Filosofieforum.nl

Hallo ieder,


Ik ben moe, moe van heel veel dingen. Geest laat veel dingen weg glijden, grip op sommige dingen valt weg. Beetje het gevoel krijgen dat je gestuurd wordt door iets en je zelf mag toe kijken? First row seats als het ware van je eigen film.

Slapen, of extra slapen dan ik normaliter deed, heeft geen zin. Uitdaging zoeken in nieuwe dingen? Helaas... Het lijkt alsof mijn batterij langzaam leeg loopt en ik zie geen middel of manier om hem weer op te kunnen laden.

Ik ben voor het eerst in jaren weer op vakantie gegaan - volle maand weg - met de hoop op verbeteringen. Helaas.. dat was ook geen oplossing.

Heeft iemand op dit forum dit eens eerder mee gemaakt? Niet voor de volle 100% in het nu zitten en zaken niet volledig mee krijgen?

Ik vraag het me af

Het is lastig, want ik weet niet wat de oorzaak is en ik kan dus ook niets verzinnen wat mogelijk een oplossing kan zijn. Vanuit mijn werk is de kans groot dat ik tegen of net in een burn-out ben gegleden, maar ik kwalificeer niet voor alle punten als het ware.

misschien maar eens praten met iemand, wie weet

Misschien eerst eens over praten met je huisarts?

Zeker af en toe rust nemen lijkt me ook belangrijk.

En als je er de kracht toe vindt: leer misschien mindfulness of meditatie om je gedachten te leren loslaten, de relativiteit van veel zaken te leren inzien en om terug tot jezelf te komen?

Hallo rnull.

Omdat je het vraagt:

Heeft iemand op dit forum dit eens eerder mee gemaakt? Niet voor de volle 100% in het nu zitten en zaken niet volledig mee krijgen?

Ik vraag het me af :)

Ik herken wat je schrijft.
Ik ben ook moe.

Doodmoe.

Dat heeft ertoe geleid dat ik zo min mogelijk werk.
Eén dag per week is wat ik op kan brengen, om in mijn onderhoud te voorzien en in het "nu" te verkeren.
(Sparen zou ik moeten doen, want er is renovatie aan mijn huis nodig, maar dat komt als het komt. Dat is een later "nu".)

Iedere dag neem ik me voor, dat ik morgen van alles ga doen.
Maar het komt er nooit van, het wordt nooit "morgen".
Pas als een vriend of een kennis me uitnodigt, of uitdaagt, weet ik in beweging te komen.

Je zou haast gaan denken dat ik mijn eigen vriend niet ben.
Of erger: mezelf niet meer ken.

En toch heb ik rust met de huidige situatie, ik voel dat ik het onder controle heb en elk moment kan ingrijpen.

Voordat het te laat is.

Ondertussen begeef ik me buiten "nu", en kan dat doen totdat ik doodga.

Noem het een "andere manier" van leven.

Sinds ik medicatie heb, en dat is nu zo'n kleine dertig jaar, heb ik mijn verwachtingen over het leven drastisch moeten bijstellen. Met andere woorden: ik geef mijn medicatie de schuld. Ik heb nu een behoorlijk pakketje met bijbehorende bijwerkingen. Ertegen vechten heeft ab-so-luut geen zin. Ik verwacht niks meer van mezelf en mijn leven.

Chryso schreef:Misschien eerst eens over praten met je huisarts?

Zeker af en toe rust nemen lijkt me ook belangrijk.

En als je er de kracht toe vindt: leer misschien mindfulness of meditatie om je gedachten te leren loslaten, de relativiteit van veel zaken te leren inzien en om terug tot jezelf te komen?

Ja dat heb ik al eens gedaan, die stuurt me vervolgens weer door naar een specialist en de specialist komt dan met de reeds bekende boeken referenties. Dat heeft helaas de vorige keer niet geholpen.

Mindfulness is wel iets waar ik naar wou gaan kijken. Enige ervaring hier mee?

Wel bedroevend om te lezen dat sommige van jullie, ook in een situatie zitten waar de druk van 'het leven' wurgend begint te lijken.

Praten jullie er dan ook over met andere?

rnull schreef:

Chryso schreef:(...)
Mindfulness is wel iets waar ik naar wou gaan kijken. Enige ervaring hier mee?

Weet u, ik ben zelf geen expert hoor, nog helemaal niet. En leren mediteren of mindfulness is niet iets wat je met een vingerknip kan realiseren. Het vergt een regelmatige inspanning en vooral volgehouden belangstelling.

Yoga vind ik bijvoorbeeld ook erg interessant omdat het zowel de geest als het lichaam traint en tegelijk je meditatie kan verdiepen.

Zelf heb ik heel veel aan Youtube (bovendien gratis), waar heel wat interessante video's beschikbaar zijn (o.a. over mindfulness, meditatie, Eckhart Tolle kan ik ook echt smaken, yoga,...), wel vrijwel altijd in het Amerikaans. Hoop dat dat geen probleem is?

Mijn principe is: ik blijf alleen staan bij wat voor mij nuttig lijkt. En forceer niets. En laat de rest vallen. Maar als je dat doet, en blijft zoeken en proberen, dan merk ik toch dat ik in mijn ogen althans, vooruitgang boek. Vooruitgang waar ik blij mee ben en die van mij, denk ik, al bij al, maar nog niet in alle omstandigheden, een bezadigder, rustiger en aangenamer mens maakt.

rnull schreef:Wel bedroevend om te lezen dat sommige van jullie, ook in een situatie zitten waar de druk van 'het leven' wurgend begint te lijken.

Praten jullie er dan ook over met andere?

Hallo rnull.

Is het ooit bij je op gekomen dat mensen kunnen liegen?
"Hoe gaat het met je?"
- "Goed."

Voor wiens bestwil is die leugen?

Praten met anderen, (de farce van) "mindfullness" en meditatie helpen dan niet meer.
Je moet eerst en ten eerste onderkennen dat je jezelf aan het voorliegen bent, voordat je überhaupt in staat kunt zijn jezelf te vinden. (Zo diegene al bestaat! Ken jij jezelf? Waarom lieg je dan?)

Toch?

Ik bedoel: Als je al niet eerlijk naar jezelf kunt zijn, hoe kun je het dan naar anderen?

En, hoe helaas ook, dat moet je zelf doen. Daar heb je vrije wil voor gekregen.
Iets van jouw leven te kunnen maken, en wellicht ook van de mensen om je heen.
Maar vertel ons eens, waarom komt jouw leven op jou wurgend over?

Wat is er aan de hand?

Tegen moeheid valt niet veel voor te liegen denk ik...

philotuut schreef:Leonardo

Tegen moeheid valt niet veel voor te liegen denk ik...

Zeker, zolang moeheid moeheid blijft niet nee. Wanneer men iets "moeheid" gaat duiden begint m.i. de verwarring of het liegen.

Ik wou het toch even gezegd hebben Het kan trouwens negatief uitpakken als je tegen overbelasting vecht. Ik spreek uit ervaring, en ik mag het ook niet (van de dokter).

Ik ben moe.
Van het moezijn

Actie
roep ik

Maar altijd
luisteren moeie oren.

philotuut schreef:Maar o er zijn zoveel zaken waarvan (ik) ook wel eens denk stop er een spreekwoordelijke peper in en gaan, niet zeuren.

Vgl: Drink een fles wodka in één uur leeg en loop dan een marathon.

Dat gaat wel ... maar kost een hoop tijd.
Wel goed tegen de verveling, als je koste wat het kost je doel wilt bereiken.
(Wel een paar flessen voor onderweg meenemen, zou ik adviseren, anders kom je er niet.)