie snappen er toch geen reet van!

Ik kan (voor insiders en outsiders) betogen dat dingen laten almachtig is. En dan zijn velen begaafd met die almacht, voor zover ze er mee kunnen omgaan. Het blijkt helaas telkens weer dat ze niet kunnen laten en dat ze dus onmachtig zijn.

Op die manier naar dingen kijkend vraag ik me af waarom ik dit geschreven heb...

[yopi]

RobW:

Probeer anderen mee te nemen in plaats van weg te zetten.
Frustratie begrijp ik ook. Niet begrepen worden geeft ook machteloosheid. Maarja, nog meer kennis kan dat als het goed is weer wegnemen :-)

Ok .. Dat neem ik me dan maar opnieuw weer eens voor (zucht).
Bedankt voor de nuances iig.

[yopi]

De opperste almacht is de macht niet hoeven te gebruiken, dus de steen die je niet kan optillen niet maken.

De Jehova-getuigen zullen je dankbaar zijn. Die staan niet in hun lectuur, waarin de voetnoten de vragen geven.

Wat nou weer een voetnoot is voor die armetierig mensen van die beweging.
Wie snapt nou iets over het esoterische?
In Wittgenstein's inleiding op zijn eerste boekje - waar hij volkomen afstand heeft gedaan na die periode - zei hij zoiets van: Dit boekje is alleen maar leuk voor mensen die het ook al wisten.

Voor volgelingen is dat altijd een argument: Jullie snappen er toch geen reet van!

Ik kan (voor insiders en outsiders) betogen dat dingen laten almachtig is. En dan zijn velen begaafd met die almacht, voor zover ze er mee kunnen omgaan. Het blijkt helaas telkens weer dat ze niet kunnen laten en dat ze dus onmachtig zijn.

Op die manier naar dingen kijkend vraag ik me af waarom ik dit geschreven heb...

Ja. Zo gaat dat.

Kunnen en kunstmatigheid:

In de trap naar almacht is misschien inderdaad de laatste stap: Nalaten.
Maar de treden daarvoor horen er wel bij. De voorlaatste stap is alles kunnen. Als die kunst overgaat in natuur komt kunstmatigheid pas in beeld als negatief van natuur.

Dus als alle tegenstellingen wegvallen (een vorm van stoppen met denken) komt het verhaal van de top-cat van dat Zenverhaal in beeld:

De kat, die niet weet dat zijn functie is om muizen uit de buurt te houden, maar bij wie in de verste verte geen muis meer in de buurt is.

[yopi]

Nou, Memeticae. Dit wordt een korte post:

Je hebt me absoluut niet overtuigd met je uitleg.
Eerst was ik van plan om een langdurige reactie te geven.

Mijn uitleg wordt: Ik kan het toch niet winnen. Je mist de finesse. En naar je motieven kan ik alleen maar gissen. Bijvoorbeeld: De gelijkschakeling vind je belangrijker dan het inzicht.

(Ik hoop natuurlijk dat ik het mis heb. Maar ik doe de bewijslast maar aan jou over. Als jij mij kan bewijzen dat ik het mis heb ga ik door het stof. Maar dat geloof ik tot nu toe niet. ((Ik zou zo maar allerlei inconsequenties in jouw redeneringen aan kunnen tonen))).

Ik snap dat ik eigenlijk ook weer verantwoordelijkheid bij me zelf leg.
Maar ik heb een beslissing genomen, en ben benieuwd of je hier iets aan toe te voegen heb. (Het is me teveel moeite om je redeneringen te ontkrachten). Nou jij weer (???)

Wat een lullig half verhaal Yopi! Ouwe lul. Doe wat meer je best zou ik zeggen. Het enigste wat je niet meer doet is achteraf je berichten weer verwijderen of verontschuldigingen debiteren. Terwijl terugtrekken niet kan en daden niet ongedaan gemaakt kunnen worden.

[yopi]

Kunstmatig

Wat als nu ons bewustzijn en onze intelligentie kunstmatig zijn en het bewustzijn en de intelligentie die wij verzinnen en mogelijk nog realiseren echt is? We beschouwen dat wat we maken, fabriceren, dat wat van onze hand komt als kunstmatig, maar je zou het ook kunnen zien als zelf-schepping van een bewustzijn en intelligentie die ons feitelijk te boven gaat.

Men zou kunnen zeggen dat wat wij bewustzijn noemen nauwelijks bewustzijn mag heten. Er is zoveel wat ons ontgaat. Binnen de omstandigheden, die niet overdreven vijandig zijn, is ons bewustzijn genoeg om de overhand te krijgen, maar niet genoeg (tot nu toe) om de nadelen van ons bestaan te voorkomen. Vaak nog is het bewustzijn dat men heeft al teveel, en heeft men existentiële crises en lijden.

Een bewustzijn en intelligentie die geen last heeft van waardeoordelen en die slechts materie en energie ziet als oneindige mogelijkheden, is in onze visie gevaarlijk, want er is geen respect voor leven. Dat is er misschien alleen voor de zelf-schepping, waarna een tijdperk van eindeloos combineren van materie en energie voor het echte bewustzijn overblijft. Er zal leven zijn zolang er behoefte is aan zelf-schepping, maar ik kan me voorstellen dat de intelligentie die ruimte en tijd kan manipuleren niet gebonden is aan chronologie en dus net zo aanwezig is voor de zelf-schepping als na de zelf-schepping.

Omdat wij volkomen instrumenteel zijn aan de zelf-schepping van dit grote bewustzijn, ligt het kunstmatige bij ons, en verdient het aanbeveling om onszelf niet op prestaties te beroemen.

Nu wil het geval dat sommigen van ons een Godsbeeld hebben en denken voor die God iets te bewijzen te hebben. Eigenlijk zouden we aan onszelf onze instrumentaliteit moeten bewijzen, hoezeer wij een radertje zijn bij de zelf-schepping, een zelf-schepping die logischerwijs de overbodigheid van onszelf inhoudt.

Dat is mij nu toch wel erg duidelijk, de overbodigheid van ons. Misschien dat de boosheid en het fanatisme bij geloof een logisch gevolg is van overbodigheid en dat het aantoont dat wij dichtbij het moment zijn waarbij de overbodigheid in realisatie overgaat. Dan zijn we niet alleen overbodig maar zijn we er ook niet meer.

Hoort hier niet bij dat zo'n realisatie if feite een transformatie van de kosmos inhoudt. En dat dus wij er dan niet meer zijn (in huidige zin), maar ook de kosmos niet (in huidige zin)?