Kwijt

[neus]

Nu ik geen koffie of cola drink, ben ik nog wat vaak in een suffe periode. Ik ben mijn scherpte kwijt. Ik mis het wel wat, want de scherpte is wat me inspiratie geeft voor filosofenverhaaltjes. Ik blijf wel positief denken, als ik kan accepteren om dingen kwijt te raken, zal ik mijn leven lang geen problemen hebben.

De draad kwijt zijn is meestal niet erg positief. Als je teksten hebt waar dat gebeurt raak je al gauw het spoor bijster. De uitdrukkingen, voor het kwijt zijn, zijn er wel. Ik beschouw mijzelf als redelijk abnormaal, en ik krijg de indruk dat normale mensen over het algemeen vrij veel kwijt zijn, misschien dat ik dus wat normaler word.

Socrates gaf aan dat kennis alleen maar in herinnering hoeft te worden opgeroepen, en dat kan als je de logica volgt. Je kunt dingen kwijt zijn, maar dan kan je dus de logica volgen bij het denken en dan volgt de kennis vanzelf. Zal er een tijd komen waarop ik ook de logica volgen niet meer kan?

Bij schrijven volg je bepaalde regels, en met die regels komt de logica. Ik vraag me af of ik bij het denken alleen ook regels kan volgen, of dat dit te geforceerd is. Als je in woorden denkt heb je natuurlijk de grammaticale regels, maar minder de spelling, en ook woorddenken zal niet helemaal vrij zijn van beelddenken. In hoeverre zijn er regels voor beelddenken?

De in het hoofd opkomende beelden zijn vaak flarden, soms een bepaalde logica volgend, maar eerder niet dan wel. Beelden in het hoofd, als bij dromen, zitten dichter bij het kwijt zijn dan woorden in het hoofd, en woorden op papier of via een toetsenbord op een scherm zitten nog weer dichter bij het niet kwijt zijn.

Zou er een nog betere manier zijn om niet kwijt te zijn? Gesproken tekst inspreken en opnemen kan ook, maar praten volgt minder de regels dan schrijven. Regels volgen is logica volgen is minder kwijt zijn.

Misschien dat dan wiskundige formules schrijven het schrijven van tekst overtroeft, maar ergens raak je door de hoge abstractie wel het contact met de ander kwijt, dat is bij schrijven al een beetje, en weer minder bij praten.
Als “hebben” een kwestie is van communicatie, dan is een gesprek misschien weer beter dan schrijven. Dan is een chat, bijvoorbeeld op een forum, maar ook op de mobiele telefoon, een gesprek via geschreven berichten, misschien weer beter.

Ergens toont zich in de moderne communicatie een wil om dingen vast te houden, niet kwijt te raken. Wat men echter kwijtraakt is het besef van tijd.
Dat is wel iets dat veel mensen vaak kwijt willen raken, het besef van de tijd, omdat de dag, de week, de maand, het jaar, het leven, anders misschien te veel is. Een teveel wil je wel kwijt, een te weinig trouwens ook. Maar de vraag wat dan “net genoeg” is, zal moeilijk te beantwoorden zijn.

Eigenlijk willen we misschien zoiets als hapklare brokken.

[Mtheman]

Volg de stroom (go with the flow) of juist niet, als je maar weet waar je zelf mee bezig bent. Dan raak je jezelf ook niet zo snel kwijt. Maar hoezo drink je geen koffie of cola meer dan (en ik neem dan aan ook geen energiedrankjes voor zover je dat al dronk)?

[neus]

Ik weet geen maat te houden bij caffeinehoudende dranken en krijg dan snel hoofdpijn gerelateerde klachten als mijn caffeineniveau te laag wordt.

[Mtheman]

Ah ok, vervelend zeg. Succes met het afkicken dan maar.

[neus]

Neus ik heb je stuk gelezen. kan je mij vertellen waarom jij het belangrijk vindt "minder kwijt te zijn"?

Mvrgr

Het "hebben" is vooral verbonden met dat wat zich herhaalt, de regelmatigheid, men "heeft" een regelmatige leefstijl of "leeft" onregelmatig.

Kwijt raken van tijdsbesef wil ik vaak wel, maar dat kan vooral door regelmatig te leven, dus men kan iets kwijt raken door iets te hebben.

Schrijven hoort bij mijn regelmatigheid, die regelmatigheid wil ik minder kwijt, maar nog steeds wil ik tijdsbesef vaak wel kwijt.

Voordat we ooit opgaan in het tijdloze moeten we wilde dramatische en soms bizarre dingen meemaken. Dat kunnen we alleen delen met elkaar. Het delen wil ik ook niet echt kwijt.

[Mtheman]

Ja iedereen wil wel eens wat.

[yopi]

Ik moet er aan denken dat als je iets wilt vertellen of op een andere manier communiceren, dat er dan in het Nederlandse spraakgebruik vaak wordt gesproken van 'dat je iets kwijt wilt'.
Of modern gesproken 'dat je iets uit je systeem wilt verwijderen'.

Wat ik vaak kwijt wil is onrust of verveling. Dat is ook een soort beleving van tijd die je kwijt wilt.

[Mtheman]

Ik wil mijn mening kwijt, op dit forum, dus bij deze gedaan.

[yopi]

Neus schreef:

Dat is wel iets dat veel mensen vaak kwijt willen raken, het besef van de tijd, omdat de dag, de week, de maand, het jaar, het leven, anders misschien te veel is. Een teveel wil je wel kwijt, een te weinig trouwens ook. Maar de vraag wat dan “net genoeg” is, zal moeilijk te beantwoorden zijn.

Ik zou zeggen dat je systeem wel aangeeft wat het kwijt wil om weer in evenwicht te verkeren. Als dat lukt is het "net genoeg".
Bedenken wat wel en wat niet is een stuk moeilijker ..

[Mtheman]

Bedenken wat wel en wat niet is een stuk moeilijker ..

Ik vraag me ook af of hetgeen leidt tot nieuwe inzichten waar je iets mee kunt doen. Dus welk praktisch nut die oefenening uberhaupt zou hebben.

[Mtheman]

Evenwicht? Tussen wat ? Wat je hebt en wat je nu niet meer hebt? Of tussen wat je hebt en wat je niet meer wil hebben. Denk je dat je daardoor snel uit je 'evenwicht' wordt gebracht als je iets kwijt wil?

Inzicht? denk je dat je met dat inzicht iets kan bereiken?
Los daarvan misschien gaat dat ook wel meer automatisch dan dat het een denkoefening moet zijn.

[neus]

Veel vormen van drugs hebben positieve effecten, maar dus ook negatieve. Het zijn ook wel een beetje mode-grillen. Ik denk dat cafeïne over een poosje in de ban gaat, en waarschijnlijk suiker en zout ook wel een keer en daarna zal er wel weer wat anders zijn. Dan kunnen we de volgende generatie zeggen dat hoe gruwelijk het ook klinkt dat er vroeger koffieautomaten op kantoor waren.

[neus]

Is dat een recht? En dan wel recht hebben op (dure) gezondheidszorg?
Ik weet het niet. Ik zou zeggen doe wat je niet laten kunt, maar dan niet zeuren als anderen het afwijzen en willen ontmoedigen of de kosten bij je neerleggen.

[neus]

Ik vind het ook geen recht op ongezond eten. Het is meer dat er weinig betaalbare of makkelijke alternatieven zijn. En dat die gezondheidskosten zo hoog zijn is mede te danken aan het feit dat mensen hun "recht" opeisen.
Versta me niet verkeerd, van mij mag iedereen zo destructief zijn naar zichzelf toe als hij/zij maar wil. Ik kan me echter wel voorstellen dat anderen daar niet voor willen betalen, die niet destructief zijn naar zichzelf toe.

Ik denk dat de redenen waardoor mensen destructief naar zichzelf zijn echter ook niet aangepakt worden door mensen die niet destructief zijn naar zichzelf toe, omdat anders overbevolkingsproblematiek alleen maar groter zou worden. Boter op het hoofd.

[neus]

Je hebt gelijk dat het economische argument niet op gaat. De een zijn dood is de ander zijn brood. Zo probeert ieder de eigen maniet van leven te verdedigen. Toch zijn de hoge kosten van de gezondheidszorg voor een deel bepaald door wat mensen zichzelf aandoen, naast wat anderen de mens aandoen door het voedsel veiliger te maken en te zorgen voor goede voorlichting met betrekking tot leefstijl om ouder mee te worden (meer bewegen).

Kwaliteit van leven is net als smaak iets waar je alleen zinloos over kunt twisten. Als je in slaap valt boven een boek helpt regelmatiger leven waarschijnlijk beter dan een sigaret, maar goed.

[neus]

regelmatig leven zal in ieder geval betekenen datals je lichaam aangeeft dat het genoeg is dat het ook echt genoeg is, in plaats van dat het een perverse prikkel is.

stress blijkt voor een deel bepaald te zijn door de eigen leefwijze en middelen in plaats van dat het uit de maatschappij komt.

[neus]

koffie en cola ervaringen hebben me laten zien dat moeheid (als prikkel) soms onechte moeheid is, maar een perverse prikkel dat je meer koffie en cola moet nuttigen. Dan kan je zeggen dat de maatschappij je aanzet tot koffie en colaconsumptie, wat gedeeltelijk waar is omdat die producten er zijn en verkocht worden, maar het is aan jezelf om daar aan mee te blijven doen.

Dat voor cola agressieve reclame gemaakt wordt (kaarsjes bij de kip) en dat op kantoren koffieautomaten staan (voedsel bij de kip) ligt dan toch echt aan de mens die cola en koffie blijft nuttigen, want als de mens daar mee stopt verdwijnt de reclame en koffieautomaat.

Dat je dan denkt dat de mens niet anders kan dan een kip vind ik struisvogelpolitiek.

[Mtheman]

De maatschappij is een product van de mens, wij hebben die zelf gecreeerd en houden die zelf in stand totdat er een bepaalde verandering plaatsvind in het denken van de mensen waardoor de maatschappij verandert naarmate de nieuwe gedachte door meer mensen wordt uitgedragen.

[A. van den Duivel]

@Neus

Kan mij vergissen maar geloof dat filosofie en een vorm van discussie en leidend onderwerp moet hebben. Ik vraag dan ook om duidelijk te maken waar deze teksten naar toe leiden? Wil je praten over iets kwijt raken, of over koffie/cola?

Mijn ervaring is dan ook dat er geen leidend voorwerp in dit gesprek aanwezig is. Sterker nog, ik lees nu een aantal berichten van jou, zonder een consequentie. (geen doel te hebben) Het lijkt meer op een relaas van gedachte zonder vaste vorm en geen doelstelling.

Filosofie staat in mijn woordenboek als het uitwisselen van gedachten met het doel een grotere kennis te bereiken. Filosofie betekend niet voor mij een onsamenhangende gedachte zonder duidelijke doelstelling. Mocht het dan ook zijn dat U geen juiste opponent bent tegen gekomen hoop ik aan deze verwachting te kunnen voldoen.

Wat is Uw doelstelling van dit onderwerp?

Vriendelijke groet,
Advocaat van de duivel

[A. van den Duivel]

Nu ik geen koffie of cola drink, ben ik nog wat vaak in een suffe periode. Ik ben mijn scherpte kwijt. Ik mis het wel wat, want de scherpte is wat me inspiratie geeft voor filosofenverhaaltjes. Ik blijf wel positief denken, als ik kan accepteren om dingen kwijt te raken, zal ik mijn leven lang geen problemen hebben.

Advocaat: Niets in het voorgaande geeft iets weer, slechts geen cafeïne willen nuttigen om niet wakker te zijn. Indirect toegeven om waarheid niet onder ogen te zien.

De draad kwijt zijn is meestal niet erg positief. Als je teksten hebt waar dat gebeurt raak je al gauw het spoor bijster. De uitdrukkingen, voor het kwijt zijn, zijn er wel. Ik beschouw mijzelf als redelijk abnormaal, en ik krijg de indruk dat normale mensen over het algemeen vrij veel kwijt zijn, misschien dat ik dus wat normaler word.

Advocaat: Iets kwijt zijn om niet toe te willen geven. Het niet onder woorden kunnen brengen van gebeurtenissen. Niet kunnen verantwoorden. Abnormaal in de zin van afwijken van moraal en verwachting. Mensen die niet kunnen toegeven aan hun IK.

Socrates gaf aan dat kennis alleen maar in herinnering hoeft te worden opgeroepen, en dat kan als je de logica volgt. Je kunt dingen kwijt zijn, maar dan kan je dus de logica volgen bij het denken en dan volgt de kennis vanzelf. Zal er een tijd komen waarop ik ook de logica volgen niet meer kan?

Advocaat: Socrates heeft dit niet aangegeven, doe je huiswerk! Logica bestaat uit het toegeven van verandering, en weten dat men geen waarheid bezit. Logica is relatief! Het staat vrij aan nieuwe gedachten of logica. (inzien van nieuwe gedachten)

Bij schrijven volg je bepaalde regels, en met die regels komt de logica. Ik vraag me af of ik bij het denken alleen ook regels kan volgen, of dat dit te geforceerd is. Als je in woorden denkt heb je natuurlijk de grammaticale regels, maar minder de spelling, en ook woorddenken zal niet helemaal vrij zijn van beelddenken. In hoeverre zijn er regels voor beelddenken?

Advocaat: Je volgt geen regels, slecht je eigen regels en gedachten. Het niet willen inzien van grotere gedachte goed. Maar indirect spreek je duidelijke taal en een zeer sterke gedachtegoed. Het zien van deze gedachte is een opgave voor een leek.

De in het hoofd opkomende beelden zijn vaak flarden, soms een bepaalde logica volgend, maar eerder niet dan wel. Beelden in het hoofd, als bij dromen, zitten dichter bij het kwijt zijn dan woorden in het hoofd, en woorden op papier of via een toetsenbord op een scherm zitten nog weer dichter bij het niet kwijt zijn.

Advocaat: Het niet willen erkennen van de waarheid, en zichzelf zien als een abnormaliteit is wat zich weerhoudt om normaal te worden. Het uitspreken van indirecte gedachten die slechts voor mensen zijn die voorbestemd zijn die meer weten. Niet slim zijn, maar kunnen begrijpen.

Zou er een nog betere manier zijn om niet kwijt te zijn? Gesproken tekst inspreken en opnemen kan ook, maar praten volgt minder de regels dan schrijven. Regels volgen is logica volgen is minder kwijt zijn.

Advocaat: Iets uittypen geeft meer weer dan iets uitspreken, je kunt je woorden niet meer ongedaan maken. Praten is voldoen aan verwachting en ingaan op de vragen of het gesprek van de persoon tegen over jou. De kans de juiste persoon tegen te komen is 0,01% Den ik geloof niet in regels, deze zijn immers om te overtreden. Omdat de mens aan een moraal wil voldoen.

Misschien dat dan wiskundige formules schrijven het schrijven van tekst overtroeft, maar ergens raak je door de hoge abstractie wel het contact met de ander kwijt, dat is bij schrijven al een beetje, en weer minder bij praten.
Als “hebben” een kwestie is van communicatie, dan is een gesprek misschien weer beter dan schrijven. Dan is een chat, bijvoorbeeld op een forum, maar ook op de mobiele telefoon, een gesprek via geschreven berichten, misschien weer beter.

Advocaat: Wiskundige formules heb jij niet in het bezit, wij hoeven hier niet over te praten. Jij bedoelt het niet uitspreken van redundantie! Maar een goede advocaat ziet door deze overbodige informatie heen. Hebben is een ander of een object in bedwang houden, dit heb je al lang genoeg gedaan. Het van zich afschrijven kan consequenties hebben, gezien er iemand in het spel kan komen die daadwerkelijk leest en luistert. U verwacht iemand die luistert!

Ergens toont zich in de moderne communicatie een wil om dingen vast te houden, niet kwijt te raken. Wat men echter kwijtraakt is het besef van tijd.
Dat is wel iets dat veel mensen vaak kwijt willen raken, het besef van de tijd, omdat de dag, de week, de maand, het jaar, het leven, anders misschien te veel is. Een teveel wil je wel kwijt, een te weinig trouwens ook. Maar de vraag wat dan “net genoeg” is, zal moeilijk te beantwoorden zijn.

Advocaat: U spreekt als een veroordeelde die niet meer kan veranderen, iemand waarbij het grif geschreven is. En tijd mag voor menig mens een begrip zijn. Maar tijd is het verschil tussen twee plaatsen van hoogte keer lengte keer breedte. Tijd is slecht een illusie, en tijd heelt geen wonden. Het verschil in tijd laat mensen het verleden vergeten. Maar vergeten betekend niet vergeven! Teveel te weinig? Ik werk op maat!



-----------------

Niet te serieus nemen wat ik hier heb geschreven! Liet ook mijn gedachten even dwalen.